merhaba sevgili danışan,yalnız olduğunuzu ve hiçbir şey yapmak istememenizi, hayatınızda olumsuzluk olarak belirttiğinizi gösterir şekilde, birlikte ele almışsınız. Aynı zamanda son zamanlarda da artan agresyonunuzdan, öfkenizden bahsetmişsiniz. Çevrenizden aldığınız geri dönüşlerden de hoşnut olmadığınızı ifade etmişsiniz. Yanlışlıklara ve haksızlıklara gelememenizden, bunlara karşılık verememekten alıkoyamadığınızı da eklemişsiniz. Daha önce yapmaktan hoşlandığınız fakat şimdi yapmak istemediğiniz şeyler var mı? Bunların bir listesini oluşturabilir misiniz? 0 ile 10 arasında (0 hiç zevk vermiyor 10 çok zevk veriyor) bunlara puan verip, bir de hedef puanınızı oluşturabilir misiniz? Örneğin, market gezmekten eskiden 7 hoşlanırdım şimdi ise 3, hedeflediğim puan ise 6 olsun. Başlangıçta hedefinize ulaşmaya çalışırken 4 olması için ne yapabilirim diye sormak yavaş yavaş adım atmanızı sağlayabilir. Kendinize minik hedefler koyarak merdiven çıkar gibi ilerlemenizi öneririm. Bu eğri gerçekten de merdiven gibidir. Merdivenden çıktığımız gibi bazen de inebiliriz. Dolayısıyla indiğiniz senaryolara da kendinizi hazırlayabilirsiniz. Hedefinize ulaşana kadar kendinize 5 olması için ne yapabilirim gibi sorular sormaya devam edebilirsiniz. Bizler davranışlarımızın çoğunu yapıp ettiklerimizden aldığımız pekiştireçler doğrultusundan devam ettiririz. Dolayısıyla davranış arttıkça pekiştireçler de artacak ve pekiştireçler arttıkça davranışta da artma gözlemlenecektir. Özetle davranışınızı etkinleştirmek yapacağınız en temel şeylerden olacaktır. Bu davranışlarınızı yalnız hissetme sıkıntınız çerçevesinde ele alabilirsiniz. Örneğin daha sosyal olacağınız ortamlarda davranış etkinleştirme yapabilirsiniz. Bir arkadaşınızla workshopa katılmak, sahilde yürüyüş yapmak, parkta oturmak, sinemaya gitmek, kahve içmek vb. Öfkelenmeden hemen önce ne olduğunu (olay), öfkelendiğinizde ne olduğunu (duygu, düşünce), öfkelendikten sonra ne olduğunu (davranışınız) gözlemleyebilir misiniz? Bunları yapmanızın sebebi hangi olayların ya da durumların sizi öfkelendirdiğini öngörebilmek, öfkelendiğinizde duygularınızı ve düşüncelerinizi anlamak, öfkelendikten sonra da nasıl davrandığınızı gözlemlemek. Böylelikle öfkenizi sağlıklı bir şekilde yönetebiliyor musunuz buna bakabilirsiniz. Sağlıklı bir şekilde yönetemediğinizi düşünürseniz bazı yöntemlere başvurabilirsiniz. Bunlar, <ul><li>öfke anında ortamdan uzaklaşmak,</li><li>nefes egzersizi yapmak (4 2 2 4 kuralını uygulayabilirsiniz; 4 saniye burundan nefes alın, 2 saniyesini ağızdan verin, 2 saniyesini burundan alın, 4 saniye hepsini ağızdan verin), </li><li>tepki vermeden önce 5 kere nefes almak, </li><li>15 saniye boyunca nerede olduğunuzu, zihninizde neler olduğunu, beklentilerinizin neler olduğunu gözden geçirmek. </li></ul> Aslında en önemlisi de öfkenin sağlıklı ve işlevsel (her duygu gibi) olabilmesi için varlığının kabul edilmesi ve tanınması gerekir. Unutmayın ki tanıdık olan pek az korkutucu gelir... Öfkeniz azaldıktan sonra sandviç tekniğini uygulayarak sağlıklı bir iletişim kurabilirsiniz. Sandviç tekniği karşı tarafın duygu, düşünce ve davranışlarını değiştirmeyi amaçlamaz; sadece kendi duygu ve düşüncelerimizi sağlıklı bir şekilde ifade etmeye hizmet eder. Şimdi bir sandviç düşünün. Ekmekleri karşı tarafı anladığınızı belirten ve olumlu özelliklerinden bahsettiğiniz, arasındaki malzeme de asıl söylemek istediğinizi BEN dili ile (yani duygu ve düşüncelerinizin sorumluluğunu aldığınız bir dil. Örneğin, ben böyle hissettim, ben böyle düşündüm) ifade ettiğiniz bir yer olsun. Örnek bir sandviç tekniği: Partnerini kıskandığı için o davete gitmemesini istemeyen biri olsun. Kıskanılan kişinin ifadeleri de şöyle olsun: Canım, benim için endişelenmen hoşuma gidiyor bu çok anlaşılır fakat kendi kontrolümü sağladığım zaman daha özgüvenli hissedeceğim tabii seni de anlıyorum korumacı bir yapın olduğunun farkındayım. Bu yöntemle öfkenizi kontrol ederken aynı zamanda gördüğünüz yanlışlara ve haksızlıklara da sağlıklı bir şekilde yanıt vermiş olabilirsiniz. Bu yazı size bir bakış açısı sunmaktadır, terapi ile ilgisi yoktur. Eğer baş edemediğinizi düşünüyor ve destek almak istiyorsanız bizlerden ya da dilediğiniz terapistten yardım alabilirsiniz. Sağlıklı günler dilerim,Sevgiler...

Psk.

Psikolog

Merhaba sevgili danışan, Bipolar tedavisi için kullandığınız ilaçlarınızı iş hayatında zorlanmalar yarattığı için bırakmak zorunda kaldığınızı belirtmişsiniz. İş hayatınızı etkilemesi ve sizin bundan rahatsızlık duymanız çok normal, çok insani. Fakat ilacınızı doktor kontrolünde kullandığınız gibi doktor kontrolünde bırakmanız sağlıklı olan olacaktır. Çünkü ilacı kendi kontrolünüzde bırakmak kısa vadede sizi rahatlatsa da (iş alanında aksaklık yaşanmaması) uzun vadede sizin için işlevselsizlik yaratabilir. Bu durumun önüne geçebilmek için psikiyatrinizle görüşüp ilacın dozları ve yan etkileriyle ilgili iletişim sağlarsanız size uygun olan konsültasyonu sağlayacağını düşünüyorum. Ve unutmayın ki bir kuş tek kanadıyla uçmaz. Psikiyatri desteği aldığınız gibi aslında uzun vadede yine işlevsellik kazanabilmeniz için terapi yolculuğuna da çıkmanız sizin iki kanadınızı da kullanmanıza yardım edebilir. Aynı zamanda değişen duygularınızın takibini yapıp hemen önce duygunuzu değiştiren öncülün ne olduğunu, duygunuz değiştiğinde neler olduğunu (düşünce, davranış) ve hemen sonra ne olduğunu (düşünce, davranış) gözlemleyebilirsiniz. Bu duygu değişimi sağlayan öncüllerinizi fark etmenizi, duygu değişimi olduğunda ne düşündüğünüzü ve nasıl davrandığınızı, hemen sonrasında ise yine düşüncelerinizde ve davranışlarınızda neler olup bittiğinizi görmenizi sağlar; problem davranış varsa da harekete geçmenize yardımcı olabilir. Son olarak dediğim gibi psikiyatrinizle bu konuda görüşmek en öncelikli önerim olduğu gibi bizlerden ya da çevrenizdeki herhangi bir terapistten destek almanız iki kanadınızı kullanmanız için de işlevsel bir yerden olacaktır. iyi günler dilerim,sevgilerle…

Merhaba sevgili danışan, Hafızanızda işlerin yolunda gitmediğine dair düşünceleriniz varsa öncelikle bir nöroloğa randevu talep etmenizi önermek durumundayım. Konsültasyon oluşturulabilmesi için problemin kaynağını görmemiz gerekir. Ailenizi tanımanızla ilgili bir problem olmadığını fakat onlarla ilgili anılarınızın olmadığından söz etmişsiniz. Bu hafızanızla ilgili olan anımsayamama ile ilgili durum yakın geçmiş ile mi uzak geçmiş ile mi ilgili? Yoksa ikisini de kapsayan bir durum mu mevcut? Hatırlamadıklarınız sadece belirli şeylerle mi sınırlı yoksa dün ne yediğimi de hatırlayamam, emin olmakta zorlanırım der misiniz? Günlüğünüze yazdıklarınızın size tanıdık gelmediğinden bahsetmişsiniz. Tanıdık gelmesi için kayıtlarınız var mı? Örneğin plajda giydiğiniz kıyafetleriniz ya da yolculukta alışveriş yaptığınız fişleriniz var mı? Günlüğünüzde bahsettiğiniz kişi kim? Telefon numarası, adresi mevcut mu?Hafıza problemleri gibi durumları bizler genellikle zorlayıcı yaşam deneyimleriyle artık baş edemediğimiz zamanlarda aktive ederiz ve vücudumuz bu zorlu yaşam deneyimlerini unutarak aslında kendini konforlu hale getirir “bir şey yok, güvendeyiz” mesajı verir. Maruz kaldığınız zorlayıcı yaşam deneyimlerine sahip olduğunuzu düşünüyor musunuz? Düşünüyorsanız bunlar neler bunlara bakabilir ve bu zamana kadar nasıl baş ettiğinizi sorabilirsiniz. Eğer baş etmede zorluk çekiyorsanız bizlerden ya da herhangi bir terapistten randevu oluşturabilirsiniz. Son olarak, nörologla görüşmenizi eğer bir problemle karşılaşmazsanız da bir psikiyatrist ile görüşmenizi öneririm. İyi günler dilerim,Sevgiler…

Merhaba sevgili danışan, Günlük yaşamımızda stresörlerimiz hep bizimledir. İşe yetişme telaşımız, bugün ne yiyeceğimizi planlamamız vb. Fakat bunları zorlayıcı stresörler olarak algılamazken, bazı stresörleri daha zorlayıcı olarak algılama eğilimindeyizdir. Daha zorlayıcı stresörler yoğun, sık ve uzun süren deneyimler olduğu zaman da bahsettiğiniz gerçeklikten kopma gibi bir savunma geliştirebilir vücudumuz. Bu noktada psikoterapi ve psikoterapistinizle görüştükten sonra gerekiyorsa psikiyatristle görüşmeniz sizin için daha uygun olacaktır. Bu noktada yönlendirme yapmamız bizim etik kurallarımız için önem arz etmektedir. Hassas bir konu olan bahsettiğiniz problem için bizlerden veya dilediğiniz terapistten destek sağlayabilirsiniz. Sağlıklı günler dilerim sevgili danışan…

Merhaba sevgili danışan, İletişim kurduğunuzda karşı tarafın sözlerini kestiğiniz için öfke duyduğunuzdan söz etmişsiniz. Aynı zamanda karşı tarafın da bu konudan rahatsız olduğunu bizlere bildirmişsiniz. Bu tarz durumlar yaşadığınızda odağınızı kendi söyleyeceğiniz şeye iten durumlar neler bunları fark edebildiniz mi? Örneğin karşı taraf bir şey anlatırken aklınıza bir şey geliyor ve ben bunu unuturum şimdi söylemeliyim gibi bir düşünce mi beliriyor ya da içinizde kıpır kıpır hissettiğiniz o cevap verme isteği mi yatıyor? Bu durumu yaşadığınız belirli kişiler var mı yoksa herkese karşı böyle misiniz? Karşı tarafın sözünü kestiğinizi nerede fark ediyorsunuz? Karşı taraf söylediğinde mi yoksa kendiniz fark ettiğinizde mi? Dürtü dediğimiz kavram her insanda, içerde bir yerlerde bulunur. Toplumla bu dürtülerimizi bastırır be daha uyumlu bireyler olma yolunda hayatımız boyunca ilerleriz. Dürtülerimizi kontrol etme becerimiz bize daha henüz çocukken ebeveynlerimiz tarafından yüklenir. Ayıp, yasak bilmeyiz ve ebeveynlerimiz “o ne demek öyle çok ayıp bir daha kullanmamalısın o kelimeyi” der ve bizde utanç, pişmanlık gibi duygular belirebilir. Bu sıkıntı verici duyguları bir daha yaşamamak adına da o kelimeyi kullanmayız ve ebeveynlerimiz dürtü kontrolünü “sağlamış” olurlar… Kendi dürtünüzü fark etmeniz ve bunu kontrol etmek için bize danışmanız için sizi öncelikle tebrik ederim. Konuşmaları kesmekle ilgili özelleştirdiğiniz bu dürtü kavramının altında aslında başka dinamikler gizlenmiş olabilir. Dinlenilmeye ihtiyacınız olabilir mi sevgili danışan? Dışardan bir uyarana (kişiye) ihtiyaç duymak dinlenilmek için pek tabii ilk akla gelen şey olabilir fakat insanın kendi kendini dinlemesi kadar da güçlü bir şey olmayabilir… Günün özetini ses kaydına almak ve kendinizi dinlemek bu noktada bir başlangıç olabilir. Karşı tarafı dinleyebilmeniz için önce kendinizi dinlemeye başlamaktır belki de ihtiyacınız olan… Daha sonra tanıdığınız birinden rica edip belirli gün ve saatlerde (ilaç alır gibi rutin olması iyi olur) tanıdığınızla iletişime geçmek ve karşı tarafın sözünü kesmeden onu dinleyebilme deneyimi elde etmek yardımcı olabilir. Bu yazı size bir bakış açısı sunmaktadır. Önerilen egzersizler sizlere hitap etmeyebilir. Etmediği takdirde yapmak zorunda değilsiniz. Probleminizi daha derinlemesine çözümlemek isterseniz bizlerden veya dilediğiniz terapistten destek sağlayabilirsiniz. iyi günler dilerim sevgili danışan…

Merhaba sevgili danışan, Bahsettiğiniz yeni ortama girdiğinizde çekingen kalmanız, yanlış bir şey söylerim diye konuşmamanız, sesinizin titremesi, rezil olma endişeniz, yalnız ve yabancı hissetmenizin meydana geldiği belli ortamlar var mı? Varsa bu ortamlara ne sıklıkla girersiniz veya girmek zorunda kalırsınız? O ortamlarda tek başınıza olduğunuzda mı bu durumlar meydana gelir yoksa birileri olsa bile bahsettiklerinizi yine de deneyimler misiniz? Yeni ortamlara girmek, yeni insanlarla bir araya gelmek bilinmezin içine girmek ve orada kaybolmak, yalnız başına kalmak gibi hissettirebilir bazen. Böyle hissettiğinde insan, o hissettiği yerden kaçar ve kaçınmaları başlar; o ortamlara bir daha girmeyi istemez ve girmez. Fakat bunun şöyle bir denklemi vardır: X şeyi ne kadar deneyimlerseniz o x şeyden o kadar pekiştireç alma olasılığınız artar. Pekiştireç dediğim şey, yeni ortamlara girdiğinizde “evet başta biraz zorlandım ama daha sonra açıldım sesimde bedenimde daha az titremeler oldu” diyebilmek ve/veya “aslında yeni insanlarla tanışmak, düşündüğüm kadar ya da önceki deneyimlediklerim kadar olumsuz sonuç doğurmadı” diyebilmenize yardımcı olan şeylerdir. Pekiştireçlerinizi yeni deneyimlere kapı araladığınızda ulaşabilirsiniz. Her araladığınız kapı olumlu deneyime açılmayacağı gibi olumsuz deneyime de açılmayacaktır. Bilişsel çarpıtmalardan uzaklaşıp bütünlüklü düşünmenize yardımcı olacak içgörünüzü geliştirmeniz için yeni ortamlara girmeyi deneyimleyebilirsiniz. Bunun için adım adım gitmeniz size yardımcı olabilir. Direkt olarak yeni ortamlara girmek sizi rahatsız edecek bir senaryoysa bu senaryoyu zihninizde imgeleyerek önce deneyimleme fırsatı sunabilir daha sonra belki bir yakınınızla yeni ortama girmek daha sonrasında da tek başınıza ilerlemek ve deneyimlemek daha yumuşak olabilir. Not: yeni insanlarla tanışmak bağlamında bahsettiğim gibi aşamalı gidecekseniz, gitmeyeceğiniz yol için, sırf yeni insanlarla iletişim kurmak amacıyla yol tarifi sormak bile iletişim becerilerinizi kuvvetlendirebilir. Kendinize bu tarz egzersizler planlayabilir, aşamalı ilerleyebilirsiniz. Bunlar terapide bizlere yardımcı olan teknikler olup, bahsettiğim yazı ise terapiye hizmet etmemektedir. Salt bakış açısı sunma görevi görmektedir. Problemlerinizle daha derinlemesine ilgilenmek isterseniz bizlerden veya dilediğiniz terapistten destek sağlayabilirsiniz. iyi günler dilerim…

Merhaba sevgili danışan, terapiye başladığımızda aslında sadece problemlerimizi terapiye götürmeyiz, terapiden de birçok şey getiririz. Bunlardan en önemlisi de “sınır becerisi” dediğimiz beceridir. Terapist ayrıca ayna görevi de görür, dolayısıyla büyük bir rol model aracıdır. Terapistinizin sınır becerisini, etik kurallarını gözetip “hayır” demesi aslında size de birer ayna olabilirdi ve arkadaşınıza hayır demeniz için de yine ayna olabilirdi. Burada en başında hayır demenize rağmen sınırlarınızı zorlayan bir arkadaşınızın olması da bir başka dinamik. Hayatta sınırlarınızın zorlandığı durumlarla karşılaştınız mı? Bu tarz deneyimler yaşadıysanız nasıl tepki verdiniz? En sonunda hayır diyemeyip, tamam terapistimle görüşebilirsin dediğiniz nokta neresiydi? Sizi ikna eden şey neydi? Belki bunu çözümlemeniz size neye ihtiyacınızın olduğu konusunda yardımcı olabilir sevgili danışan. Ek olarak etik kuralları gereği aynı aileden ve aynı arkadaş grubundan ve/veya kişinin çevresinde devamlı bulunan bireylerle görüşmenin yapılmaması uygundur. Terapistinizin etik kurallara uyum sağlaması ve aslında terapi içerisinde sizinle “bana bugün arkadaşınızın benden görüşme talep ettiğinden bahsettiniz, biraz bunu birlikte konuşabilir miyiz” gibi bir yerden seans içerisinde, seansa taşımanız hakkında konuşup sizin değerlendirmenizi alıp varsa farklı dinamikleri görmenize yardımcı olmasını sağlayabilirdi. Burada sınır becerilerinizin gelişmesi için illa bir ayna görevine ihtiyacınız olmayabilir. Hayır diyerek, kendi sınırlarınızı belirlemeye yardımcı olabilirsiniz. Bu noktada eğer arkadaşınızla görüşmesini istemiyorsanız, kendinizin artık belki görüşmelerde konforlu hissetmediğinizi, rahatsızlık duyduğunuzu, kurduğunuz terapötik ilişkiye zarar verdiğini ifade ederek (duygu ve düşünceleriniz neyse ondan söz edebilirsiniz), arkadaşınızı başka bir terapiste yönlendirmediği takdirde devam edemeyeceğinizi terapistinize söylemek kendi sınır becerinize ve terapistinizle terapötik ilişkinizde iyileşme sağlayabilir. Umarım sorularınıza cevap bulabilmişsinizdir, bu yazı size bakış açısı sunmaktadır, herhangi terapi değildir. Sağlıklı günler dilerim…

Merhaba sevgili danışan,&nbsp;Güzel olmadığınızı, hukuğa 21 yaşında başladığınızı, hiçbir kategoride iyi olmadığınızı, tembel olduğunuzu söylemişsiniz.&nbsp;Güzel olmak sizin için ne demek?&nbsp;Başarılı olmak sizin için ne demek?Tembel olmak, çalışkan olmak ne demek?&nbsp;Bir kategoride iyi olmak için neler yapmak gerekiyor?&nbsp;Bunların size göre anlamlarını bilmek istememin sebebi bu kavramlar soyut kavramlar ve aslında tek bir tanımı olmayan; kişiye göre farklılık gösteren kavramlardır. Bu kavramların kişiye göre farklılık göstermelerinin sebebi ise kişilerin yaşam deneyimlerinden edindikleri süreç ve sonuçlardır.&nbsp; Bu içsel konuşmalarınızın sesi size mi ait? -güzel değilim, mezuna da kaldım zaten, hukuğa 21 yaşında başladım, daha önce başlamam gerekiyordu- Yoksa tanıdığınız bir sese ait olabilir mi? Bu sesi vücudunuzdan dışarı atsaydınız hayatınızda neler değişirdi? Bunları bir kağıda yazabilme şansınız var mı?&nbsp; Ailenizin sizden beklentileri neler? Bunu hiç ailenizle konuştunuz mu yoksa ailenize yakışır bir evlat olmama düşüncesi salt kendinize ait olan bir düşünce/tahmin mi?&nbsp; Partner edinme konusunda da yine başta söylediğim gibi olumsuz yaşam deneyimleri ile karşılaşmışsınız ve bu da sizi down etmiş, herhangi bir partnerle yeni bir deneyim yaşasanız bile aynı şeylerle karşılaşacağınızı düşündürmüş eğer doğru anladıysam. Bir tür öğrenilmiş çaresizlik yaşıyor olabilirsiniz fakat davranış ne kadar gerçekleşirse pekiştireç alma olasılığınız da o kadar artabilir; bu da olumlu yaşam deneyimleri demektir...İletişim becerisi aslında öğrenilen bir şeydir, kalıtımsal olarak geçmez. Dolayısıyla hâlâ iletişiminizi geliştirmeniz için fırsatınız bulunuyor. Bunun için önce imgeleme (hayal etme) yoluyla iletişim kurabilir daha sonra yerinde üstüne gitme ile (kişilerle iletişim kurarak) iletişim kurabilirsiniz. Bu önce marketten alışveriş yapmak, daha sonra tanıdığınız kişilerle kafede oturmak, tanımadığınız kişilere bilseniz bile yol tarifi sormak, bulunduğunuz ortamlarda tanımadığınız kişilerden herhangi bir şey istemek (mendil rica etmek, kalem rica etmek) en sonunda da tanımadığınız insanlarla sadece tanışmak bağlamında olabilir. Bu bahsettiklerimin her biri sizi ne kadar kaygılandırıyor&nbsp;0-10 arasında puanlayabilirsiniz (0, hiç ve 10, çok şeklinde). Ve sizi en az kaygılandırandan denemeye başlayabilirsiniz.&nbsp; Geç kalmışlık konusunda da bu geç kalınmışlığı kimler belirliyor?Belirli bir ölçütü var mı? Varsa bunu kimler belirler? Hepimizin repertuvarı aynı mı? Her insanın öğrenme ve sahip olduğu becerileri, dikkati kondüsyonu aynı mı? Hayatta karşılaştığı ani zorluklar (birinin ani kaybı, ani hastalıkları) aynı mı?&nbsp;Geç kalmamış hissetseydiniz hayatınızda neler değişirdi?&nbsp; Bunları yazabilir misiniz? Bunları gözle görünür kılmak ve neyin sizin kontrolünüzde olduğunu neyin kontrolünüzde olmayıp dışsal faktörlere bağlı olduğunu gözlemleyebilirsiniz.&nbsp; Ek olarak belki de klasik ama bir yerde de doğru olan bir söz: Bizim planlarımız vardır ve bunlar gecikebilir ama bunun sebebi tanrı bizim için daha güzelini gerçekleştiriyor olabilir…&nbsp;Bu yazı size sadece bir bakış açısı sunmaktadır, terapiyle ilişkisi yoktur. Uygulayabileceğiniz teknikler için kendinizi hazır hissetmiyor olabilirsiniz bu noktada kendinizi zorlamamalısınız. Terapist eşliğinde ilerlemek sürecinizde kontrol sağlayabilir. Bizlerden ya da dilediğiniz terapistten destek alabilirsiniz.&nbsp; Sevgiler…

Merhaba sevgili danışan,Sevgi, dediğiniz gibi öğrenilen bir şeydir. Bu genellikle hiçbir şey bilmeden, içine doğup büyüdüğümüz ailede veya yerde gelişir. Dolayısıyla sevmek bir beceri değildir. Bu aslında artı bir durumdur çünkü eğer sevgi bir beceri olsaydı bazı insanlarda hiçbir zaman sonradan edinilemeyebilirdi. Sevgi, öğrenilebilen bir durum olduğu için sevgiyi gösterebilmek başkalarını gözlemleyerek olabilir ya da kendinize nasıl sevgi gösterilmesini istiyorsanız başkasına o şekilde sevgi göstermek de bir başka alternatif olabilir. Burada hoş ve nahoş olan durumları ayıklamanız gerekebilir (çünkü acı hissettirilerek sevgi aldığını hisseden insanlar da olabilir fakat bu istenilen bir davranış olmamalıdır, iyi dokunuşlara ve kötü dokunuşlara dikkat edilmelidir). Bu da kontrollü bir şekilde ayıklamanız demek olacaktır. Sevgi sizin için ne demek? Sevginin size yük olduğunu hissettiren şeyler neler? Diğer insanların sevgisini nasıl hissedersiniz, bunu hangi davranışlarıyla veya sözsel ifadeleriyle belli ederler? Sağlıklı ve sağlıksız sevgi var mıdır sizce? Varsa bunlar nelerdir? bu soruları bir kağıda yazıp cevaplamak soyut olanı, somut hale getirmek için yardımcı olabilir... Karşı tarafın kırıldığını belli ettiği zamanlarda sağlıklı ve açık iletişim kurabilmeniz için sandviç tekniğini kullanabilirsiniz. Sandviç düşünün ekmekleri olan ve arasında bir malzeme olan. En üstteki ekmeğiniz karşı tarafın olumlu özelliklerinin olduğunu, onu anladığınızı belirten cümleler; malzeme ise asıl vermek istediğiniz mesajı sen diliyle değil ben diliyle vermek istediğiniz mesajı vermek (ben dili demek kendi duygu ve düşüncelerinizi belirtmek: ben böyle hissettim bu noktada doğru fakat sen bana böyle hissettirdin demek yanlış); en sonunda da yine ekmek kullanıp, karşı tarafın olumlu yanları ve onu anladığınızı ifade eden cümleler. Böylelikle kendinizi savunmaya geçerken bulmadan karşı tarafı anlarken bulabilir ve duygu/düşüncelerinizi daha sağlıklı yoldan ifade etme şansı bulabilirsiniz. Bu tekniği hayatınızın her yerinde kullanabilirseniz hayatınıza entegre etmeniz daha kolay olabilir. İlk başta kullanmakta zorlanabilirsiniz, bu çok normal fakat yapa ede oturduğunu görebilirsiniz. Bu yazı size sadece bir bakış açısı sunmaktadır, terapi ile ilişkisi yoktur. Daha derinlemesine konuşmak için bizlerden ya da dilediğiniz terapistten destek alabilirsiniz. Sevgiler...

merhaba sevgili danışan, Hayatta zorlayıcı deneyimlere maruz kaldığımızda ve bu zorlayıcı deneyimlere maruz kalmaya devam ettiğimizde vücudumuz seyrinde giden savunma mekanizmaların yeterli gelmediğini düşünebilir ve başka bir savunma mekanizmasına geçebilir. Yoğun stresör altında kaldığında bu gerçekleşebilir. Kelime anlamı olarak ‘dağılma, ayrılma, bölünme, çözülme ve kopma’ anlamlarına hizmet eden dissosiyasyon, bir baş etme yöntemi amacıyla günlük yaşamda birçok insanın deneyimlediği uyum davranışını aktifleştiren bir durumdur. Disosiyasyon günlük yaşamda&nbsp;&nbsp;stresle karşılaşıldığında, artık baş etme etkisinin yetersiz kaldığı durumlarda kişilerin kullandığı bir baş etme yetisidir ve düşünsel veya eylemsel aşamalardan ayrışma veya çözülme olarak tarif edilir. Ayrıca dualarla da baş edebildiğinizi söylemişsiniz, bu da etkili bir baş etme yöntemidir. Bunun için ayrıca tebrik ederim. Anksiyeteye bağlı da çıkabilen disosiyasyonun başka bağlamları da olabilir. Psikoterapi bunun için yardımcı olabilir. Mindfulness çalışmaları da kendi bedeninizin farkındalığını artırmak için işe yarayan yöntemlerden olabilir. Daha çok anda kalabilmeniz için günlük aktivitelerinizin içine koyabileceğiniz egzersizler yaratabilirsiniz. Örneğin, yemek yerken bütün duyu organlarınızı harekete geçirmek: tadarken yemeğin içinde bulunan baharatları saymanız, tadının ekşi mi tatlı mı tuzlu mu olduğunuzu zihninizden geçirmeniz veya bunu sesli bir şekilde söylemeniz; gözlerinizle yemekte hangi şekillerin olduğunu düşünmeniz ya da söylemeniz (örneğin patatesler yuvarlak doğranmış), kokusunun nasıl olduğunu hissetmeniz; dokusunun nasıl olduğunu hissetmeniz (sert mi yumuşak mı, pütürlü mü pürüzsüz mü gibi). Ayrıca bir başka egzersiz de bulaşıkları yıkıyorsanız, dişlerinizi fırçalıyorsanız kendi içinizden şu anda bulaşıkları yıkıyorum, önce tabakları yıkadım, ardından bardakları ya da şu anda dişlerimi fırçalıyorum önce arka dişlerimi sonra yavaşça ön dişlerimi gibi içsel konuşmalarınızla anda olduğunuzu belirten ifadelerle mindfulness çalışmaları yapabilirsiniz. Yukarıda disosiyasyondan belirttiğim gibi kesinliğinden ve doğruluğundan emin olmadığımı da belirtmeliyim. Burada kısıtlı kelimelerle sorularınızı yanıtlama fırsatı ediniyoruz fakat derinlemesine anlamak, anlamlandırmak ve problemlerinize seçenek sunmak, ışık tutmak terapinin işidir. Eğer destek almak isterseniz, bizlerden ya da dilediğiniz terapistten destek alabilirsiniz... Sevgiler...

Psk. Merve Nur Sekmen

İstanbul, Türkiye

Hakkımda

Eğitim

Seminerler / Konferanslar (Sertifikalar)

Uzmanlık Alanları

Çalışma Ekolleri

Popüler Yazılar

Hakkımızda

Gizlilik