Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Aile baskisi
Ben 18 yaşindayim benim bir annem bir babam kardesilerim var annem cok tatli birisidir ama babam cok sert bir insan beni hic dinlemez ve ben derdimi hic kimseye anlatamiyorum babam beni cok üzdü zamaninda annemi aldatti birsey hissedemiyorum hayata karsi bakis acim değişti ve biz baska şehire taşindik benim babam dişari cikmama izin vermez hep caliştirmak ister beni Ne yapmaliyim nasil kurtulurum cok üstüme geliyor ben babamla gezmiş bir insan değilim başka kizlar babasiyla gülerken ben nasil kurtulcam diye düşünüyorum yardim edin
Gizli Kullanıcı
Kendime daha iyi nasıl davranırım
Merhaba ben sağlık personeliyim. Evli bir adamla ilişkim var sürekli ayrılıp barışıyoruz. Bu döngüden kurtulamıyorum ve boşanmıyor. İş yerinde sürekli susarak her şeye evet diyerek sorun çıkmasın diye konuşmayarak hakkımı yediriyorum. Bu iki sınır ihlali birbirine bağlı mıdır sizce ? Çok kafama takıyorum borderline bireyim bide. Sevgilimi çok seviyorum ve ayrılamıyorum. İş yerinde ise sürekli hakkım yeniyor ses edemiyorum. Sevilmek ugruna kendimden vazgeçiyorum. Ben artık değişmek istiyorum nereden başlayabilirim uzunca anlatır mısınız ?
Gizli KullanıcıSınıfta yalnız olma durumu
Üniversitede, sınıfta genelde yalnızım. Herkes arkadaş gruplarıyla takılırken ben hem sınıfta tek oturuyorum hem de genel olarak yalnız kalıyorum. Zaman zaman havadan sudan sohbet ettiğim kişiler oldu ama hiçbirisi selamlaşmanın ötesine geçmedi. Asıl sorun da bu; sınıfta gerçekten tek olmam. Herkesin bir grubu var ve ben bu grupların dışında kalmış hissediyorum. Aylar geçti, bu durum ister istemez insanın canını sıkıyor. Okula ya da derse birlikte gidip geleceğim, sınavdan sonra iki laf edip vakit geçireceğim birinin bile olmaması insanı daha da yalnız hissettiriyor. Mesela sınavdan sonra herkes arkadaşlarıyla konuşurken ben montumu alıp çıkıyorum ve bu durumun zamanla üzerimde bir ağırlık oluşturduğunu fark ediyorum. Benim çözüme ihtiyacım var?
Gizli KullanıcıYaşadığım olayı anlamlandırmak
Bu sene üniversite sınavına 3. Kez gireceğim 2025 yks sınavından sonra sonuçlar açıklanmadan bir kaç gün öncesine kadar farkındalığım ve içgörüm yüksekti hayata daha pozitif bakabiliyordum ayrıca istediğim zaman bir yere odaklanıp derealizasyona girebiliyordum sonra sınav sonuçları açıklanmadan bir kaç gün öncesinde bir gece uyumadan önce beynimin içinde bir ses yeter diye bağırdı ve görsel olarak(kesinlikle kendime zarar vermeden) kalbimi defalarca bıçakladığım bir düşünce geldi beynime devamında uyudum sabah uyandığımda beynimin hafiflediğini eskiden olan farkındalık ve içgörü seviyelerimin düştüğünü üstüne anlama yeteneğimin de düştüğünü fark ettim biraz stres yaptım ama sonra kendiliğinden geçer dedim ama geçmedi psikiyatriye gittim depresyon ve anksiyete skalamın yükseldiğini söyleyerek ilaç yazdı ilk günler iyi geldi ilaç ama şimdilerde çok işe yaramıyor gibi eski farkındalığım ve iç görü seviyelerime tekrar döndüm ama anlama yeteneğim hala yükselmedi ne yapacağımı bilmiyorum nasıl geçebilir bu durum
Gizli KullanıcıDuygularımı anlamlandırmak
Genelde beynim benimle oyun oynuyor gibi hissediyorum sanki satranç maçındayız gibi ve yine genelde beynimin hamlelerini fark ediyorum mesela glikojen almak için panik atağımı tetiklemesini anında fark etmem gibi ama bu çok yorucu oluyor bazen. Sanki yabancı bir bedende gibi hissediyorum şu aralar sıklıkla aslında bu durumdan keyif alıyorum büyük ihtimalle beynim bu olayın beni çoğu insandan ayıran bir özellik olduğunu düşündüğü için zevk alıyor ama ne yapacağımı bilmiyorum bu bir sorun mu değil mi bilmiyorum
Gizli KullanıcıKafamda olmayan şeyleri yada normal olan şeyleri abartarak kuruyorum
merhaba hocam. .Bazı zamanlarda normal konuşulan şeyleri olumsuz yorumlayıp kafamda kuruyorum geceleri uykularım kaçıyor Bazı günlerde olmayan şeylerin senaryosunu yazıyorum kafamda duygularım karmakarışık kendimi stres altında hissediyorum uyuyamıyorum geceleri uyuyamadığım içinde gündüzleri akşama kadar uyuma isteği oluşuyor yeni evliyim eşimin ailesinin birşey yapmamasına rağmen onlara karşı büyük bir gard almış ve her söylediklerinden birşey çıkartmaya çalışıyorum ve kafamda kuruyorum örneğin eşimin babası yılbaşında size gelmeyi planlıyorduk diyor ve biz 3 aylık evliyiz daha gidip babasına biz daha yeni evliyiz kusura bakmayın ama baş başa kutlayacağız demedim o içimde kaldı zaten eşim gereken yerde gereken cevapları veriyor fakat babası sürekli beraber vakit geçirmek istiyor çocuklarıyla ve ben rahatsız oluyorum yani belki de çok abartıyor olabilirim kafamda kurmalarım günden güne artıyor ne yapmam gerektiğini bilmiyorum yardımcı olursanız çok sevinirim.
Gizli KullanıcıMastürbasyon yaparken nasıl kendimi durdurabilirim?
Ergenlikteyim ve arada mastürbasyon yapıyorum. Her gün her saat mastürbasyon yapıyım gibi bi bağımlılığım yok ama son zamanlarda mastürbasyon yaptığımda kendimi durduramıyorum. 1 değil 2 değil 3 değil art arda bir çok kez yapıyorum ve kendimi asla durduramıyorum. Bir keresinde o kadar kötüydü ki nerdeyse 10-11 kere yaptım. Kendimi durduramıyorum elimde olmadan elim gidiyor ve yapıyorum. Bundan nasıl kurtulurum bilmiyorum. Bunun bir çözümü var mı?
Gizli KullanıcıEşimin yaptıklarını affetmiş gibi olsam da aslında affedemedim.
Merhaba eşim 2 buçuk sene önce beni aldattı. Tamam 4/4 lük bir evliliğimiz yoktu ama çok seviyordum onu hiç aklımın ucundan böyle birşey geçmezdi. Öğrenince evi terk ettim kızım o zaman 2 yaşındaydı. Birkaç gün sonra beni yalanlarına inandırıp geri eve döndürdü. Her gün aklımdaydı her gün üzülüp ağladım. Bu böyle 6 7 ay kadar sürdü. Sonra cezaevine girdi 1 buçuk sene bekledim. Çıktığında düzelmiş olacağını umdum ama hiçbir zaman problemlerimiz bitmedi. Evet beni aldatmıyordu ama sürekli istemediğim şeyleri yapıyordu. Eve geç gelme dışarı da alkol alma evine ilgisizlik vs. Kendisi aşırı aşırı aileci, aileden kastım anne babası kardeşleri. Senelerce beraber kaldık benim istemediğimi bilmesine rağmen. Şuan evimiz ayrı ama yine sık sık gelirler. Ne evlendiğimden bir şey anladım ne de gençliğimden. Tüm bu affettiğim şeyler için kendimi affedemiyorum. Her tartışmamızda aklıma bu olanlar geliyor kendime kızıyorum neden en başında bırakmadım diye. Böylesi bir evliliğin bitmesini neden istemiyorum anlamış değilim. Tek istediğim eşimin düzelmesi bende biliyorum o hep böyle kalacak ama insan bi umut bekliyor. Bu durumda ne yapmam gerek
Gizli Kullanıcıİlişkim nereye gidiyor
Eski flörtümle konuşmayı kestik beni seviyor mu sevmiyor mu bilmiyorum bizden olmaz dedi o zaman engelle beni dedim benden nefret ediyorsan dedim senden nefret ediyorum diye senden kaçacak mıyım dedi bu ne demek hem beni sevmediğini söylüyor ama en fazla iki haftada bir ya o yazıyor ya ben iletişim tamamen kopuyor çok anlamsız bi durum hakkını helal et dedim geçen gün cvp vermedi
Gizli Kullanıcıİşe girmekten korkuyorum
Merhaba, Ben engelli kadrosundan kamuya atanmak üzereyim. Fiziksel engelim var ve uzun süredir yoğun kaygı, özgüven eksikliği ve sosyal ortamlarda aşırı gerilim yaşıyorum. Örneğin insanlarla iletişim kurmakta zorlanıyorum göz teması kuramıyorum aşırı terliyorum. İnsanların yüzüne bakamıyorum mesela dışarıda ailemden birini görsem tanımayabilirim o derece. Kendime değer veremiyorum hep küçük görüyorum bazen kendime aptalsın gibi cümleler kurduğumu fark ediyorum ama herşeye rağmen bir yerden başlamalıyım diye düşünüp işe girmeye karar verdim fakat durum ciddileşince bir pişmanlık çöktü. İşe başlama süreci beni hem umutlandırıyor hem de çok korkutuyor. “Yapamazsam”, “rezil olursam”, “hastalanırsam”, “benden beklenen işleri beceremezsem” gibi düşünceler zihnimi sürekli meşgul ediyor. Mesela sağlıklı düşünen bir insan 10 şey düşünüyorsa ben 100 şey düşünüyorum sürekli senaryolar kuruyorum. Bazı sebeplerden dolayı çocukluğumu yaşayamadım ailem iyi niyetli olsada özgüvensiz olmamda payları büyük diye düşünüyorum çünkü sürekli başıma birşey gelmesinden korkarak büyütüldüm. Kaygılandığımda aşırı terleme, bedensel kasılma, kaçma isteği ve yoğun utanma duygusu yaşıyorum. Aynı zamanda geçmişte yaşadığım bazı sosyal/duygusal deneyimlerin tekrar ortaya çıkmasından ve iş hayatımı etkilemesinden de korkuyorum. bu kaygılarla işe başlama sürecini nasıl daha sağlıklı yönetebilirim konusunda görüşlerinizi almak istiyorum. Teşekkür ederim.
Gizli Kullanıcı
