İyi Oluş Platformu
Herkes için psikoloji ve zihinsel sağlık alanına giren soruların hazinesini keşfedin.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Takıntılarımın sebebi ne olabilir?
Bazı küçük takıntılarım var bunları nasıl aşacağımı ve neden kaynaklandığını da bilmiyorum mesela pamuğa dokunmak istemiyorum aynı şekilde çıplak elle havluya dokunmakta beni çok rahatsız ediyor ya da elimde biraz olsun kuruluk hissettiğimde elimi ıslatmak istiyorum nemlendiremiyorum da çünkü kremsi şeyler de beni rahatsız ediyor halıya çıplak ayakla basamıyorum bunların dışında günlük hayatımda da oldukça sorun yaratan bazı şeyler var mesela kalabalık bi yurtta kalıyorum zemin kattan 6. kata çıkana kadar hiçbir katta durmazsam o günüm güzel geçicek şeklinde kısıtlandırıyorum kendimi eğer ki bi katta durduysa o günüm bana zehir oluyor. Bir gün arkadaşımı ziyarete Ankaraya gitmiştim trenden iner inmez bugün kırmızı ipli nazar boncuklu bi bileklik bulursam içinde bulunduğum ilişki iyiye gidicek eğer ki bulamazsam her şey berbat olucak dedim kendi kendime ve bulana kadar tüm ankarayı gezdirdim arkadaşıma bu sadece eşyalarda da olmuyor bi ilişki içindeysem de aynı şekilde şartlar koyuyorum saçma bir şey uyduruyorum mesela kaplumbağalı masa kelimesini konuşurken geçirirse o benim için doğru insan gibi ya da 30 dakika içinde yazarsa beni çok seviyor yazmazsa kendimi çok kötü hissediyorum ve beni sevmediğini düşünüyorum bunun gibi bir sürü takıntılarım var. Birini sevince de onu takıntı haline de getiriyorum hep benimle ilgilensin bana bağımlı olsun bensizlik düşüncesine katlanamasın istiyorum çok sağlıksız bir düşünce farkındayım ama böyle olmadığı sürece ilişkilerimde ilerleyemiyorum. ilişki içinde sürekli değişken bir haldeyim bir gün çok severken bi anda nefret ediyorum ya da hiçbir sorun yokken bir sorun olduğunu düşünüyorum veya ayrılmak istediğini bazende ben ayrılmak istiyorum hiçbir sebep yokken ama sonrasında çok pişman oluyorum ve özür diliyorum bu sorunlarımın sebebi ne olabilir veya ne yaparak düzeltebilirim
Fazla fedakarlık
Hayatım boyu kimsenin kötülüğünü istemedim. Bana kötülük yapanlara bile fedakarca davrandım. Herkese karşı her şeyimi verdim. Bir kişi ile kendimi avutmaya çalışıp hayallerimi hedeflerimi işimi çevremi her şeyimi verdim. Bu sefer de karşı tarafın verdiği değer gözümde küçücük görünmeye başladı benim için kolunu kıpırdatmayan insanlar için her şeyden vazgeçtim şimdi yeniden başlayamıyorum. En büyük hayallerimi bırakıp kafesime geri döndüm tekrar çabalamaya kalktım aylarım geçti. Neye tutunsam elimde kaldı ne yapmam gerektiğini nerden başlamam gerektiğini bilmiyorum. Zamanında sevdiğim şeyleri sevmiyorum şimdi çok çabalayıp çok yoruldum. Zamanında uğraştığım her şey boş geliyor. Uğruna hayatımdan vazgeçtiğim kimse kılını kıpırdatmadı. Nerden başlayacağım neyi neden seveceğim şimdi. Korkuyorum tekrar çabalamaya. Kendim için diyorum elimi kaldıracak halim yokken koşuyorum. Hayatımı bulamıyorum. Bir gün başlıyorum o gücü kendimde bulup sonra yine düşüyorum ertesi gün tekrar başlıyorum sonra yine düşüyorum. İnsan kendini ve hayatını bulmaya nerden başlar. Her şey anlamsızlaştı. Her şey yeniden anlamlanır mı. Ne yapmam gerekir yardımcı olabilir misiniz İnsan bulunmak istemediği bir yerde yeniden yeşerir mi sizce hayatta en son olmak istediği noktada ne yapabilir? Pişman olmayacak kadar yorgun hissediyorum. Çok teşekkür ederim şimdidenn
Evlilik Anksiyetesi
Malesef Uzun yıllardır süren bir anksiyetem var zamanında psikolog ve psikiyatri tedavisi aldım şu an ilaç kullanıyorum, şu an güzel bir ilişkim var fakat evlilikten korktuğumu hissettim ve bağlanmaktanda, asla ayrılmak istemiyorum karşımdaki insana çok güzel duygularım var fakat bu durum beni korkutuyor ne yapmam gerekiyor asla bilmiyorum çok fazla huzursuzum yardımcı olu rmusunuz ilacında bu yüzden bana iyi gelmediğini düşünüyorum.
Kendimi daha iyi hissetmek için ne yapmam gerekir?
kendimi bir süredir iyi hissetmiyorum çok stresli ve kaygı halindeyim. Bu durum insanlarla olan iletişimimi de etkiliyor ve çok sevdiğim kişilerle arama mesafe giriyor canım hiçbir şey yapmak istemiyor gezmek dolaşmak çalışmak ders çalışmak hepsi bana çok yorucu geliyor sınavım var ders çalışmak istiyorum ama olmuyor kendimi motive edemiyorum ve mental olarak çok yorgun hissediyorum bu süreçten nasıl sağlıklı çıkabilirim bir ilişkim var çok mutlu ediyor bende çok mutluyum onunla ama bu stres halim bazen ilişkimide etkiliyor ve bazı sorunlar oluyor her şey üst üste geliyormuş gibi hissediyorum ve bu durumdan çok yoruldum ayrıca ailemin de beni anlamadığını sürekli çalışmam konusundaki baskıları da benim kaygımı stresimi daha da yükseltiyor işin içinden çıkamıyorum
Kendimi nasıl kabullenirim?
Kendimi kabul edemiyorum. Başkalarının onayına ihtiyacım var. Aslında bazı insanlardan onay almak istiyorum desem daha doğru olacaktır. Kendimi beğeniyorum yani beğendiğim oluyor ama bir ortama girince diğer insanlardan kendimi eksik, ezik çaresiz biri olarak görüyorum ve öyle hissediyorum. Kendimi hep ezikliyorum. Bunun bir çözümü yokmuş gibi geliyor. Bir çocuk seviyorum beni sevmiyor. Neyse diyorum başka birinden hoşlanıyorum. Yine asla sevilmiyorum. Sevilmeyecek biriymiş gibi hissediyorum. Herkes için çocuk oyuncağı olan şeyler benim için neden bu kadar yorucu oluyor bir türlü anlamıyorum. Eksiklerimi göremiyorum daha doğrusu her konuda kendimi ezdiğim için o kadar çok eksiğim oluyor ki nasıl değiştirilir bilemiyorum. Kendimin en iyi versiyonu ile tanişmak istiyorum. Ve bunu en etkili yolu nedir merak ediyorum. Kağıda bir şeyler anlatmak ya da ayna karşısına geçmek işe yaramıyor. İnanın bana yaramıyor.
Ailem kararlarıma saygı duymuyor bu süreci nasıl aşarım?
Annem uzun süredir ilişkide olduğum oğlanın ailesini onaylamıyor, onları ezip geçtiğimi düşünüyorlar ailesini uzun süredir tanıdığı icin evlendikten sonra mutlu olmıcamı düşünüyor. Sevgilimi bile tanımak istemiyor bu süreçte nasıl olacak bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini ne yapmam gerektiğini ailemi sonuçta bu süreçte kırmak da istemiyorum arkamda olmalarını istiyorum. Annem bu evlilikte mutlu olamıcağımı düşünüyor. Ailesi gibi olacağımı düşünüyor kötü şeyler yasıcamı düşünüyor ama benim kararlarıma saygı duyan yok sevgilimi bu uzun süredir yaşadığımız iliskiden sonra ayrılamam. Annem ayrılmamı istiyor. Napçamı nasıl davrancama artık şaşırdım sevgilimin hiç bir şeyden haberi yok böyle bir şey nasıl diyebilirim ki
Sosyal kaygıyı ve pornografi bağımlılığı nasıl yenerim?
Merhaba Benim öncelikle sorunum kalabalık yerlerde kaygılı stresli hissetmem ve bundan dolayı arkadaş edinemiyorum ve ayrıca pornografi ve mastürbasyon bağımlılığı ile mücadele etmeye çalışıyorum bağımlılık krizlerine yeniliyorum yaklaşık 3 yıllık bir bağımlılık sürecim var akşamları geç uyuyor ve sabahları yorgun uyanıyorum ciddi bir ilişki yapamıyorum ne zaman biriyle konuşsam sıkılıyor bırakıyorum ve bu da asosyal biri olmama sebep oluyor sorumlulukları erteleme özelliğim var bu sebepten hayatım çok zor geçiyor aile evinde yaşıyorum hem çalışıyor hem açıktan okuyorum bu süreci nasıl yönetmeliyim nelere dikkat etmeliyim
Narsist biriyle nasıl devam edebilirim?
Merhaba. İki buçuk yıllık evliyim ve beş aylık bebeğim var. Eşim için büyük bir şehirden küçücük bir ilçeye geldim. Onu çok seviyordum. Evlilik öncesi ve başları mutluydum. Zamanla büyük tartışmalarımız oldu. Hamilelik dönemim sürekli tartışmalı devam etti. Eve gelirdi. Hiç konuşmadan yemeğini yiyip kalkar televizyon odasına giderdi. Yanına gidip sohbet edelim benimle ilgilen dediğimde kıyamet kopardı. Yorgunum, beni yalnız bırak, evin işini yap sınava çalış diyerek beni odadan göndermeye çalışırdı hep. Benim sınava hazirlanmami istiyordu. Aynı zamanda ofisim olduğu ve yoğun iş temposu içerisinde olduğumdan ve ilk bebeğime hamile olduğumdan istediği sınava yeteri kadar çalışma fırsatım olmadı. Beni hep sorumsuzlukla itham eder. Ki ben ondan önceki hayatımda hep çok azimli, çok emek veren, alanında ülke geneli yarışmada birincilik alabilecek derecede başarılı bir insandım. Eşimin akrabaları, tanıdığı insanlar beni çok sever, çok değerli eşin var kıymetini iyi bil diye herkes nasihat eder. Bu nasihatler sanırım onu rahatsız ediyor. Kendisinin sağlam bağları olan bir aile hayatı olmamış. Babası annesini hep dövermiş. Kendisi hasta olduğunda, doktora götürün beni dediğinde kendisi de ailesinden şiddet görürmüş. Benim sakin, mutlu bir ailem var. Annem ve babam kardeşim ve bana çok düşkünler, biz bir araya gelince keyifle sohbet ederiz, eşim bu ilişkiden zannımca rahatsız oluyor. Ben ailemle oturup sohbet ettiğim süre içerisinde hep bir iş çıkarmaya o ortamı bozmaya çalışıyor. Yıllar sonra sevdiğim bir arkadaşımla kısa süreli buluştuğumda da sürekli beni sorumsuzlukla itham ederek buluşmamızı mahvetmişliği de var. Kendisi iş hayatında gerçekten sıkıntılı sorunlarla karşı karşıya geliyor, yeri geldi ağladı, ben hep onun yanında ona destek oldum. Doğum sürecimde kendi işlerimle alakalı üst üste terslikler yaşadım ve bu süreçte ben küçük bebeğimle ilgilenirken bu işlerle o ilgilenmek durumunda kaldı. Eşim işe başlayınca bebeğim için destek almak adına bebeğimle ben ailemin yanına gittik. Bana o süreçte sen garip birisin, senin bütün işlerin ters gidiyor, sende bir şey var diyip durdu, o anki lohusalık sürecimde bu söylemler bana çok ağır geldi. İmtihan gibi devam eden dış çevreden kaynaklı olumsuzluklar arttı ve en son olayda bana küfretti, lohusa olmamın onu ilgilendirmedigini söyledi. Benim onu hep benimle ilgilen diye darladığımı, kendisinin bu uzak kaldığımız süre içerisinde çok huzurlu olduğunu, çevredeki insanların durmadan eşin çok iyi dediğini ama benim ona eziyet ettiğimi bilmediklerini ifade etti. Bebeğim büyük bir rahatsızlık yaşıyordu o sıralar, ambulans ile birkaç defa hastaneye gitmek durumunda kaldık. Desteğine ihtiyacım var izin al gel dememe rağmen, bebeği için bile gelmedi yanımıza. Ben boşanmaya karar vermiştim ailem de bütün olaylara şahit olduğundan arkamdaydı. Ama yine bebeğim için bir şans vermek istedim. Hâlâ tartışmalarımız devam ediyor. Evde sigara içme dedim bebek için, burası benim de evim demeye getirdi. Neyse mutfakta içiyor pencereyi aç koku odaya gelmesin dememe rağmen açmıyor, soğuk oluyor hastalanırım diyor. Bari mutfaktan çıkarken aç diyorum ev soğuyor sen taktın kafana pencereyi koku falan yok diyor. Eve sen seversin diye sana bunu aldım diye gelir çoğunu zaten kendi tüketir, aslında kendi sevdiği şeydir. Ev işlerine asla yardımcı olmaz, bebeğin bakımında asla yardımcı olmaz. Ben yardım istediğimde beni yetersizlikle suçlar. Çoğu zaman bana yetersiz sorumsuz olduğumu hissettirmeye çalışır. Araştırmalarıma bakarak eşimin narsist olduğu konusunda anlamlandırma sağladım. Her istediğini alıyorum, ben dış işleri yaparım sen evdeki işleri yap diyor. Hem kendi işlerim, hem ev, hem bebeğim üzerine eşimin tutumu. Çok yalnızım, küçücük bir ilçede olduğumdan bir aktivite alanım da yok. Çoğu zaman boğulmuş hissediyorum, bebeğime yansıtırım diye endişeleniyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum.
İlişki uzmanına gitmeli miyiz?
3 yıldır evliyiz 11 aylık kızımız var evliliğim en başından beri güzeldi severek de evlendik ama doğumdan hemen önce başlayan ve sonrasında da devam eden ağlama krizlerim var beni rahatsız eden birşeyden bile bahsederken ağlamak istiyorum, cinsel ilişkiye girerken artık zevk almıyorum yan yana olmadığımız saatler içerisinde eşimi sürekli arayıp konuşmak istiyorum ama eve geldiğinde aynı isteğim olmuyor geceleri yanında uyuyamıyorum çoğu zaman bir sebep yokken bile ağlıyorum anlayışlı bir eşim vardır kararlarımı sorgulamaz ama dışarı çıkmak istediğimde çıkartır gezeriz gezdiğimizde de keyif almam eve geldiğim an modum düşer.
Uzak mesafe ilişkisinde sevgilim instagram şifremi istiyor
Merhaba 20 yasindaym oncelikle sevgilim 21 yasnda. 2 yildir uzak mesafe iliskisi yasiyorum sevgilimle aynı is yerinde tanısmıstık ama belli ailevi sebepten başka şehire gitti ve 5 6 ayda 1 gorusmeye basladık iliskimizde bazı sorunlar oldu ben affetmemem gereken bazı seyleri affettim sans verdim sonra duzeldi ama şu sıralar instagram şifre konusuna takıldı şifremi istedi bende vermek istemedim ozel alanım diye ve bundan dolayı aramız soğuklaşmaya başladı ben ona guvendigim icin sifre istemedim 1 kez bile guvenmekten cok birbirimizin ozel alanına gireriz diye dusunup istemedim ki hala oyle dusunuyorum. Daha sonra dusuncelerimi paylastım sen boyle yapınca kotu hissediyorum vs vs duygularımı paylastım bi süre eskisi gibi oldu ozur diledi ben seni bilerek uzmedim dedi ama daha sonra yine soğuk olmaya basladı ve söyleyince soğuk yapmıyorum diyor ama soğuk ve ilgisiz yani bunu hissediyorum. Ve bu durum kafamı karıştırdığı kadar üzüyor da. Ne yapmam gerek bilmiyorum onu da seviyorum hatta bi 10 gun boyunca böyle yaptığı icin ona sordum ayrılmak mı istiyosun dedim hayır öyle birşey istemiyorum demişti ama davranısları hala aynı zaten mesafe olduğu için olaylar daha çok büyüyor yan yanayken hemen barışıyorduk. Aramızda soğukluk var ilgisi azaldı hatta yok gibi ama bunu ona söylediğimde kabul etmiyor bu sekilde giderse bitirmeyi dusunuyorum. Ondan bisey saklamıyorum ama sifremi vermek istemiyorum sanki verirsem beni kontrol etmeye calısıcak gibi hissediyorum. Sizce ne yapmalıyım