Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
aile ve iş
ben kadir 21 yders çalışmayı sevmezdim kitap açmadan lise bitirdim ne olmak istiyorsun dendiğinde aklıma hiç bir şey gelmezdi ve halen de gelmiyor ailemin yanında 2 yıl çalıştım babamın tırları abiminde galerisi var fakat onlarla anlaşamıyorum belki de her erkek çocuğunun istediği işler 18 yaşımda onlardan ayrılıp 50 den fazla iş değiştirdim ve hiç bir yerde yapamıyorum en uzun 1 ay çalıştım ve abilerim ve ailem bu işlerde süreklilik sağlayamadığım için bundan bi . .. . olmaz diye sürekli konuşup benim özgüvenimi yıktılar sanki böyle kabuklarımdan çıkamıyor hissediyorum 2 ay kuryelik yaptım motor aldım borç ile kaza geçirdim kaburgam kırıldı 4 ay yattım icralık oldum sonrasında maddeyi öğrenince ailem beni evden attı şu an abimin galerisinde yatıp kalkıyorum . 2 gün çalışıyorum 1 gün çalışamıyorum içime bi şey düşüyor yapasım gelmiyor kalkasım gelmiyor dün 8 10 saat çalışan kadir bir bardak su veremiyor çok kötü durumdayım borçlarımı ödemem gerekiyor zorundayım ama yapamıyorum hiç bir şey umrunda değil bu çocuğun derlerdi hep ailem tabi aile sıkıntılarımda çok mevcut babam darp etti 18 yaşımda ona dava açtım 5 yıl denetimi var sonra 3 ay yangın merdiveninde yattım aile içi evlat ayırt etme vs mevcuttu babamın yaş 63 eski kafalı bi adam madde bağımlısı değilim bazen içiyorum onu da belirteyim şimdiden teşekkür ederim okuyup vakit. .
Gizli Kullanıcı
Cinsel isteğim çok fazla
Merhaba ben biraz geç ilk cinsel ilişki deneyimi yaşadım ilk cinsel ilişki deneyim pandemi zaamnında oldu cinsel ilişkiye girdikten sonra cinsel isteğim çok fazla yoğun olarak arttı arada sırada kadın ile de oluyorum ama evlenemden önce cinsel ilişkiye girdiğim içim ben evlenince eşim bunu sorun eder mi eşim bu durumu nasıl karşılar bunu kafama çok takıyorum ne yapmam lazım acaba
Gizli Kullanıcıİş konusunda ne yapacağımı bilmiyorum
20 yaşındayım 2 yıllık ameliyathane hizmetleri bölümünden ameliyathane teknikeri olarak mezun oldum lise de de hemşire yardımcısı olarak mezun oldum bilgim var sağlık konusunda ama hep stajyerlik olarak hastanelerde görev yaptım tam zamanlı hiç çalışmadım , kendi okuduğum hastanede hep ameliyata steril olarak girdim ama alet isimlerini falan çalışınca öğrenirsin aklında öyle kalır dediler kendime güveniyorum ama kaygılanıyorum hep her hastanenin çalışma şekili görevleri farklı olabiliyor, haftaya iş görüşmesine çağırabilirler kaygılıyım eğer işe alınırsam ne yapıcam ne edicem bilmiyorum mobingten korkuyorum çünkü hastane ortamında hep oluyor maalesef gördüğüm kadarıyla çömez diye adlandırıyoruz çünkü tam zamanlı sağlık alanında çalışma deneyimim yok çünkü hep stajyer olduğum için pekte arkadaşım yok destek alabileceğim 5 ay önce yeni mezun oldum bilgiler taze ama üzerinden geçmeyeli oldu çünkü derslerde sık görüyorduk şimdi mezun olunca bilgi eksikliği olabiliyor işe girersem nasıl konusucam ordakilerle hani stresten kaygıdan bu bişey bilmiyor diye kovarlarsa özel hastanede tanıdık aracılığı ile girme imkanım olacak eğer haftaya gel başla derlerse karmaşa içindeyim biraz kalbim çok hızlı atıyor düşündükçe tansiyonum düşüyor ailem olsun akrabalarım olsun hep önü açık başarılı diyorlar ya bişey yapamazsam diye kprku içindeyim, yurt dışında da lisedeyken erasmus deneyimin olmuştu orda da o yüzden bana çok güveniyor herkes bilmiyorum ne yapacağımı kolay değil çünkü bu meslekte ilk iş deneyimin olacak, bi pizzacıda çalışmıştım 1,2 ay 1 sene önce yazın o ayrı bu ayrı tabi ki ama hem mutlu hem üzgünüm bişey yapamazsam diye ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum…
OkyanussPanik atak geçiriyorum
Kendi kendimi hasta ediyorum ve sürekli daralıyorum mutlu olamıyorum ne yapmam lazım ilaç kullanıyorum beynimi susturamıyorum aslında iyiyim ama buna inandıramıyorum kendimi acaba hasta olacak mıyım diyorum ve çok yoruluyorum bu huyumdan beynimi susturmak için ne yapabilirim yardımcı olabilir misiniz lütfen insan içine çıkmak istemiyorum kalabalıktan kaçıyorum kapalı alanı giremiyorum sanki rahatsız olacak gibi hissediyorum ve beni yoruyor ne yapacağımı bilmiyorum
Gizli KullanıcıBana ne olduğunu anlayamıyorum
Çocukken normal biriydim heyecan,hırs,mutluluk vardı gerektiğinde üzülebiliyordum birşeyi beğenmediysem dile getiriyodum insanlardan kızlardan utanmıyordum kolayca arkadaş edinebiliyodum. Ama şimdi ergenim ve insanlardan utanıyorum kızlarla konuşamıyorum arkadaş yapamıyorum yapsam bile adam akıllı muhabbet edemiyorum ne ben onları anlayabiliyodum ne de onlar beni. Fotoğraflarda kendime bakıyorum engelli hastalıklı gibiyim, insanlarla konuşmaya çekiniyorum anksiyete basıyo nedense onları çok üstün görüyorum olmuyo. Neden böyleyim bende bilmiyorum insan insandan utanır,kaçar,çekinir mi ben öyleyim halbuki çocukken öyle değildim, yaşıtlarımla anlaşamıyorum ve onlar da normal olarak beni Deli sanıyolar dalga geçiyorlar tabi derslerim iyi durumda hatta sınıfın en iyi notları bende ama aynı zamanda sınıfın belkide sessiz çocuğuyum. 13 yaşindan beri böyle kaybolmuş gibiyim yani 3 yıldır, ve hep böyle mi devam edicek? Geçen o sınıftakilerle dışarı çıkmayı denedim bi kaç kız geldi beni baya yakişikli buldular ve konuşmaya çalışıyolardı ama ben utangaç bir hal sergiledim konuşmadım ve onlarda beni salak veya deli sandı sonra "biz şaka yapıyoruz ciddiye alma ama gerçekten yakişiklisin" dediler. Yanımdaki o sınıf arkadaşim "Kardeşim değişmen gerek böyle hayat gitmez hadi şimdi geçiştirdik peki evlendiğinde ne olacak? Evleneceğin kızın ailesi seninle dalga geçmekten perişan ederler, değiş" dedi haklıydı tabi. 6. Sınıftan beri hep yalnız çıkıyorum tenefüslere şuanda Lise 1'im hala o durumdayım. Benim sorunum ne?
sabedinbislimEşim beni aldattı onu affettim ama cinsel ilişkimiz yok ne yapmalıyım
Eşim beni doğum günümde aldattı bir gecelik bir ilişki idi önce kabullenemedim sonrası büyük tartışma yaşadık ve 10 gün ayrı kaldık bu süreç ikimiz içinde çok zor geçti o çok pişmanlık yaşadı ve benden özür dileyerek tekrardan bir araya geldik yalnız evlilik sürecinde 8 sene cinselligimiz olmadı ve bundan sonrasında herşeyin düzeleceğini söyledik birbirimize söz verdik ama eşimle bir araya geleli 1 hafta oldu hala cinselliğimiz yok bu normal midir. Sürekli bir bahane üretiyorBu süreçte hep kendimi suçladım. Eşimsiz yapamayacak kadar seviyorum aldattıktan sonra kabullenmek çok zor oldu ama hala bana değer vermediğini ilgi göstermediğini düşündükçe üzülüyorumZaman vermek istiyorum ama beni arzulamaması ucuz bir kadını arzulamış olması aklıma geldikçe çıldıracak gibi oluyorumBu durumda ne yapmalıyım nasıl bir yol izlemeliyimBu konuda yardımcı olmanızı istiyorum
Gizli KullanıcıÇAĞRESİZ BİREY
Ben 11 yıllık evliyim eşimle cok gel gitler oldu 3 kez gitti 3 kez geri kazandım ewet o cabaladı her gelmesinde bu sefer olur dedi ama ben her defasında batırdım 2 çocugumuz var maddi sorunlardan kurtulamadım için bu bende kışılık bozukluğu yarattı asla vurmadım dövnedim şükür ama küfürlü usluplar sarfettim şuan sen bende bittin diyor sevgi saygı yok diyor ben bırakmak istemiyorum sewiyorumda eşimi şuan ķötü sözler bitti ama o düzelecegine inanmıyorum ve 7 ay sonra ayrılıcaz diyor ne yapmalıyım ve onu tekrar nasıl kazanırım
erbaa60Stresimi nasıl azaltabilirim
İçimde artık birikmiş bir öfke var eşimin beni anlamaması ailesinin laf sokmalarını anlamaması gibi durumları öfkesi hep imde bu sefer de olmadık olaya başka aşırı tepkiler göstermeye başladım yani bir başkasına gösteremediğim öfke hayatımdaki başka bir insana ya da olayda patlamama sebep oluyor buna engel de olamıyorum sinir stres öfke beni çok yıpratıyor önüne nasıl geçicem mutlu olamıyorum resmen artık
Gizli Kullanıcıİçimde bitiremediğim bir sevgi mi var?
1 aylık bir ilişkim var ama 3 aydır konuşuyoruz. Aslında karakter ve bana davranış açısından tam istediğim gibi birisi ama onu tam sevmediğimi düşünüyorum. Eskiden sevgili olmak isteyip bana uygun olmadığı için red ettiğim çocukla karşılaşınca o beni görünce kötü hissediyor ben de öyle hissediyorum . Bugün onun olduğu ortama gitmek istedim ama kendimi frenledim. Neden oraya gitmek istedim bilmiyorum. sonra ortak arkadaşlardan dolayı aynı ortama girdim. Kendimi kötü hissettim o da gerildi. Niye kötü hissettiğimi tam bilmiyorum. Hala bir yanım onunla mi olmak istiyor diye düşünüyorum. Ondan gerçekten hoşlanıyordum ama karakteri bana uygun değildi vazgeçmek zorundaydım ve onu red ettiğim zamanlar pek hissim yoktu, kolay vazgeçtim. Şuan ilişkimdeki kişi bana çok iyi davraniyor ve beni sevdiğini söylüyor hatta benim de sevdiğimi düşünüyor bakışlarımdan, onu anlayişimdan . Ama ben ona seni seviyorum diyemiyorum . Sevip sevmediğimi anlayamıyorum. Başka insanlar benim ona karşı hislerim olduğunu düşünüyor ama ben tam öyle hissetmiyorum gibime geliyor. Onu sevmediğimi partnerime söylesem belki de inanmayacak çünkü seviyor gibi davranıyorum. Dış görünüşü pek bana hitap etmiyor belki de bu etkilidir. Bilmiyorum kafam çok karışık. Tek bildiğim şuan hayatımdaki insanı kaybetmek istemediğim. Çünkü bana çok değer veriyor
Gizli KullanıcıÖzgüvensizlik nasıl yenilir
Küçük olayları bile büyütüp kendimi üzüyorum kafaya çok takıyorum mutlu olamıyorum hata yapmaktan korkuyorum başarısız olmaktan korkuyorum her şey beni stres ediyor kendime engel olamıyorum en son klavye uygulama sınavım vardı yanlışlıkla ekranı kapattım hoca bana kızdı 3 kişinin sınavı silindi vicdanen kötü hissettim özür dilesem bile aklımdan çıkmadı finallerim de aynı şekilde batırmak istemiyorum yapamayacağım korkusu yaşamak istemiyorum yardımcı olursanız sevinirim
Gizli Kullanıcı
