Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Seviyor mu sevmiyor mu
Şimdi ben 11. sınıftayken bizim sınıfa yeni biri geldi ilk başta çok yakın değildim o zamanlar arkadaşım o kişiyle arkadaş olunca bende konuşmaya başladım yaklaşık 5 ay sonra falan yakın arkadaş olduk. Her mesajlarimizi gören arkadaşlarım sizden olur flörtsunuz diyordu 12 olduktan sonra bi anda bi aramıza soğukluk girdi ve eskisi gibi yakın olmamaya başladık. Aramızda bir soğukluk vardı ve bu beni rahatsız hissettiriyordu. Sınıfta da onun arkadaşı ve benimde arkadaşım olan bir kız vardı (kızın sevgilisi var) Arkadaş oldukları belliydi ama o kişiyi çok sevdiğim için kiskaniyordum ve çocuğa çok patliyordum. Neyse benim şöyle bir yapım var birilerini gözlemlemeyi ve izlemeyi severim hatta sınıfta bile artık herkes bunu biliyor bende hep bu çocuğa bakıyorum ve her seferinde ne bakiyosun diyor bende canım istiyo bakamaz mıyım diyorum yada her seferinde beni görmezden geliyor böyle bir iliskimiz oldu. bide sınıfta zaten 7 kişiyiz ve sadece bana böyle davranıyor. İki de bir bana kız ayarlasana diyor ve benim bu duruma da sinirlendiğimi biliyor. Ayriyetten geçen sefer son senem sevgili yapmicam falan bana teklif eden de varsa da kabul etmicem gibi bir şey söylemişti bunu bana söylemiş gibi hissettim ben mi çok kafam da kuruyorum bilmiyorum. Sizce niye birden bire böyle davranmaya başladı? Beni sevme ihtimali var mıdır?
asktasevilmyen
Aidiyet Hissedememek
Öncelikle merhabalar . Ben bir buçuk yıldır evliyim . Severek evlenmemize rağmen evlilik sürecinde ve sonrasında da sorunlarımız oldu . Evlilik sürecinde hiçbir şey içime sinmedi . Aile bağları evliliğe bakış açıları her şeyimiz o kadar farklıydı ki . Unutamıyorum . Hiçbir şey içime sinmediği için içimde geçmeyen bir kırgınlık var . Hiçbir şey unutmayacakmışım gibi . Soruma gelecek olursak . Eşimle ara ara bazı ufak tefek sorunlarımız olsada genel olarak aramız normal . Ama sanki eşimle bir gün yollarımız ayrılacakta bambaşka hayatlara gidecekmişiz gibi hissediyorum . Hiçbir zaman gerçek bir aidiyet hissedemiyorum . Bu düşüncelerim için derin bir vicdan azabı çekiyorum . neden bu düşünceyi hissediyorum ?şimdiden cevabınız için teşekkür ediyorum 🌸
Gizli KullanıcıKendimi sevemiyorum ne yapmalıyım
Kendimi başka insanlarla çok kez karşılaştırıyorum ve çoğunlukla kendimi yetersiz buluyorum. Yeterince başarılı, iyi, güzel değilim. İnsanlarında beni böyle gördüğünü düşünüyorum. Beni aptal olarak gördüklerini düşünüyorum. Beni kendi içlerinde kucumsediklerini hissediyorum. Ailem olsun arkadaşlarim olsun tanımadığım birisi olsun. Hepsi böyle hissettiriyor. Küçüklüğümden beri böyle hissediyorum. Babam beni çok kez başka insanların yanında aşağılardı şaka yapmak için. Küçüklüğümde de kendimi değersiz hissederdim. Hâlâ da öyle. Sanki hayatımın sonuna kadar böyle devam edecekmiş gibi hissediyorum. Bir kaç yıl öncesine kadar aynaya bakamazdim. Ciddi manada bir başka insanların yanında aynaya bakamazdim. Ne yaparsam yapayım sanki hep böyle sonsuza kadar devam edecekmiş gibi hissediyorum. Kendimi sevmeye hakkım yokmuş gibi hissediyorum. Kendim için birşey yapmaya hakkım yokmuş gibi hissediyorum. Bu durum beni çok ama çok fakza sıkışmış hissettiriyor. Ne yapabilirim? Şimdiden teşekkür ederim
Gizli KullanıcıEvliliğimde cinsel hayatımı nasıl düzene sokabilirim
Merhaba ben 2 aylık evliyim eşimle internette tanıştık. 6ay kadar uzak mesafe ilişkisinden sonra ben yurt dışına onun yanına geldim ve 1hafta sonra evlendik. Eşimle ayrı ülkelerdeyken çok istekliydi hergün cinsellik içeren konusmalar yapardık ,gelince öyle yaparız diye her gün tekrar ederdi . Ben rahatsız olsam bile vezgecmedi ama geldiğimden beri kaçıyor gibi hissediyorum. Ben çok istesem bile gelmiyor yanıma hamile kalırım diye endişeleniyormuş . Tabi çocuk düşünmüyoruz ortak kararımız ama bu hali beni çok yıpratıyor o istemedikçe benim pisikolojim alt üst oluyor. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum çok çaresiz kaldım.
Gizli KullanıcıSevgilimin aşamadığı güven sorunu
Sevgilim geçmişte yaşadığı bir ilişkisinde ihanete uğramış çok acı çekmiş bu kişiye aşıkmış. Şuan 1 yıllık bir ilişkimiz var. Ben ne kadar ona güven aşılayacağıma dair ikna etmeye çalışsam da ilk başlarda onun sindiremediği şeyler yaşadık. Benim sosyal medyamda takipçilerim biraz fazlaydı ama o bana hiçbir şey söylemiyordu kıskanç bir insan yoktu karşımda bildiği halde herhangi bir şey söylemiyor benim kadar kıskanmıyor demek ki diye düşündüm meğer Twitter hesabımı hiç görmemiş. Ben ona kimseyi eklememesini tanımadıklarını çıkarmasını söylemiştim. Sonra çok kavga ettik kendin yapmadığın şeyi benden istiyorsun güvenimin çok hassas olduğunu bildiğin halde bir sürü takip ettiğin var dedi ama benim sakladığım bir hesap değildi açık bir hesaptı. Sonrasında benzer bir sürü kavgalarımız oldu daha sonra onun bana hataları oldu o sürekli aynı konuyu önüme getirdi benimde sindiremediğim şeyler yaşandı ben bastırmaya çalıştım içimde. Ama hep çabalayan taraf ben oldum çok yoruldum artık Bazen durduk yere bana soğuk yapıyor nedenini soruyorum geçiştiriyor ağzından laf almak için çabalayınca ben çok çabuk örttüm senin sosyal medya konusunu aklıma geliyor yediremiyorum diyor . Hiçbir şey olmadan birden aklına gelmesi beni acaba başkası mı var bu yüzden kavga çıkarıp ayrılacak mı gibi düşüncelere sokuyor ne yapacağımı bilemiyorum çok üzülüyorum karmaşık duygular içindeyim acaba benden sıkıldı da bunu mu bahane ediyor
Gizli KullanıcıEvde kalmaktan psikolojim bozuldu sürekli düşünüyorum. Ani değişimlerim var
Hep aynı döngüyü yaşıyorum kendimle kalınca artıyo ne yapmam gerek aşırı düşünüyorum her şeyi evde kalınca daha da artıyo kendi bedenime bakmaya korkuyorum nasıl geçer psikoloğa gitmek istiyorum çünkü ruh sağlığım iyi değil ilaç içince azalcağına inanıyorum çünkü psikolojik hepsi hiç kız arkadaşım yok sohbet edecek normal sohbet ediyorum bir soğuk bir sıcak davranıyorum bundan dolayı sohbet etmek zorlaşıyo nasıl geçer
Gizli KullanıcıNasıl değişim sağlarım?
Emine Sena uzun merhaba insanların beni kandırmasından yoruldum sorusuna vermiş olduğunuz cevaptan sonra bazı farkındalıklaryaşadım. Bu döngüyü kırıp sessiz kalma alışkanlığımı nasıl değiştirebilirim bunun için atmam gereken somut adımlar neler olmalı. 30 yaşında bile ailede sessizlikle haftalarca konuşmamakla tek bırakılmakla cezalandırılan sistem var. Maddi özgürlüğüm olmadığı için ve yaşadıklarımın da etkisiyle bu döngüye saplanmış gibi hissediyorum. Hayatım günün sonunda yalnızlık üzerine kurulmuş gibi sanki. İnsanlar bana uğruyor tüm toksiklikleri bana yaşatıyor sonra yaptıkları yanlışın farkında olup iyi niyetimi kullanıp o suçluluğu yüzüne vurunca gidiyorlar. O yazımda örneklerle anlatmıştım. Bana karşı artık manipülasyonları tükendiği noktada beni kötü de ilan edemiyorlar. Çünkü artık fark ediyorum ve geri çekiliyorum. İletişime kapalı beni suçlayıcı çözümcül olmayan insanlara açıklama bile yapmıyorum. Ben neden bunlara izin veriyormuşum. Kendime bu konuda hangi farkındalıkları kazandırmalıyım bilmiyorum. İçe dönük olabilirim. Ama gülüp eğleneceğim kendimi güvenle açabildiğim zamanlar oldu. Bu yanımı göstermekten çekiniyorum artık tetikte kalmaktan beynimin sürekli tehlike var gibi eski yaşadıklarımı tekrar yapmasından yoruldum. Herkes doğru yalnız kaldığım için ben yanlışım gibi geliyor. Özellikle kaygı olduğu için stresli durumlarda midem bulanıyor. Bu döngü beni iyice içine hapsediyor. Midem neyi kusmak istiyor. Yoksa sessiz kaldığım için mi bunları yaşıyorum. Ama bu kronik hale geldi stresli tüm durumlarda yaşıyorum
Gizli KullanıcıSevdiğim kızı ailem istemiyor ve arada kalıyorum sürekli baskı yapıyorlar ne yapmalıyım?
6 aydır devam eden bir ilişkimiz var birbirimizi çok seviyoruz suan uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz ablam annesiyle aynı yerde çalışıyor ve önceden iyiydiler ama sonra iş ve normal arkadaşlıkda büyük tartışmalar yaşadılar şuan asla anlaşamıyorlar konuşmuyorlar bile ve ablam sürekli kendisi ve sevgilim arasında seçim yapmamı istiyor sırf kızın geçmişinde yaşadığı bir kaç olay yüzünden ve ailesini istememesinden ve bu durum aileminde istememesine (bana ve onlara uygun değilmiş)yol açıyor sevgilimi çok seviyorum ayrılmak istemiyorum birlikteliği sürdürüp evlenmek istiyoruz ama ailem istemiyor böyle bir adım atarsamda arkamda olmacayacaklarını biliyorum ve bu yoldan dönmek istemiyorum çünkü sevgilime güveniyorum o bana güveniyor ve bugüne kadar zor süreçler yaşadık ama beraber atlattık ailem beni asla anlamıyor duygularımı kalbimi hiçe sayıyorlar kafalarında nasıl istiyorlarsa öyle yapmamı istiyorlar ve bunu yapmayınca onları sevmediğimi onları önemsemediğimi söylüyorlar bu durum beni çok etkiliyor diğer tarafta sevgilimin abisi annesi ablası beni çok seviyor benim ailemin tutumu beni çok yıpratıyor kız arkadaşıma yansıtmamaya gayret ediyorum ama eninde sonunda üzülecek ve bu durum nasıl düzelir bilmiyorum
Gizli KullanıcıStresliyim ve anlaşılamamaktan korkuyorum
Oldukça başarılı bir lisede okuyorum bu liseyi kazanmak için elimden geleni yaptım ve çok çaba gösterdim ancak sonrasında bu başarılı lise ortamındaki arkadaşlarımın davranış düzeylerinin bana hissettirdiklerinin ortaokuldaki arkadaşlarimdan farklı olduğunu hissettim. Yani arkadaşlarım olgun,tepkilerini sınırlayan , heyecanları, mutlulukları ve konuşma stillerinden davranışlarına kadar çok göze çarpmayan tipler oldukları için benim küçük yaşlardan beri sahip olduğum hiperaktivite özelliğim öğretmenlerim ve arkadaşlarım tarafından hareketli, konuşkan ve şen şakrak biri olarak tanimlanmama neden oluyor( artık kendimi hiperaktif olarak tanimlamasam ve çok hareketli bir kişilikten çok, sorgulayan ve ilgimi çeken konularda konuşan biri olmama rağmen). Hatta bir öğretmenimin anneme farklı olmamdan dolayı üstün zekalı gibi bir tanısı varmı sorusu üzerine annem beni psikologa götürmek istiyor. Bu konuda psikologa karşı bir ön yargım yok ancak kendim olmamdan dolayı insanlardan farklı gözükmem ve farklılaştirilmam beni çok rahatsız ediyor ve düşüncelerimi, davranışlarımi , duygularımi sınırlama ve düzenleme konusunda onların çok gerisindeymisim gibi hissediyorum. Ve ailemde ne yazık ki kendi haklarımı savunmam açıklamam sonucunda beni asi biri olarak tanımlıyor. Bu baskılar ve yaş ilermesiyle olgunlaşma sebebiyle çok hareketli biri olmaktan çıktım ama bunun sonucunda aşırı ama aşırı derecede stres vücudumda hakim ve buda beni masturbasyona zorluyor bunun sonucu odak noktam,ders çalışmam düşüyor ve kafam sürekli karman corman halde böyle oluncada rahatlamak için müzik,sahte kurgular ve mast ile yaşamımı bir türlü bitmeyen gereksiz kaygılı şekilde devam ettiriyorum. Anlayacağıniz zor durumdayım lütfen bu yazdıklarımı dikkatlice okuyun ve bana bir yol gösterin.
Gizli KullanıcıKaygılı-kaçıngan bir kadın hakkında beni aydınlatır mısınız?
Bu tip kadınlar ona açılan ama ret ettiği erkeği yıllar sonra görünce neden ileri geri sallanırlar,yüzlerinde şok ve hüzün olur,neden kilitlenme olur yapay zeka'da bunu sordum ama net bir sonuç alamadım bu belirtiler bu kızın o erkeği görünce onu özlediği ve unutmadıği ona aslında özlediği anlama mı gelir bu beden dilinin net cevabı nedir bu konuda aydınlatır mısınız lütfen sayğilarımla. teşekkürler
Gizli Kullanıcı
