Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Cok duygusuzum neden
İnsanlari sevmiyorum içime kapanık büyüdüm çok duygusuzum hiçbir duygu gosteremiyorum disariya karsi insanlar hep benden uzak dursun istiyorum cok çabuk sinirleniyorum çok fazla sinirleniyorum kimseyi görmek istemiyorum neden ? Evden dışarı çıkmak istemiyorum enerjim yok nicin? Hic bir sosyal aktivitem yok hayat tan bir beklentim yok tek sevdiğim sey kedi mutlu olamiyorum bir sey den cok cabuk pes ediyorum her seyden
Gizli Kullanıcı
kafamın içi her zaman yoğun
Kafamın içi sürekli dolu ve yoğun asla susmuyor. Yoruluyorum başım ağrıyor durgunlaşıyorum sanki hiçbir zaman dinlenemiyor gibiyim. Biriyle konuştuğum bir konu bir sohbet sinirlendiğim bir durum veya henüz konuşmadığım ama konuşacağım bir konu gibi diyaloglar kafamın içinde sürekli dönüyor sanki prova yapar gibi temkinli olmam gerekiyor gibi sürekli düşünüyorum konuşuyorum bunların yanında kafama istemediğim beni rahatsız eden düşünceler de geliyor daha önce bunu sormuştum Aklıma gelen düşünceler okb olabilir mi başlığı altında anlatmıştım istemediğim ve ya olursa diye yapmaktan yaşamaktan korktuğum onlarca şey de kafamı meşgul ediyor odak sürem çok azaldı anda kalamıyorum ya geçmişi ya geleceği ya da ihtimalleri düşünüyorum ve hep huzursuz ve diken üstünde gibiyim sürekli tehlike altında gibi eğlenmeyi ve her şeyden önce huzurlu hissetmeyi unuttum ne yapmamı önerirsiniz?
Gizli KullanıcıBeni zorbalayanlarla nasıl baş ederim?
25 yaşında erkeğim görünüşüm nedeniyle zorbalık yaşıyorum. Özellikle bazı kızlar benim görüntü kirliliği olduğumu hatta afedersiniz dışkıya benzediğimi söylediler. Her kız aynı değil ama yine de bana böyle denilmesi çok gücüme gitti hayata küstüm. Eskiden biraz daha özgüvenim vardı ama şuan kaybettim. Sebebi ise hem yüzüm yakışıklı değil hem boyum çok kısa 165. Artık kızlarla ilişki kurmaya çekiniyorum nasılsa reddedecek diyorum. İlişki hadi neyse de bana denilen sözleri nasıl sindirip özgüven toparlayabilirim? Aynayla, ön kamera ile ve kendimle nasıl barışa bilirim? Tipim ve boyum bu ömür boyu böyle kabullenmem gerek ama bana denilenler kabullenmeyi zorlaştırıyor. Bu hususta bazı tüyolarınız var mı?
Gizli KullanıcıKendimi nasıl daha iyi hissedebilirim iliskimde neden hep sorun yaşıyorum
Neden hep kaybediyor gibi ve sanki hiçbir işe yaramiyorum sorunla karsilassam neden ne tepki vereceğimi bilmiyorum eşime nerede nasıl ne tepki vereceğimi bilmiyorum neden suçlu hep benim gibi o neden hep kazanıyor suçlu olsa bile kendini nasıl haklı durumuna koyuyor neden onunla tartışma cesaretim yok neden onun hatasını yüzüne vurmuyor hesap soramiyorum suçu yüzüne söylemeli mi yoksa susmalimiyim eğer bosanamiyorsam ne yapmalıyım
Gizli KullanıcıLisede yurttayım ve büyük bir yalnızlık çekiyorum
Lisedeyim 11. Sınıfım bu yıl babamla aram iyi değildi zaten ve beni lisemin yurduna bıraktı. Kendisi de ailemi alıp köye taşındı. Burada oda arkadaşlarım olan 3 kız da çok yakın arkadaşlar ve birlikte vakit geçiriyorlar ben çok yalnızım. Aynı zamanda yakın arkadaşlarımdan birisi eskiden onlarla aynı odada kalıyordu ve üçü birlikte yalnız kalmak istedikleri için sürekli onun arkasından falan konuşuyorlardı. Şimdi benim de arkamdan bu şekilde konuştuklarından eminim. Ve odada onlarlayken hep diken üstünde hissediyorum. Hiçbir hareketimi rahatça yapamıyorum. Ve onlar çok bakımlılar ama ben değilim bu yüzden kendimi yetersiz ve çirkin hissediyorum. ve üçünün de babaları ile araları çok iyi bu beni biraz kötü hissettiriyor. Aynı zamanda babamla aram iyi olmadığı için bana para vermiyor şuan neredeyse hiç param yok. Bu yüzden de sorun çekiyorum ve psikolojimi çok etkiliyor. 1. 5 aydır yurtta kalıyorum ama bu iğrenç hisler asla geçmiyor ve çok yalnızım ve bu yüzden ders bile çalışamıyorum ders notlarım da iyice düştü. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum
Gizli Kullanıcıİlişkimi yönetemiyorum
Hiçbir ilişkim düzgün gitmiyor insanlara asla kıyamıyorum olan bana oluyor 3 yıllık ilişkim bitti atlatmam çok zor oldu yeni aştım ama bi ilişkim vardı aynı okuldaydık 3 aydır ve kariyer ve aile açısından beni etkilediğini söyleyerek arkadas kalmak istedi sevgisinin hala aynı olduğunu söyledi ama ben onu çok seviyorum canım acıyor hiçbir ilişkim uzun ömürlü değil kimse beni sevmiyor o da bence beni yedekte tutmaya çalışıyor sevmiyor gibi hissediyorum
Gizli KullanıcıKilo ve dış görünüşümü çok kafama takıyorum ve bazen kendini aç bırakıyorum nasıl rahat olabilirim?
Kiloma ve dış görünüşümü çok kafaya takıyorum hatta bazen kendimi aç bırakıyorum ve az yemek yiyorum boyum 160 kilom 58 ama kendimi bir türlü iyi hissetmiyorum bununla başa çıkamıyorum ister istemez yediğim her şeyin kalorisini hesaplıyorum. Annem bunun yüzünden seni psikoloğa götüreceğim dedi ama ben reddettim hatta. Bir veya iki senedir bunun yüzünden rahat değilim. Nasıl rahat ve zayıf olabilirim?
Gizli KullanıcıSınav süreci stres ve kaygi yönetimi
Bir kaç yıldır mezunum bu yaşıma kadar bütün notlarim cok iyiydi ama sinav surecinde bir turlu disiplinli uzun süreli çalisamiyorum hep basliyorum bir kaç ay geciyo bir şey istedigimi gibi olmuyo ya da bir kac gun konu yetistiremiyorum falan sonra bende bu isin ucu gidiyordu hafiften kaygi ve stres gelmeye başliyor sonra aylarca oldugum yerde ders çalişamiyorum ders çalişamadikça ağlama isteği geliyor ve ben bir yilimi daha çöp etmis oluyorum ben bu döngüden çok yoruldum bir türlü çikamiyorum şu an yine bu aylarda tekrar ders çalisma isteğim gitti . gece erken gitsem yatağa uyumak istemiyorum sabah erken uyanamiyorum uyansam bile o masanin başina geçemiyorum yoğun bir isteksizlik var. Her türlü yolu denedim ama bir türlü bu dönguden kurtulamadim. ne önerisiniz
Gizli KullanıcıKızım benimle görüşmek istemiyor. Onunla eskisi gibi görüşebilmek için ne yapmalıyım ?
Eski eşimden 2019 yılında ayrıldık. Ayrıldığımızda kızım 1 yaşındaydı. Bu süreçte eski eşim bana 9 ay boyunca kızımı göstermedi. Daha sonra mahkeme kararıyla 2 haftada bir kızımı 5 saatliğine alabildim. Aldığım bazı zamanlar kızım annesine gitmek istemiyor benden ayrılmak istemiyordu. 3 yaşına geldiğinde yazın 1 ay yatılı aldım. Kızım annesinin yatılı kalmasını istemediğini bana ağlayarak anlattı. Onu zorlamadım ve aldığım gün akşama kadar güzel vakitler geçirdik. Annesini istediği anda teslim ettim. Baba kız mutluyduk. Bir çocuğun sahip olabileceği nerdeyse tüm oyuncakları ona aldım. Havuza sinemaya tiyatroya götürdüm. Dolu dolu günler geçirdik. Nafaka artırım davasında dedesi benden için hiç bir maddi katkısı yok demesi nedeniyle dedesi ve annesinin kızımın mahkemeye resimlerini sunması nedeniyle annesi hakkında biraz suçlayıcı konuştum. Kızım o günden beri benimle çok az görüşür oldu. Onu almaktan hiç vazgeçmedim ama son 3 aydır bana beni bir daha alma diyor. Kızıma annesi tarafından baskı yapıldığını düşünüyorum. Kızımı çok seviyorum ve çok özlüyorum. Kızımı ve kendimi artık yorduğumu düşündüğümden almaktan vazgeçme aşamasındayım. Kızımı bir daha görememek kaygısı beni mahvediyor. Kızımla eskisi gibi olabilmek için kızımın bana isteyerek gelebilmesi için ne yapmalıyım ?
canim_kizimOndan ayrılmak istemiyorum bu fikir bana acı veriyor
9 aylık bir ilişkim var. Aradığım, istediğim şeyler partnerimde var. Bana olan ilgisi alakası, sorumluluk bilinci, bana karşı olan sevgisi, rahatsız olduğum şeyleri hemen değiştirmesi, beni rahat hissettirmesi, dürüst olması. Onu seviyorum. Evlilik yolunda ilerliyoruz fakat onun geçmişinde yaşadığı yakın bir ilişki beni çok tetikliyor. Kafamda binlerce soru var. Bir kere olmuş ve pişman olmuş. Bunu bana dürüstçe söyledi. Ben partnerimin daha önce ilişki yaşamamış olmasını isteyen birisiydim. İlişki yaşamasını kabullenemiyorum. Bu konuyu devamlı didikliyorum, detay öğrenmeye çalışıyorum. Yanlış yapıyorum biliyorum. O her ne kadar aksini savunsa da her konuda onun ilki olduğumu söylese de onun bu konuda ilki olmayacağım ve özel olmayacağım. Bu konuda hassasım. İlişki yaşadığı kızla karşılaşma ihtimalim de var ve daha önce selamlaştığım, uzaktan tanıştığım bir kız. Bu durumu asla kabullenemiyorum. Partnerime öfke hissediyorum üstelik bana karşı hatası yokken. Sürekli tetikleniyorum acı çekiyorum ve ilişkimiz çok yıpranıyor. Üstelik defalarca pişman olduğu şeyi ona hatırlatmama rağmen bana karşı sabırlı. Ondan ayrılmak istemiyorum bu fikir bana acı veriyor. Ama bu durumu aşmadan onunla evlenmem ve ilişkimizi ilerletmem çok zor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Lütfen yardımcı olun.
Gizli Kullanıcı
