Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
İnsanlarla iyi anlaşınca kötü hissediyorum
Çok arkadaşım var ve ben insanlarla iyi anlaşınca kötü hissediyorum. Çünkü herkesin küs olduğu sinirini bozan biri var. Ben biri bana gerçekten seni istemiyorum demediği sürece gitmem. Gittiğimde de genelde kavga etmeden uzaklaşırım. Birini sevmiyorsam bile o kişi beni seviyorsa o bitirmeden arkadaşlığımı bitirmem. Kimsenin sevmediği insanlarla bile arkadaşım ve o kişiler genelde herkese kötü davranır ama bana iyi davranırlar. Kimseyle küsmemeye çalışırım. Biri başka birinin kötü olduğunu anlattığında sadece dinlerim ama o kişiyle samimiyetimi bozmam çünkü bana öyle davranmadı. Bunlar kötü şeyler mi,bana öyle hissettiriyor ve bir türlü kurtulamıyorum. Boğuldum ve çıkamıyorum. 17 yaşındayım
Gizli Kullanıcı
Geçmişte gördüğüm rüyalar aklıma geliyor
Ben yaklaşık 3 buçuk ay önce dearilazyon ve depersonilazyazyon yaşadım. Bu yaşadığım olay tamamen bitmeden sürekli geçmiş rüyalarım aklıma geliyor yaklaşık 2 buçuk aydır durduk yere geçmişte gördüğüm rüyalar aklıma geliyor artık bıktım. Bu hale gelmeden önce aşırı şekilde yoğun stres yaşadım sınav yüzünden kaygılandım streslendim yaklaşık 1 aydır yoğun stresten büyük oranda çıktım ama hala rüyalarım durduk yere aklıma geliyor özellikle streslendiğim zamanda gördüğüm rüyalar ne olur cevaplayın ne yapmalıyım
Gizli KullanıcıNeyine kandım sizce bu kadar?
Hiç bulusmadik biz bu çocukla sanaldan konuştuğum biriydi iki sene boyunca. Ve özel konuları konuştum bununla ben hocam. Cinsel mevzuları yani ve ilkimdi. Ona ait hissettim kendimi. İlk defa ona açtım kendimi ve mahremimi benden de beş yaş küçük. Ve uzak mesafedeyiz çok çok uzak. Zwten olmazdı. En baştan beri biliyordum ama resmen uçurumu bile bile kıyısına yanaştım ben ve hep üzülen hayal kırıklığına uğrayan ben oldum. O hiç değil. Aslında biliyorum asla birbirimize uygun değiliz denk değiliz. Hem kafa olarak hem tıp olarak ve daha çok şeyler de. Ama nedense hala stalklama gereği duyuyorum. Başka açık seçik kızları takip ettiğini gördüm ve sinir oldum nedense bu kadarmiydun sen bu kadar kalitesiz mıydın sana nasıl deger verip sevdim onemsedim diye kendime yukleniyorum ve takinti oluyor az çok bende. Ne yapmam gerekir?
Gizli KullanıcıDurduk yere öfke veya sinir
Durduk yere öfke veya sinir sorunu yaşamaktayım yerinde duramamazlık ve farklı rüyalar görme sabah uyanamama devamlı uyuma gibi benzeri şeyler yaşama gibi problemler ve sinir bozukluğu hastalığı genelde evde kalıp sakin kalmaya çalışıyorum ama durduk yere herhangi bir kişiye sinir patlaması yaşamaktayım 18 yaşındayım ve bunu doğal bir problem olarak karşıladığımı söyliyemem genelde genetiğinde sakin ve nazik bir kişiliğimdir yardımcı olursanız çok sevinirim.
Gizli KullanıcıHarekete geçmek için çok yorgunum
Uzun zamandır kendi içime kapandım bu süreçte ilişkimı arkadaşlıklarımı kaybettim. Son 1 senedir hayatın içinde değilim. Konfor alanımdayım bu sessizlik bana iyi geldi çünkü bir zamanlar o kadar tükenmiştim ki sürekli herkesi memnun eden güler yüzlü hep evet diyen fedakarlık gösteren affeden tarafım vardı. Şimdi bu hayatın içinde bu duyguları fazlaca harcayınca kendime kalmadı. İşim yok kaygılarım çok fazla mide bulantım oluyor muhtemelen duygularımı bastırıyorum onları anlamlandıramıyorum. Eskiden hep uyumlu fedakar anlayışlı affedici tarafım vardı. Bunların bir şema olduğunu yeni öğrendim. Farkındalık arttıkça hayattan korkmaya analiz etmeye kapanmaya başladım. Bu kadar farkında olunca da yönümü kaybettim ne kaygılarıma ne kendime bir faydam oldu. Hayatımdan insanlar çıktı son 2 senede sessiz ama o alanı koruyan kimseyi içine yaklaştırmayan duygun bir kız kaldı geriye. Aşk uğruna canı yanmış biriyle sevgiliydim kız kıyafetlerini feda etmeyi değil kendini seçmişti. Yani doğru olanı yapmıştı. Bense bu eski ilişkisini unutamamış ama onu affeden kıyafetlerimden ödün veren mutlu olacağım sevilleceğim bu yalnızlığım bitecek inancıyla o kişiye sıkı sıkı sarılan biriydim. Sonuç o kişi kendi sınırlarını çizdi ve beni terk etti. Şimdi anlıyorum hayatı. Aradan 1 sene geçti şimdi bu kişi unutamadı aşk uğruna ona dönmemi istiyor. Hayat çok garip hevesim kırıldı canım çok yandı hayatı öğrendim arkadaşlıklarım bitti ama duygular bitmedi. O da pişman belki veya beni değiştirme duygusu hala baskın ama ben o eski ben değilim belki de onu görünce yenileceğim yine. Ama hayatın matematiğini anlamıyorum kalbini seçersen mantığım mantığımı seçersem kalbim susmuyor. Onun da öyle bana böyle diyerek ayrılmıştı. O terapi aldı farkındalıkları benden çok yüksek kendini iyi tanıyor belki de ama ben öğrendiklerim kadarıylayım. Ama şu bir gerçek ki ikimizde sevgi her şeyi kurtaracak mantığındaki çünkü bu özleme dayanamıyoruz. İmkansız görünüyor çünkü onun çevresi benim hoşuma gitmiyor benim de kıyafetlerim onun çünkü o muhafazakar birisi. Ama gel gör ki birlikte çok güzel anılar biriktirdik çocuklaştık birlikte. Aradan 1 sene geçsin unuturuz dedik ikimizde güzelce ayrıldık ama olmadı korktuğumuz başımıza geldi. Şimdi kimse dönemiyor korkular var ama iki tarafta acı çekiyor. Tek bir doğru yol yok. Biliyorum çünkü sürekli bir farkındalık içindeyim bu yerde sıkışıp kaldık. Bazı hikayeler kendini seç kazan gibi klişelerden ibaret olamıyor maalesef o denge bozuluyor zaman geçer unutulur diyoruz ama yine olmuyor. İkimizde aklı başında insanlarız sensiz ölürüm kafasında değiliz hatta o hiç değil mantıklı davranmaya çalışmıştı eski ilişki deneyiminden sonra. Kadınlar daha duygusal davranır ben daha duygusal hareket eden biriydim. Ama ikimizde birbirimize gösterdiğimiz o çocuksu yanımızı kaybettik. Birbirimizde kaldı o hallerimiz. Zaman her şeyi unutturuyor ama onunlayken o deli cesareti olan o aşık seven içi yansa da ona sarılan insanı unutmuyor. Bu şemanın farkındayım kendimi fedakar konuma affedici konuma sokarak sevgi alamayacağımın farkındayım o da kendinden ödün vererek sevgi elde edemeyeceğinin farkında beklentileri karşılanmadığı için ayrılmıştı benden çok ağlayarak severek veda ettik birbirimize hayat bizi yine aynı noktaya getirdi. Farkında olarak devam nasıl edilir ki o ışık yandı bir kere. İkimizde bunları bilerek adım atsak sevgi aşk çaba emek sabır kurtarır mı her şeyi bilmiyorum. Birbirimize çocuk gibi şarkılar paylaşıyoruz şarkılarla haykırıyoruz sevgimizi ama adım atmaya o kadar korkuyoruz ki tekrar üzülmek kendini aynı sorunların içinde bulmak çok zor. İkimizinde kalbi biribirinde atıyor. Hayatta her şey mümkünken elleri kolları bağlı çaresiz kalmak ne zormuş o çok sosyal ben asosyal biriyim ama neden gönül hep farklı olana çekilir böyle anlamıyorum. Özlemden deliye döndük ama yorulduk artık. Lütfen yardım edin bana bu nasıl çözülür ya da nasıl aşılır bilmiyorum
Gizli KullanıcıSağlıklı bir ilişkim var mı?
Sayın hocam bir ilişkim var evlilik niyeti için tanışmıştık mesafemiz uzak, en başından beri heyecansız bir ilişki içindeyiz aşk yok, mantık üzerinden gidiyoruz sevgi sözcükleri kullanıyoruz şiirler şarkılar vs. .. ama tabi tutku dolu değil. Bir kaç kez ayrıldım fakat üzülmesine dayanamadım yine beraberiz , bir arada iken iyi gibiyiz sarılıyoruz , tatlı ve huzurluyuz , ama uzakta iken içimde heyecansızlık ve isteksizlik oluşuyor telefonda çok konuşasım gelmiyor bazen, erotik konuşunca heyecanlı oluyor ama romantizm ve aşk eksikliği ilişkiyi sıradanlaştırıyor, sadece cinsellikle var olacak bir evlilik istemiyorum ama bırakmakta istemiyorum daha itaatkar ve uyumlu birini bulmak bana zor geliyor gözümü kapatıp birlikteyken iyi olduğumuz iyi hissettiğimiz dalına tutunup evlenmelimiyim
oktavyanYeni bir ilişki içerisindeyken eski toksik manipülatör sevgilim bana mesaj attı
Merhaba;mart ayında bitirmiş olduğum toksik ilişkimin ardından sağlıklı bir ilişkiye başladım şuan da da gayet iyi gidiyor ancak toksik ilişki yaşadığım eski erkek arkadaşım kaptan olduğu için gemiden döndü ve bana mesaj attı bugün çalışmıyorsun galiba diyerek cevap vermedim yeni sevgilimle aynı yerde çalışıyorum ne yapmalıyım ya karşılaşırsak yeni ilişkime zarar versin istemiyorum göz göze gelmek bile istemiyorum ne yaparım bilmiyorum
Gizli KullanıcıBir erkek neden evliyken başkalarına hala bakar?
Merhaba ben birşeyi çok merak ediyorum eşimle nikah kıydığımız gün eve geldik ve evlenmeden önce akıllı telefonunu sattığı için birşey oldu işle ilgili whatshapp a bakması gerekti ve 4 farklı kadından msj geldi kavga ettik tanımıyorum hiçbirini dedi inanmadım ama boşanamazdım da çünkü doğuya atanmıştım ve yaşım 22 ydi sıkıntılı bir ilçeydi evlendiğim gün boşansaydım insanlar bu sefer benden kaynaklı birşey var sanacak diye düşündüm problem yaşarım burda dedim ve devam ettik güvensiz bir temele kurulu başlayan evlilik 10 yıl boyunca hep güvensizlik sebepleriyle sarsıldı durdu gidip aleni birşey yapmaz hatta bensiz yapamaz kuyruğum gibi yanımdan asla ayrılmaz evden çıkmaz işten eve çocuklarımızı çok sever öte yandan sevgili olduğumuz ilk andan beri de dışarı her çıktığımızda güzel olan bütün kadınlara uzun uzun bakar hatta çocuklarımızın yanında bile sebebi nedir ?
Gizli KullanıcıKavuşamadığım biri var
İçimde ona karşı büyük bir sevgi var kalbim her gün onunla çarpıyor ama bir bilseniz içimde yaşatıyorum onu çünkü o benimle tanıştığında eski ilişkisini unutamamıştı ben bunu bilmeden başladım 2. Ayda mesajları başa sabitlemiş şekilde yakaladım bana çabalayacağını söyledi devam ettim muhafazakar olduğu için kıyafetlerimden en başında fedakarlık ettim çünkü ben de geçmişte biriyle beraber olmuştum o da bir fedakarlık yaparak benimle devam etti karşılıklı birbirimizi dinlemeye anlamaya başladık ikimizde 30 yaşlardayız birbirimizle çocuklaşıyoruz küsüyoruz barışıyoruz ama kopamıyoruz defalarca o da ben de bu ilişkiden gitmeyi denedik en sonunda bu ilişkisinden bitmek bilmeyen anıları her yerden çıkıyordu silmiyordu en son buna tepki verdim ve benden insanların yanında çok içime kapandığım için ayrıldı. Beklentileri karşılanmıyordu kzı arkadaş konusunda benim rahatsızlıklarım vardı o çok sosyaldi biz ayrıldık 1 sene geçti aradan kimse kimseye dönmedi ama o beni gizliden aradı ona dönmemi bekledi hep ne zaman ki ben onu takip ettiğimi hissetse ego yapıp kendini geri çekiyor bu sefer o yaklaşsa aşkını itiraf eden şarkılar paylaşınca ben kendimi çekiyorum çünkü kimse artık kendisinden fedakarlık etmek mi istemiyor yoksa herkesin canı çok yandı korkular mı var yoksa mizaçlarımız farkı o sosyal ben asosyal biriyim o kadar çok konu var ki ama sevgimiz çok bağlılığımız çok bu hikaye nasıl bitecek bilmiyorum bizim hikayemizle alakalı bir dizi var kızılcık şerbeti onu izledikçe uzaklaşıyorum ondan çünkü sevgiyle atılan adımlar çok büyük uçuruma gidiyor mantığı kullanınca kalp onda o da ben de kalıyor ama o da bir geri adım atıp hayatına baksa gidecek diye korkuyorum o da aynı şekilde benim kıyafetlerime geri döndüğümü gördü ben tamamen her şeyimi kapattım ona tamamen gittiğimi anlayınca şarkılar paylaşmaya başladı. İkimizin de canı çok açıyor ama bu çaresizlik ikimizi de yordu. İkimizin de korkuları büyük ama sevgi her şeyi çözmüyor. Birisi ödün verse bu hikaye tekrar başlasa diğeri vazgeçse bir sebepten biri çok yaralı kalacak bu çok net. . Bu kişi daha önce ben olmuştum. Son 1 senedir kendimi eve kapattım ama psikoloji okuması yaptım hep. Yine de kalbime yeniliyorum o da aynı şekilde buradan bir yol varsa ikimizde el ele tutuşup koşacağız ama sonu karanlık diyr korkuyoruz belli ki. Karşı karşıya gelsek saatlerce sarılırız buna o kadar eminim ki ama mantık asla susmuyor onun için de öyle biliyorum çıkmazdayım nolur yardım edin
Gizli KullanıcıKendim için doğru karar verdiğimi nasıl anlarım?
Merhaba. 26 yaşında bir öğretmenim. 2 aydır konuştuğum biri vardı ve iyi anlaşıyorduk. İlk bir 3 hafta konuştuktan sonra (ikimiz farklı illerde öğretmenlik yapıyoruz) ben mesafeyle ilerlemenin zor olduğunu söyledikten sonra farklı düşünüyoruz, mesafe de yorabilir diye bitirme fikrini o attı ve ben de bitirelim madem dedim. 1 hafta sonra okul tatil oldu ve atanmadan önce yaşadığımız şehirlere döndük (farklı şehirler ama arası yakın). Dönüş yolunda mesaj attı ve tekrar konuşmaya başladık. Sosyal medyadan konuşuyorduk ve yakın tarihte buluşacaktık. O ana kadar hep yazıştık ta ki bana numarasını atıp önemli bir şey söyleyeceği ana kadar. Aradım ve bana eski sevgilisinin yazdığını ve kafasının karıştığını, içinde bazı şeyleri bitiremediğini söyledi. Hatta bana buluşmayı öne çekseydik ve sevgili olsaydık eski sevgilisi yazdığında kafasının karışmamış olacağını söyledi. Ben de bu durumu kabul etmek istemedim bitirdim. Sosyal medyadan da sildim. Sonra beni 2 gün sonra arayıp o defterin kapandığını söyledi ben de güvenemeyeceğimi söyledim. O da dürüst olduğunu ve güvenilmeyecek biri olmadığını, kendini kanıtlamak için ekstra çaba göstermeyeceğini söyledi. Ben devam etmek istemedim ama canım yanıyor. Kararım doğru mu diye sorguluyorum çünkü çok boşlukta hissediyorum. Başta arkadaş olarak konuşuyordum çünkü öncesinde kısmen tanıdığım biriydi. O niyetini belli edince ben de bi denesem mi dedim ve sonrasında fikirlerin değişmeye başladı. Hayatlarımız uyuyor fikirlerimiz bağdaşıyor gibiydi. Sevgili olmadık, buluşamadık. Tüm bu olanlardan sonra yüzyüze konuşup karar verelim dedi ama açıkça da güvenimi kazanmak için çabalamayacağını söyledi. Bitirmesine bitirdim konuşmayı çünkü o istediğinde bir araya geliyor istemediğinde kopuyor gibi hissettim. Kendimi değersiz hissettim. Neden peki içimde boşluk hissi var? Daha sevgili bile olmamıştık. Niye canım acıyor anlayamıyorum. WhatsApp'tan numaramı silmiş. Bunu görünce ağlamaya başladım. Duygularımı anlayamıyorum, niye kafama taktığımı çözemiyorum. Hatta doğru karar verdim mi diye sorguluyorum. Bir iki gün dışarı çıkıp gezmeyi denedim ailemle birlikte ama orada da hiçbir şey yokmuş gibi davrandığım için sanki içimdeki yük artmış gibi hissettim. Dün çok ağladım ve sonrasında biraz rahatladım. Arkadaşlarımla vakit geçirdim öncesinde ve onlar da destek oldu çünkü onlara rahatça anlatabiliyorum. Ama aileyle öyle olmuyor, beni yargılamazlar ama üzüleceklerini biliyorum ve kendimi anlatınca rahat hissetmeyeceğim için anlatmadım. Fark ettim ki evde bir şeyler okuyarak veya izleyerek biraz rahatlıyorum. Ama boşluk hissi gitmiyor. Bir daha birine nasıl güvenirim, yine aynı şeyleri yaşar mıyım korkusu var. Sevmek ve sevilmek çok güzel bir duygu ve bunu istiyorum. Yardımcı olursanız çok sevinirim.
Gizli Kullanıcı
