Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
İlişkilerde denge kuramıyorum galiba
Gülüyorum insanlar niye bu kadar gülüyorsun diyor. Normal duruyorum bir şey mi oldu diyorlar. Değer veriyorum ama o ona değer vermeyeni seviyor. Samimi davranıyorum ya kullanıyor ya da fazla buluyor. Hepimizin hataları var ama en çok benimkiler eleştiri konusu. Güler yüzlü olunca safmışım gibi davranırlar. Her şeyin farkında olduğumu belli etsem bu da çok açıksözlü derler. Tek amacım kibarlığımı bozmadan küfür etmeden yaşıtlarımla neşeli ve mutlu bir ilişki.
Gizli Kullanıcı
Ailemle yaşamak psikolojimi etkiliyor.
Ailemi çok seviyorum ama artık onlara karşı bir bıkkınlık hissediyorum. Çok soğudum yani. Bir şey dediklerinde sanki bir yerimi istiyorlar gibi geliyor. Bana iyi davransalar bu kadar olmaz biliyorum ama işte. .. Bana karşı sanki bilmediğim bir garezleri var sanki. Bütün bunlara rağmen hâlâ kendilerine dört dörtlük hizmet etmeye çalışıyorum. Sosyal hayatım yok denecek kadar az. Artık yaşama hevesim de kalmadı. İntihar etmek de istemiyorum ama artık dayanamıyorum. Kardeşlerim de beni umursamıyor. Sanki onların ablası değil de evde hizmetçi kız gibi istediklerini yapıyorum. Bana yapılanları başkasına yapsalar bir dakika bile bu evde kalmaz. Ama benim hiçbir fikrim düşüncem yokmuş gibi davranılıyor. Bu durum beni çok hayattan soğuttu. Bu dünyada niye ben varım. Benim gibi kimse var mı. Ölsem umurlarında bile olmaz. Çünkü ben bir evlat, kardeş değilim. Daha ne diyeyim bilmiyorum. O kadar doluyum ki 40 sayfa da yazsam 50 sayfa da yazsam yetmeyecek. Ve bu yazdıklarım bir şeyi de değiştirmeyecek biliyorum. Farkında olduğum şeyleri değiştirememek yoruyor. Şimdilik bu kadar anlatayım. Teşekkürler.
Gizli KullanıcıKafamın dağınık olmasının sebebi nedir?
Merhaba, normalde de erteleyen bir insanım. Ama bu aralar aşırı arttı ve hayatımı kontrol altına alamıyorum. En basit temizlik yapmayı sürekli erteliyorum, kitap okumayı, ders çalışmayı, ve hadi diyelim bunu kırıp yapmaya başladım ya bu defa kendimi bir süre sonra başka bir iş yaparken buluyorum mesela yemek yaparken dergi karıştırırken. İşime evime odaklanamıyorum. sürekli ertelemekten ve işleri son dakikaya bırakmaktan bazen yetiştiriyorum bazen de yetiştiremiyorum. Kendimden çok yoruldum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Lütfen bana yardımcı olun. Kafamın içinde bütün dosyalar açık sanki ve hepsi de yarım yamalak duruyor. Rutin oluşturmada her gün düzenli olarak yapabildiğim devam ettirebildiğim bir alışkanlık oluşturamıyorum, unutmaktan ve ertelemekten. Çok yorgun hissediyorum, herhangi bir işi bir merakla başlayıp bitirememek beni çok eksik bırakıyor. Çevrem beni dağınık bir insan olarak biliyor ama ben böyle olmak istemiyorum, böyle etiketlenmek istemiyorum.
Gizli KullanıcıDuygularımı nasıl anlarım?
Bazen eskiden yaşadım hayat yüzünden sınırlı miyim yoksa atlattım mi anlayamıyorum. Yani yaşadıklarım bir travma bıraktı mi yoksa ben sadece düşünüp geçiyor muyum kestiremiyorum çünkü hatırlayınca veya tetikleyen birşey olduğuna ağlamıyorum ama garip bir his geliyor belli edemediğim kendim bile tarif edemedigim ne iyi ne de kötü karmaşık bir ruh hali nasıl bilmiyorum anlatmak çok zor ne yapmalıyım anlamak için
Gizli KullanıcıSizce kendimi mi kandırdım?
Merhaba hocam ben Instagramdan zamanında biriyle konuştum benden küçük bı çocuktu . Zamanla ona baglandim ve kapıldım. Bağ oluştu bende ama onda o kadar değildi. Bu durum beni üzdü ama yine de devam ettim belki bir gün değişir bı şansımız olabilir olgunlaşır ve benim hakkımda düşünceleri değişir dedim daha ciddi olur benle dedim ama değişmedi. Zaten konusmuyoruz daha gelecek yok katiyen aramızda. Çok üzüldüm hatta ağladım . Zamanında bana resim bile atmiyodu sanırım kendini begenmemezlikten. Ozamanlar bende aslında resmini göndermesini istemiyordum çünkü içten içe göreceğim fotoğrafi tahmin ediyordum benden küçük ergen bana uymayan birini gorucegimi çok iyi biliyordum ki öyle de oldu. Hayal kırıklığı oldu resmini görünce çünkü çok iyi değildi ve çok küçüktü ergenlerden biriydi tahmin edersiniz ki. Ama nedense devam et dedim olan oldu bu tiple devam et en azından biri var o an ve telde iyi vakit geçiriyoruz tipi hiç umursamadım yani. Sizce neden bunu yaptım?
Gizli KullanıcıBu korkuyu nasıl aşarım?
Bı keresinde bir rüya gördüm rüyada gerçekte uyuduğum şekilde uyuyordum ve heryer siyah ve aşırı gerçekçiydi ve ruhumun çekildiğini hissettim hatta kalktığımda öldüm sandım ve amel defterim kapanıyodu ondan sonra sanki her an ölcekmişim gibi oldu kabuslar görmeye başladım namaz falan 1 yıldır kılıyorum ölüm anında meleklerden kabir azabından falan korkuyorum sanki her an ölcekmişim gibi oluyor kabuslarimda kıyamet falan kopuyor geceleri daha çok bu his geliyor sanki her an melekleri görcekmişim gibi oluyor bu histen nasıl kurtulacağım
Gizli KullanıcıAşık edende oydu canımı yakanda...
merhabalar tekrardan ben son 1 aydır o kadar çok değişik hissediyorum ki ben birine deli gibi aşık oldum ve cesaretimi toparlayıp sosyal medyadan bu kişiye istek attım kabul etti o an o kadar çok mutlu oldum ki sonra ben bu kişi anlasın diye ona karşı gönderme hikayeler paylaştım hatta küçük çocuk getirin o bile anlar yani çoğu hikayeme kalp koymuş sonra ben bir tane hikayemin altına nereye kadar bu bu devam edicek sadece beğenmekle kalma lütfen diye paylaştım ve kendisine dendiğini anladı ve hikayeme yanıt vererek bana nokta koyarak mesaj atmış ben tabii o an mutluluktan havalara uçuyorum sonra ben buna günaydın yazdım o da günaydın yazmış nasılsın yazdım iyiyim sağol yazmış sen nasılsın yazmış bende idare eder yazdım sonra o da güzel yazmış bende evet yazdım. Her onunnla karşı karşıya gldiğimizde o kadar güzel bakıyor du ki anlatamam sonra bana yazmış bana demek istediğin bir şey var mı diye bende o an cesaret edemedim o yüzden yok dedim o da ben yanlış anlamışım o zaman yazdı bende hıhı yazdım o da eyvallah yazdı bende eyvallah bizden yazdım ve gülücük koymuş ben onu o kadar çok seviyordum ki onu düşünmeden edemiyordum ve sonra bir anda sosyal medyada Instagram kullanıcısı ismiyle karşılaştım beni engellemişti o an tüm dünya başıma yıkıldığını hissettim o kadar çok ağladım ki canım çıktı da sesimi çıkaramadım acaba ben yok dediğim için mi bir yanlış anlaşılma oldu da o yüzden mi engelledi acaba dedim hep kendime sonra gerçekten merak ettim ya bana öyle bakan insan bana yazıp hikayelerime yanıt veren ve kalp koyan insan bana bunu niye yapsın diye gerçekten merak ediyordum o yüzden bunu öğrenmek için elimden gelen her şeyi yaptım gittim yeni bir hesap açıp bu kişiye yazdım içimi aynı buna benzer şekilde döktüm ve sonra bana yazdı ne yazdı şöyleyim mi benden sana hayır gelmez beni az da olsa tanıyorsun yazdı ben o an o kadar kötü oldum ki bende hayır gelecek biri var o zaman yazdım ve yanlışlıkla ekran görüntüsü aldım o da kanka bildirim gidiyor yalnız yazmış bende biliyoruz yazdım aynen yazmış bu da bende çok mu komik yazdım bu da bak kızım düzgün dille şurada sana laf anlatıyorum sen kaşındın ekran alayımda bunları abine atayım yazmış bende yapamazsın yazdım ve engellemiş o an ölsem yeriydi gerçekten sanki onları yazan o değildi ya o bu olamazdı ya o kadar çok ağladım ki böyle hastalanacak kadar aradan haftalar geçti dün bize geldiler ailecek ben odama geçtim hemen yüzünü görmemek için ama içerden sesini duyunca o kadar canım yandı ki sonra annem çağırdı içeri ve ona çay doldur dedi ve bardağı alırken göz göze geldik o an sanki düşman gibi değil de pişman gibi bakıyordu gerçekten baya baktı sonra ben getirip önüne koyduktan sonra sandalyeye oturunca baya bir bana baktı ben sinirle göz devirdim ben alerji olmuştum bunun sohbeti dönüyordu bu kişide ne diyelim geçmiş olsun dedi ben yüzüne bile bakamdım o an çünkü yazdıkları gözümün önüne geliyordu ve sanki sadece beni görmek için gelmiş gibi yarım saat oturup gitti çünkü omu tanıyorum gelmek istemese gelmez herkes unut onu neler dedi sana seni sevmiyor dese bile asla kolay değil unutamıyorsun ne kadar herkese unuttum desem de unutamıyorum canımı yakan kişide beni kendine aşık eden kişi aynı kişiydi her o canımı yakan mesajları aklıma geldiğinde bakışları da aklıma geliyordu biliyorum unutamayacağım onu ama böylede gerçekten yaşayamıyorum ben bütün yaptığı her şeyden onu pişman etmek istiyorum onun bana bu yaptıklarına rağmen bana aşık olsun istiyorum ne yapabilirim sizce çünkü ben ondan başka kimseyi sevemiyorum sanki Allah ondan başka kimseyi sevemezsin o senin kaderin bekle diyor ama bilmiyorum kafam o kadar çok karışık ve dolu ki ve benim artık dayanacak gücüm kalmadı lütfen yalvarırım yardım edin bana. ..
Gizli KullanıcıKendimi görülmeyen biri gibi hissediyorum
Ailemle, özellikle babam ve abimle duygusal olarak hiçbir zaman yakınlık kuramadım. Ne onlara "baba" ne de "abi" diyebildim. Çünkü içimden hiç gelmedi. Bu durumun beni ne kadar yorduğunu ve yalnız hissettirdiğini anlatamam. Sevgi, güven ve anlaşılma gibi çok temel ihtiyaçlarım bile karşılanmadı ya da karşılanıyorsa bile hep bir şartla zorla geldi. Bazen artık kendimde sorun aramaya başlıyorum. Ailemle tam olarak bir aile değilim sadece aynı çatı altında yaşadım yıllarca. Hep aramız iyi olsun mutlu olalım diye her şeyi göz ardı edip "ailem" deyip sustum çabaladım. Artık anlamıyorum bir şey var ama çözemiyorum. Bu yüzden bu durumun nedenini daha derinlemesine anlamak bilmek istiyorum.
Gizli KullanıcıGeçmişte olanları nasıl geride bırakabilirim?
esimle cok kotu seyler yasadik. aile ici sorunlardan dolayi cok kavga ediyoruz o da cocuklari etkiliyor cox uzuluyorum onlara yasattiklarimiz icin. depresyonda oldugum icin kendime de zaman ayirmiyorum aynada baktigimda kendimi kotu hissediyorum. yemek yemeyi cok seviyorum zevk aldigim tek sey diye bilirim. esim cok duyguz biri narsist diye biliriz hakiketen cok zor birisi bazen hic cekemiyorum. bir evin icinde cocuklarim icin anne rolunu oda baba rolunu oynuyor. bir birimiz icin cok itici olduk aon zamanlarda
Gizli KullanıcıÇocuğuma ders çalışta desek çalışmıyor
Geçen sene lise mezunu oldu kızım bu sene tekrar üniversite sınavına girecek geçen sene 4 ay kala çalışmayı bıraktı. Bu sene koçla ilerlemek istedi fakat Koç'un verdigi ders programına uymuyor tamamlamiyor hiç çalışmıyor . Okumak istemiyorum da demiyor fakat ders çalışma isteği hiç yok ne yapmalıyım hocam ne yapsam olmuyor. Ders çalışta desek çalışmıyor her türlü desteğe hazırım ama çocukta istek yok. Bana yol gösterirseniz uygulamak isterim önerileriniz benim için çok önemli
Gizli Kullanıcı
