Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Kendimi herkese sevdirmek zorundaymışım psikolojisinden nasıl kurtulurum ve bunun sebebi nedir?
Ben üniversiteye yeni başlamış biriyim. Henüz 1 ay falan oldu fakat içimi çok huzursuz eden birşey var. Herşeyi o kadar fazla düşünüyorum ki gün içinde yaptığım şeyleri, konuştuklarımı kafamda sürekli döndürüyorum acaba yanlış birşey yaptım mı ? İtici durdumu? Vs diye sorguluyorum hep. Şuan bu yeni bi ortama girdiğim için mi öyle yoksa karakterim mi bu çözemiyorum da henüz ama beni rahatsız ettiği kesin. Aslında sosyal biriyim ve insanlarla hemen kaynaşıp arkadaş olan bi yapım var fakat kimseye güvenmiyorum. İnsanlara en samimi halimi gösterip en yakınlarım hariç kimseye içimi açmıyorum. Fakat biriyle konustugum zaman o kisi bana iyi davransa bile sanki arkamdan konuşacakmış gibi hissediyorum. Yada akşam eve gidince kafamda konuştuğum şeyleri döndürüp duruyorum, dışarıdan nasıl göründüğünü düşünüyorum. İnsanlar ya beni sevmezse diye düşünüyorum hep sanırım. Bu o kadar yorucu bişeyki. Liseden yada Aileden gelen birşey sanırım emin değilim çünkü babasız büyüdüm ve annemde sevgisini hiç bir zaman gösterebilen bi kadın olmadı hep uzaktı bana. Lisede ise çok fazla zorba insan vardı. Şimdiki kadar güzel değildim, dişlerim yamuktu kaşlarım çirkindi vs vs. Şimdi bunların hiç biri yok ama o his hala var. belkide bunlarla alakası vardır diyorum kendi kendime ama sanki herkes benim hakkımda olumlu şeyler düşünüp sevmeliymiş hissi ve sanki yüzüme iyi davranan insanların bile arkamdan kötü şeyler söylemesi hissi artık beni yormaya başladı gerçekten. İnsanların söylediği şeyleri kafama çok fazla takıyorum ve sürekli düşünüyorum. Bunun illa kötü bi söz olmasına da gerek yok ayrıca. Ne kadar güzel olursam, ne kadar göz önünde olursam o kadar sevilirmişim gibi geliyor. İnsanların ilgisi benim üzerinde olduğunda anlık olarak çok mutlu oluyorum fakat bu durum tam tersi olduğu zaman, birileri beni görmezden geldiği zamanda tam tersi şekilde çok üzülüp çok düşünmeye başlıyorum. Bazen ne kadar güzelsen o kadar sevilirsin gibi geliyor fakat İnsanlar güzel olduğumu söylese, ben kendimi beğensem bile Hep bir yetersizlik hissi var içimde (Ki ben genel olarak kendimi beğenen biriyim dış görünüşüm ile ilgili sorunum yok aslında. zaman zaman özgüvenimin düştüğü oluyor tabi ama genel olarak bi problemim yok ) sadece bu konuda değil bazen başarı konusunda bile hiçbirşey yapamayacakmışım ve başarısız olacakmışım gibi hissedebiliyorum. Ama bu da başka bir psikolojik durumun konusu sanırsam. Biraz uzattım kendimi açıklayabilmek adına ama Bu duygulardan nasıl kurtulabilirim acaba? Şimdiden teşekkür ederim🙏🏻
Gizli Kullanıcı
ailem çok sıkı bunun için napmalıyım
istediğim hiçbir şeyi yapamıyorum öncelikle çocukluğumu yaşayamadım şimdide gençliğimi herşeyime karışıyolar ve her seferinse tehdit yiyorum asla istediğim gibi davranamıyorum istediğim yerlere gidemiyorum istediğim kıyafetleri giyemiyorum istediğim kişiyle arkadaş kalamıyorum istediğim zaman dışarı çıkamıyorum maksimum ayda 1 kez çıkmama izin veriyolar erkek arkadaşımı öğrendiklerinde ilk ona bi tehdit yaşattılar sonrada bana eğer crop giydiğimde yakalanırsam o kıyafeti alıyo annem kesip çöpe atıyor babamla annem sürekli kavga ediyor annem sürekli beni dışlıyor abime karşı ve hala çocuk muamelesi yiyorum evde hiçbir şekilde evde iyi davranılmıyorum bir kedim var tek katlanmaya isteğimde pamuk yani kedim onuda annem evden atmaya çalışıyor evde kalmamım 1 sebebi var ve evden atmaya çalışıyor yani asla istediğim hayatı yaşayamıyorum her gün illa birşey yapıyolar ve saatlerce ağlıyorum ve bundan çok hem yoruldum hem bıktım
Gizli KullanıcıKararsızlık, güvensizlik, yetersizlik hissi ile nasıl başa çıkabilirim?
Merhabalar ben 25 yaşında bir kadınım. Üniversiteyi bitirdim hala bir işim yok. Mesleğimi yapma konusunda büyük bir direnç gösteriyorum, yapmak istemiyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Benim yaşımda olan başarılı insanları hep kendimle karşılaştırıyorum, çok yetersiz hissediyorum. Biliyorum karşılaştırma yapmak doğru değil ama elimde de değil. Kendime çok kızıyorum hiçbir şeyi becerememiş hissediyorum. Her gün başka hangi mesleği yapabilirim diye düşünüyorum ve düşünmekten öteye geçemiyorum. Yetersizlik hissi bir şeylere başlamama engel oluyor. Geleceğimi düşünmekten ve kendime üzülmekten, kızmaktan, acımaktan başka hiçbir şey yapamıyorum ders ya da kişisel gelişimimi geliştirecek hiçbir şey yapamıyorum. Bu nedenle de kendime kızıyorum. Şimdi önümde bazı seçenekler var ya yurt dışına tek başıma gidip orada bir hayat kurmaya çalışacağım ya da burada bir şeyler yapmaya çalışacağım iki seçenekte de ne yapacağımı bilmiyorum. ben ne yapmalıyım nasıl karar vermeliyim kararsızlık, güvensizlik, yetersizlik hayatımı mahvediyor.
Gizli KullanıcıGeçmişte yaşadığım olayları nasıl geride bırakabilirim?
Çok güvendiğim insanları hayatımdan çıkardım. Aslında onların benim onlara verdiğim değeri onların bana vermediğini ve üstüne üstlük bana düşmanlık ettiklerini öğrendim. Hayatımdan çıkmalarına rağmen hala daha kötü olmam için çabalamaları beni yıpratıyor ve bir türlü ben bu çıkmazdan çıkamıyorum. Yaşanmışlıkları unutamıyorum ama gerçekten unutmak istiyorum. İnsanların bana neden böyle davrandığını, kötü olmamı istediklerini bilmek beni kırıyor. Bu konuda ne yapabilirim
Gizli KullanıcıZihnim Kendimi düşünmekten sürekli kaçınıyor
Zihnim kendi üzerime düşünmemek için sürekli ama sürekli hayatımdaki değer verdiğim kişileri gözümün önüne getiriyor ve onları düşünmek zorunda kalıyorum ister istemez. Bu durum o kişinin ya da kişilerin yanındayken çok yaşanmıyor ama onlarla konuşmadığımda ya da kendi başımayken ortaya çıkıyor. Mesela ders çalışırken ya da yolda kendi halimde yürürken bir anda aklıma geliyor ve kendimin önüne geçiyor. Bu durum kendimi tanımayı ve geliştirmemi de etkiliyor aynı zamanda.
Gizli KullanıcıSevgilimden ayrıldım tekrar yazmalımıyım?
Sevgilimle 4 aylık bir ilişkim vardı ilk başta arkadaştık 15 günde sevgili oldum ve 2 hafta sevgili olduktan sonra ayrıldı benden sebebi ise psikolojik sorunlar ilişki istemiyorum tarzında aradan 1 ay geçti tekrar barıştık pişman olduğunu söyledi ve beni halen sevdiğini sonrasında 3. 5 ay kadar çok güzel devam ettik ama nadiren tartışma felan oluyordu ayrılmadan 2 hafta önce sürekli yalnız kalmak istiyorum tarzında kelimeler kullanıyordu ve soğuk davranıyordu. Bana ortalama haftada 1 buluşuyorduk ve buluşmalar çok iyi geçiyordu sevgisini hissettiriyordu ama eve geçince bi soğukluk oluyordu ailesiyle sorunları olduğunu işyeriyle sorunlarını olduğunu sürekli çok yorgunum uykusuzum kendime vakit ayıramıyorum diyordu sonra ben bu durumuna saygı gösterdim sürekli yanında olduğunu söyledim . ve beni tekrar terk etti sebep olarak ilişkiye ayıracak vaktim yok ve istemiyorum artık seni seviyorum ama eskisi gibi hissetmiyorum dedi ve ayrıldık bu durum beni etkiledi onu çok özlüyorum bisürü güzel anımız vardı kırgınım sinirliyim ama onu halen seviyorum ayrıldıktan 2 gün sonra bana engelledi beni 2 tane instagram hesabı var bi tanesinde engellemedi whatsappdan da engellemiş beni
Gizli Kullanıcıİlişkim hakkında bende mi sorun var anlamıyorum?
sevgilim askerde 3 ay olacak nerdeyse 2 hafta önce izine geldi benim için çok iyi anlaşıyorduk güzelim aşkım balım her şeyi diyodu ilgileniyodu izini bitti oraya geri döndü ilgisi azaldı her dk yazışırdık saatler sürüyo yazması merak ederdi etmiyor destek oluyorum ama geri dönüt alamıyorum ilişkimiz başında da güzel kelimeler diyordu yıllar geçtikçe azaldı guzel kelime demeğimde öyle olmadıgın anlamına gelmiyor diyor hep H he yatarken ya da kalktıgında aşkım diyor alttan alıyorum askerde diye ama kıbrısta uzakta aklım kalıyor 4 yıldır sevgiliyiz sonradan sonraya he h demeye başladı bi kaç yıldır bebegim diyordu sadece askere gitti gideli aşkım falan diyordu şimdi yatmadan ya da sabah kalktıgında diyor yan yanayken sevgisini sıcaklığını hissedebiliyorum ama mesajlarda alamıyorum artık aşkım balım demeyince problem varmış soğukmuş gibi geliyo ilgi bağımlısı mı olmuşum niye demediğini soruyorum konuşuyorum istediğin gibi değilsem kusura bakma diyor bugün konuştum bende mi problem var acaba çok mu sıkıyorum acaba naber aşkım yazıyorum i sn falan yazıyor değersiz hissettiriyor bende aşkım diyesim konuşasım gelmiyor o sıcaklığı alamıyorum ne yapıcam bilmiyorum ağlıyorum sürekli
OkyanussEvlilikteki hatam nedir, bu sorun çözülür mü?
Eşimle 3 senedir birbirimizin hayatındayız1,5 yıl nişanlı kaldık. 4 aylık evliyiz. Ben evliliğe hiç yatkın biri değildim onun aksine . Eşim benden önce çok içine kapanıkmış arkadaş çevresi vs hiç yokmuş. Benimde öyledir. Ama ben içine kapalı biri değildim. O benimle tanıştığında öyle değildi yeni şeylere açıktı sürekli bir şeyler yapmak gezmek vakit geçirmek isterdi benimle, ben vardiyalı bir işte yoğun çalışıyordum uyku düzenim olmazdı boş zamanlarda uyurdum çok kızardı bir şeyler yapmak isterdi. Sonra uzak mesafe ilişkisine dönüştü ayrı kalmak istemedik evlenmek istedik nişan süreci vs oldu çok zor olmasada bizimde aileler işin içine girince illaki pürüzler oldu ama hiç kalp kırıcı bir şeyl olmadı aileler arasında Biz eşimle kavga etttik hep aileleri katmadık nişanlandıktan sonra sessizleşti herseye sessiz kaldı ben ne isterim biz ne isteriz düşünmedi olsun nasıl olursa kafasına girdi. Ben düğün tarihi belli olmadıkça sinirlendim en son sessizliğine gelemedim ayrıldım ailem aileler bir araya gelsin düğün tarihini ayarlayalım dedi barıştık ve biz evlendik. evlendikten sonra kavga ettik hep. İşten geliyor sürekli uyuyor dışarı çıkmıyor ailesine dahi gitmiyor ve benim ailem sohbetli şen şakrak insanlar nişanlıyken sohbete girer konuşurdu şimdi hiçbiri yok ailem bir şey yapmadık niye böyle diyor benimle bile soğuk evlilik hayatı iyi gitmiyor sevgililik zamanını istiyorum mutsuzum.
Gizli KullanıcıAnksiyetmi nasıl yenebilirim
Sürekli stresliyim ve çok duygusalım istemeden kendime hakim olamadan ağlıyorum ve kendimi nasıl anlatacağımı bile bilmiyorum çok kötüyüm Ufacık şeye kırıldığımı farkkettim elimde olmadan sevgılımle konuşunca herşeye kırılıyorum çok alıngan olmays başladım insanlar beni anlamıyor hiçbizaman ve ben kendimi anlatamıyorum günden güne daha kötü oluyorum ve artık ben bile kendimi anlayamıyorum ben kendimi anlayamazken derdimi kimseye anlatamıyorum şuan bile kendimi anlatamadım farkındayım ama yinede
Gizli Kullanıcı
