Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Sürekli açık arayan arkadaş
Merhaba ben son 1 senedir arkadaşlık romantik ilişki ve hayat konusunda fazlaca detaycı olmaya başladım. Etrafımda çok fazla insan yok ama dostum dediğim 2 kişi vardı birisi kendisinin sorunlarını dinlerken her an ulaşılabilir olurken sorun yoktu. Konu ben olunca hep bana kendi dertlerini anlatmaya başladın diyerek benimle görüşmeyi kesti. Diğer dostum dediğim insanın her anında yanında oldum tüm özel günlerinde en önde ben vardım. Ama başkalarına benim en ufak hatalarımı böyle çok büyük yanlışlarmış gibi anlatmaya başladı ve bunlar benim kulağıma geldi. Daha sonra ben ondan bir şey rica ettim bunu olay haline getirip bu anı beklemiş gibi direkt beni ortaya attı. Ben ne yapacağımı bilemedim. Resmen hayatında ondan böyle birazcık farklı muhafazakar olmayan bir hayat yaşayan biri olsun hemen o kişilerin arkadasından yaptıklarını anlatmaya başlıyor. O insanların yanlışlarını ortaya döküyor artık bu öyle bir hal almaya başladı ki ben çok iyi insanım modunda takılıyor. Ben çevremdeki insanlardan onunla olan bir ortak arkadaşımdan uzak durmak istedim çünkü ondan alıp bana getiriyor benden alıp ona götürüyor hakkımda söylediklerini duyuyorum buna rağmen o insandan iyi şekilde bahsetmeye başladı şimdi bana. Şimdi o arkadaşını sütten çıkmış ak kaşık gibi savunuyor. Sorunlu benmişim gibi göstermeye başlıyor. Arkadaşı olmayan insanlar sorunludur vs demeye başladı bana. Bunlar beni o kadar yaralıyor ki sanki böyle en ufak bir açığımı bekleyip üzerime atıp herkese arkamdan zaten o da şöyleydi böyleydi demek için zaman kolluyor gibi. Her lafının altında benimle alakalı bir ima var. Kendi etrafındaki arkadaşları iyi insanlar düzgün kişiler ama o bununla övünüp bak benim hayatımda arkadaşlarım böyle sen sorunlusun der gibi lafları imaları var. Bunu açıkça yapmıyor tabi ki. Alttan alta bana laf sokuyor. Arada böyle güzel şeyler gönderiyor bana daha sonra ima yapıyor beni deniyor mu anlamıyorum gerçekten artık insanların bu hallerinden yoruldum. Bir ilişki yaşamıştım 1 sene önce onun üzerinden açık arıyor. Belki sen haksızsındır diye. Halbuki o ilişkide ne kadar haksızlığa uğradığımı eski erkek arkadaşım bile söyledi sen bunları hak etmedin demişti. Kimseye içimi açamamaktan o kadar yoruldum ki. Sanki böyle ellerinin arkasında bıçakta bekliyorlar her an bir yanlış olsun da saplayayım diye
Sevgilimin aile problemleri beni ne kadar ilgilendirmeli
Merhabalar yaklaşık 4 aydır bi ilişkim var kendisinin ilk sevgilisi benim ve bu yüzden yanımda çocukça davranışları oluyordu ama son zamanlarda canımı sıkan istemediğim şeyler oluyordu benim nerde olduğumu neler yaptığımı merak etmiyor gibiydi ve bu durum bana kendimi kötü ve önemsiz hissettiriyordu bunu onunla paylaşınca özür falan dileyip kapatıyordu konuyu dünde aynı konu üzerinde tartışıyorduk ve empati kurabilsin diye bana davrandığı gibi davrandım iki gün boyunca ve bu durumun onun benden uzaklaşmasini sağladığını söyledi anlamasını istediğim şeyde buydu çünkü bende aynı böyle hissediyordum ama kendisi bana ayırdığı zamanı kendine bile ayiramadigini falan söyledi benim istediğim söz ettiğim şey bana zaman ayirmadigi değil ayırdığı zamanda da ilgisiz davranmasiydi yanımdayken gayet güzel anlaşıyoruz ama yanii illa temas mi olması lazım bunları konuşunca birden bire bana aile problemlerini anlatmaya başladı normalde hiç anlatmazdi ama birden bire 3 yil önce yaşadığı sıkıntılardan söz etmeye başladı ve yalnız kalmak istiyorum diyip gitti konu dağılmıştı geriye kafamda binlerce soruyla kala kaldım bizim konumuz oysa ki çok farklıydı o an neden böyle şeyleri anlatmaya başladı ki yanii ona acımamı mı istedi yoksa amac konuyu dağıtıp kaçmak miydi bilmiyorum ve ne yapacağımı da bilmiyorum şu an çok soğuk birbirden uzak iki insaniz hala konuşamadık konuyu hiç birsey olmamış gibi davranıyor ara mi vermem lazım yoksa ayrılmam mi lazım bilmiyorum ne kadar sağlıklı bir ilişkidir ki bu
Kendimi tükenmiş hissediyorum
Merhaba. . 27 yaşındayım bu yaşıma kadar işte calismadim. Düzenli bir gelirim olmadı. Sevgili deseniz o da yok zaten. Beni anlayan insan sayısı az. Çevrem geniş degil. İstediğim hiçbir şey olmadı nedense hayatta çok bunaldım tükendim. . birini seveyim dedim o da uzak mesafedeydi ve benden yaşça küçük bir çocuktu. Ona tutunmustum. Şimdi o da yok konusmuyoruz artık olurumuz yok zaten. En azından o varken sanaldan dahi olsa zamanım mutlu güzel geciyodu. Bana mesaj atacağını biliyodum çünkü heyrcanlanuyodum şimdi bu ihtimalde kalmadı iyice kendimi cokkun bitmiş hissediyorum. .
Özel / Yoğun İlgi ve Takıntı Arasındaki Farkı Nasıl Anlayabilirim ve Özel İlgi ve Takıntıya İlişkin İstemediğim Düşüncelerden Nasıl Kurtulabilirim ?
Merhaba,Son zamanlarda kafamda “takıntılıyım” , " takıntım " , " saplantım " “takıntılarım var” " saplantım var " şeklinde istemediğim düşünceler geçiyor ve bu durum beni oldukça rahatsız ediyor. Özellikle psikolojiye yönelik çok yoğun bir ilgim var; yeni şeyler öğrenmeyi ve öğrendiklerimi paylaşmayı seviyorum. Psikolojiye olan bu yoğun ilgim nedeniyle Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık okumayı düşünüyorum. Psikolojinin yanı sıra felsefe, İngilizce-Türkçe çeviri, etimoloji, biyoloji ve sinir bilimi gibi alanlara da yoğun ilgi duyuyorum. Ancak son zamanlarda okuduğum psikoloji sitelerinde bu ilgi alanlarımın “takıntı” ya da “saplantı” " obsesyon " olarak nitelendirildiğini öğrendim ve bundan dolayı aklıma “takıntılıyım”, “saplantım var” " takıntılarım var " " takıntım " gibi düşünceler geliyor. Bu düşünceler yüzünden kötü bir insan olduğumu bile düşünüyorum. Oysa bu yoğun ilgilerimin beni yaratıcılık ve İngilizce becerilerim açısından geliştirdiğini ve mutlu ettiğini biliyorum. Fakat “takıntılıyım” , “saplantım var” " takıntım " diye düşündüğüm anlar çok zorlayıcı oluyor. Aklıma gelen istenmeyen düşüncelerle nasıl başa çıkabileceğim ve özel ilgi ile takıntı arasındaki farkı nasıl daha iyi anlayabileceğim konusunda desteklerinizi ve önerilerinizi rica ediyorum. Şimdiden teşekkür ederim cevabınız için.
Elimde olmayan şeylere kafa yorup üzülmeyi nasıl bırakabilirim ve nasıl iyi bir partner olabilirim
Elimde olmayan şeyler için çok fazla düşünürüm , asla çözülmeyecek ve geçmeyecek gibi düşünürüm o olay beni sonsuza kadar mutsuz edebilir eğer içimde çözemezsin ki genelde de çözemiyorum zaten . Bağımsız olaylar yüzünden streslenip partnerime de iyi davranamıyorum kendime iyi gelemediğim için ona da iyi gelemiyorum yani . Onu mutlu etmek , ona karşı daha anlayışlı birisi olmak istiyorum .
İş hayatında sorunları nasıl çözebilirim
Merhabalar Sağlık personeliyim bir iş arkadaşım var aslında iyi biri gibi fakat eksik aradığını eleştiriye gelemediğin hakkını her anlamda savunduğunu görüyorum ve herkes ona saygı duyuyor ve ondan çekiniyor. Ben ise naif kimseyi kırmayan uyumlu bir insanım. Açıkçası iş arkadaşımı kıskanıyorum ve onun gibi olmak isterdim bu kadar uyumlu olmama rağmen insanlar sürekli benim eksimi arıyor ve bana pek saygı duymuyor. İş arkadaşımdan çekiniyorum ve bir nevi de onunla arkadaşlık kurmak istiyorum Aramızda bir soğukluk var. Fakat yanaşmıyor. Başka bir iş arkadaşım ise benim ona adım atmam gerektiğini söylüyor sizce ne yapmam gerekiyor. Herkes iş arkadaşımı dinler ondan çekinir ve sevilir açıkçası iş ortamındaki insanlar ise cikarci manipülatif ve kurnaz insanlar ne yapacağımı bilemiyorum. İş hayatını çok takıyorum
İşlerim hep ters gidiyor
İşlerim hiçbir zaman benim istediğim gibi gitmiyor hep bi terslik çıkıyor tam bu sefer oldu diyorum olmuyor ailem bile fark etti yani işlerimin ters gittiğini mesela dersler kazanmam için sadece rakam gerekli sayı bile değil böyle hep sınırda kalıyor puanım ve gerçekten moralim bozuluyor tamam diyorum başka çıkış yolu arıyorum bu sefer orada da aynı şey oluyor hep çok az eksik kalıyor başarmam için. Ya da girdiğim ortamda birinin dışlanması gerekiyorsa o kişi hep ben oluyorum. Daha önceden kötü bir şekilde reddedildim ya da o da var. Ortaokulda baya dışlanmıştım ,ortaokuldaki öğretmenimin bende bıraktığı travmalar var ve bunlar başarı odaklı travmalar beni herkesin içinde aşağıladıği anlar aklıma geliyor belki de başarıyı bu kadar takıntı yapmam bu hoca yüzündendir. Her ne sebeple olursa olsun canımı gerçekten çok sıkıyor sadece birkaç puancıkla bir şeyleri kaçırmak üstüne üstlük tekrar denememe rağmen yine birkaç puanla kaçırmak acaba bunun arkasında dikkat eksikliği olabilir mi diye düşünmeye başladım. Genel olarak istediğim gibi gitmiyor işlerim acaba hepsini kendi elimle mi bozuyorum yoksa gerçekten böyle mi olması gerekiyor bilmiyorum. Napmalıyım? İşlerim hep benim istemediğim şekilde mi olacak bu kadar düzeltmeye çalışmama rağmen
Sevgilim ilişkisini tanımadığı bir kıza anlatıyor
sevgilim oynamasını istemediğim bir oyunu benden gizli oynadı ordan bir kızla tanışmış kız sevgilime kendi ilişkisi hakkında soru sormuş ve bir şeyler anlatmış kız bizden büyük ve sevgilim ona sevgilisi olduğunu da söylemiş sevgilim bir fake hesap açmış ve kız buna kendi ilişkisiyle olan ssler atmış kızn attığı sslerde konuştuğu çocuğun sevgilisi var ve sevgilimde bence konuşmamalısın demiş arkadaşlıkları 2 gün sürmüş ben bunu 2 ay sonra tesadüfen öğrendim sevgilime sordum her şeyi anlattı mesajları okudum sevgilim açısından duygusal bir şey yok ama kız öptüm bayy yazınca karşılık olarak konuşmayı uzatmamak adına sadece bay yazmış ve bu mesajlaşmagece olmuş başkasıyla da mesajlaşmamış kızla da konuştum sevgilimin anlattığı gibi olmuş kız beni biliyormuş ve sevgilimin soğuk ve sınırlarını aşmayacak şekilde konuştuğunu söyledi ne yapmalıyım
Limerenceden nasıl kurtulurum?
Merhaba hocam ben nedense sürekli aynı duyguları ve döngüyü yaşayıp duruyorum. Hiç gorusmedigim bir çocuk var zamanında sosyal medyadan tanıştık ve hiç bulusmadik. Kaldı sanalda öylece. Bana uygun olmadigini cokk iyi biliyorum. Aramızda büyük bı sevgide yoktu. Ama ben bağlanıp benimsemiştir onu. Ben zaten zor bağlanan ama zor da o bağdan özgürlesenbir insanimdir. Korktuğum şey başıma geldi. Hep ya imkansız birini seversem de o beni çok sevmezse diye düşünürdüm filmlerdeki gibi olur ya aynısını yaşadım. Beni hiç sevmemiş sevse bile bişey yapmadı cabalamadi yani. Mantıken düşününce zaten olmazdı uzaktij bulussak bile bişey degismezdi ben ondan olgunum ve amacım evlilik onun ki değil. Diger yanimsa üzülüp duruyor. Bu duruma neden kendini soktun sen ezik mısın felan diyorum kendime. Başkası olsa umrunda olmazdı ama benim malesef ki umrumda. Limerence yaşıyorum. Sürekli stalkliyorum. Aslında aşık değilim ona ölüp bitmiyorum onsuzluktan ama bişey beni ona itiyor dusunduruyor
Karşı cinsle küçüklüğümden beri iletişimde iyi değilim sebebi ne olabilir
Merhaba ben 22 yaşında bir erkeğim dediğim gibi daha öncesinde de kızlar ile iletişimim hep zayıftı bir türlü onlarla doğru bir seviyede konuşmadım lisede veya sonrasında hep bir kız arkadaşım olsun diye uğraştım ama hiç bir zaman olması gereken ortamı yıkalıyamadım bir kızla iletişime geçmek ve sevgili olmak benim için hep çok uç bir seviye olarak gelmiştir bir kaç defa bunun için denedim ama işte sosyal medya ile ama yine gerçekte yapamadığım sanalda yapmak aptalca geldi zaten burada da çok ileriye gidemedim. Liseye kadar Van’da eğitim gördüm diğer arkadaşlarım tarafından da küçüken hep dışlandım olaya maddi durumlarda girince hep bu durumlarda uzak kalmış oldum dediğim gibi maddi yetersizlikler iyi olmadığı için okulu bırakmak zorunda kaldım yaklaşık 4 senedir İstanbul da yaşıyoruz aile ile birlikte aileye çok bağlı birisiyim belkide dışardan aldığım umursamaz tavırlardan dolayıdır herhangi bir arkadaşımda yok çünkü çalışıyorum ve kendime ayıracak zamanım kalmıyor sosyal anksiyetede var o yüzden çalışıyorum bir yerlere gidince hiç bir şey yapmıyorum bir ruh gibi kalıyorum ama aileye hiç öyle değilim kızlarla konuşunca ellim ayağım titriyor yüzlerine bakamıyorum korku basıyor ama aileye hiç öyle değil vandayken 3 tane erkek dostum vardı İstanbul’a gelince onlardanda uzak kaldım tek başıma gidip bir cafe de oturup çay bile içemem tutuluyorum nasıl olacak nasıl yaparım diye spora gitmek istiyorum korkudan onuda yapamıyorum kendi vücudumdanda nefret ediyorum hep çok çirkinmişim çok kötüymüş gibi geliyor insanları giyimine bakıyorum kendiki mi karşılaştırıyorum lütfen biri yardım edebilirim çünkü bu durum hayatımı çok etkiliyor bende mutlu olmak kız arkadaşımla gezmek bir yerlere gitmek arkadaşlar edinmek sosyleleşmek istiyorum