Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Stresle mücadele
Merhabalar size en çok zorlandığım bir sorunumdan bahsetmek istiyorum. 20 yaşındayım ve her şeyi gereksiz stres yapıyorum. Mesela ağustosun sonunda yaz stajı yapacağım ama bunun stresine aylar önce giriyorum nasıl olacak yanlış bir şey yapacak mıyım gibi, en kötüsüde bunun için planlarımı erteleyip staj bitsin rahatlacağım o zaman bunu yapacağım demek. Ama asla öyle olmuyor kendimi bildim bileli bir şeyler için çok stresleniyorum. 2026 senesi için hem kpssye hem yksye gireceğim. Şuan zaten bir önlisans mezunuyum ama hayalimde ki bölüm başkaydı. Eğer bu sınavlardan istediğim puanı alırsam ne yapacağım ya da alamazsam ne yapacağım diye strese giriyorum ama sınavlara daha girmedim bile aslında mantıklı olan elimden geldiğince çalışmak ve o iki sınavın sonucuna göre bir karar vermek ama akışına bırakamıyorum. Bunlar hayatımdan şuan ki sorunlarımdan örnekti ama genel anlamda sorunlar farklı olsa da hisler aynı oluyor. Aşırı düşünme, mutlu olmayı ertelemek ve mutlu olmayı bir şeylere bağlamak en çok da streslenmek. Aslında basit gözüküyor ama bu düşünceler beni çok yoruyor. Sorum da şu hayatımdaki bu stresi nasıl yönetebilirim, bu stres seviyemi nasıl düşürebilirim?
Gizli Kullanıcı
Karım ve annem
26 yaşındayım nişanlıyım yurtdışında çalışıyorum nişanlandığımızdan bu yana sürekli tartışmalar kavgalar çıkıp duruyornişanlım öncesinde sürekli ayrılıkdan bahsedip duruyordu en başından beri güven konusunda problemleri vardı biliyordum ama çözeriz ederiz dedik bu konuda herşeyi kendi adıma yaptığımı düşüyordum işe giderken yazmak fotoğraf atmak öğlen molada konuşmak akşam eve giderken fotoğraf atmak yazmak bütün boş vaktimi ona ayırmak gibi sonra bi gün İstanbul’a evimize geldiler o başka bi şehirde oturuyor ilk önce küçük kız kardeşi geldi biraz süre geçti normal gibiydi Herşey sonra diğer kardeşi geldi gelir gelmez söylenmeler laf etmeler sonra bi kaç gün geçti biz nişanlım la tartıştık alışveriş yaptık gezdik en güzel yerlere götürdüm ne isterse almaya çalıştım arabada otururken bana hiç bişe almıyorsun diye tartışma çıktı bende sonunda sinirlendim nankörsün dedim işi baya büyüttü sonra kardeşinin yanına gitmek istedi götürdüm kardeşi ağladığını görünce çıldırmış gibi davranmaya başladı hakaretler küfürler ve daha birçok şey bu arada nişanlımda bana vurmakla meşgüldü sonra evimizin önüne geldiler orduda aynı şeyler devam etti hakaretler küfürler bütün mahalle penceredeydi sonra eve çıkardık orduda devam etti sonrasında annem bu durumdan dolayı nişanlıma kardeşi için bişeyler söyleyip durmuş bundan dolayı da annemle konuşmuyor ne zaman anne lafı çıksa yine hakaret sonra annecisin bilmem ne oturacağımız yeri dahi onun istediği şehirde ve semtte almaya karar vermiştim sonra bi türlü çözemedik ben çözümler sundum zaten ayrı şehirlerdeyiz bayramdan bayrama gideriz dedim onda bile hale ben gitmem aramam sormam deyip durdu ben kendi anneme giderim sen kendi annene diyip duruyo erkekler konusunda sürekli genelleme yapıyor erkekler şöyle erkekler böyle hakaret yine güven konusunda sıfır şuan ayrılık noktasındayız çözemedik çözemiyoruzdip not : yurtdışına gitmek için evlilik yapmıştık bundan dolayı da şuan mehir istiyormehirini benim alabileceğimden daha yüksek bi Mebla söylemişti ne yapacam bilmiyorum aramızda kesinlikle cinsel münasebet olmadı el ele tutuşma öpme gibi şeyler olmuştur sadece o kadar
Gizli KullanıcıKendimi nasıl daha enerjik daha çok severim?
İyi günler ben 26 yaşında evli ve tek çocuklu biriyim. Eşimle severek evlendim 2 yıldır evliyim ama evlilikte kendimi kaybettiğimi hissediyprum eski neşeli ben yok gibi. Eşim çalışkan biridir iyi biridir ama çok fazla çalıştığı için geri kalan zamanındada ya uyuyup yada yattığı için kendimi artık çok yorgun hissediyorum. Para konusunda da çok sıkıntı yapan biridir tam cimri değil ama aşırı bi tutunluluğu var elbise alma yada birşey alma konusunda çoğu zaman istemez o çalıştığı içinde ben evde çocuk baktığım için beni parayı nasıl kazandığını bilmiyosun diyip durur. Artık eski sevgimin azaldığını hissediyorum. İçinden nasıl çıkarım kendime nasıl dönerim bilmiyoum psikoloğa da gidemiyorum para sıkıntım var o yüzden burdan belki öneri yapabilinirse yapılsın istiyorum. İlk önce kendime bakmam lazım biliyprum ama bu bunalmışlıktan nasıl çıkarım bilmiyorum. Eşimle çoğu görüşümüz uymadığı için para harcama konusunda yada eve birşey alma konusunda artık onunla sürekli başa dönüp kavga etmek istemiyorum. Kendimi yorulmuş onunla birşey tartışmaya gücüm yok gibi hissediyorum. Eski benide özlüyorum sıkıştım gibi hissediyorum mutlu olamıyorum. Nasıl çıkarım bu durumdan?
nurelifPsikolojik kalp çarpıntısı ve panik atak
22 yaşındayım. 2yıl önce kalp teklemesi ile doktora giderek başladı. Psikolojik dendi, temiz çıkıyor sonuçlarım . 9 ay psikolojik ilaç tedavisi aldım azaldı ancak halen oluyor. O kadar tükendim ki bu süreçten. Sosyal ortamlara heyecanlanacak ortamlara girmekten kaçınıyorum eskiden gece yatarken korkuyordum şimdi buna evrildi sürekli korktuğum alanlar değişiyor ancak 3-4 aydır bu şekilde. Sanki bu sorun hiç çözülmeyecek gibi… Güvenli alanlarda rahat hissediyorum. Ne zaman paniklesem beni buluyor ve o günüm mahvoluyor ,ağlıyorum,isyan ediyorum dehşet bir korku kaplıyor içimi. Kardiyolog her insanda olur bazı hassas insanlar hisseder diyor. Kendimi dinliyorum ne zaman ailemden uzaklaşsam aklıma gelen kalbim ve başıma bir şey gelirse ne yapıcam düşüncesi. Defalarca doktora gittim temiz. 13 yaşımda taşikardik 1 yıl problem yaşadım 2 ay psikolojik ilaç tedavisi almıştım. O şekilde düzelmişti. Çekingen ve utangaç bir insanım. Yeni aldığım kıyafetleri giyindiğimde bile utanıyorum. . çok saçma . Buna rağmen birçok hayalim var. Yurt dışında erasmus yapmak vs. Ama kafam bu şekildeyken nasıl olucak bilmiyorum. Gerçekleştiremeyeceğim sanırım hayallerimi . Ben neden bunları yaşıyorum diye sorgulayıp duruyorum. İsyankar bir moddayım ve bu halim canımı sıkıyor.
Gizli Kullanıcıİnstagramda güzel kızları görünce kötü hissediyorum
İnstagrama giriyorum bütün kızlar cok guzel hepsi makyaj yapmayı cok iyi biliyor hepsi saçını cok güzel yapıyor kendime bakıyorum ortada hiçbir şey yok. Kendimi çok yetersiz ve özgüvensiz hissediyorum Sevgilime karşıda çok yetersiz hissediyorum. Kizlara bakıyorum ne guzel vücutları var kendilerine ne kadar güzel bakıyorlar ona karşıda yetersiz hissediyorum ve gün içerisinde sürekli mutsuz oluyorum. Ona da bu enerjim yansıyor Sevgilime karşı her gün mutsuz biri olsam benden sıkılır mi diye soruyorum kendime işin içinden çıkamıyorum kendimi hic sevemiyorum.
Gizli KullanıcıYaşama amacı arıyorum yeniden
Merhaba bu aralar hayatımda tuhaf bi şekilde hersey berbat ilerliyor bi ilişkim vardı kendime olan saygım yüzünden bitirdim ama özlemiyor değilim yakın Bi arkadaşımla kavga ettim ve onunla da bitti nefes alıp vermek için amac arıyorum kendimden de kaçıyorum birazda ama duygularımı bastırmamaya çalışıyorum içimden geldiği gibi davranmaya çalışıyorum ama bastırmaya alışmışım öyle öğretilmis bana da ne yapabilirim onun dışında yalnızlık duygusunu hissedebiliyorum derin Bi şekilde verdiğim kararlardan pişman değilim ama işte yalnız da hissediyorum kendi kendime kalmak en güzel aktivitemken artık bundan korkuyorum neden korkuyorum neden eskisi gibi kendimle ilgilenip bundan keyif alamıyorum birseyler başarma peşindeyim ama yorulmuş ve ne için koştuğunu bilmeyen biri gibiyim eskiden hayatımda olan insanları geri istiyorum ama ilk tanıdığım halleriyle son hallerine kırgınım çünkü
Gizli KullanıcıSürecimi nasıl yönetebilirim
Psk Betül Canbel Merhaba ben 2 sene öncesine kadar kendi halinde yaşamaya çalışan biriydim. Kaygı bozukluğum var mide bulantısı kusma stresli ayrılık her türlü duygu durumunda öğürme yaşıyorum. 10 yıllık ilişkimde aldatıldım onunla ayrılırken bile yalvarır gibiydim. Çünkü hayatta tek tutunduğum dal gibiydi. Sınavı kazanamadım işe girdim kusuyorum öğürüyorum diye çalışamadım derken ayrılalı 3 sene geçmişti. Sakin bir hayatım vardı evdeydim ama kendi halimde bir geleceğim vardı. Bu süreçte beni yakın arkadaşımın ortak arkadaşları birini söyledi ve ben de mesleği güzeldi hobileri vardı eski ilişkisinden kıyafet yüzünden ayrılmışlardı. Bu kişi muhafazakar biriydi. Bana söylendiğinde mutlu olacaksam kıyafetin önemi yok diye düşünmüştüm. Bu kişiyle tanıştım 1 ay devam ettim güzel gidiyordu her şey daha sonra ortak bir şehirde buluştuk çok güzel vakit geçirdik. Ben onu tanıyınca kıyafetlerim konusunda fedakarlık yapmak istedim onu gerçekten çok beğendim. Ortak arkadaşlarımızın her şeyden haberi vardı çok göz önünde yaşanıyordu bu ilişki. Bundan rahatsızdım. Daha sonra ben onun yaşadığı yere gittim 4 gün kaldım herkes buna çok şaşırdı konuşmalar başladı arkamdan bana hemen birinin peşinden giden insan muamelesi yapıldı. Oysa ben gerçek duygular yaşıyordum. Göz önünde yaşandığı için herkes kendi dedikodusunun peşindeydi resmen. Bunların farkındaydım. Daha sonra dönmeden 1 gün önce telefonunda mesajların en başına sabitli eski ilişkisinden kalan mesajları gördüm. Resimler her şey duruyordu. O gün yüzleştim eve dönmeden konuştum. Gözlerindeki pişmanlığı gördüm alışkanlıktı senden hoşlanmıştım dedi. Özür diledi ağladı. Ailesinden bahsetti. Aslında gerçekten iyi kalpli ama üzgün pişman bir insan vardı karşımda belki de ikna edilmek istedim bilmiyorum o gün 1 saat balkonda oturdum konuşmadım yalnız kalıp düşündüm sonunda konuştum onunla sarıldık unuttuysan eğer içinde bir şey kalmadıysa çabalayacaksan devam edelim dedim işte bu adımımla kendimi çok büyük yanlışa sürükledim. Daha sonra kıyafetlerimden fedakarlık etmeye devam ettim eski ilişkideki kişiyle birlikteliğim olmuştu bunu ona en başımdan söylemiştim. Ben bu kadar dürüst olurken şimdi düşünüyorum da bana yapılan şeyler çok ağırmış. Herkes evime döndüğümde büyük şaşkınlık geçirdiler nasıl böyle bir durumu affettiğimi anlamadılar oysa ben affetmedim ki çabayla unutmaya hazırdım onun o kalbindeki iyiliğe inandım. İlişki devam ettikçe bana bara gitme demişti benden saklayıp kendi gitmişti. Eski ilişkisinden kalan telefonunda fotoğraflar vardı yanımda bunları açtı. Ben görünce bunların bir anlamı yok dedi gitti sildi geri geldi. Ortak bizi tanıştıran arkadaşlarımız biz artık karışmayız demişlerdi ama arkamızdan konuşmaları ihmal etmiyorlardı. Ben her yanına gittiğimde mutlaka konuşuyorlardı. Hele benim en yakın arkadaşım dediğim insan beni onlara çekiştiriyordu sözde yanımda olup. Resmen benim dedikodumu yapıyordu. Onlarınkini de bana yapıyordu. Bu ikiliği görünce herkesten çok soğumuştum. Biz karışmayız diyen insanlar sürekli bizimle hep eleştirip hem vakit geçiriyordu. O kadar iki yüzlülük vardı ki ortamda samimiyet denen şey asla yoktu. En son biz bu ortak arkadaşlarla bir gün plan yaptık. Onlar gelmeden ben bir kaç gün erkek arkadaşımda kaldım. Onun telefonunda hala eskiye dair videolar notlar şiirler duruyordu. Bunları görünce iyice kötü oldum. Kız arkadaş konusundan hoşlanmadığımı söyledim o çok sosyal ben sessiz sakin biriydim. O da bunun için çabalarım dedi ben de inanmıştım ertesi gün baktım bir arkadaşıyla konuşuyor ama mesaj siliyordu. Gözümün önünde yapıyordu bunu ben de yakaladım. Donma tepkisi gösterdim. Sustuk 1 saate yakın. Konuştum onunla sana nasıl güveneceğim dedim özür diledi. Aslında çoktan o evden ayrılmam lazımdı ama ayrılamıyordum. Ona çok bağlanmıştım. Daha sonra ertesi gün telefonunun notlar kısmında eski ilişkisine zamanında yazılmış notlar şiirler buldum. Bunlar terapide alınmış notlardı ders olsun diye sakladım dedi. Şiirler de edebi değeri var dedi. Ajandasından notlar çıktı bunları gördükçe kahroldum. Gün boyu ağladım. Gidemedim o evden. Akşam arkadaşlarımız geldi. Ertesi gün gezmeye çıktık ben 2 gün boyunca konuşamadım gülemedim. Herkes mutsuz oldu günleri kötü geçti. Aslında ayrılık kararını benim vermem gerekirdi herkes bunu bekliyordu benden. Ama eve dönünce o benden ayrıldı. Kalbimle mantığım arasında kaldım dedi. Benim de beklentim karşılanmıyor ama ben böyle davranmadım dedi. Oysa ona ben en başından dürüst olmuştum. O ise her seferinde uyarmama rağmen geçmişini gözüme sokuyordu. Kız arkadaş konusunda benim de beklentim karışlanmıyordu dedi. Ama o yalan söylüyordu. Gizleyip saklıyordu. Ayrıldık o sosyal ortamlarına döndü. Bense ona geri dönmedim. Bu süreçte beni gizliden aradı. Açtım konuşmadı. Profilime gizliden baktı. Bildirimi geldi. Hiç dönmedim. Bu süreçte ortak arkadaşlarımızla da görüşmedim. Benim sözde en yakın arkadaşım. Senin bence o dönem biriyle tanışmaya ihtiyacın vardı ben de diyordum sana sen olur diyordun diye olayı çok basitleştirir sanki benim öylesine aranıyormuşum gibisine getirmeye çalıştı. Çünkü kendi ilişkisinde yalanlar dolanlarla karşısındakini suçlayıp kendini aklayıp olayı kapatmıştı ve etraftaki hiç kimse bunu bilmiyordu benden başka evlendiği kişi dahil. olay kapanıp bunlar evlenince tabi bana her şeyi söylemeye hak gördü kendinde. Beni aklı sıra denemeye çalışıyordu benim sende hiç sırrım yok diyerek. Diğer arkadaşlarımızın arkasından konuştu şimdi onlarla buluşmaya gidiyor. Ben en yakınım diyerek yanımda nasıl bir insan barındırdım anlamıyorum. Onun hatalarını hep örtüyorsun diyor bana. Oysa ben yaşadığım her şeyin farkındayım. Onunla paylaşıyorum içimde duygusal şeyler kaldı diye. Sen kıyafet konusunda böyle değilsin ona niye böyleymiş gibi davranıyorsun ki dedi açık açık. Ben ona din anlamında değil fedakarlık anlamında baktım deyince bana kendini olmadığın kalıba sokma bence diyerek beni yargılamaya çalışıyordu. Olayı anlamak yerine sanki duygularım üzerinden beni yargılar gibi davranıyordu. O kişi şarkılar paylaşıyordu. Ben de onun platformuna girip bakıyordum. Sonra ben de o duygusallık içine düşüp şarkılar paylaşmaya başladım. Paylaşınca o da karşılık verdi ama bunu herkese görünen bir yerden değil kendi listesine ekleyerek yapıyordu bense kendi İnstagram hikayeme ekliyordum. Ben onlara girip bakmasam görmezdim. Ama girip baktığım için belki de öylesine paylaşıyordum dese ben ortada öylece takıntılı gibi kalacaktım. Çünkü paylaştıkça görüntülenmesi artıyordu. Olayı başlatan bir nevi ben oldum gibi bir şey oldu. O kadar hata üzerine 1 sene sonra neden böyle bir şey yaptığımı ben de anlamamıştım. Çok yalnızdım paylaşacak kimsem yoktu duygularımı. İçimde kalan şeyler vardı ona karşı. Ben de paylaşımlarına karşılık verince ortak arkadaşlarımız belli ki bunları ona gönderdi. Aralarında muhabbet oldu. Sonra ben kıyafetlerime döndüğüme dair resim attım bunu görünce oraya alaylı şarkı ekledi. Bende duygusal bir şarkı ekledim sevdiğimi ama çok yanlış bir şeyin peşinden gittiğime dair. Sonra ben ona profil resmimi kapatınca o da bunu görünce gerçekten bitirdiğimi anladı ve duygusal bir sürü bitmesin temalı şarkılar ekledi ve ben hiçbir şey paylaşmadım sonrasında resmimi de açmadım. Arkadaşıma gittim. Bunları onunla da paylaşmadım. İçimde kalan şeyleri anlattım. Hatalarını örtüyorsun dedi. Yalnız kalmışım aranıyormuşum vari yorumlar yapmaya başladı. Tabi bunları üstü kapalı yaptı. Benim de çevremde öyle kimse yok ki dedi. Sanki ben birini arıyormuşum gibi. Beni üst üste böyle yermeye başladı. Anlamıyordum aşırı samimiyetsizdi tavırları. Açığımı arıyordu resmen. Sürekli ağzımdan laf almaya çalışıyordu. Üzerimdeki kıyafetleri beğenip hemen şipariş verdi sanki beni kendi için kullanıyordu. Ben onun için hediye almıştım giderken çalışmadığım halde o ise kendini farklı gösteren insanları hiç sevmem sırf hava için marka alanları dedi. Halbuki bir önceki hediyeme bunun kumaşı iyi değil diye alttan altta laf soktuğunu anladığım için bilerek böyle bir hediye almıştım. Ben neden büyün bunaldı kendimi ona açıklama sürekli ben kötü biri değilim demek için zaman harcadığımı anlamaya çalışıyordum. Ben ne kadar da kendimi anlatmaya çalışsam o beni görmek istediği gibi veya içinde kıskançlığını kendine bile itiraf edemiyordu anlamıyordum. Sürekli beni eleştirecek bir nokta arıyordu resmen. Ailem üzerinden arkadaşlarım üzerinden ben onunla dertleşiyordum zannederken o resmen beni yargılıyordu. Sürekli demek ki sıkıntılı sensin demeye getirecek şeyler buluyordu. Üstelik zamanında o insanın bana neler yaptığını biliyordu. Bunları affediyorsan o zaman sen bence sıkıntılısın gibi bir konuya getiriyordu. Ortak arkadaşlarımızla görüşmediğim için sürekli ben sıkıntılıymışım gibi davranılıyordu. Oysa ben onları gördükçe yaşadıklarımdan dolayı tetikleniyordum resmen. Ortak arkadaşlarımız hakkında konuştu eleştirdi bu hafta sonu da onlarla buluşacaklar. Tabi o bunu bilmediği için ama benim sürekli şarkı paylaştığımı gördükleri için burada kötü ara bozan hala ne istiyor o bitirdi şimdi sen peşinden koşuyorsun tavrına girdiler. O kişi terapi almıştı. Çok güzel kılıfına uyduruyordu her şeyi. Benim hayatım bu diyordu ama sürekli yalan söylüyordu. Konu kendi sınırları olunca ölesiye savunuyordu ama ben olunca yalanla gizliyordu bunları. Onun mesleği iyidi arkadaş ortamı sosyalliği vardı. Kendini çok güzel ifade ediyordu. Ben kaygılarım yüzünden çalışamıyordum asosyal kalmıştım hayatta güvendiğim tek arkadaşım da bana resmen ikili oynuyordu. Onların yanına gidince beni eleştiriyordu. Sesini çıkarıyordu. Onlara Güler yüzlü davranıp bana gelince de onları eleştiriyordu. Ben ona dertleşiyordum o ise bana basitleştirip sanki ben her önüme gelen birini arıyormuşum muamelesi yapıyordu. Bu konu öyle yerlere gidiyordu ki ben ona içimi döküyordum o ise basitleştirilmiş şekilde dönüşler yapıyordu ya ben bunu böyle söylemedim ki aslında diye sonradan geliyordu aklıma. Ben kıyafet konusunda fedakarlık yaparken karşımdaki insan da kendi hayatından ödünler vermiş gibi gösterip alttan alta yalan söylüyordu. Aldığı terapiyi kendi lehine kullanıyordu resmen. Ben de kendi çapımda öyle bir araştırma yapıyordum ki onun oyunlarına gelmemek için kendimi eğitiyordum resmen. O kendini olduğu gibi kabul ettirip benim ona fedakar biri olmamı bekliyordu. Ama bunu stratejik şekilde yapıyordu. Ağlayarak ayrıldı benden inşallah pişman olmayız dedi bana. Arkasında öyle büyük bir enkaz bıraktı ki ne gidebildim ne kalabildim. Şimdi nefret edip unutmayı istiyor ama ben kötü biri değilim. Ortak arkadaşları her yaptığımı nefret etmek üzerine anlatıyor ona. Bak kıyafet paylaştı hem seni takip ediyor hem de böyle davranıyor demek ki yaşattıklarının öcünü almaya çalışıyor gibi. O da misilleme yapıyordu resmen bana. Kendi sosyal ortamlarına dönerek. Ben içimde bir savaş veriyorum. İnsanlar kendi kapasitelerine göre yorumluyorlar. Ortak arkadaşlarla görüşmediğim için ara bozucu insan konumuna sokuyorlar hemen altından bir şey çıkarmaya çalışıyorlar. Ben yaşadıklarımı atlatamıyorum. Konu kendi hataları olunca herkes kendini öyle bir haklı çıkarıyor ki ama konu ben olunca herkes yargılıyor. O kişi de gizliden gizliye dönmemi bekliyor. Çünkü dönen ben olursam belli ki her şeyi kabul eden o kişiyi aklayan konuma düşeceğim. Bu şarkı sözü paylaşma olayından sonra anladım ki. Herkes böyle düşünüyor. O bitirdi sen şimdi neyin peşine düştün der gibiler. Hayatlarında her şeyi doğru yapmışlar beni eleştirmeye başlamışlar şimdi de. Onların her şeylerinde yanında oldum ben. Sırlarını asla başkasına söylemedim arkalarından konuşmadım. Ama şu an bambaşka yüzleriyle karşılaşıyorum. Bu yaşadıklarımdan sonra ne fedakarlık yapasım var ne de dönesim ama ben bu içimdeki ateşle nasıl yaşayacağım bilmiyorum. Fedakarlık yapmadığım için zamanında çok hoşlandım yükseldim. Tanışmak istedim hatalarını affettim şimdi yalnız kaldım yine aranıyorum diye yorumlanıyor. Çünkü ben şu an kıyafetlerime geri dönünce onun yaşattıkları geride kaldığı için göze batan ben oluyorum. Çünkü o muhafazakar doğru yolda devam ediyor. Güzelce ayrıldı. Ama ben peşini bırakmıyorum olayına döndü. Resmen bu şekilde yorumluyorlar beni. Çünkü o kendi yolunu seçti. Sen rahat durmuyorsun kafasında herkes. Çalışmıyorsun ama evlilik düşünüyorsun kimseyle anlaşamıyorsun. Böyle alttan alta laf sokuyorlar. Ama konu kendi hatalarına gelince bilip sustuğum zamanında ona çok yardımcı olup her şeyinde yanında olduğum şeyleri bir anda unutup kendini aklama rolü oynuyorlar. Zamanında hiçbir arkadaşı yanında yoktu büyük olaylarında ben vardım. Şimdi o arkadaşlarıyla can ciğer ben kötü insan oldum. Doğum günümde hesap ödemişti sevgilim en yakın arkadaşımda teşekkür etmeden gitmiş. Bana erkek arkadaşım neden arkadaşın teşekkür etmedi dedi. Bak benim arkadaşım etti parasını bile gönderdi dedi. Sonra ben doğum günü benim olduğu için kendimi kötü suçlu hissettim arkadaşıma bir teklif mi etsek teşekkür edip dedim o da ondan para istediğimi anladı belki de anlamak istedi. Hemen herkese duyurdu beni dinlemeden. O tarafa yetiştirdi bunu. Bir anda ben suçlu oldum dinlemedi beni bile rezil oldum herkese. Erkek arkadaşım bunun sadece şaka olduğunu söyledi olay bana kaldı resmen. Sonra arkadaşıma durumu anlattım gitti erkek arkadaşıma para gönderdi. Olayları öyle bir noktaya geldi ki ben ne yapacağımı şaşırdım erkek arkadaşım da bana biz seninle anlaşamıyoruz demek ki damgası vurdu. Resmen benim için travmaydı . Asla bu noktaya geleceğini düşünmedim. Amacım kimsenin bu konuları konuşmadan teşekkür edilip bitirilmesiydi. Işte böyle böyle olaylardan sonra herkes beni sorunlu ilan etmeye başladı. Sonra arkadaşımla konuşup hallettim. O da o kişiye cimri damgası vurdu. Ben de sesimi çıkaramadım. Bu olay öyle ağrıma gitti ki resmen bu açığımı bekleniyormuş gibiydi. O da teşekkür etmeden gittim evet haksızım bile demedi. Diğer taraf beni kötü konuma soktun bunu anlatarak dedi. Kimse sen aslında iyi bir şey yapmaya çalışırken yanlış anlaşıldın demek istemdi demedi bile. Çünkü bir suçlu olmalıydı. Herkes bir ara bozucu bir suçlu arıyordu. Ama benim en yakın arkadaşım dediğim insan bana konuşup konuşup kimse bunalrı duymadığı için ve ben de kimseye bunları anlatmadığım için aklanmış pozisyonda. Zaten birileri sizi destekliyorsa bu hayatta hep iyisinizdir. Beni desteklemeyi geçtim. Hep bir günah keçisi yaptılar. Ben hep haklıyım demiyorum hiç karışmamam lazımdı. Ya da o şarkıları paylaşmamak ayrıldıktan sonra peşine düşmemek ilişkide bu hataları görüp devam etmemem lazımdı. Haklıyken haksız duruma düştüm. Sürekli eleştirip mutsuz görünüp kalan taraf olduğum için hep yanlış anlaşıldım. Severek fedakar olarak bir yere ait hissederim sandım belki de. Şimdi burada yalnız başımayım. Herkesin kendince haklı sebepleri var. Bende şimdi anlıyorum hayatı. Değiştirmediğim şeylerin yasını tutuyorum. Onu takip etmeyi bırakmak istiyorum ama seven tarafım onu başkasıyla görünce ne yapacak bilmşyorum. İşe girmek istiyorum kaygılarımla nasıl olacak bilmiyorum. Aklı başında kimse yok anlatıp akıl alayım. Lütfen yardımcı olun bu çıkmazda yalnız başıma kaldım. O kişi sevgisini gösteriyor. Şarkılarda. Belki de ben onu çok yanlış zamanında tanıdım ısrarla affettim. Kötü biri değil. Sadece ben çok affettiğim için şimdi herkes ee hani sevmiştin moduna girdi kıyafetime geri dönünce. Ben de insanım çok yorgunum. Lütfen bana yardımcı olun
Gizli KullanıcıAile ile alakalı bir sorum var
İyi günler acil yardım eşim geçmişe bağlı bazı sorunları var parasal meyilli yani geçmişten kalan bir alışkanlık bu konu ile alakalı daha büyük şeylerden geçtik mesela iddaa bahis. 22 bin oyunda kaybetme veya kredi çekip oyunlara ödeme sora hep faiz ile o kirediler 5. 10. oluyor 10. 20oluyor kar hiç yok benim gözümde ona sorduğum da cevap yok giti işte o para giyor evet bazı kadınlar mesela ben tumluyum markete indirme gitsin öyle alayım bir alicam seni çok düşünürüm alacak şeylerin başka yerde daha uygundur mesela vs yada o manav pahalı bura daha ucuz araştırıp alırım benim ve eşim bu yönde zitiz. Eşim bu ida. Vs kredi olayında büyük sorunlar yaşandı ve kendimden emin bir şekilde konuştum ve bugün lerden bir oyun oynamaya başladı o oyunlara para yatırmış banka hesabı ortak ve bilgim olur diyerekten takip etmedim hiç ama telefon faturası dan ödemeler çıktı her ay birli bir miktarda miktar artı 2000tl ve bu miktarda bir oyun sitesinden ödeme yapış nasıl oluyor bilmiyorum her defasında söz verip bir bizden habersiz para harcamalarınıza dikkat edelim desem de gizli kaçamak yapıyor bu durum da ne yapmam lazım bilmiyorum sürekli telefon konturol yapmak hoş değil ve bir zaman elinden baka sınırda aldım kocama ben para veriyordum nakit doğru değil ama mecburdum kaynanam hep şöyle derdi Samet parayı elinde tutamaz gereksiz harcamaları var sen buna dikkat et derdi eşim konuştum ve bu nereye kadar böyle gidecek bilmiyorum hep söyledim bu. Yapma babası üvey tatsızlık çıkar diye gizledim küçük bir mevla ama bu durumda kayın validem ile . Konuşmama lazimi her konsmada annem söylerim yapama demem bile de bana sende onlar ile iş birliği yapıp beni eziyorsun beni cekistiriyorsun ben babam ile samimi degilm arkamdan iş cevirsen senle konusmma gibi şeyler söyledi ve ne yapmam lazım bilmiyorum
Gizli KullanıcıHayatımdaki insandan ayrılamıyorum
Hayatımda ki kişi ayrı olduğumuz dönemde hayatıma aldığım insanlar yüzünden barıştıgımızdan beri beni suçluyor beni sevdiğini benimle güzel vakit geçirdiğini uzak durmak istemediğini fakat benimle bir gelecek düşünmediğini söylüyor buna rağmen ondan uzaklaşamıyorum çünkü yanındayken her şeye rağmen mutlu hissediyorum o olmadan mutlu olamayacakmışım gibi geliyor kendime olan saygımı kaybettim bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum ondan ayrılmalı mıyım yoksa devam mı etmeliyim ?
Gizli KullanıcıAilemle nasıl iyi geçinebilirim
Ailemle nasıl iyi geçinebilirim ailemle sık sık tartışıyoruz geçmişimi ve geleceğimi mahvettiler onları affedemiyorum bu benim sosyal hayatımı etkiliyor insanlarla konuşmakta güçlük çekiyorum herşeyde onları suçlu hissediyorum evlenmem için çok üstüme geliyorlar ama evlenince onlar gibi olmaktan da korkuyorum zaten kendimden de korkuyorum kendime güvenmiyorum zaten kimseyle ilişki kurabilecek psikolojidede değilim hayatım boyunca kendimden hayır görmedim ve onları suçlu tutuyorum
Gizli Kullanıcı
