Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
İlişkilerimizde ne zaman mesafe almalıyız?
8 senelik arkadaşım sohbet ederken beni geçmişte yaptıklarımla yargıladı. Sen zaten şöyle yaparsın, şunları seçersin benzeri bir tavırla konuştu. Kavga anında söylese belki göz ardı edebilirdim. Ve bu beni çok yaraladı öyle demek istememiştir dedim. Kırgınlıklar geçmişte de oldu ben ona hak etmediği şekilde davranmıştım hala da pişmanlığını yaparım. İntikam aldığını düşündüm çünkü kırılacağımı düşünmeliydi. Geçmişte arkadaşlarım tarafından iyiliğim için söylenen tavsiyeleri dinlemedim. Kendisi evli ve artık açık sözlülüğü düşüncesizliğe evrildi sanki. Bilemiyorum bu konuyu konuşmadım ve mesafe aldım. Konuşsam da mesafeliyim. Hatta fark edip sordu. Yine de söylemedim yüz yüze konuşmak istiyorum. Şehir dışında olduğu için mesaj ile de yazmak istemedim yanlış anlaşılma olmasını istemedim. Amacım bir kaos ve kavga çıkartmak olsaydı tepki verirdim. Ama yapmadım çünkü benim de evlilik hazırlığında olduğum biri var ve onu bu olaya dahil etmek istemedim.
Gizli Kullanıcı
Herşey çookk kötü ilerliyo sanki kimsenin umurunda değilim
bilmiyorum yorgun hissediyorum her şeyden çözeceğim diyorum ama çözülmüyor bilmiyorum çok şey var mesela ben bir yerden bir yere taşındım ülkeden ülkeye ama çok zor geçiyor buranın kültürü o kadar benlik değil ki çok yorucu dayanamıyorum ama arkadaşımı da bırakmak istemiyorum inanılmaz yoruldum ben hiç ders Çalışmazken buraya geldim ve her zaman ders çalışıyorum anlamadığım halde inanılmaz yorgunum düşünüyorum olmuyor bilmiyorum belki de en iyisi bu düzgün bir ilişkiye bile hiçbir zaman giremedim hep aksilikler hep yanlış insanı buldum yanlış insanı sevdim
Gizli KullanıcıÇok karmaşık hissediyorum ne istediğimi nasıl bulacağım?
Ben çocuk yaşta kapandım ama sonra hep açılmak istedim ailem üniversiteye göndermez diye atanma sonrasına erteledim hep, atanma sürecindeyken de arkadaşımla tatile gittiğimizde denedim bakalım ne hissedeceğim diye normaldi o an, sonra bir kez daha aynı arkadaşıma giderken benzer şeyler yaşadım neyse şu an atandığım yere geldim, babam bilmiyor bir tek aileden o da fazla tepki verme potansiyelinde olduğu için, beni silersin falan demişti bir ara duyduğunda, ben şu an o varken eski hayatımı yaşıyorum o yokken kendi istediğim o hayata dönüyorum ama kafam allak bullak oldu, kimlik çatışması gibi oldu bu durum bende. Ne istiyorum, yıllardır ne istedim unuttum resmen. İçim huzursuz, yalancı hissediyorum, dışarıdaki ben bana yabancı geliyor. .. Aslında babama bir mektup yazmıştım ama onu vermedim. En son anneme ağzını yoklattım yine benzer tepki vermiş. Ben niye böyle hissediyorum, onay almam gereken bir yaşta değilim, ama kaybetmemek için yalan söylüyorum. Yalan söylerken iki farklı hayat yaşıyorum, ne yapmam lazım? Akışa mı bırakayım ama akışa bırakmak da tuhaf ara tatilde gelecekler kapalı olacağım yine gidecekler olmayacağım falan akış bunun neresinde, ben acaba kendimle mi çatışıyorum yani açılmak istedim heves oldu sonunda gerçekleşti ama kaçtı mı, yoksa evde ilk kez tek kaldığım için yalnızlığın buhranıyla mı böyle düşünüyorum? Büyümek zormuş biraz. ..
Gizli KullanıcıAldatılmak hissi
Merhaba hocam ben Arzu bir buçuk hafta önce tesadüf eseri karşı dul hemşire olan komşumun eşimi izlediğini gördüm. Eşim yetkili servis de çalışıyor Elektronik le uğraşıyor bu kadın daha önce de bizim kapının önünde bir pazar günü eşimle kırk kırk beş dk sohbet etti eşime sorduğumda elektronik eşya ile ilgili soru sordu dedi geçiştirdi. Bugünlerde aldatılma hissi içimden çıkmıyor çıldıracak gibi oluyorum eşimdede bu aralar iş yoğunluğundan mı yoksa gerçekten aldatıyor mu bilmiyorum Bi bana uzak mesafeli geldi sürekli kaçıyor gibi. Anlam veremiyorum sürekli ağlamak istiyorum o kadınla konuşmamak için kendimi zor tutuyorum içinden çıkamıyorum ne yapmam gerekiyor lütfen yardımcı olur musunuz çaresizim dertleşecek kimsem yok.
Gizli KullanıcıKendimi hiç bir yere ait hissedemiyorum
Kendimi hiçbir yere ait hissedemiyorum. Ne arkadaş ortamıma, ne de aile ortamına ne de başka bir yere. Sanki hep biseyler eksik gibi. Arkadaşlarım, ailem hatta kendim bile bana yabancı gibi. Çok sorguluyorum ama anlam veremiyorum. Mutlu olduğum anlar var ama oraya ait hissedemiyorum. Olması gereken şeyler olmuyormuş gibi hissediyorum. Bir türlü anlam veremiyorum. İnsan kendine yabancı hisseder mi? Onu da bilmiyorum. Kendimi sıkışmış bir haldeyken buluyorum çoğunlukla.
Gizli Kullanıcı11yasında kızım var sürekli yalan söylüyor ne yapmam gerekiyor
11 yaşında ergen bir kızım var sürekli yalan söylemeye başladı onunla nasıl baş edebilirim 7. 07 olmaya başladım 30 huylara ne yapmam gerektiğini bilmiyorum bana yardımcı olmanızı istiyorum nasıl davranmalıyım ne gibi bir yol göstermeliyim onu kırmadan incitmeden nasıl vazgeçebilirim bu huyundan ters davranışları var ve onları düzeltmek istiyorum bu konuda lütfen yardımcı olabilir misiniz bana ona göre davranmak istiyorum
Gizli KullanıcıKendimi nasıl sakinleştirebilirim
Kendimi kimseye karşı ifade edemiyorum herkesin problemlerine çözüm buluyorum kendi sorunlarımı daha çok berbat ediyorum bana yapılmasını istediğim şeyleri söyleyemiyorum karşı tarafın düşünmesini istiyorum düşünmeyince çok üzülüp öfkeleniyorum üzüldüğümü anlamayan insanlara karşı aniden çok sinirli davranabiliyorum sonra pişman olup herkesi kendimden uzaklaştırıyorum neden uzaklaştılar çokmu kötüyüm ben ne yaptım onlara diye kendimi suçlayıp herkesten uzaklaşıyorum tek kalıp karanlık odada sürekli kendimi sorgulamaya başlıyorum
Gizli KullanıcıYaşadığım şeyin altında ne yatıyor
Merhaba ben yaşadığım şeyi anlamlandırmak altında yatan nedeni bulmak istiyorum lütfen bana yardımcı olun. Ben ilkokulda öğretmenim bana kalemi tutup yazı yazdırılan gözüm yüzüğüne takıldı ve yanlış yazdım sonra kalemi fırlattı bunun sonrasında bir etkisi oldu mu bilmiyorum ama hatırımda kalmış. Bir gece uyurken de vitrindeki tüm tabaklar birden döküldü ve kırıldı çok küçükken annem çok korktu hamileydi. Daha sonra lisede sınıfta kalmamla benim öğürme mide bulantılarım başladı. Sabahları hep öğürerek zorla kahvaltı yaparak okula gidiyordum. Çünkü başarırız olmjştum ve yalnız kalmıştım. Daha sonra üniversiteyi kazandım annemler beni yurda ilk bıraktığı gün midem yanmaya başlamıştı. Erkek arkadaşım başkalarıyla konuşurken bana yalan söylerken ne olacak ayrılacak muyız kaygıları oluşuyordu. Yurdun içinde oradan oraya giderek öğürüyordum sabahları kahvaltı yapamıyordum. Bu mezuniyetten sonra iş hayatıma yansıdı. Hiçbir şey yokken öğürmeye başladım geçmedi hep böyle devam etti işten ayrıldım. Kaygı ile alakalı okuma yaptım duruma hakimim ancak mindfullnes egzersizleri ile durumu yönetmeye çalışıyorum işe başlayacağım yakında kaygılarım yüksek kaygı kaygıyı doğuruyor artık kaçınmak istemiyorum üzerine gitmek istiyorum ancak bu becerileri kazanıp daha sonra üzerine gitmek lazım act terapi bu konuda faydalı sanırım benim bunu karşılayacak bütçem yok maalesef kendimce bir şeyler yapmakta istemiyorum bu konuda bana somut yardımlarınızı bekliyorum başa çıkma becerisi kazanmak için
Gizli KullanıcıÇok düşünmek
son zamanlarda çok düşünüyorum içimde sürekli bir sıkıntı var başıma gelen her şeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüyorum önceden sadece yalnızken düşünüyordum ama artık ortamda insan içindeyken de düşüncelerim artmaya başladı içimde hep bı daraltı var çok arkadaşım olmasına rağmen yalnız hissediyorum eskiden beni mutlu eden şeyler şu an beni mutlu etmiyor kısacası her şeyi cok düşünmekten kurtulmak istiyorum artık
Gizli KullanıcıBeynimdeki sesleri nasıl susturabilirim?
İşten ayrılmak istiyorum beceremiyorum korkularım var gelecek kaygısı yeni iş bulabilir miyim bulursam ya sevemezsem adaptasyon süreci ama kalırsam da kafayı yemek üzereyim ayaklarım geri gidiyor tahammülüm kalmadı katlanamıyorum adaletsizlik var olan bana oluyor ve çözüm bulunmuyor çok çalışıp en az maaşı alıyorum kendimi diğerleriyle kıyaslarken buluyorum onlar bu hale getirdi beni öncesinde yoktu ne yapmalıyım sizce yardımcı olun .
Gizli Kullanıcı
