Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Tarifsiz yalnızlık diye bir şey var mıdır?
Yalnızım, tek başına, bir başına. Tarif edemiyorum bile yalnızlığı. Kocaman ağaçta duran tek elma ? Büyük denizde kayığıyla tek başına duran bir manzara resmi? Canım yanıyor sadece değersiz hissediyorum. Kimsesizlik çok zor devam etmek çok zor. Elbette geçecek ama ya şuan? Buna nasıl çare bulabileceğim? Sorular sorular… bitmek bilmiyor kafamın içinde cevap bile arayamıyorum. Savruluyorum desem hangi yöne diye soruyor beynim sonra başlıyor sabırsızlığım. İkna etmeye çalışıyor beni. İki ses var biri susturuyor beni biri çığlık çığlığa ağlıyor. Anlaşılmıyorum en çok bu etkiliyor beni. Hep yalnızdım ama 26 yaşında öğretmen kimliğim bu bir ay içinde beyaz bayrak kaldırdı. Yeter dedi bunca kalabalığın içinde motive olurken başkasına onun ilerleyişine tanık olurken sen daha da geriledin dedi. Sonra güçlü ilan edildim paylaşılmadı diye dertlerim. Gururluyum oysaki hatta fazla kabadayı yüreğim sonra bir okadar duygusal hem de fena dramatize gençliğim. Kafam hep işliyor sayısalcı olduğum anlaşılacak kadar hep bir hesap var kaderime de böyle sirayet etti diye düşünüyorum. Aktivite neydi? Yorgunluktan sonra iyi gelen bir şey mi? Oysa benim uykuya ihtiyacım varken hiç eve yatağa sığamazken şart mıydı bu eğlence ? Ah şikayeçi değil yerimi arayan bulmayı en çok istediğim yerdeyim 26-27 sezonda final sahnesi istemiyor yüreğim. Arayışta belki de neyi mi huzuru…🍃
Onu pişman etmek için napmalıyım ?
Birbirimizi çok seviyorduk yani ben öyle sanıyordum Her zaman dile getiriyordu beni sevdiğini bende çok aşıktımbu pazar en yakın arkadaşı ve sevgilisi ile karataşa gittik ben kızla biraz sohbet ettim ama tanımadığım insanlarla çok samimi olabilen biri değilim sevgilimde ısrarla noldu sana diyip durunca bende Birşey olmadı diyorum diye çıkıştım birazyemek yerken de onlar sohbet ediyolar ben biraz yabancı gibi kaldım yanlarında oyüzden canım biraz daha sıkıldı istemsizce suratım düştü ve yine istemeden sevgilimede soğuk yaptım biraz ufak tefek şeylere çok takılan biriyimbenim çok sosyal bir insan olmadığımı bildiği halde üstüme gelmesi sanki beni hiç tanımiyomuş gibi davranması canımı çok sıkmıştıeve gidincede yine ben biraz soğuktum aradı noldu dedi bende Birşey yok dedim sonra çok üstüme gelinmese benle ilgilenmedin yabancı kaldım yanınızda tarzında konuştum sonra yüzüme kapattı bende yazdım önceden de bu yüzden tartışmıştım yine aynı şeyi yaptığı için sinirlendim sonraki gün ayrılık mesajı attıbende evlerine gittim annesi dediki sabah kahvaltıdan sonra odaya girdi kapıyı kilitledi hiç çıkmadıkapısını çaldım ama hiçbir şekilde çıkmadı be konuşamadık bende eve gittim şuanda da numaramı silmiş instagram dan da çıkarmışbu kadar kolay bir şekilde beni siliyor olmasına aklım almıyor4 aydır birlikteydik bambaşka hayatlarımız vardı o kürttü ben Türk tüm her şeye rağmen birbirimizi sevdiğimize ben hep inanmıştım ama yanılmışım sanırım güvenimi çok derinden sarstı artık napmam gerek hiç bilmiyorum sanırım artık yoluma bakmam lazım çünkü biz birlikte yapamıyoruz
Ne yapacağımı bilmiyorum
5 ay önce çok sevdiğim birini kaybettim pesinden panik ataklar başladı 1 yıldır evliyim esim resmen kadın gibi her şeyi bana soruyor ev sahibiyle yapacağı konuşmayı bile bana yazdirdi suslenincede asaliyor sacma sapan ne soru varsa bana soruyor kendi beyni yokmus gibi evi ben sırtladım hel her seyi benim haletmemi bekliyor zaten sıkıntı icerisindeyim ama esim bana hic yardimci olmuyor tam Bir cocuk ve ben cocuk buyutmek istemiyorum bosansam anam bakmaz bosanmiyorum kendimi yedim Bitirdim ne yapacagimi bilmiyorum eskisi kadar saygi da duyamiyorum surekli kadın gibisin diye asaliyorum elimde degil asiri sinirleniyorum evi birakip gidesim geliyor
Eşimin tavrı
İyi günler benim eşim bana karşı iyiydi normalde ama geçen günlerde ailem evimize geldi abim ve annem onlar gelince ilgilendi ama çok az ondan bi ay önce ailesi geldi abisiyle eşi geldi onlara çok çok iyi davranmıştı ben de annemler gidince bunu dile getirdim yapmadım mı diye bana çıkıştı sinirli bi şekilde ben kendimi çok yanlız hissediyorum gurbetteyim ztn çok üzüldüm günlerce ağladım kendinin umrunda bile olmadı
Birini en kolay nasıl unutursun?
o kişiyle 1 bucuk ay konustuk ama kördüm hiç bisey görmedim 1 bucuk ay ara verelim dedi ama gördüm ki o sıralar hatta biz konusurkende 3 kisiyle aldatmıs benı haberım olmadığını sanıyor bende hiç bişey demedim manıpulecı pisligin teki beni kandırdı aklıma gelınce kendıme yedıremıyorum sınır krızı geçiriyorum ağlıyorum kırıp dökmek istiyorum onun ölmesini istiyorum dayanamıyorum sinirleniyorum cok zoruma gıdıyor bana bunu yapması cok yalan konusması herseyı yalanmış yani bilmşyorum
Kendimi kötü hissediyorum nasıl daha iyi hissederim
Kendimi kötü hissediyorum iş ortamında genel olarak yanlız hissediyorum nasıl daha iyi olabilirim eşimle aynı şehirdeyiz ama ilçelerimiz farklı iş sebebiyle yakında yanına gideceğim ama bir an önce gitmek istiyorum Onu çok özlüyorum ailem başka şehirde son 15 günüm kaldı onun yanına gitmek için tek yaşıyorum şuan çalıştığım yeri sevmiyorum yanlız hissediyorum kötü hissediyorum ne yapmam lazım kötü hissediyorum kendimi
Yalnız kalmaktan korkuyorum ne yapabilirim
Yalnız kalmayı bazen çok seviyorum ama bunu ben tercih ettiğimde ne de olsa çevremde bir sürü insan var arkadaşlarım var ulaşabildiğim zaman gelirler beraber vakit geçiririz dediğim ve yalnız kalmayı tercih ettiğim anlar oluyor ama bu anlar gün içerisinde maksimum 3 saat oluyor . Ama aynı gün içerisinde yalnız kalmayı tercih ederken belli bir süre kendimle vakit geçirdikten sonra sıkılıyorum sanki yanımda biri olması gerekiyormuş gibi hissediyorum . Ve bazı günler iyi geçerken bazı günler benim için çok zorlu geçiyor. Çünkü ne de olsa ulaşabilirim dediğim o insanlara işleri olduğu için ulaşamadığım zamanlarda çok oluyor ve bu durum canımı çok sıkıyor . Sıkılmaya başlıyorum ve yalnız kaldıkça sanki terkedilmiş gibi hissediyorum . Sanki o an karanlık ve bir boşluktaymışım gibi ne yapacağımı bilmeden geçiyor zaman . Daha çok karamsar oluyorum bunlar da ara ara beynimde yalnız kaldığımda beliren düşünceler. Çok zorlanıyorum ben de kendi hayatıma odaklanıp birkaç gün bile olsa evde sıkılmadan tek başıma vakit geçirmeyi çok özledim ama olmuyor . Terkedilmiş gibi hissetmekten kendimi alıkoyamıyorum bunun sebebi ne bunu nasıl çözebilirim?
Eşim ve annesi ve ailesi
Eşimle 6 yıldır evliyiz 2. 5yaşında bir kızımız var. Uzun yıllar eşim ailesine maddi destek yapmış ve halen yapmakta annesi aşırı sosyal içki gece hayatı olan biri kardeşi şuan cezaevinde ve sürekli bizden para istiyor eşim yüklü miktarda kardeşinin kıyafet ihtiyacı karşılayacağını söyledi bende tepki verdim yeter artık bizim senin yüzüne hasret yaşıyoruz bende ev temizliğine gidiyorum neden birşeyler sahibi olalım diye dedim ben dedi kardeşim cezaevinde kırkyılda alışveriş yapmışım ne olmuş desede sürekli para veren biri biliyorum annesi ben pazara bile gidemiyorum diyor evi yeni gelin evi gibi saçlar boyalı fönlü bir duyuyorum gece dışarıda oğluna söylüyorum oda soruyor annesi ee oğlum benimde canım sıkkın kafamı dağıtmaya gittim arkadaşlarım ödedi gibi yalanlar söylüyor kendini acındırıyor evime portakal alamıyorum diyor bir gidiyoruz buzluk balık bile var bu arada eşim düşük oranda engelli kızıyorum ozaman bende aileme yardım edeyim diyorum annem halen calışır aynı yaştalar kendi 1 bluz alan biri defil önce cocuklarım der evleri yandı eşim anneme 5 bin verdi sonra aldı birde ama kendi ailesine öyle degil benim ilk eşimde cocuklarım var onlara 100 tl verir onun lafını yapar ama kendi ailesine yüksek bin falan degil verdiği şaştım kaldım bende birşeyler sahibi olalım evime destek olayım diye cocugumla ev temizliklerine gidiyorum zoruma gidiyor tamam ailesi yapsın ama cezaevinde bir adama da marka takım almak göndermek nedir ayakkabı falan almak nedir annesi lüks içinde yaşıyor ona vermek nedir ben aylardır saçıma boya vurmadım eşime durumu bir anlıyor bir anlamıyor bıktım artık verecekse ozaman herkeze versin vermicekse kimseye vermwsin
aklıma gelen düşünceler OKB ilişkili olabilir mi?
Merhaba ben 18 yaşındayım yaklaşık 5 yıldır belki daha fazladır düşünmek istemediğim topluma ve benim ahlakı normlarıma göre yanlış olan düşünceler aklıma geliyor önce dini konularla başladı ya Allah yoksa ya yanlış dindeysem ya namaz kılarken yanlış yaptıysam gibi düşünceler aklıma gelmeye başladı. Zaman içinde sürekli konusu değişti bazen gece uyuyamadım bazen aylarca bir soru hakkında kendime cevap bulmaya çalışıp durdum. Dini konularda kendimce internetten beni rahatlatacak video izlemeye çalıştım kendimi dinden çıkmadığıma düşüncelerin bana ait olmadığına inandırmak istedim daha doğrusu kanıtlamak. Şuan da bi ilişkim var ve çok değer veriyorum çok seviyorum. Ama aklıma yine kötü kötü düşünceler geliyor aklıma gelmesini istemiyorum ama geliyor kontrol edemiyorum. Ya sevgilime geçmişte yanlış bi şey yaptıysam ya yalan söylediysem fark etmeden(dürüstlüğe sevgilim de ben de çok önem veririz o yüzden kelimesi kelimesine hep dikkat ederim) ya üzdüysem veya fark etmeden üzecek bi şey yaptıysam diye geçmişi düşünürüm. Biriyle göz göze geldiğimde ya yakışıklı bulduysam ya hoşlandıysam sevgilimi aldattıysam şeklinde şeyler düşünüyorum. Bir kere göz göze geldiysem o tarafa bakmamak için uğraşıyorum ama sonra aklıma bakmamak içim uğraştın yoksa bakmak mı istiyosun tarzında düşünceler geliyor. Durup kalbimi dinliyorum en ufak bi kıpırtı oldu mu bi şey hissettim mi diye ve karşımdaki kişinin yakışıklı olmadığına kanıt arıyorum ki karşımdaki kişi sevgilim yokken başka gözle baksam bile beğenmeyeceğim dış görünüşe sahip olabiliyor yani yakışıklı olmayabiliyor bana göre. sonra kalbimi yokluyorum sevgilimi hala seviyor muyum ne kadar seviyorum şeklinde kalbimi sorguluyorum sevmesem şunu yapmazdım başkasından hoşlansam şöyle olmazdı şeklinde kendime yine kanıt arıyor içimi rahatlatmaya çalışıyorum bir nevi kendimi sınıyorum denebilir. kafamda başka senaryolar kuruyorum istemsizce daha doğrusu bunlar da soru şeklinde aklıma geliyor şartlar şöyle olsaydı o kişiden hoşlanır mıydın sever miydin vs diye günümüzdeki koşulları istemsizce bambaşka koşullara çevirip kendime yine “hayır yapmazdım” cevabını vermeye çalışıyorum. kendime verdiğim cevaplar beni anlık olarak rahatlatmaya yetse de kısa süre sonra yine aynı soru hayatımın ortasına oturuyor diyebilirim bu durumun okb ile bi ilgisi olabilir mi destek almaya ihtiyacım olduğunu hissediyorum almalı mıyım kendim çözebilir miyim?
Birini kaybetme korkumu nasıl yenerim
Birini kaybetme korkusu son bir aydır zihnimde. Sanki paramparça olmuş ve yalnızlıkla baş etmenin ne kadar zor olduğunu iliklerime kadar hissediyorum. Bazen yolda can veren ama son kez kanadını çırpmaya gayret eden yaralı bir kuş gibiyim. Gökyüzü parlak ama ben Sıkışık telaşlı panik ve korkak hallerdeyim ve geçmeyecek sanıyorum hiç bitmeyecek Geçer mi sahiden bugünler biter mi geceler yollar saatler