Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu

Porno bağımlılığı beni bitiriyor

Porno bağımlılığı beni günden güne bitiriyor ne yapmalıyım? İlk başlarda çok güzeldi ama artık sanki sigarayı bırakmak isteyipte bırakamayan biri gibi oldum tek kötü alışkanlığım porno ve mastürbasyon bundan kurtulamıyorum beynim sürekli mastürbasyon yapmak istiyor sıkıldığı zamanlarda,bana spor yapın kafanı dağıt felan demeyin lütfen çünkü sporda yapıyorum kafamıda başka şeylere odaklamaya çalışıyorum ama olmuyor porno bağımlılığından asla kurtulamıyorum napcam ben?

sevgilimi aldatmaktan çok korkuyorum kafamda kötü düşünceler var düşünmek istemesem de aklıma geliyor

Merhaba ben 18 yaşındayım yaklaşık 5 yıldır belki daha fazladır düşünmek istemediğim topluma ve benim ahlakı normlarıma göre yanlış olan düşünceler aklıma geliyor önce dini konularla başladı ya Allah yoksa ya yanlış dindeysem ya namaz kılarken yanlış yaptıysam gibi düşünceler aklıma gelmeye başladı. Zaman içinde sürekli konusu değişti bazen gece uyuyamadım bazen aylarca bir soru hakkında kendime cevap bulmaya çalışıp durdum. Dini konularda kendimce internetten beni rahatlatacak video izlemeye çalıştım kendimi dinden çıkmadığıma düşüncelerin bana ait olmadığına inandırmak istedim daha doğrusu kanıtlamak. Şuan da bi ilişkim var ve çok değer veriyorum çok seviyorum. Ama aklıma yine kötü kötü düşünceler geliyor aklıma gelmesini istemiyorum ama geliyor kontrol edemiyorum. Ya sevgilime geçmişte yanlış bi şey yaptıysam ya yalan söylediysem fark etmeden(dürüstlüğe sevgilim de ben de çok önem veririz o yüzden kelimesi kelimesine hep dikkat ederim) ya üzdüysem veya fark etmeden üzecek bi şey yaptıysam diye geçmişi düşünürüm. Biriyle göz göze geldiğimde ya yakışıklı bulduysam ya hoşlandıysam sevgilimi aldattıysam şeklinde şeyler düşünüyorum. Bir kere göz göze geldiysem o tarafa bakmamak için uğraşıyorum ama sonra aklıma bakmamak içim uğraştın yoksa bakmak mı istiyosun tarzında düşünceler geliyor. Durup kalbimi dinliyorum en ufak bi kıpırtı oldu mu bi şey hissettim mi diye ve karşımdaki kişinin yakışıklı olmadığına kanıt arıyorum ki karşımdaki kişi sevgilim yokken başka gözle baksam bile beğenmeyeceğim dış görünüşe sahip olabiliyor yani yakışıklı olmayabiliyor bana göre. sonra kalbimi yokluyorum sevgilimi hala seviyor muyum ne kadar seviyorum şeklinde kalbimi sorguluyorum sevmesem şunu yapmazdım başkasından hoşlansam şöyle olmazdı şeklinde kendime yine kanıt arıyor içimi rahatlatmaya çalışıyorum bir nevi kendimi sınıyorum denebilir. kafamda başka senaryolar kuruyorum istemsizce daha doğrusu bunlar da soru şeklinde aklıma geliyor şartlar şöyle olsaydı o kişiden hoşlanır mıydın sever miydin vs diye günümüzdeki koşulları istemsizce bambaşka koşullara çevirip kendime yine “hayır yapmazdım” cevabını vermeye çalışıyorum. kendime verdiğim cevaplar beni anlık olarak rahatlatmaya yetse de kısa süre sonra yine aynı soru hayatımın ortasına oturuyor diyebilirim bu durumun okb ile bi ilgisi olabilir mi destek almaya ihtiyacım olduğunu hissediyorum almalı mıyım kendim çözebilir miyim?

Kaygı

Olumsuz düşünce kaygılarımla nasıl baş edebilirim ?

Mesela birkaç saat hiç sıkıntı yokken aniden düşünce geliyor kaygılanıyorum sanki her şey çok kötü olacakmış gibi hissediyorum sonra biraz o düşüncede kalıyorum çıkmaya çalışıyorum çıkamıyorum o düşünceden. Sonra tekrar zorlayarak kendimi adapte oluyorum devam ediyorum bu bir kısırdöngü gibi devam ediyor. Bu durum beni çok rahatsız ediyor. Bu durumu yaşamadan hayatıma diğer sağlıklı insanlar gibi yaşayarak devam etmek istiyorum .

Olmayacak şeyleri olucakmış gibi hissediyorum

Öncelikle merhaba 19 yaşındayımşurdan başlamak istiyorum ben yaklaşık 1 senedir çalışmıyorum ve bu dönemde hep evde kaldım eve kapandım daha doğrusu ve günler geçtikçe kendi kendime düşünmeye başladım ve sanki hiç ömür boyu gitmiyecek düşünceler kendimi çok kafaya takıyorum mesela size saçma gelecek ama yüzüme nemlendirici sürüyorum ve hep kötü düşünüyorum acaba nemlendirici yüzümde solarmı çok saçma dimi yani bilemiyorum saçımı boyattım acaba rengi solarmı diye kötü düşünüyorum ve ben böyle kötü düşünürsem gerçekten rengi solarmı böyle bişey mümkünmü he siz bana mümkün değil deseniz bile ben yine hep düşünürüm ve ömür boyu böyle gider çok saçma bi kuyuya düştüm çıkamıyorum bilmiyorum yani şu 1 senedir hergün böyle düşünmekten mutsuz yüzüm gülmüyor ve ömür boyu ben hep böyle mutsuz olurum ama Allahtan hiç bi zaman ümidimi kesmicem.

Romantik İlişkiler

Kaygımı azaltmak için ne yapmalıyım?

sevgilimi aldatmaktan korkuyorum. Otobüste metroda bi erkekle göz göze gelmek benim rahatsız ediyor. Sevgilimi aldattım mı onu seviyor muyum kötü biri miyim başkasını mı istiyorum başkasını beğendim mi çekici mi buldum ya beğenirsem hoşlanırsam ya fark etmeden aldattıysam ahlaksız mıyım şeklinde düşünceler sürekli aklıma geliyor. Sevmesem şöyle olurdu böyle olurdu veya başkasından hoşlansam beğensem böyle yapardım diyerek kendimi rahatlatıyorum. Karşıdakinde beğenmediğim özellikleri arıyorum rahatlamak için. Bir süre içim rahatlasa da sonra tekrar aynı şeyleri istemsizce düşünüyorum. Suçluluk utanç hissediyorum. Buna benzer durumları yalnızca bu konuda yaşamadım. Dini konularda vs de yaşadım ya dinden çıktıysam ya korktuğum için çıkamıyosam namaz kılarken hata yaptıysam ya tanrı yoksa gibi düşünceleri de çok yoğun yaşamıştım bir dönem. Zaman içinde konu değişse de hissettiğim kaygı hep aynı, başımdan aşağı kaynar sular dökülüyor gibi hissediyorum yoğun bi korku hissediyorum eyvah şimdi ne olacak diyorum kendime. Bir döngü halinde yaşıyorum bunu ne yapmalıyım

Yaşamaktan Zevk Alamıyorum, Ne Yapmalıyım ?

geçmişten Kalan şeyler Hayatımı bir Evlilik Yaparak Mahvedişim Hiç bir Şekilde Kurmalardan Sinir Stres Kaygı Endişen Özgüven Eksikliğimden kurtulamamam geçmişte Yaptıgım Hataların Şuan Cezasını Çekiyorum Nefes Alamıyorum Hayatıma eşimden Ayrıldıktan Sonra 3 sene Kimseye Güvenemedim Sonra Hayatıma Biri girdi Şuan Ayrılık Aşamasındayz Acı Çekiyorum Bu hayatta ZTen Tek Sorunum Birini Kolay Kolay Sevememek Diğeri İse Sevdiğim Zaman Kolay Bir süreç İlerleterek Unutamamam

Sosyal Hayat

Okulda dışlanıyorum beni anlayan hiç kimse yok

6. sınıftan tut 8. Sınıfa kadar dışlanıyorum şuan 8. Sınıfa gidiyorum ve hala aynı sürekli gülümsüyorum ve çok zor gelmeye üzgünken gülümsemek başladı. Okulda hiç arkadaşım yok ve mahallede falanda hiç arkadaşım yok. Okulda beni pek sevmezler dalga geçerler bunu bir kere aileme anlatmayı denedim ama anlamadılar ne yapmam gerektiğini bilmiyorum özgüvenim yok birileriyle konuşmak zor geliyor yine dışlayacaklarından korkuyorum yalnızım hiç arkadaşım yok

yusufky

Agorafobi

Merhaba İrem gülsün hocam size uzun zamandır dışarı çıkmakta zorlandığımı,dışardayken korku hissettiğimi ,elimin ve bacaklarımın titrediğini, kalbimin hızla çarptığından bahsetmiştim. Sizde agorafobi olabilme ihtimaline dikkat çekmiştiniz. Bugün psikiyatri kliniğine gittim ve bu yazdığım hislerimi doktora anlattım. Bana paxera 20 mg ilaç verdi. İlk 10 gün yarım 10 gün sonrası tam kullanmamı istedi. Ayriyetten tranko buskas adında ilaç daha verdi. İlk defa psikiyatri ilacı kullanacağım için sizlere sormak istedim. Bu ilaçlar sayesinde Yazının ilk başında bahsettiğim korkularım gider mi? Diğer insanlar gibi dışarda rahat gezebilir miyim? Kalabalık ortamlara girebilir miyim? İlaçlar bitince tekrar gelecek miyim diye doktora sormadım. 1ay sonra bu ilaçlar bitecek tekrar gitmeli miyim?

Aile

bir yol bulamıyorum

Ben de annemi 7 ay önce kaybettim ve yokluğuna alışamadım. .. Bazen her gün bazen de iki gün de bir en ufak bir şey den hatırlayıp ağlıyorum. .. Evliyim ve eşim bu konuda hiç destek olmuyor. .. Şimdi ailesinin yanına taşındık ve ben alzheimer olan kayınvalideme bakıyorum aynı evde yaşıyoruz. .. .Kayınvalidem hiç susmuyor hiçbir şeyden memnun olmuyor. .. Kayınpederimin kulakları duymuyor gözleri görmüyor. .İkisine de bakmakta zorlanıyorum. .. Nefes alamıyorum. .. Eşimle bu konuyu konuşamıyorum beni dinlemiyor anlamıyor sürekli beni suçluyor hasta bakmak ta ne var iki tane insana bakarsın diye beni susturuyor. .Kendi acımı yasımı yaşamama bile izin vermiyor hayatta ilk annesini kaybeden sen değilsin diyor. .. Boşanmak istiyorum hayır olmaz boşanamayız diyor. .. Evden çıkmama müsade etmiyor. .. Bunalıyorum. .. .Dört duvarın arasında yaşıyorum. . Ne yapabilirim bir yol gösterebilir misiniz

Aile

Evlilik Korkusu Ayrılma düşüncesi

Ben 26 o 31 yaşında, 3 yıldir tanışıyoruz 5 aydır nişanlıyız. Düğüne 1. 5 ay kaldi. Sevgiliyken sürekli tartışıyorduk her 2 haftada bir illaki birsey çıkıyordu. Kendisi net sınırları olan ve asla bu sınırlarını benim ya da baskasi için değiştirmeyen birisi. Açık ve dar giymemek, çok gezmemek, kıskançlık, bana istedigim ilgiyi göstermedigini düşünmem, sürekli bu konulardan kavga ediyorduk. Zaman yaklastikca ve adimlar attikca sevgililikte sineye cekebilecegim konulari omur boyu yaşayacak olma korkusu basti beni. Cok ataerkil birisi bende çalışıyorum ve meslegime önem veriyorum henüz herseyin başındayım ama evlendigimde işten çıkmam gerekecek çünkü haftaici hergun saat 8 de eve gelmemi istemiyor. Ev is konusunda o sadece yardim ederim butun sorumluluk sende diyor. Ben ailemin yaninda cok rahat yetismis bir kızım şuan çok rahat bir hayat sunuldu bana, ama onunla olduğumda yaşayacağım baskıyı tahmin ettikce içim daraliyor. O şuan yaşayacağımız evi tadilat etmek ile meşgul, benim aklimda 2 haftadir bu düşünceler geçiyor. Evlilik konusu açıldıkca tansiyonum düşüyor gibi hissediyorum. Onunla konusmaya cesaret edemiyorum, çözüm sadece ayrilikmi onu da bilmiyorum. Yarın ev esyasi almak icin bulusacagiz. Ama daha fazla masrafa girmeden ve karsimdakini zor durumda koymadan konusmam gerekiyor, ama ne konusacagimi nasil konusacagimi bilmiyorum. Onun tepkisinden korkuyorum beni suçlu bulacak ailecek beni suçlu bulacaklar onlari masrafa soktugum icin. Kızacak bağıracak üzülecek ağlayacak. 5 6 ay depresyona girecek tadilatini yaptığı eve girmek istemeyecek. Sağlık problemi vardi Allah korusun o konuda birsey yasayacak belki üzüntüden. Ama evlenirsek de mutlu olabileceğimizi düşünmüyorum ben şuan mutlu değilim onu mutlu edemem bu şekilde. Ama korkuyorum ağzımı bicak acmiyor onun karşısında bu konuyu konusmak icin. Ne yapacagimi bilmiyorum.