Çocuk ve Ergen

Çocuğum yalnız kalmaktan korkuyor

Gizli Kullanıcı14 Ağustos 2024 14:26

Çocuğum hem yalnız kalmaktan korkuyor hemde bensiz hiç bir şey yapamıyor evin içinde odalarda bile benimle birlikte birinci sınıf olacak bu sene ne yapacağımı bilemiyorum çevresinde gördüğü her seyden çok çabuk etkileniyor ve maalesef bir yerden sonra bende sıkılıp ona karşı sesimi yükseltiyorum kendini başkasına karşı koruyamıyor biri bağırdığı zaman yada kızdığı zaman hemen her istediğini yapıyor haklı olsa bile karşı gelemiyor kendini nasıl savunacağını bilmiyor ve her seferinde uyarmama rağmen sonuç değişmiyor

Bu soru 22 Ağustos 2024 18:22 tarihinde Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,


Çocuğunuzla doğduğu andan itibaren kurduğunuz bağın özelliklerini bu durum için bir sebep olarak gösterebiliriz. Çocuğunuz size çok bağımlı, sürekli sizinle birlikte olmak istemesinin sebebi sizin de ona karşı bir bağımlılık halinde olmanız kaçınılmazdır. Bebeklik döneminden beri ona karşı fazla korumacı, onunla birlikte her anınızı hiç ayrılmadan geçirdiyseniz bu durumun gerçekleşmesi çok doğaldır.

Bebeklik döneminde yeterli ilgi, sevgi, bakım ihtiyaçlarını karşılayamayan çocuklar sizden ayrışmakta zorlanır ve sizi sürekli yanında isteyebilir.

Ebeveynlerin çocukları olumsuz etkilenmesin diye sürekli onlarla olması sürekli onları yanında istemesi çocukları belli bir yaştan sonra bahsettiğiniz gibi olumsuz etkileyebiliyor. Burada nedenlerini ararken bebeklik dönemini düşünüyor olmak ve oralarda ki davranışları düşünüyor olmak bizi doğru yola götürecektir.

Çocukların karşısına çıkan problemi onlar yerine bu problemi ebeveynleri çözüyorsa, çocukların problem çözme becerisi ve özgüveni sağlıklı şekilde gelişmeyecektir.

Çocuklara yapmak istedikleri alanda fırsat tanımak onlara bu alanı açmak hem kendisini geliştirmesine hem de siz olmadan da başarma duygusunu tatmasını sağlayacaktır. Çocuğun en önemli gelişim yıllarında ebeveynler çocuklara karşı; kabul edici, yapıcı, fırsat veren ve yol gösterici olmalıdır. Aileler çocukların sosyal yaşamında kendi başına bir şeyler yapabilmesini desteklemelidir.

Bu doğrultuda çocuğa gündelik yaşantısında fırsat vererek, bir iş yaparken çok müdahale etmeden ona güvendiğinizi söyleyerek ve ona gerekli motivasyonu vererek destek olabilirsiniz.

Örneğin;

Çocuğunuz bir şey yapmak istedi. Siz ''Ben yaparım hemen gitmemiz lazım'', ''Hayır sen şimdi bırak her yer mahvolur'', ''Bana ver hemen halledelim'', gibi çocuğa fırsat vermeden onun adına karar vererek onun başarma ihtimalini hiçe sayarak onun yerine yaparsanız çocuğun kendine olan güveninin gelişme aşamasında zorluk yaşarsınız.

Ama onun yerine ''Ben senin yanındayım, sana bunu nasıl yapacağını öğreteceğim, yapamazsan tekrar birlikte deneriz, benim de bunu öğrenmek zamanımı aldı ve ben sana büyük bir keyifle öğreteceğim'' gibi ona güvendiğinizi belirten sözel ifadeler çocuğunuzun sorumluluk alma becerisini ve kendi başına siz olmadan da bir şeyler yapma becerisini kazanmasını sağlayacaktır.

5-6 yaş itibariyle ilkokula başlama dönemine gelmiş çocuklarda sorumluluk alma becerisi netlik kazandığı için ona ufak ufak sorumluluklar vererek bu aşamayı sağlıklı bir şekilde atlatabilirsiniz.

Mutlaka çocuğunuz bir şey anlattığında ebeveynleri olarak onu dinlemeli, ona konuşmasında ve kendisini ifade edebilmesinde ne kadar çok alan tanırsanız sosyal yaşamda kendisini başkalarına karşı daha özgüvenli şekilde ifade ederek onlara karşı kendisini savunabilecektir.


Çocuklar yerine karar vermeden önce ''çocuğum ne istiyor, acaba onun fikri ne, bu konuyla ilgili ona da danışalım'' gibi düşünceleri onunla birlikte paylaşırsanız, aile içerisinde kendisini baskı altında hissetmeden, özgür şekilde fikirlerini ifade etmeye başladığı anda sosyal ilişkileri de daha güçlü olacaktır. Kendine olan özgüveni arttıkça kendini savunma becerisi de artacaktır.

Onun bir çocuk olduğunu fark ederek her zaman ona alan tanımalı, fırsat vermeli, onun yanında olduğunuzu hissettirmelisiniz. En güvendiği insanların (ebeveynlerinin) onu anladığını hissederse sizinle olan bağımlı ilişkisi daha güvenli bir ilişki temeline dönüşecektir.


Ve en önemlisi onların bir gün büyüyeceğini unutmadan ona olan sevginizi, güveninizi, ilginizi hep göstererek büyümesine sağlıklı bir şekilde eşlik etmelisiniz.


Sağlıklı günler dilerim.

Uzman Klinik Psikolog Aslı Soylu


alinti

Yorumunuz eksiğimi görmemi sağladı orneklendirerek daha iyi pekisti kafamda çok sagolun

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Stresimi ve fazla düşünmemi azaltmak için ne yapmam gerekiyor?

20 yaşındayım ve uzun zamandır anksiyete ve panik atak hastasıyım psikolojik destek alıyordum ama ailem bilmiyordu bu yüzden bırakmak zorunda kaldım ulaşımdan dolayı durduk yere ağlamalarım ve kalp çarpıntnım yine başladı son bir aydır içimde bir sıkıntıyla uyanıyorum bazı şeyleri çok yapmak istiyorum ama yapmıyorum ve bu çok kötü hissettiriyor bandırma da okuyorum bu sene ilk senemdi ama ilk kez bu sene istediğim gibi üstümde bir baskı olmadan kendim gibi yaşadığım için ailem okulumu dahi dondurmaya karar verdi daha sonrasında vazgeçtiler ama her gün bunları yüzüme vuruyorlar orada ki hayatımı ben uyurken telefonum açık kaldığında telefonumu kurcalayarak öğrenmişler bir kavga esnasında eskiden aldığım psikolojik destekleri söyledim yıllardır neler yaşadığımı bahsettim ama yine anlamadılar onlar için tek düşündükleri şey ders dersten başka bir konu olamaz benim hayatımda sadece ders çalışmalıyım bu yıllardır böyleydi ve artık çok yoruldum çünkü hiç bir zaman hedefi hukuk tıp olan birisi olmadım ama onlar bunu çok istiyordu dil okumak istiyordum babam hukuk diye tutturduğu için dershaneye gönderdi yıllarca halbu ki ben hiç bir zaman dershane istemedim kazanamadığımda da suçlu ben oldum artık o kadar ağır geliyor ki her şey temmuz ayında panik atak krizi geçirdim hastaneye gittim ve onları da çağırdım geldiler ama ona rağmen umursamadılar hiçbir şeyim yok onlara göre benim tek sorunum yalan söylekmiş öyle söylediler bende onlara her zaman açık olmak isterdim ama eğer açık olursam vericekleri tepkileri de biliyorum beni yalana iten onlar bende istemiyorum onlara yalan söylemeyi ama zorunda bırakıyorlar sırf gece arkadaşımla sahile gittiğimiz için bandırma da o arkadaşımla görüşmek istemediklerini ve benim de görüşmeyeceğimi söylediler bu hayat benim ama ben hariç herkes yaşıyor ve bu durum beni artık çok yoruyor kalp çarpıntım her geçen gün artıyor içimde ki sıkıntı geçmiyor.