İlişkim hakkında doğru kararı nasıl verebilirim?
10 aydır devam eden uzak mesafe ilişkim var.Son aylarda uzaklığın neden olduğu bir gerginlik var üzerimizde.İhtiyacımız olan şey o an sarılmakken bu ihtiyacı karşılayamadığımız için öfkeleniyoruz ve bu da küçük problemlerin büyümesine neden oluyor. Bu durum günden güne artıyor.Yüz yüze buluşuyoruz ve buluşma çok güzel geçiyor her şeyi unutturuyor ama ben eve döndüğümde bu ayrılığı öyle yoğun yaşıyorum öyle üzülüyorum ki.Bu durumu duygularımı partnerime açıklıyorum,hislerimi ona söylemekten hiç çekinmiyorum aynı zamanda uzak olduğumuz icin ne kadar üzgün olduğumu da. Ama elinden bir şey gelmediği için çaresizlik hissi sinire dönüşüyor ve tekrar tartışmaya başlıyoruz, bu tartışmalar ilişkimizi ve birbirmize olan saygımızı zedeliyor.Onu seviyorum ama bu tartışmalar uzaklaştırıyor bizi. O da bana “sen bana duygularını açmıyorsun hep suçlamalarda bulunuyorsun hep bir şeyi yanlış yapıyormuşum gibi, hep suçlandığın yerde olmak istemezsin.” diyor.Ben sorun çıkarmaya çalışmıyorum aslında sadece içimi açmak istiyorum. Tartışma esnasında o ortamdan uzaklaşmak icin beni kendinden uzaklaştırmak için kırıcı şeyler söylemeye başladı mesela dün “kalbimin yerini tartışmalar üzüntüler aldı seni attılar oradan” gibi bir cümle geçti ve o tartışmamızın sonunda yumuşadığımızda hayır o ben değildim lütfen artık kötü şeyleri kov ve gitmek zorunda bırakma beni gibisinden şeyler söyledi. İkimizin de kafası çok dolu ve 1 ay sonra tatil planımız var o zamana kadar uzaklaşmak istedim kafasında tartışmalar olmasın diye.Ama böyle bir ilişkinin devam etmesini istemiyorum evet bu ilişki devam etsin istiyorum onu seviyorum ama bu tavrı hak etmiyorum nasıl yaklaşmam gerek bu saygısız mesajları okumamak icin ne yapmam gerek ne şekilde açıklama yapmam gerek bilmiyorum.O bana “bir suclanmaya daha tahammülüm yok.” dedi ama ben ona bu tarz bir şey söylesem memnuniyetsiz konumuna geliyorum, ilişkinin bitmesi bazen mantıklı geliyor ama bunu konuştuğumuzda onu kaybetmekten çok korkuyorum farklı bir kızla olabilme ihtimali beni çok korkutuyor bu yüzden gidip tekrar yazıyorum ona ve her şey yine güzel gidiyor sonra aynı şeyler. Bir döngüde gibiyiz ve bu döngüyü o tatile kadar uzak kalarak kırmaya çalışıyoruz, o bana tatil bize iyi gelecek tekrar bizi yakınlaştıracak diyor ama tartışma esnasında öyle bir yabancıya dönüşüyor ki hevesim kırılıyor, çok çaresiz hissediyorum kendimi, zaman zaman umursamaz bir hal takınıyorum ve bu iyi geliyor ama bu sevginin peşinden gitmek de istiyorum, bazen daha çok çabalamak istiyorum çünkü uzun ilişkiler böyle inşa edilir, ama bazen de çabalamak benim hayat enerjimi bitiriyor.Arkadaşlarım akışına bırak hallolur her şey diyor ama bunu yapamıyorum çok düşünüyorum bazı şeyleri
