Prn ve mast. bağımlılığını nasıl aşabilirim?
Merhabalar. Sorumu utanarak ve Psikologca'nın gizliliğine güvenerek soruyorum. Ben mutsuz ve ilgisiz büyüyen bir çocuktum ve çocukken bile cinsel merakım ağır basıyordu kendi kendime oyun oynarken bile buna yönelik oyunlar oluyordu çocuk aklı ile nasıl yapıyordum bilemiyorum ama durum böyleydi. Ergenlik çağıma gelince p.rn. ile tanıştım ve bu iş m.st.rbasy.n yapmaya kadar ilerledi maalesef. Her sıkılınca üzülünce yalnız kalınca kendimi bunu yaparken buldum aradan yıllar geçti defalarca tövbe ettim ama yine kendimi aynı durumda buldum o anı yaşayıp sonrasında binbir pişmanlık yaşıyorum kendime sözler veriyorum ama hiçbir şekilde düzeltemedim kendime asla yakıştıramıyorum çok utanıyorum ama elimde değil yani sigara alkol bağımlılığı gibi bir şey oldu sanki benim için. Ben bir bayanım ve bunu asla ama asla istemiyorum. Araştırdım ve bu durumun tedavisi olabileceğini öğrendim ama kesinlikle bunu kimseyle konuşamam hayatımda ilk defa burada paylaşıyorum lütfen yardım edin...
Bu soru 26 Kasım 2024 09:55 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar Sevgili Danışan 🌺
Öncelikle, bu durumu paylaşmanın sizin için zor olduğunu tahmin ediyorum. Bu platforma güvenip böyle bir konuda yazdığınız için teşekkür ederim. Kendinizi yalnız hissettiğiniz, hatta belki bu durumdan dolayı suçladığınız bir süreçte olduğunuzu anlıyorum. Unutmayın ki bu tarz konular hakkında hissettikleriniz oldukça normaldir ve yalnız değilsiniz. Pek çok kişi, benzer durumlarla karşı karşıya kalıyor ve değişim için çaba gösteriyor.
Çocukluk dönemindeki deneyimlerimiz, yetişkinlikteki davranışlarımızı ve duygusal tepkilerimizi şekillendirebilir. Çocukken yaşadığınız ilgisizlik ve mutsuzluk, doğal olarak size bir tür baş etme mekanizması geliştirmeye yönlendirmiş olabilir. Çocukluk oyunlarınızın cinsel içerikli olması ve ergenlikte bu davranışın devam etmesi, kendinizi güvende ve rahat hissetmek için kullandığınız bir yöntem haline gelmiş gibi görünüyor. Bu, sizin yanlış biri olduğunuz anlamına gelmez. Ancak, şimdi bu davranışın hayatınızı olumsuz etkilediğini fark etmiş olmanız, değişim için güçlü bir adım attığınızı gösteriyor.
Kendinize dönük hissettiğiniz yargılayıcı tutumları bir kenara bırakmak bu süreçte önemli bir adımdır. Örneğin, sıkıldığınızda ya da üzüldüğünüzde kendinizi bu davranış içinde buluyorsanız, bu bir rahatlama ya da kaçış stratejisi olarak hayatınızda yer etmiş olabilir. Bu davranışın bir bağımlılık gibi hissettirdiğini ifade etmişsiniz. Gerçekten de, bazı alışkanlıklar duygusal tetikleyicilerle daha da güçlenir ve bırakması zorlaşabilir. Ancak bunu aşmanız mümkün, yeter ki bu sürece sabır ve kendinize karşı şefkatle yaklaşın.
Öncelikle, tetikleyicilerinizi anlamaya çalışarak başlayabilirsiniz. Hangi durumlarda kendinizi bu davranışı yaparken buluyorsunuz? Örneğin, yalnız olduğunuzda mı, stresli bir gün geçirdiğinizde mi yoksa belirli duygusal durumlarla mı tetikleniyor? Bu farkındalık, davranışlarınızın altında yatan sebepleri anlamanız için bir kapı aralayacaktır. Duygularınızı tanımladıktan sonra, bu durumlara karşı yeni başa çıkma yöntemleri geliştirebilirsiniz.
Bir sonraki adımda, bu davranış yerine geçebilecek alternatif aktiviteler oluşturabilirsiniz. Örneğin, kendinizi yalnız hissettiğinizde bir arkadaşınızı aramak, dışarı çıkıp yürüyüş yapmak ya da zihninizi meşgul edecek bir hobiye yönelmek gibi yeni alışkanlıklar edinebilirsiniz. Özellikle fiziksel aktiviteler, endorfin salgılanmasını sağlayarak kendinizi daha iyi hissetmenize yardımcı olabilir. Eğer bu durum genellikle akşam saatlerinde ortaya çıkıyorsa, o saatlerde kendinize bir rutin belirlemek faydalı olabilir. Örneğin, bir kitap okumak, hafif bir egzersiz yapmak ya da meditasyon gibi zihinsel rahatlama yöntemleriyle kendinizi meşgul edebilirsiniz.
Bu süreçte, kendinizi zaman zaman bu davranışı yaparken bulmanız olasıdır. Bu durumun bir başarısızlık olmadığını bilmelisiniz. Bunun yerine, her seferinde neyin tetiklediğini anlamaya çalışarak, bu davranışa giden yolu kesmeye çalışabilirsiniz. Örneğin, eğer bir gün yalnızlık hissi nedeniyle bu duruma yöneldiyseniz, sonraki günlerde yalnız kalmamak için bir plan yapabilir, sosyal aktivitelerle gününüzü doldurabilirsiniz. Bu tarz küçük değişiklikler zamanla büyük farklar yaratır.
Kendinize karşı daha şefkatli olmayı öğrenmek de bu süreçte önemlidir. Davranışlarınızı düzeltmeye çalışırken kendinizi yargılamak yerine, çabanızın değerini fark edin. Örneğin, "Bu davranışı bırakmak istiyorum ve bunun için çalışıyorum" gibi olumlu bir iç konuşma benimseyebilirsiniz. Kendinizi eleştirmek yerine, bu davranışı aşma sürecinizi bir öğrenme deneyimi olarak görebilirsiniz.
Eğer bu süreçte zorlanırsanız, psikolojik destek almayı değerlendirebilirsiniz. Şu an bu durumu bir profesyonelle paylaşmanın zor olduğunu belirttiniz, ancak terapi, bu davranışın temelinde yatan sebepleri anlamanızı ve bunlarla başa çıkmanız için etkili stratejiler geliştirmenizi sağlayabilir. Özellikle, bireysel terapi sırasında, suçluluk ve utanç gibi duygularınızı sağlıklı bir şekilde ele almayı öğrenebilirsiniz. Şu an terapi fikrine sıcak bakmıyorsanız, bu alanda yazılmış kitaplardan veya çevrim içi kaynaklardan faydalanarak kendinize bir başlangıç noktası oluşturabilirsiniz.
Unutmayın, bu durum yalnızca bir süreçtir ve bu süreçte attığınız her küçük adım değerlidir. Kendinizi değiştirmek ve geliştirmek için gösterdiğiniz çaba, ne kadar güçlü olduğunuzu gösteriyor. Zamanla, bu davranışı kontrol altına alabileceğinize ve hayatınızı daha huzurlu bir şekilde sürdürebileceğinize inanıyorum.
Umarım cevabım faydalı olmuştur. 🌼
Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir sorun veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz. 💐
Sevgiler,
Psikolog Betül Canbel