Sevgilimle ten uyumumuz var ama zevk alamıyoruz

Merhabalar,

Seninle partnerin arasındaki bu deneyim, sadece bir "fiziksel sorun" değil aslında çok daha derin, çok daha duygusal ve psikolojik boyutları olan bir içsel yolculuğun aynası gibi. Yazdıklarında göze çarpan en önemli şey şu: birbirinizi arzuluyorsunuz, ama arzunun eyleme dönüşme aşamasında içsel bir düşüş yaşıyorsunuz. İşte tam da burada, bedenin değil zihnin ve geçmişin sesleri devreye giriyor olabilir.

Senin de dediğin gibi, eğer kişi yıllarca homofobik, baskıcı ya da cinselliği ayıp,günah,yasak gibi kavramlarla özdeşleştirmiş bir çevrede büyüdüyse, cinsel yönelimini fark etmesi tek başına özgürleştiği anlamına gelmez. Çünkü yönelimi kabul etmek başka, onu özgürce yaşayabilmek başkadır. Ve şu an yaşadığınız şey, tam da bu geçiş sürecinin bir yankısı olabilir:

Zihin "istiyorum" derken, bilinçdışı hâlâ "yasak" diyorsa, beden de doğal olarak arada kalır.

Bu tutku düşüşü ya da tam zevk alamama hâli, çoğu zaman “istemiyorum” anlamına gelmez “kendime henüz tamamen izin veremiyorum” anlamına gelir. Çünkü haz, sadece fiziksel bir olay değil; zihinsel, duygusal ve kültürel bir inşadır. Bedenin haz alabilmesi için, önce güvenli bir alanda olduğunu hissetmesi gerekir. Eğer zihin, yıllarca “bu yanlış” diye kodlandıysa, haz almayı engelleyen bu iç çatışmalar zamanla görünür hâle gelir.

Partnerinin “eşcinsel değilim, belki sadece bir yanılsamadır” düşüncesi de aslında bu içsel çatışmanın bir parçası olabilir. Cinselliğe dair netleşme, her zaman doğrusal bir yol değildir. Bir insan kendine “ben buyum” dediğinde bile, beden ve duygular bu kabulü hemen içselleştirmeyebilir. Hele ki bu süreç baskılarla ve korkularla örülmüşse...

Hayal etmenin daha tutkulu olması da oldukça anlaşılır. Çünkü hayal gücünde sınırlar yoktur; ama gerçek hayatta, bedensel yakınlık anlarında zihnin bastırılmış korkuları devreye girer. İşte o anlarda “keşke bu böyle olmasaydı” diye başlayan sesler, bedeni geri çeker. Peki bu bir yönelim sorunu mu? Hayır, değil. Bu bir içsel güvenlik ve izin verme meselesi. Biyolojik mi? Kısmen. Ama daha çok duygusal ve psikolojik bir temeli var. Partnerin haklı mı? Belki hissettikleri gerçek, ama nedeni sandığı gibi yönelimi olmaması değil; yönelimine hâlâ bilinçdışı düzeyde direnç duyması olabilir.

Ve tüm bu duygular ne senin ne onun suçu. Çünkü içinde büyüdüğünüz dünya size bu konuda sağlıklı bir dil, güvenli bir alan ya da model sunmadı. Şimdi kendi yolunuzu çizmeye çalışıyorsunuz. Bu çok cesurca ve çok kıymetli.

Bu süreçte kendinize şunu söyleyin:

– “Biz yanlış değiliz. Biz sadece, baskılarla bastırılmış bir doğallığı yeniden keşfetmeye çalışıyoruz.”

– “Haz, sadece temasla değil; güvenle, izinle, rahatlıkla oluşur.”

Cinselliği konuşmak, birlikte keşfetmek, hazdışı anlarda birbirinize suçlayıcı değil meraklı bir gözle yaklaşmak bu süreci iyileştirir. Bir çift terapistinden ya da cinsel terapistten destek almak, hem yöneliminizi daha rahat sahiplenmenizi hem de bedensel yakınlığın önündeki içsel engelleri fark etmenizi sağlayabilir.

Ve son olarak:

Yeni açan bir çiçeği kopararak değil, sabırla, şefkatle, zamanla büyütebilirsiniz.

Birbirinize böyle yaklaşmanız, bu sürecin en güçlü ilacı olacaktır.

Uzm. Klinik Psk. Elif Kızılkaya