Sosyal Hayat

Sosyal kaygı

Gizli Kullanıcı15 Kasım 2024 12:09

ergenlikte yaşadığım bazı aile içi sıkıntılardan dolayı sosyal ortamlara girerken kendi içimde panik yaşıyorum hata yapma rezil olma korkusu özellikle karşı cinsle konuşurken öyle birşey oluyorki bir anda yüzüm kızarmaya başlıyor ne yapacağımı bilemiyorum bunları sürekli yaşadığım için artık belli bir çevrem var onun dışına çıkamıyorum neler yapabilirim bu beni çok zorluyor artık bir türlü o önümdeki duvarı kıramadim umarım yardımcı olabilirsiniz

Bu soru 16 Kasım 2024 22:01 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Bunları benimle paylaştığınız için teşekkür ediyorum. Yaşadıklarınızın farkına varıp çözüm arayışına koyulduğunuz için kendinizi tebrik etmelisiniz.


Sevgili danışan, yaşadıklarımızı araştırıp bu durumu en iyi tanımlayan sonuca ulaştığımızda "bende kesinlikle bu var", "ben kesinlikle sosyal kaygıya sahibim" gibi düşünceler edinebiliyoruz. O yüzden öncelikli olarak size tavsiyem kendinizi etiketlememeniz. Çünkü bu etiketleri benimsediğimiz zaman atacak olduğumuz adımlar bunlara göre şekil alabiliyor ve bazen bizler için engelleyici olabiliyorlar.


Sosyal ortamlara girerken daha rahat olmak için küçük adımlarla başlayabilirsiniz. Örneğin bir gün markete gittiğinizde hızlıca bir şeyler alıp çıkmak ve kimseyle iletişim kurmadan alışverişinizi tamamlamak için çabaladığınızı fark ettiniz. Bunu yapıp hızlıca oradan uzaklaşmak yerine kasada kasiyere iyi günler diyebilirsiniz. Örneğin bir arkadaş grubuyla buluşmak istemiyorsunuz, çok kalabalık olduğunu düşünüyorsunuz ve hem kalabalık bir ortamda bulunmanın hem de bu ortamda konuşmanın sizin için zorlayıcı olduğunu düşündünüz. Eğer böyle kalabalık ortamlara girmek sizi zorluyorsa önce yanında rahat hissettiğiniz biriyle (arkadaşınızla/ aile bireyinizle/ partnerinizle vb.) kendinizi rahat hissettiğiniz bir yerde bulunabilirsiniz. Ardından bu kişiyle kalabalık bir kafede oturup vakit geçirebilirsiniz. Ardından bunları tek başınıza yapmayı deneyebilirsiniz. Eğer kendinizi daha az zorlanıyor olarak gözlemlerseniz kalabalık bir ortamda kısa bir süre vakit geçirmeyi deneyebilir zamanla bu süreyi uzatabilirsiniz. Yani tamamen kendinize göre kademeli bir şekilde ilerlemeyi deneyebilirsiniz.


Karşı cins ile konuşurken değerlendirilme kaygınız oluyor olabilir mi sevgili danışan? Bunu birlikte konuşalım isterim. Örneğin karşınızdaki karşı cinsin nasıl göründüğünüzü düşündüğünüz ve endişe ettiğiniz oluyor mu? Konuşmalarını anlamsız bulacağından endişelendiğiniz oluyor mu? Eğer evet şeklinde yanıtlıyorsanız karşı cinsin sizi nasıl gördüğü ile ilgili bir endişeye sahip olabilirsiniz.


Özgüven kazanmak, insan iletişiminde yeni adımlar atmak sabır ve istikrar isteyen süreçlerdir. Lütfen bu süreçte kendinize şefkatli yaklaşmayı ihmal etmeyin.


Bu durum hayatınızı olumsuz etkiliyorsa bir psikolog/psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Dilediğiniz zaman bizlere bu platform üzerinden sorularınızı sorabilirsiniz.


Sevgiler,

Psikolog Sena Keşkek

Cevaplanmış benzer sorular

Sosyal Hayat

Geçmişteki kötü anılardan kurtulmak için ne yapabilirim?

Merhaba, 35 yaşındayım 2012 yılından beri evliyim. 11 ve 5 yaşında iki çocuk annesiyim. 2014 ve 2017 yıllarında iki ayrı kanser (lenfoma ve böbrek kanseri) geçirdim. Benm sorunum gecmisi unutamamak. zorlu bir çocukluk ve çok zor nisanlilik dönemi geçirdim. ailem özellikle babam aşırı baskıci. fiziksel ve sözlü şiddete senelerce maruz kaldım. severek evlendim. tam rahat edicem derken kanser oldugumu ogrendm. cok şükür atlattim ama ailemi suclamaktan kurtulamiyorum. bana sunmadiklari ilgiyi sevgiyi maddi manevi imkanı karsedime su an sunuyorlar. kardesimde 30 yaşında ve evlilik arefesinde. bu durumu açıklayınca o erkek, senin zamanında öyleydi bunun zamanında böyle, napalim senin zamanında böyle olduduysa gibi bahaneler sunuluyor. o yuzdn devamlı geçmişe takiliyim. her yaptıkları iyi veya kötü bana dokunuyor. ayrica geçirdiğim hastalıklardan devamlı aşırı evhamlı oldum. Kolum agrisa acaba kanser hucresimi var diyorum çocuklarımdan biri hastalansa acaba tahlilleri de bişey mi var diye stres oluyorum. İşin kötü tarafı Tüm bu anlattıklarımi dışardan biri hissetmiyor. yani panik atak gbi yada anksiyete gibi bir belirti olmuyor. bn kafamda devamlı kuruyorum. hemen her konuda senarya kafamda kuruyorum. kendimi temizliğe verdim. disari çıkarken evi pis biraktim düşüncesi beni zorluyor. gunluk rutin işlerimi geç saatte olsa yapmalıyım. yapmayinca huzursuz oluyorum. komik tarafı sudan korkuyorum. denizr kesinlikle giremiyorum. dalgalar beni ürkütüyor. banyoda bile uzun kalmıyorum. olabildigince çabuk cikiarim. bu korkum çocuklarımızda yansiyor. oglum 5 yaşında belki bir kere denize girmiştir. havuza hiç girmedi. izmirde yasiyorm birde denizin memleketi nerdeyse:) 6 Şubat depreminden sonra günahkar ölme korkusu sardı ve namaza basladm. dinime yönelmek rahatlatiyor ama dediğim gbi ailemden birinin bir hareketi günümü berbat etmeye yetiyor. bunu onlara dile getirmemde ise yaramiyor. boyle yazınca kendimi çok sorunlu hissettim:) sizi sıkmamisimdir umarım. cevabiniz için şimdiden teşekkür ederim