Merhaba Sevgili Danışan, Bu durumu ifade ederek çözüm arayışına girdiğiniz için sizi çok tebrik ederim. Siz de kendinizi takdir etmelisiniz. Yazdıklarınızı dikkatlice okudum, burada üstünde durmayı istediğim birden fazla nokta var. İlk olarak eşinizle iletişiminiz noktasına değinmek isterim. Sağlıklı bir romantik ilişkide açık iletişim çok önemlidir. Nasıl hissettiğinizi ve ne kadar zorlandığınızı anlayabiliyorum. Gelin bir de olayın karşıdaki birey için nasıl göründüğüne bakalım. Aylin ve Berk çiftimizin isimleri olsun. Durum: Aylin ve Berk çalışan bir çifttir. İkisi de aynı saatte uyanır ve işe giderler. Aylin, uyumak üzereyken Berk yeni sohbetler açmayı çok sever ve her gece uyumadan önce bir saat kadar sohbet ederler. Aslında durum: Aylin ve Berk çalışan bir çifttir. İkisi de aynı saatte uyanır ve işe giderler. Aylin, uyumak üzereyken Berk yeni sohbetler açmayı .çok sever. Aylin günü yoğun geçirdiği için o an uyumak istemektedir. Gece sohbetleri onun için yorucudur ve uykusuzlukla sonuçlandığı için bu durumdan memnun değildir. Fakat Berk'i üzeceğinden endişe ettiği için bu durumu ifade etmez. Gördüğünüz üzere, hislerimizi ifade ettiğimiz kadarıyla biliniyoruz. Susmak, kendimizi ifade etmemek, karşımızdakinin anlamasını beklemek meşakkatli bir süreç olabilir. Rahatsız olduğunuz hususlar içinizde çığ gibi büyürken karşınızdaki kişiler sizin için her şeyin olumlu ilerlediğini düşünebilir. Açık iletişim kurarak kendimizi, karşımızdaki bireyi ve ilişkilerimizi daha sağlıklı kılabiliriz. İkinci değinmek istediğim nokta ise canınızı yakan konular hakkında konuşurken ağlamanız. Ağlamak oldukça doğal ve sağlıklıdır. Ancak kendimizi ifade ederken niçin ağlarız diye bir bakalım. Kendimizi ifade etmek konusunda alışkanlıklarımız gelişmemiş olabilir mi? Kendimizi ifade etmekten kaçmış ve bu yolu deneyimlememiş bu yolu bilmiyor olabilir miyiz? Kendinizle vakit geçirmeniz, kendinizi dinlemeniz ve kendinizi ifade edebilmeniz için birkaç şey önerebilirim. Önerilerime geçmeden önce şunu söylemek istiyorum. Her şeyin bizlere uyumlu olmaması oldukça normaldir, tartışmak, fikir uyuşmazlıkları yaşamak da oldukça normaldir. Size önerim, bir duygu günlüğü tutmanız. Günlüğünüze gün içinde yaşadığınız duyguları yazmanız ve gün sonunda bunu okumanız. Neye karşı ne hissettiğinizi yazabilirsiniz (Örneğin, "Bugün dışarıdan gelen gürültüden rahatsız oldum, sinirlendim." şeklinde). Bunun sonucunda hangi durumlara karşı nasıl hissettiğinizi gözlemleme şansı elde edebilirsiniz. Bu durum günlük hayat kalitenizi olumsuz etkiliyorsa psikolog/psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Unutmayın ki yardım istemek zayıflık değil kendimizi sevdiğimizin ve kendimize karşı sorumluluklarımızı yerine getirdiğimizin bir göstergesidir. Sevgiler, Psikolog Sena Keşkek

Psk.

Psikolog

Merhaba Sevgili Danışan, Bu durumun farkına varıp paylaşarak çözüm arayışına girdiğiniz için sizi tebrik ediyorum. Siz de kendinizi takdir etmelisiniz. İnsanlara neden hayır diyemiyor olabiliriz? Öncelikle bu durumun birçok insanın yakındığı bir durum olduğunu belirtmek isterim. Hayır diyememe sebebimiz, hayır dersek bizi sevmekten vazgeçecek olmalarını düşünmemiz olabilir, biz insanlara hayır dersek onlar da bize hayır cevabını verir diye endişelenmemiz olabilir. Aslında insanlara hayır diyememek temelde reddedilme korkusundan kaynaklı olabilir. Reddedilmek istemediğimiz için reddedemiyor olabiliriz. Aslında reddedilmeyi bu kadar içselleştirmek bize zarar verebilir. Şunu hatırlamakta fayda var. Fikirler ve öneriler reddedilmeye ve onaylanmaya açıktır. Birey olarak bizler onay ve red aşamalarından geçmiyoruz, fikirlerimiz ve önerilerimiz geçiyor. O yüzden içselleştirip bireysel değerlendirmemek bize daha az zarar verecektir. "Kendi sınırımı netleştiremiyorum." cümleniz üzerine de biraz konuşmak isterim. Sınır kelimesi bazen korkunç bazen keskin görünebiliyor. Oysaki sınır hayatidir, sınır ilişkilerin temelini oluşturan hususlardandır. Sağlıklı iletişim için sınır şart mıdır? Evet, temel sınırlarımızın bulunması gerekmektedir. Örneğin, rokaya alerjim vardır ve bana içerisinde roka bulunan bir salata teklif ediliyordur. O an hayır demem benim için ne kadar büyük önem taşır değil mi? Peki birinin bana el şakası yapmasından hoşlanmıyorsam, o an "Hayır, bundan hoşlanmıyorum. El şakası yapmazsan çok mutlu olurum." demek de bir o kadar önemli değil midir? Sınırlarımızı belirleyerek, karşıya ileterek daha sağlıklı bir ilişki kurabiliriz. Size şöyle bir öneride bulunabilirim. Bu hafta sınırlarınızı koruyarak, istemediğiniz bir şeyi kabul etmeyin. Bu hafta kendiniz için böyle bir adım atabilirsiniz. Sonrasında nasıl hissettiğinizi not edebilirsiniz. Sınır konusundaki başarılarınızı notlar alarak gözlemleyebilir ve kendinizi tebrik edebilirsiniz. Bu durum hayat kalitenizi etkiliyorsa bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Sevgiler, Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Bu durumu paylaşma cesaretinizden ötürü sizi tebrik ederim. Siz de kendinizi takdir etmelisiniz. Okula alışma süreci uzun ve istikrar gerektiren bir süreç olabiliyor. Oğlunuzun ilk okul deneyimi olduğu için biraz zorlanması oldukça normal. Sizden, evden ve diğer aile bireylerinden ayrılmak istemiyor olabilir. Okulunu onu sizden ayıran bir olgu olarak algılamış olabilir. Endişe etmeyin çoğu zaman zamanla ve istikrarla çocuklar okula uyum sağlayabiliyor. Oğlunuza okulla ilgili güzel konuşmalar yapmanız oldukça güzel. Bu süreçte okulu bir seçenek olarak sunmamakta fayda var. Örneğin "Okula gitmek ister misin?" "Bugün evde benimle kalmak ister misin?" şeklinde sorular sormak okulu bir seçenek olarak görmesine yol açabilir. Bunlar yerine "Okula yeni başladın, alışman biraz zaman alabilir ama ben, diğer aile bireyleri ve öğretmenin bu süreçte yanındayız." şeklinde yapıcı cümleler kullanılabilir. Öğretmeni ile iletişimde kalmak, ev ve okul içerisindeki durumunu öğretmeni ile birlikte takip etmek süreci kolaylaştıracaktır. Neden okula gitmek istemediğini anlamaya çalışabilirsiniz. Arkadaşlık kurmakta zorlanıyorsa öğretmeni ile bu konuyu konuşup çözüm arayışına gidebilirsiniz. Oğlunuzun her daim sizinle konuşabileceğini ona hissettirmek oldukça önemli. Uyum sürecini kolaylaştırmak için ev ve okulda kademeli olarak yalnız bırakmayı deneyebilirsiniz. Okulda onun görebileceği bir alanda ona bu güveni vererek başlayabilirsiniz. Ardından kademe kademe yalnız kalmaya alıştırabilirsiniz. Örneğin "Ben şimdi bir kahve alıp geleceğim, sen arkadaşlarınla oynamaya devam edebilirsin." gibi kısa uzaklaşmalar sunabilirsiniz. Ardından "Ben bahçede oturuyor olacağım, senin arkadaşların gibi benim de arkadaşlarım var. Sen onlarla oyun oynarken ben de kendi arkadaşlarımla sohbet ediyor olacağım. Sen de burada arkadaşlarınla oynamanın tadını çıkarabilirsin." gibi biraz daha uzun uzaklaşmalar sunabilirsiniz. Bu şekilde kademeli olarak alıştırmayı denerseniz süreç onun için de sizin için de daha kolay olabilir. Bu süreçte öğretmeniyle iletişimde kalmanız alışma sürecini ve iş birliğinizi kolaylaştırabilir. Bu durum oğlunuzun ve sizin hayat kalitenizi etkiliyorsa bir uzman desteği almayı düşünebilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Öncelikle bu durumun farkına varıp paylaşarak çözüm arama cesaretiniz için sizi tebrik ediyorum. Siz de kendinizi takdir etmelisiniz. Geleceği dair neden endişeleniriz? Geleceği düşündüğümüzde bizi en çok endişelendiren şey geleceğin belirsizliğidir. Bilmediklerimizi kontrol edememek geleceğe dair endişe duymamıza sebep olabilir. Gelecek, kontrol edebilmemiz için oldukça uzaktır. Kontrol edebileceğimiz en yakın zaman olgusu içinde yaşadığımız şu an. Bu durum elbette ki plansız yaşamalıyız anlamına gelmiyor fakat geleceğimizi bugünden inşa etmeye başlasak dahi o belirsizlik ve uzaklık her zaman bir nebze var olacaktır. Bizlerin yapabileceği şey şu ana odaklanmak, içinde olduğumuz anın yakınlığını hissedebilmek. Kontrol edebildiğimiz ve kontrol edemediğimiz hususlar hayatımız boyunca var olacaktır. İlk cinsel deneyiminiz hakkında duyduğunuz endişeyi anlayabiliyorum. İlk cinsel deneyim korkusu yanlış bilgilerden, mitlerden ve kültürel inançlardan kaynaklı olabiliyor. Bununla başa çıkmak için size önerebileceğim şeyler var. Bu konu hakkında "bilimsel" kaynaklardan araştırmalar yaparak geniş çaplı bilgiler edinebilirsiniz. Bir psikolog/ psikiyatrist ve kadın hastalıkları ve doğum uzmanıyla konuyla ilgili görüşmeler sağlayabilirsiniz. Endişelendiğiniz hususları ilk deneyiminizi yaşayacağınız partnerinizle yaşayıp endişeleriniz ve isteklerinizi onunla paylaşabilirsiniz. İlk cinsel deneyim ile ilgili yanlış bilinen oldukça fazla bilgi mevcut. Herkesin deneyiminin kendine has, biricik olduğunu göz ardı etmemek gerekir. Herkes aynı olayı farklı şekilde deneyimleyebilir ve değerlendirebilir. İlk gece muhakkak ki kanama olacak düşüncesi doğru değildir. Her vücut, her himen farklı yapılara sahip olabilir. Bu sebeple çevrenizde kötü veya farklı deneyimler olması sizin de bu şekilde yaşayacağınız anlamına gelmemektedir. Cinsellikle, ilk cinsel deneyimle ilgili merak ettiklerinizi en iyi cevaplayacak kişi bir kadın hastalıkları ve doğum uzmanıdır. İlk cinsel deneyim korkusu ve gelecek endişeleri hayat kalitenizi düşürüyorsa bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Sevgiler, Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Bu durumu paylaştığınız için teşekkür ederim. Sigarayı bırakmak isteyip buna yönelik adımlar atmanızı takdir ediyorum, siz de kendinizi tebrik etmelisiniz. Şunun üzerinde duralım istedim öncelikle. "Bana öyle bir tavsiye verin ki sigarayı bırakabileyim" cümlenize bakalım. Sigarayı bırakmak emek ve istikrar isteyen bir süreçtir. Birçoğumuz zorlu alışkanlıkları bırakırken çabucak sonuç almak isteriz. Fakat kalıcı çözümlere ulaşmak için psikolojik açıdan değerlendirmek ve kökenine inmek gerekir. Sigarayı bırakırken sigarayı bırakma isteği oldukça pozitif bir adımdır. Sigarayı bir arkadaşım gibi görüyorum diyerek sigara ile bağınızı gayet güzel açıklamışsınız. Sigarayı nereye koyduğunuz, nasıl gördüğünüz oldukça önemli. Sigara bırakma sürecine başlamadan önce şunları düşünebilirsiniz. Hangi durumlarda sigara içe ihtiyacı duyuyorum? Sigarayı neden arkadaş gibi görüyorum? sorularını kendinize sorabilirsiniz. Sigarayı yalnız kaldığınızda ve duygusal olarak zorlandığınızda tüketmek, sigarayı bir arkadaş olarak görmenize neden olmuş olabilir. Bir arkadaşınıza bir şeyler anlatmak isteyip anlatamadığınızda, paylaşım yapmak isteyip yapamadığınızda, yanınızda biri olsun isterken yanınızda birinin bulamadığınız o anlarda içtiğiniz sigaralar, sigarayla duygusal bağ kurmanıza sebep olmuş olabilir. Sigara bağımlılığını ilerleten sebeplerden biri sigarayı ilişkilendirdiğimiz şeyler olabilir. Örneğin kahve içerken sigara içmek gibi. Sigarayı bırakırken sigara içme isteği uyandıran duyguları belirlemek oldukça önemli. Sigara içmenize neden olan duygular üzerinde durulabilir. Sigarayı bırakırken fiziksel egzersizler stresi azaltarak size yardımcı olacaktır. Sigarayı bırakırken psikolog/ psikiyatrist ve bağımlılıkla mücadele kuruluşlarından destek alabilirsiniz. Sevgiler, Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Öncelikle bu durumu paylaştığınız için teşekkür ederim. Çözüm arayışında bu adımı attığınız için siz de kendinizi tebrik etmelisiniz. Sağlıklı uyku nedir? Önce buna bakalım. Bir yetişkin için ortalama uyku süresinin 7-8 saat civarı olması, sık uyanmalar olmaması, bireyin uyandığında zihnen ve bedenen dinlenmiş olması vb beklenir. Uyku düzeni bu durumun dışına çıktığında bireyler uyandığında dinlenememiş hissedebilir, öfkeli hissedebilir ve duygusal dalgalanmalar yaşayabilirler. Peki uyku düzenini neler kötü etkiler? Öncelikle fiziksel rahatsızlıklar nedeniyle uyku düzeni negatif etkilenebilir. Bunlardan başlıcaları uyku apnesi, narkolepsi, hipersomnia ve insomnia olabilir. (Hipersomniayı ve insomniayı tamamen fiziksel bir hastalık olarak değerlendirmek doğru olmayacaktır.) Düzensiz uyku saatleri uyku kalitesini negatif etkiler. Rutin oluşturmak verimli bir uyku için önemlidir. Stres, depresyon ve anksiyete uykuyu etkileyebilir. Bunlara ek olarak uykuya geçmeden önce alınan kafein ve alkol de uyku üzerinde negatif bir etkiye sahiptir. Uykuya geçmeden 3-4 saat kadar önce alkol ve kafein alımını sınırlandırmanızı öneririm. Akşamları ağır yemekler tüketmemek, uykudan 1 saat kadar önce teknolojik cihazlardan uzaklaşmak, yoga ve meditasyon yaparak rahatlamak daha verimli bir uyku uyumanızda size yardımcı olabilir. Bu durumda bir nöroloğa muayene olarak fiziksel belirtiler konusunda netlik kazanabilirsiniz. Eğer hekiminiz yaptığı muayeneler sonucunda bu durumun fiziksel bir kökeni olmadığını belirtirse psikiyatrist/psikolog yardımı almayı düşünebilirsiniz. Sağlıklı günler dilerim. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Yaşadıklarınızı içtenlikle, filtrelemeden anlattığınız için size teşekkür etmek istiyorum. Siz de lütfen kendinizi tebrik edin. Sağlıklı yeme davranışı, fiziksel ihtiyaçlarımız doğrultusunda; dengeli, yeterli, çeşitli beslenmemiz anlamına gelebilir. Peki niçin sağlıklı yeme davranışının dışına çıkarız? İnsanların sahip olduğu yüzlerce his var, tüm bu hisler ifade edilmeye ihtiyaç duyar. Bir şekilde ifade edilmeyen hisler kendini gösterme yolları bulurlar. Örneğin baş ağrısı, uyku düzensizlikleri, yeme bozuklukları, cilt sorunları vb bunlardan bazılarıdır. Sizin tok olduğunuz halde yemek yemek istemeniz, bir şeyleri bastırmanın belki de en somut haline dönüşmüş şekli olabilir. Duygularınızı, dışavuramadıklarınızı bastırmak için yemek yemeye yöneliyor olabilirsiniz. En çok yemek yeme isteğiniz olan zamanları kaydedebilirsiniz. Örneğin "pazartesi günü çok yemek yedim kendimi sıkıntılı hissediyordum" veya "çarşamba günü çok fazla yemek yeme ihtiyacı hissettim kendimi yalnız hissediyordum" şeklinde kayıtlar tutabilirsiniz. Sizi yemeye iten duyguya bu şekilde odaklanabiliriz. Yemek yerken ne hissediyorsunuz? Yerken rahat, yedikten sonra mı kötü hissediyorsunuz? Yemek anı sizin için nasıl tanımlanabilir? Bunlar da bu süreç için önemli sorular. (Yorum kısmında yanıtlayabilirsiniz.) Bütün bunlara ek olarak, yemek yeme isteğiniz fiziksel de olabilir. Vücudunuzda, değerlerinizde eksiklikler olup olmadığını öğrenmeyi düşünebilirsiniz. Bir diyetisyen ile görüşme sağlamanızı tavsiye ederim. Bu durum sizin için zorlayıcı bir hal alırsa uzman desteği almayı düşünebilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Bu durumu paylaştığınız için teşekkür ederim. Yaşadıklarınızı anlamlandırıp çözüm arayışına girdiğiniz için sizi tebrik ediyorum. Siz de kendinizi tebrik etmelisiniz. "Erkek arkadaşımın en ufak hareketi beni sinirlendiriyor" yazmışsınız. Hangi zamanlarda öfkenizin daha yoğun olduğunu düşünmenizi rica edeceğim. Sizin rahatsız olduğunuz olgu nedir acaba, önce buna odaklanalım. Örneğin sizin adınıza kararlar alıyor ve bunu sık yapıyor olabilir veya yemek yerken ses çıkarması sizi rahatsız ediyor ve bunu sık yapıyor olabilir. Sık sinirlenmenizin sebebi sık yapılan bir davranışın sizin hoşlanmadığınız bir davranış olması olabilir. Buna ek olarak şunu da düşünmek gerekir. Tüm romantik ilişkilerinizde durum böyle miydi? Daima partnerinize karşı kolay öfkelenen biri miydiniz? Peki ya öfke bir araç olabilir mi? Kendiniz, ifade etmeniz için size aracılık ediyor olabilir mi? Erkek arkadaşınızla çözümleyemediğiniz, konuşmadığınız, konuşmak isteyip konuşmayı ötelediğiniz konular var ise bastırdığınız bu konuları ifade etmenizde öfke aracı oluyor olabilir. Bastırılmış duygular bir şekilde dışarıya çıkmak için yollar bulurlar. Bunlar bazen öfke, bazen uyku sorunları, bazen baş ağrıları vb olabilir. Size bir öfke günlüğü tutmanızı önerebilirim. Günlükte sık tekrarlayan davranışlar neler olacak, sizi en çok öfkelendiren hususlar neler bunları görebilirsiniz. Sinirlenme anında birikmiş, konuşulmamış duygular açığa çıkabilir. Kavgalarınız tek bir konu üzerinde mi şekilleniyor? Geçmiş deneyimlerle mi alakalı? Bunlar da oldukça önemlidir. Öfkelendiğinizde doğru olan öfkenizi içinizde tutmak değil, sağlıklı ifade edebilmektir. Stres yönetimine yönelik rahatlama egzersizleri öfke kontrolü konusunda size yardımcı olabilirler. Eğer bu durum hayat kalitenizi olumsuz etkiliyorsa uzman desteği almayı düşünebilirsiniz. Yardım istemek kendimize değer verdiğimizin, kendimize karşı sorumluluklarımızın farkında olduğumuzun bir göstergesidir. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhabalar Sevgili Danışan, Öncelikle durumu paylaşıp yardım isteme cesaretinizden ötürü sizi takdir ederim. Siz de kendinizi tebrik etmelisiniz. Bahsettiğiniz durum okula alışma sürecinde sık rastlanılan bir durum. Hem çocuk hem de aile için oldukça yeni bir durum. Öncelikle şunu belirtmek isterim ki okula alışma süreci sabır ve istikrar gerektiren bir süreç. Çocuğunuzun okulla tanışma süreci sizin için de çocuğunuz için de zorlayıcı olabilir. Bu konuda neler yapılabilir?<ul><li>Okul hakkında çocuğunuzla pozitif konuşmalar yapabilirsiniz. Örneğin "Okul güzel bir yer, yeni arkadaşlar edinmek için harika bir fırsat!" şeklinde teşvik edebilirsiniz. </li><li>Çocuğunuzdan kademeli olarak ayrılın. Örneğin ilk günlerde sizi görebileceği, size ulaşabileceği bir yerden onu izlerken birkaç gün sonra ufak ayrılıklarla provalar yapın. Örneğin "Ben çay alıp geleceğim" diyerek 5-10 dakika sınıf ortamında bırakabilirsiniz. "Sen öğretmenin ve arkadaşlarınla burada vakit geçirirken ben lavaboya gidip geleceğim." vb. Ardından bir ders saati sınıfında bırakabilirsiniz. Birkaç hafta boyunca bu şekilde kademeli olarak geri çekilebilirsiniz. Bu noktada aşamalarda geriye doğru gitmemekte istikrarı korumakta fayda var.</li><li>Günlük konuşmalara okulu dahil edebilirsiniz. Örneğin "Kahvaltı yapacağız, sen okula gideceksin, seni okuldan aldığımda markete uğrayacağız. Sonrasında birlikte yemek yeriz." Şeklinde rutin iletişiminize okulu da ekleyin. </li><li>Okula gitmemeyi bir seçenek olarak sunmayın. Örneğin "Bugün okula gitmek istemiyor musun? Pekala, bugün evde dinlenebilirsin." şeklinde bir iletişim, çocuğunuzun okula gitmenin bir sorumluluk olduğunu anlamasını zorlaştırır. </li><li>Çocuğunuzun duyacağı şekilde süreçle ilgili olumsuz konuşmalar yapmayın. Örneğin "Kızım okula alışamıyor, nasıl olacak bilmiyorum." şeklinde bir konuşmanızı işitmesi süreci zorlaştırabilir. </li></ul> Çocukların okula alışma süreçleri her biri için farklılık gösterir. Bu süreçte paniğe kapılmayın, zaman alsa bile öğretmenle iş birliği içerisinde bu durumu çözümleyebilirsiniz. Her çocuk okula alışırken bazı süreçlerden geçer. Kimisi daha çabuk alışır, kimisi daha geç alışır. Sabırlı olup bunun bir süreç olduğunu kabul etmenizi öneririm. Sevgiler, Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan,Bu durumu paylaşma cesareti gösterdiğiniz için sizi tebrik etmek istiyorum. Siz de çözüm arayışınızdan ötürü kendinizi tebrik etmelisiniz. Derin ilişki sizin için nedir? Derin ilişki ne demektir? Derin olmayan ilişkiyi nasıl tanımlarsınız? Öncelikle bunlara bakalım isterim. "Derin ilişki" herkes için farklı anlamları karşılayabilir. Bu yüzden kendi derin ilişki kavramınızda barınmasını beklediğiniz özellikleri keşfetmeniz, kurduğunuz romantik ilişkideki/arkadaşlık ilişkisindeki beklentilerinize ayna tutabilir. Keşfettiğiniz bu beklentiler neticesinde insan ilişkilerinde neyi aradığınızın farkında olarak devam edebilirsiniz. Partnerlerinizle ve arkadaşlarınızla yüzeysel ilişkiler yaşadığınızı belirtmişsiniz. "Güvenmiyorum" ve "Güvenemiyorum" benzer kelimeler ama aslında ne kadar da farklı. Güvenememek, aslında güvenmek istemek demek. Değil mi? Peki ne yapabiliriz güvenmek için? Güven insan ilişkileri için gerekli midir? Belli bir ölçüde evet, gereklidir. Güvensizlik hissettiğinizde kendinize karşı nazik olabilirsiniz. Örneğin güven duyamadığınızda "Yine güvenemiyorum, yine başaramadım" demek yerine "Evet gereken güveni hissedemiyorum ama güvenmek istiyorum. Bu bir süreç ve sabır gerektiriyor." demek gibi. Bizim partnerimize/arkadaşımıza güvenmek istediğimiz gibi onlar da bize güvenmek isterler. Bu noktada şunu hatırlamak gerekir ki ilişkilerdeki güven karşılıklı özveri ile oluşturulur. Karşı tarafın bize güvenmek istediğini bilerek onun da ihtiyaçlarını gözetmekte büyük fayda var. İlişkiler hata yapmamak üzerine kurulu değildir. Karşılıklı hatalar yaptığınızda birbirinizden özür dilemek ve birbirinizi affetmek derin ilişkilere atılan adımlardan biri olabilir. İnsanlarla kurmak istediğiniz ilişkileri anlıyorum. Geçmişteki negatif deneyimlerinize bakarak bu süreçten uzaklaşmanızı da anlıyorum. "İnsanlar iki yüzlü" demişsiniz. Evet, bazıları böyledir. Fakat kimse %100 olarak bir özellikten oluşmaz. Hiçbirimiz tamamen kötümser, öfkeli, iyi niyetli, güler yüzlü, güvenilir, güvenilmez, çılgın, umursamaz vb değiliz. Hepimizi oluşturan bir çoğunluk olabilir ama bizleri oluşturan tek bir özellik olamaz. "Çoğunlukla sizin derin ilişki beklentilerinize uyan özelliklere sahip biri" edinmek istediğiniz partner/arkadaş bu olabilir. Yorum kısmına konuyla ilgili sorularınızı ekleyebilirsiniz. Bu süreç hayatınızı olumsuz etkiliyorsa uzman desteği almayı düşünebilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Psk. Sena Keşkek

Türkiye, Mersin

Hakkımda

Eğitim

Seminerler / Konferanslar (Sertifikalar)

Uzmanlık Alanları

Çalışma Ekolleri

Popüler Yazılar

Hakkımızda

Gizlilik