Merhaba sevgili danışan, bu durumu benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Sizi rahatsız eden durumlara kayıtsız kalmayıp çözüm arayışına koyulduğunuz için kendinizi tebrik etmelisiniz. Biliyorsunuz ki bireyler birbirlerinden farklı birçok özelliğe sahip olabilirler. Kimimiz daha neşeli, kimimiz daha hüzünlü, kimimiz daha hırslı, kimimiz de sizin bahsettiğiniz gibi daha yüksek duygusal hassasiyete sahibizdir. Bahsetmiş olduğunuz alınganlık davranışınız kendinizi yeterince ifade edememeniz ve dolayısıyla iletişim halinde olduğunuz bireylerin sınırlarınız hakkında bilgi sahibi olmamasından kaynaklanıyor olabilir. Sağlıklı iletişim şekli karşımızdaki bireye duygularımızı, düşüncelerimizi açık iletişim ile ifade ettiğimiz bir iletişim şeklidir. Trip atmak karşınızdaki bireyin yorumuna açık bir alan yaratır. Karşınızdaki birey kırgınlığınızın nedenini doğru anlayamayabilir. Size bir diyalog örneği vermek isterim.Deniz: Hayatım, bugün seninle birlikte sahilde bir kafeye gidelim mi? Ece: Bilmem. Deniz: Gitmek istemez misin? Ece: Bilmiyorum. Bu iletişim örneğini okuduğunuzda Ece pek konuşmak istemiyor diye yorumlayabilirsiniz belki değil mi? Fakat Ece'nin neden konuşmak istemediğine dair o kadar çok varsayımda bulunabilirsiniz ki, doğru sonuca ulaşma ihtimaliniz düşük olabilir. Peki bu iletişim nasıl olabilirdi? Deniz: Hayatım, bugün seninle birlikte sahilde bir kafeye gidelim mi?Ece: Sana biraz kırgınım, bu yüzden şu an seninle birlikte sahile gelmek istemiyorum.Deniz: Bana kırgın olduğunu bilmiyordum, nedenini benimle paylaşır mısın lütfen?Ece: Ben televizyon izlerken içeriden bana çok yüksek sesle seslendin, sanırım duymadım ve birkaç seslenmenin ardından bunu yaptın ama bana bağırılmasından hiç hoşlanmıyorum. Deniz: Söylediğin gibi, birkaç kez seslendim ve duymadın. Duyman için sesimi daha fazla yükselterek seslendim. Seni incittiğim için özür dilerim. Bundan sonra sana uzaktan seslenmek yerine yanına yaklaşıp bağırmadan sesleneceğim. Bu iletişim örneğini okuduğumuzda iki tarafın da açık iletişim kurduğunu görüyoruz. Ece, rahatsız olduğunu belirttiği bir noktayı Deniz'e açıkça belirtiyor ve Deniz de daha dikkatli olacağını söylüyor. Fakat Ece bu durumu açıklıkla ifade etmeseydi Deniz Ece'nin bu hassasiyetini hala bilmiyor olacaktı. Sevgili danışan, sessizliğinizin anlaşılmasını istemenizi anlıyorum. Bir öğretmen sınıfına bir soru sorarken cevabını bilerek sorar öyle değil mi? Fakat öğrenciler ilk kez duyuyor ve cevabı bilmiyor olabilirler. Bu örneği verme sebebim, sessizliğinizde saklı olan anlamlara en yakın olan kişi sizsiniz. Karşı tarafın anlamasını bekliyor olabilirsiniz fakat bu anlamlara sizin kadar yakın değiller. İletişim kurarken bunu hatırlamak çok kıymetli olacaktır :) Yaşadığınız süreçte kendinize şefkat göstermeyi ihmal etmeyin lütfen. Bizlere sormak istediğiniz başka sorular olursa bu platform üzerinden sorularınızı iletebilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Psk.

Psikolog

Merhaba sevgili danışan, yaşadıklarınızı benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Sizi zorlayan durumlara kayıtsız kalmayıp çözüm arayışına koyulduğunuz için kendinizi tebrik etmelisiniz. Bahsettiğiniz durumu dikkatlice okudum, yaşadığınız durumu anlayabiliyorum sevgili danışan. Panik atak geçirme kaygısı ve ne zaman olacağına dair belirsizlik panik ataklar geçirmenin en zorlayıcı yanlarındandır. Hatta bu deneyimler bazen panik ataklardan daha kısıtlayıcı olabiliyor. Peki ne yapabilirsiniz? Panik atak geçirme kaygısını güvende hissettiğiniz bir ortamdayken daha az hissediyor olabilirsiniz fakat bu ortamda panik atak geçirme ihtimalinizi değil panik atak geçirme kaygınızı kontrol altına alıyor olma ihtimalinizi düşünmüş müydünüz hiç? Panik ataklar geçirme ihtimali elbette ki endişe verici olabilir fakat yaşantınızı engelleyecek bir kaygıya dönüşmesiyle birlikte çözüm arayışına girmeniz çok kıymetli. Sevgili danışan, hayatımızda kalabalık ortamlarda girmemiz gerektiği zamanlar olacaktır. Hatta yeri geldiğinde kendimizi plansız bir şekilde kalabalık bir ortamda bulabiliriz. Bu anlarda daha az kaygı hissetmeniz adına sizlere bazı önerilerim olacak. Öncelikle sizi en az kaygılandıran opsiyondan sizi en çok kaygılandıran opsiyona doğru bir sıralama yapmanızı ve her bir opsiyona 1-100 arasında kaygı puanı vermenizi rica edeceğim. (Örneğin bir AVM gezintisi 30 puan, okullardaki istiklal marşı törenleri 45 puan, bayramlarda törenlerde bulunmak 80 puan gibi) Ardından en düşük puanı verdiğiniz opsiyonu deneyimlemenizi isteyeceğim. Bu deneyimi bir hafta boyunca sürdürebilirsiniz. Her geçen gün kaygınızın daha da azaldığını gözlemleyebilirsiniz. Ardından ikinci opsiyon, üçüncü opsiyon diye devam etmenizi önermekteyim. Bu şekilde, kendinizi kademeli olarak maruz bırakarak kaygılarınıza karşı duyarsızlaşabilirsiniz. Deneyiminiz sırasında hissettiklerinizi yorumlar kısmından benimle paylaşabilirsiniz :) Son olarak şunu söylemek isterim. Hissettiklerinizden dolayı kendinize kızmayın, hislerinizi anlamlandırmaya çalışarak kendinize şefkatle yaklaşmayı deneyin lütfen. Bu durum hayat kalitenizi düşürüyor ve günlük yaşamınızı zorlaştırıyorsa bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Sormak istediğiniz başka bir soru olursa daima bu platform üzerinden sorularınızı sorabilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba sevgili danışan, bütün bu yaşadıklarınızı içtenlikle paylaştığınız için teşekkür ederim. Sizi rahatsız eden hisleri tanımlayıp çözüm arayışına koyulmanız oldukça kıymetli, kendinizi tebrik etmelisiniz. Yaşadığınız hayal kırıklığının sizi incitmesini anlayabiliyorum. Oldukça karmaşık bir süreçten geçmişsiniz, bu şekilde hissetmeniz çok normal. Öncelikle şunu söylemek isterim, hiç kimse ihaneti hak etmez. İhanete uğramak, aldatılmak sizin suçunuz değil. Bu konuda kendinize yüklenmeyin lütfen. 	Kendinize "Ben ne yaptım da böyle oldu. Nerede hata yaptım?" şeklinde sorular soruyor olabilirsiniz. Fakat tekrardan hatırlatmak isterim ki aldatılmak sizin suçun değil sevgili danışan. Ailenizin size destek olmasına çok sevindim, bu durum oldukça kıymetli. Bu süreçte hislerinizi keşfetmeyi ve eğer ki hayal kırıklığı yaşıyorsanız bunu deneyimlemeyi ihmal etmeyin. Bastırılmış duygular elbette ki gün yüzüne çıkar fakat genellikle istemediğimiz şekillerde geri dönerler. Örneğin uyku problemleri, cilt problemleri, öfke, stres vb. şekilde ortaya çıkabilirler. Böyle olmaması için yapabileceğimiz şey duygularımızı yaşamamız için kendimize izin vermektir. Bu durum kendimize göstermiş olduğumuz şefkatin bir göstergesidir. Yeni ilişkinizde güvensizlik hissediyorsanız partnerinize karşı açık olabilirsiniz. Açık iletişim bir ilişki için oldukça önemlidir. Geçmişte zor dönemlerden geçtiğinizi, bu zorlukları hala hissettiğinizi ve duygusal iyileşme sürecinde olduğunuzu partnerinize anlatabilirsiniz. Örneğin "Zamanında büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. Bu yüzden bazı güven problemleri yaşıyorum fakat bunu aşmak için çaba sarf ediyorum. Seninle olan ilişkimize kıymet veriyorum, bu yüzden bunu belirtmek istedim." gibi yapıcı konuşmalar yapabilirsiniz. Sevgili danışan, yaşadığınız duyguları kabul edip onlarla barışırsanız süreç sizin için çok daha kolay olacaktır. Bu durum sizi zorluyor, günlük yaşam kalitenizi etkiliyorsa bir psikolog/psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Dilediğiniz zaman bizlere tekrardan soru sorabilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba sevgili danışan, sizi zorlayan durumları benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Çözüm arayışına koyulduğunuz için kendinizi tebrik etmelisiniz. Platonik bağlar kurmanızdan kaynaklanan üzüntünüzü anlıyorum sevgili danışan. Öncelikle yaşadığımız tüm duyguları kabul etmeli ve duygularımızdan ötürü kendimize kızmamalıyız. Duygularınızı "saçma" olarak adlandırdığınızı görüyorum fakat duygularınız saçma değil, tüm duygular gibi kabul edilmeye değerler. Nasıl ki öfkelendiğimizde, mutlu olduğumuzda, heyecanlandığımızda kendimize kızmıyoruz, böyle bir duygu için de kendimize kızmamamız gerekir. Hissettiğimiz tüm duygular deneyimlemeye ve kabul edilmeye değer. Platonik bağ kurduğumuzda karşımızdaki kişi ile hayal ettiğimiz ilişki karşıdaki kişi ile yaşayacağımız ilişkiden çok farklı olabiliyor. Karşımızdaki kişi ile olabilecek ilişkimiz hakkında varsayımlar yaparak zaman içinde bu kişiye hayalimizdeki partnere ait özellikler yükleyebiliyoruz. Bu bizi yanılgıya sürükleyebiliyor ve bu kişiyi idealize etmemize sebep olabiliyor. Sevgili danışan, platonik bağ sizin için yıpratıcı olabilir, bunu anlayabiliyorum. Şimdiye kadar daima platonik bağlar kurduğunuzdan bahsetmişsiniz. Bu döngünün sebebini anlamak da oldukça kıymetli olacaktır. Örneğin "Karşımdaki kişi hislerimi bilmiyor, duygularımdan haberi olmuyor." demişsiniz. Böyle bir yol izlemek, duygularınızı saklamaya çalışmak yaşayabileceğiniz potansiyel ilişkilerin önünde bir engel oluşturuyor olabilir. Sevgili danışan, son olarak "duygudan kurtulmaya çalışmak" ve "duyguyu engellemeye çalışmak" üzerine konuşalım isterim. Duygularımızı deneyimlerken "Bunu hissetmek istiyorum." veya ""Bunu hissetmek istemiyorum." şeklinde yön vermek neredeyse imkansız. Örneğin bir yakınınız trafik kazası geçirdiğinde "mutlu hissetmek istiyorum" diyerekten mutlu hissetmek oldukça güç olurdu değil mi? Duygularımızı kabul etmek, duygularımızı bastırmamak kendimize yapacağımız çok büyük bir iyilik olacaktır sevgili danışan. Bastırdığımız duygular bir şekilde yüzeye çıkmanın yolunu bulur. Bunlar uyku bozuklukları, egzama ve diğer cilt problemleri, öfke vb şekilde ortaya çıkabilir. Oysaki duygularımızı kabullenmek ve kendimize süreç boyunca şefkat göstermek her durumu en iyi şekilde geçirmemiz için bize yardımcı olacaktır. Umarım yazım size fayda sağlar. Sormak istediğiniz sorular olursa bizlere yeniden sorularınızı sorabilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Yaşadıklarınızı benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Bu durumun sizi zorladığının farkına varıp çözüm arayışına koyulduğunuz için siz de kendinizi tebrik etmelisiniz. Yoğun bir çalışma temposunun ardından hissetmekte olduğunuz yorgunluğu anlayabiliyorum. Sanıyorum ki bundan önce haftanın yedi günü günde on bir saat .çalıştığınız bir çalışma düzeniniz vardı. Sevgili danışan, günde on bir saat ve tatilsiz haftanın yedi günü boyunca çalışmak biraz yorucu olabilir. Hedeflerinize ulaşmak için sahip olduğunuz motivasyonu anlıyor ve takdir ediyorum fakat yorulmuş olduğunuzu da görebiliyorum. Bedeniniz ve zihniniz şu an size "Biraz dinlenmemiz gerekiyor." diyor olabilir. Bunu şöyle düşünebilirsiniz. Benzin ile çalışan bir araba düşünün. Benzini azalınca göstergede bir uyarı işareti çıkar. O an bunu dikkate almayıp benzin almazsanız, aracı sürmeye devam ederseniz benzin bitecek ve araba yolda kalacaktır. Ne zaman ki yakın bir benzinliğe gider benzin alır ve arabaya doldurursak araba o zaman yeniden çalışmaya başlayacaktır. İnsan da gerekli enerjiyi toplamak için durmaya, dinlenmeye ihtiyaç duyar. Biz bu işaretleri dinlemediğimizde bedenimiz, zihnimiz bize bu işaretleri vermenin muhakkak ki bir yolunu bulur. Çok çalışmak istemenizi anlıyorum fakat çok çalışmak ve verimli çalışmak aynı anlamlara gelmeyebilir. Dinlenmeden çalışmak odaklanma problemleri yaşamanıza neden olabilir. En az bir gününüzü kendinize, fiziksel ve zihinsel ihtiyaçlarınıza ayırmanızı tavsiye ederim. O gün kısa süreliğine bile olsa ders çalışmaya dönmemenizi, günü tamamen tatil günü olarak hobilerinize ayırmanızı, arkadaşlarınızla geçirmenizi öneriyorum. Sevgili danışan, verimli çalışamadığınızı hissettiğinizde kendinize kızmak veya sürece öfkelenmek yerine kendinize şefkatle ve anlayışlı yaklaşmanız oldukça önemli. Kendinize telkinler verirken "Bugün hedefime ulaşamadım, yine de oldukça iyi çalıştım. Eksik kalan kısmı yarınki programıma ekleyip yarın çalışabilirim. Çalıştığım konular için oldukça mutluyum." şeklinde yapıcı yaklaşımlar benimseyebilirsiniz. Hedefleriniz oldukça önemli fakat süreç boyunca sağlığınızı korumanız gerektiğini kendinize daima hatırlatın lütfen. Hedeflerinizden çok daha kıymetlisiniz :) Aklınıza takılan başka sorular olursa bu platform üzerinden bizlere iletebilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Bunları benimle paylaştığınız için teşekkür ediyorum. Yaşadıklarınızın farkına varıp çözüm arayışına koyulduğunuz için kendinizi tebrik etmelisiniz. Sevgili danışan, yaşadıklarımızı araştırıp bu durumu en iyi tanımlayan sonuca ulaştığımızda "bende kesinlikle bu var", "ben kesinlikle sosyal kaygıya sahibim" gibi düşünceler edinebiliyoruz. O yüzden öncelikli olarak size tavsiyem kendinizi etiketlememeniz. Çünkü bu etiketleri benimsediğimiz zaman atacak olduğumuz adımlar bunlara göre şekil alabiliyor ve bazen bizler için engelleyici olabiliyorlar. Sosyal ortamlara girerken daha rahat olmak için küçük adımlarla başlayabilirsiniz. Örneğin bir gün markete gittiğinizde hızlıca bir şeyler alıp çıkmak ve kimseyle iletişim kurmadan alışverişinizi tamamlamak için çabaladığınızı fark ettiniz. Bunu yapıp hızlıca oradan uzaklaşmak yerine kasada kasiyere iyi günler diyebilirsiniz. Örneğin bir arkadaş grubuyla buluşmak istemiyorsunuz, çok kalabalık olduğunu düşünüyorsunuz ve hem kalabalık bir ortamda bulunmanın hem de bu ortamda konuşmanın sizin için zorlayıcı olduğunu düşündünüz. Eğer böyle kalabalık ortamlara girmek sizi zorluyorsa önce yanında rahat hissettiğiniz biriyle (arkadaşınızla/ aile bireyinizle/ partnerinizle vb.) kendinizi rahat hissettiğiniz bir yerde bulunabilirsiniz. Ardından bu kişiyle kalabalık bir kafede oturup vakit geçirebilirsiniz. Ardından bunları tek başınıza yapmayı deneyebilirsiniz. Eğer kendinizi daha az zorlanıyor olarak gözlemlerseniz kalabalık bir ortamda kısa bir süre vakit geçirmeyi deneyebilir zamanla bu süreyi uzatabilirsiniz. Yani tamamen kendinize göre kademeli bir şekilde ilerlemeyi deneyebilirsiniz. Karşı cins ile konuşurken değerlendirilme kaygınız oluyor olabilir mi sevgili danışan? Bunu birlikte konuşalım isterim. Örneğin karşınızdaki karşı cinsin nasıl göründüğünüzü düşündüğünüz ve endişe ettiğiniz oluyor mu? Konuşmalarını anlamsız bulacağından endişelendiğiniz oluyor mu? Eğer evet şeklinde yanıtlıyorsanız karşı cinsin sizi nasıl gördüğü ile ilgili bir endişeye sahip olabilirsiniz. Özgüven kazanmak, insan iletişiminde yeni adımlar atmak sabır ve istikrar isteyen süreçlerdir. Lütfen bu süreçte kendinize şefkatli yaklaşmayı ihmal etmeyin. Bu durum hayatınızı olumsuz etkiliyorsa bir psikolog/psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Dilediğiniz zaman bizlere bu platform üzerinden sorularınızı sorabilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Öncelikle yaşadıklarınızı benimle paylaştığınız için teşekkür ediyorum. Değiştirmek istediğiniz durumların farkına varıp çözüm arayışına koyulduğunuz için kendinizi tebrik etmelisiniz. Sevgili danışan, evinizde vakit geçirmeyi daha çok sevmeniz oldukça anlaşılabilir bir durum. Fakat bu durumun keyif almaktan çıkıp bir zorunluluk gibi hissettirecek seviyeye gelmesi elbette ki istemeyeceğimiz bir durum. Böyle olması hayat kalitenizi düşürebilir, rutin işlerinizi gerçekleştirmenizi zorlayabilir. Bu noktada sizi oldukça iyi anlıyorum sevgili danışan. Öncelikle, yaşadığınız kaygının kaynağı üzerine konuşmak isterim. Zamanında yaptırdığınız aşının yan etkisi olarak kusmanız oldukça anlaşılabilir. Yaşadığınız bu yan etki zaman içinde "zorlandığınız anlarda" tekrarlayan bir endişe olarak size dönüş yapmış olarak görünüyor. Kusma anında ve kusma öncesinde yaşadığınız endişe ve ardından gelen kusma olayı zihninizde eşleşmiş ve "endişe = endişelendikten sonra kusma" olarak zihninizde kodlanmış görünüyor. Yani aslında sınava girerken oldukça sağlıklı iseniz kusmanızı beklemeyiz değil mi? Fakat sınav anındaki kaygınız daha önce yaşadığınız "kaygıdan sonra kusma deneyimi" ile eşleştiği için sizde kusma beklentisi yaratıyor olabilir. Peki ne yapabilirsiniz? Kaygılarınızı yenmeye çalışmaya kendinizi en fazla endişe yaşadığınız anın içine iterek başlarsanız korkabilir, tamamen kendinizi geri çekebilirsiniz. Dolayısıyla kademeli olarak başlamak daha efektif olabilir. Örneğin sizi en çok endişelendiren durum "bir AVM gezintisinde kusmak" ise (bu tamamen bir varsayım, lütfen kendi kaygılarınıza göre düşünün) öncelikle zihninizde AVM gezintisini canlandırarak başlayabilir sonrasında bir AVM etrafında kısa bir yürüyüş yapabilirsiniz. Ardından AVM içindeki bir kafede yarım saat arkadaşlarınızla oturmayı deneyebilirsiniz. Araya sizin için daha az kaygı yaratandan daha fazla kaygı yaratan düşünceye doğru basamaklar ekleyiniz. Bu şekilde kademeli olarak kaygılarınıza karşı duyarsızlaşabilirsiniz. Yaşadığınız bu durum günlük hayatınızı olumsuz olarak etkiliyorsa bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Ayrıca bizlere bu platform üzerinden daima sorularınızı iletebilirsiniz sevgili danışan :) Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhabalar. Arkadaşınıza destek olmak istemenizi anlıyor ve sizi bu ince düşünceniz için tebrik ediyorum. Bu sürecinde arkadaşınızın yanında olmak istemeniz, destek olmanın yollarını arıyor olmanız çok kıymetli. Bu süreçte yapabileceğiniz en güzel şeylerden biri arkadaşınız sosyal destek aradığında, dertleşmek istediğinde onu dinlemeniz olabilir. Onu dinlemek, empati kurmak ve anlaşıldığını hissettirmek arkadaşınıza daha iyi hissettirecektir. Size ayrıldığı partnerin -den bahsettiğinde "Zaten seni hak etmiyordu." veya "Boşver, inan karşına daha iyi insanlar çıkacak." gibi cümleler kullanmak yerine "Seni anlıyorum. Hayal kırıklığı yaşadığının ve üzüldüğünün farkındayım. Bu bir süreç ve biraz zaman alabilir. Bu süreçte ben de ihtiyacın oldukça seni dinleyip yanında olacağım." gibi cümleler kullanmak arkadaşınıza anlaşıldığını ve hissettiklerinin önemli olduğunu gösterecektir. Arkadaşınız bu süreci atlatırken onun yapmaktan keyif aldığı aktiviteleri birlikte yapabilir, bu konuda teşvik edici olabilirsiniz. Örneğin "Sen yüzmeyi çok seviyorsun, hafta sonu yüzmeye gidelim mi?" diyerek onun bu süreçte aklına gelmeyebilecek hobilerine birer kapı açabilirsiniz. Arkadaşınıza şefkatli bir yaklaşım sergilemek, ona kızmamak, üzülmesini anlamsız bulmadığınızı hissettirmek ve empati kurabildiğinizi göstermek emin olun ki oldukça kıymetli olacaktır. Son olarak da başkalarına iyi gelmek ve başkalarını iyileştirmek istemenin sınırlarına değinmek isterim. Dostlarımız zor zamanlar geçirirken onların yanında olmak istemek son derece kıymetlidir. Birine iyi gelmek isteyebilir ve bunun için çabalayabiliriz. Fakat birini iyileştirmek istemek üzerine biraz konuşalım isterim. Birini iyileştirmek istemek sınırlarımızı ve karşıdaki bireyin sınırlarını ihlal edecek bir istek olabilir. Bizim kontrol alanımızda olan ve olmayan şeyler vardır. Birine iyi gelmek ve dertleşmek elimizden gelebilecek kontrol edebileceğimiz bir seçimdir fakat birini iyileştirmek, "birinin iyileşme süreci" bizim kontrol alanımızın dışındadır. Bu, bizim sorumluluğumuzda olmayan bir süreçtir ve bu durumu gereğinden fazla "sorumluluk" olarak algılarsak karşıdaki bireyin iyileşmesi sürecindeki zorluklar için kendimizi suçlayabiliriz. Dolayısıyla arkadaşınıza iyi gelme isteğiniz oldukça takdir edilesi bir durum fakat onun tüm dertlerine çare olmak pek de gerçeği yansıtmıyor olabilir. Umarım yazım size fayda sağlar. Dilediğiniz zaman bu platform üzerinden bizlere soru sorabilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Öncelikle yaşadıklarınızı benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Sizi rahatsız eden durumları fark edip çözüm arayışına girdiğiniz için kendinizi tebrik etmelisiniz. Sevgili danışan, sizin de söylediğiniz gibi insan ilişkilerinde tartışmalar olması normaldir. Diğer insanlarla daima fikir birliğinde olmamız pek de mümkün değildir. Fikir birliğinde olmadığımız durumlarda elbette ki fikir tartışmaları olabilir fakat bunlar kavgaya dönüşmemeli. Eşinizle en çok hangi konular üzerine tartışmalar yaşıyorsunuz? Fikir birliği yapamadığınız veya fikir ayrılıklarını tolere edemediğiniz konular neler? Bunları keşfetmek sizlere yardımcı olabilir. Örneğin eşiniz size ait bir eşyayı kullandığında öfkeleniyorsanız kişisel eşyalarınızı paylaşmaktan hoşlanmıyor olabilirsiniz ya da eşiniz ev düzenini korumuyor temizliğe özen göstermiyorsa dağınıklık ve düzensizlikten rahatsız oluyor olabilirsiniz. Anlık olaylar üzerine konuşmak bir yere kadar fayda sağlar fakat rahatsız olduğunuz olayların temelini bulup bunlar üzerine konuşmak tartışmalarınızın kavgaya dönüşmesine engel olabilir. Eşinizle rutin iletişiminizde nasıl hissettiğinize yer verebilirsiniz (kavga esnasında değil, rutin iletişiminizde). Kavga esnasında "Beni hiç anlamıyorsun." şeklinde bağırarak ifade edebileceğiniz şeyi böyle bir konuşma esnasında "Bazen kendimi anlaşılmamış hissediyorum, bu beni incitiyor." şeklinde ifade etmek daha efektif olabilir. Eşinizle iletişiminizde alternatif bir yol daha önerebilirim. Kendinizi ifade etmek istediğiniz zamanlarda tartışmalar yaşadığınızı düşünüyorsanız eşinize kendinizi sakin bir anınızda ifade ettiğiniz, anlaşılmayı istediğiniz noktaları mektup yazarak ona verebilirsiniz. Umarım bu yazım size fayda sağlar. Bizlere sormak istediğiniz başka konular olursa bu platform üzerinden sorularınızı iletebilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Merhaba Sevgili Danışan, Yaşadıklarınızı benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Kendinize karşı farkındalık geliştirip çözüm arayışına koyulmanız çok kıymetli, bundan dolayı sizi tebrik ediyorum. Sevgili danışan, hepimiz zaman zaman zorlu süreçlerden geçeriz. Kendimize teşhisler koymak, kendimizi etiketlemek süreci daha da zor bir hale getirebilir. Dolayısıyla bir uzman tarafından belirlenmedikçe kendinize panik bozukluk ve derealizasyon teşhisi koymamanızı önermekteyim. Kendinize koyduğunuz bu teşhisler sizi engelleyebilir. Örneğin bir gerilim filmi izlemek istersiniz ve "İzlemesem daha iyi olacak sanırım, panik bozukluğa sahibim ve kalbim hızla atmaya başlarsa panik atak geçirebilirim." diye düşünebilirsiniz. Belki de hiç sahip olmadığınız bir tanı sizin için engelleyici olabilir. Dolayısıyla böyle bir şüpheniz varsa bir uzman ile görüşme sağlayabilirsiniz. Sevgili danışan, dışarıda yaşayacağınız belirsizliklerden kaygı duyuyor ve bu yüzden evde -kendinizi güvende hissettiğiniz alanda- kalmak istiyor olabilirsiniz. Güvende hissettiğiniz alanda bulunmak istemenizi anlıyorum fakat dışarıya çıkmanız gerektiğinde, dışarıya çıkmak istediğiniz bu sizin için zorlayıcı olabilir. Buna yönelik neler yapabileceğinizi konuşalım isterim. Size bir puanlama tablosu yapmanızı tavsiye ediyorum. Bu puanlama tablosu basamaklardan oluşan ve sizin için en kolaydan zor doğru ilerleyen bir tablo olmalı. İlk önce sizin için en kolay onu yaparak başlayabilir ve bu alıştırmayı bir süre o basamaktaki hedefi tekrarlayarak devam ettirebilirsiniz. Ardında bir sonraki basamaktaki hedefe geçebilir ve burada da hedefinizi bir süre tekrarlayarak devam ettirebilirsiniz. Kademe kademe ilerlemek sizin için daha az zorlayıcı olacaktır. Örnek vermek gerekirse: <ul><li>Dışarıya tek başına çıkmak ve 3-4 saat kadar vakit geçirmek - 70 puan</li><li>Dışarıya yanınızda arkadaşınız ile çıkmak ve 3-4 saat kadar vakit geçirmek - 60 puan</li><li>Yanınızda arkadaşınızla 30 dakika kadar dışarıda bulunmak - 40 puan</li><li>Bahçede tek başınıza oturmak 25 puan</li><li>Balkonda tek başınıza oturmak 10 puan</li></ul> (Örneklendirme amacıyla oluşturulmuştur. Basamakları ve kaygı puanlarını kendinize göre revize ediniz.) Yaşadığınızı bu durum hayat kalitenizi kötü yönde etkiliyorsa bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz. Herhangi bir sorunuz olursa bize bu platform üzerinden sorularınızı iletebilirsiniz. Sevgiler,Psikolog Sena Keşkek

Psk. Sena Keşkek

Türkiye, Mersin

Hakkımda

Eğitim

Seminerler / Konferanslar (Sertifikalar)

Uzmanlık Alanları

Çalışma Ekolleri

Popüler Yazılar

Hakkımızda

Gizlilik