Kendimi nasıl ifade edebilirim?
merhaba. kendimi açıklamam, bir şeylere cevap ya da karşılık vermem gerektiğinde cümleleri kafamın içinde çok güzel dile getiriyorum. bütünlüyorum. ama bunları dile dökerken ya kelimlerim dolanıyor ya da anlamsızca şeyler söylüyorum. konuşma, ifade etme yetimi kaybediyorum gibi oluyor. kendimi yazarken de güzel ifade ediyorum ama işin sonu kelimelere dökmek olduğunda tam anlamıyla başaramıyorum. derin bi konuşma yapmam ya da kendimi ifade etmem gerektiğinde konuşmayı başaramadığım gibi bir de ya gözlerim doluyor ya da sesim, ellerim titremeye başlıyor. konu her ne olursa olsun her zaman bu şekilde oluyorum. bunu aşmak istiyorum çünkü kendimi ifade edemeyince ya da yetersiz ifade edince istemediğim şeyleri kabullenmiş oluyorum ya da karşı taraf beni dinlemiyor, dinlese bile önemsiz görüyor. bunu kalıcı olarak aşabilmek istiyorum. teşekkür ederim.
Bu soru 4 Şubat 2025 16:10 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhaba sevgili danışan,
Sizi zorlayan durumları benimle paylaştığınız için teşekkür ederim. Çözüm arayışına koyulduğunuz için kendinizi tebrik etmelisiniz.
Sevgili danışan, bu durumun sizi zorladığını anlayabiliyorum. Söyleyeceklerinizi düşünürken, aklınızdan geçirirken veya yazıya dökerken rahat olup bunları ifade ederken zorluk yaşamanız anksiyete ile ilişkili olabilir. Sıradan, günlük bir iletişimde bile söyleyeceklerimizi planlıyorsak, fazlasıyla konulma hazırlığı yapıyorsak bu durum performans anında endişemizi artırarak daha fazla afallamamıza sebep olabilir.
Konuşma anında sesinizin titremesi, gözlerinizin dolması birkaç sebeple ilişkili olabilir. Odağın sizde olmasından rahatsızlık duyuyor olabilirsiniz, performans kaygısı yaşıyor olabilirsiniz (yeterince iyi konuşup konuşamadığınıza yönelik bir kaygı) vb.
Topluluk önünde bir konuşma yaptığınızı farz edelim. Elleriniz titrediği için, terlediğiniz için konuşmanın kötü gittiğini düşünüyor olabilirsiniz. Ancak daha geniş bir perspektiften baktığımızda sizi dinleyen insanlar için birçok uyaran olduğunu görebiliriz. Örneğin projektör, sunum, görseller, dışarıdan gelen sesler, kendi odak noktaları, o anki düşünceleri, belki çalan telefonlar vb. Bizle performansımızı değerlendirirken yalnızca kendi bedensel çıktılarımıza odaklanma eğiliminde olabiliyoruz fakat gerçekçi baktığımızda durum tam olarak böyle değil.
Kendinizi, kendi konuşmanıza kademeli olarak maruz bırakmanızı öneriyorum. Örneğin önce yalnız başınıza konuşmalar yapın, yanlışlar yapsanız da konuşmayı sürdürün. Ardından ses kaydına alıp kendinizi dinleyin, ayna karşısında konuşmalar yapın. İnsanların sizin konuşmanızı yargılamamasından önce sizin kendi konuşmanızı yargılamamanızı sağlamak daha kıymetli olacaktır :) Ardından sevdiğiniz bir arkadaşınızla kaçındığınız, konuşmak istemediğiniz, konuşma yaparken kendinize güvenmediğiniz bir konu hakkında bir konuşma yapın. Zaman içerisinde eskisi kadar rahatsız olmadığınızı gözlemleyebilirsiniz.
Sevgili danışan, umarım bu yazı sizin için yol gösterici olmuştur. Aklınıza takılan başka sorular oldukça bizlere yeniden soru sorabilirsiniz. Bu durum hayat kalitenizi negatif etkiliyorsa bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz.
Sevgiler,
Psikolog Sena Keşkek
