• Anasayfa
  • Sorular
  • Akademik başarısızlık ve özgüvensizlikle nasıl başa çıkabilirim?
Eğitim

Akademik başarısızlık ve özgüvensizlikle nasıl başa çıkabilirim?

Gizli Kullanıcı13 Aralık 2024 18:24

Kendimi çok başarısız ve aptal hissediyorum etrafımdaki insanlar benden daha iyi ve daha mutlu üniversite 1. Sınıfım ve bölümümden memnunum ama statüsü daha iyi bir bölüm kazanabilirdim yakın arkadaşlarımın bölümü benimkinden daha iyi statü daha iyi başarılarını kıskanmıyorum sadece kendimi kıyaslıyorum neden ben de onlar gibi değilim diye ailemi gururlandıramadım mesela onları memnun edemedim bazen kendimden tiksiniyorum girdiğim ortamlarda genelde dışlanırım ezik gibi hissediyorum saf gibi hissediyorum belki de bunların hepsi geçmişteki travmalar yüzündendir bir hedefim vardı ve olabilecekken olmadı benim küçük bir hatam yüzünden hedefimi gerçekleştiremedim hayatımı hiçbir zaman düzene koyamayacakmışım gibi geliyor beceremeyecekmiş gibi şu an yeni bir hedefim var ve büyük ihtimalle beceremem yine ters gider her işim ters gidiyor zaten bu hedef de olmazsa napacağımı bilmiyorum artık tüm bu hisler beni sinirli öfkeli sürekli üzgün mutsuz kendine güvenmeyen öz güvensiz ve bunu etrafına yansıtan birine dönüştürüyor bunlarla nasıl başa çıkabilirim

Bu soru 18 Aralık 2024 13:18 tarihinde Psikolog Betül Canbel tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan🌸


Kendinizi başarısız ve yetersiz hissettiğinizi dile getirmeniz, yaşadığınız duygusal yoğunluğun ne kadar zorlayıcı olduğunu gösteriyor. Bu durum, hem akademik hayatınızı hem de kendinize olan güveninizi etkiliyor olabilir. Ancak unutmayın ki, bu hislerle başa çıkmak ve kendinize daha sağlıklı bir bakış açısı kazandırmak mümkün. Yaşadığınız bu süreç, birçok kişinin hayatının belirli dönemlerinde deneyimlediği bir zorluk ve kendinizi geliştirmek için bir fırsat olabilir.


Öncelikle, başarıyı tanımlama şeklinizin üzerinizde nasıl bir baskı oluşturduğunu fark etmeniz önemli. Akademik başarı ya da bir bölümün statüsü, bireyin değerini ya da mutluluğunu belirleyen tek etken değildir. Kendi hayat yolculuğunuzu başkalarıyla kıyaslamak, sizi sürekli bir yetersizlik hissine sürükleyebilir. Oysa her bireyin güçlü ve zayıf yönleri, farklı yetenekleri ve kendine özgü bir başarı tanımı vardır. Kendi başarı kriterlerinizi belirlemek, başkalarının başarılarından bağımsız olarak kendinizi değerlendirebilmenizi sağlar.


Kendinizi sık sık başkalarıyla kıyasladığınızı belirtmişsiniz. Bu kıyaslamalar, kendinize olan güveninizi zedeleyebilir ve değersizlik hissi yaratabilir. Bunun yerine, odağınızı kendi gelişiminize ve yaptığınız küçük ilerlemelere çevirebilirsiniz. Örneğin, yakın arkadaşlarınızın başarısından ziyade, sizin bu zamana kadar başardığınız şeylere odaklanmayı deneyebilirsiniz. Küçük de olsa, kendinizle gurur duyacağınız noktaları fark etmek, kendinize olan güveninizi artırabilir.


Aileyi gururlandırma isteği, birçok genç için oldukça güçlü bir motivasyon kaynağıdır. Ancak, unutmayın ki, sizin değerinizi sadece akademik başarılarınız belirlemez. Ailenizin mutluluğu için çaba göstermek elbette anlamlıdır, fakat bu çabanın sizi yıpratmasına izin vermemelisiniz. Sizin en büyük sorumluluğunuz, kendinize karşı dürüst olmak ve kendi mutluluğunuzu önceliklendirmektir. Ailenize sevginizi ve emeğinizi göstermek, akademik başarıdan çok daha anlamlı bir değerdir.


Geçmişte yaşadığınız hedefinize ulaşamama deneyimi, sizi şu anki hedefleriniz konusunda kaygılandırıyor gibi görünüyor. Ancak, geçmişte yapılan hatalar ya da başarısızlıklar, gelecekte başarılı olamayacağınız anlamına gelmez. Geçmişteki hatalarınızdan ders çıkarmak, yeni hedeflerinize ulaşma yolunda size rehberlik edebilir. Bu nedenle, şu anki hedeflerinize odaklanırken, geçmişteki deneyimlerinizin size neler öğrettiğini değerlendirmeyi deneyin.


Hayatınızı düzene koyamayacakmış gibi hissettiğinizi belirtmişsiniz. Bu düşünce, hedeflerinize ulaşma yolunda sizi demotive edebilir. Bununla başa çıkmak için, hedeflerinizi daha küçük ve ulaşılabilir adımlara bölmeyi deneyebilirsiniz. Örneğin, büyük bir hedefiniz varsa, bunu daha küçük aşamalara ayırarak her bir adımı başardığınızda kendinizi ödüllendirebilirsiniz. Bu yöntem, hem ilerlemenizi somut bir şekilde görmenizi sağlar hem de kendinizi daha motive hissetmenize yardımcı olur.


Kendinizi sürekli başarısız hissetmek, doğal olarak sinirli ve üzgün bir ruh haline yol açabilir. Ancak, bu hislerle başa çıkmanın yollarını bulmak önemlidir. Örneğin:


Kendinizi kabul edin: Hatalar yapmak, insan olmanın bir parçasıdır. Hatalarınızı kabul etmek ve kendinize karşı daha nazik olmak, duygusal yüklerinizi hafifletebilir.


Olumlu bir rutin oluşturun: Günlük yaşamınızda sizi iyi hissettiren alışkanlıklar edinmek, moralinizi yükseltebilir. Örneğin, her gün belirli bir saatte kalkmak, kısa bir yürüyüş yapmak ya da sevdiğiniz bir hobiyle ilgilenmek faydalı olabilir.


Duygularınızı ifade edin: Kendinizi ifade etmek için yazı yazmayı deneyebilirsiniz. Günlük tutmak, duygularınızı anlamanıza ve onları yönetmenize yardımcı olabilir.


Destek arayın: Kendinizi yalnız hissettiğinizde, güvendiğiniz bir arkadaşınızla ya da bir aile üyesiyle konuşabilirsiniz. Duygularınızı paylaşmak, üzerinizdeki yükü hafifletebilir.


Özgüveninizi artırmak için küçük ama etkili adımlar atabilirsiniz. Örneğin, kendinize küçük hedefler koyarak bunları başarmaya odaklanabilirsiniz. Başarıya ulaşmak için yaptığınız çabayı fark etmek, kendinize olan güveninizi yeniden inşa etmenize yardımcı olabilir. Ayrıca, olumlu iç konuşmalar yaparak, kendinizi daha destekleyici bir şekilde motive etmeyi deneyebilirsiniz.


Son olarak, bu süreçte bir uzmandan destek almak, kendinizi daha iyi anlamanıza ve bu duygularla başa çıkmanıza yardımcı olabilir. Özgüven eksikliği ve akademik başarısızlık hissi, bireyin hayatının birçok alanını etkileyebilir; ancak bu duyguları yönetmek ve değiştirmek mümkündür. Unutmayın, bu süreç bir yolculuktur ve her küçük adım, sizi daha iyi hissettirecek bir geleceğe yaklaştırabilir.


Kendinize karşı nazik olun ve attığınız her küçük adımı takdir etmeyi unutmayın. Umarım cevabım faydalı olmuştur. Değerlendirilmesini istediğiniz farklı bir soru veya aklınıza takılanları sorabilirsiniz. 🌸


Sevgiler,

Psikolog Betül Canbel


Cevaplanmış benzer sorular

Eğitim

Psikolojiye takmış, yks için 2. Mezun senesinde olan birine öz denetim hakkında tavsiyeniz ne olurdu?

Psikoloji okumaya çok takmış durumdayım. Fakat yks senemde 2. Mezunumdayım. Daha çok yks odaklı olmam gerekirken psikoloji hakkındaki merakıma yenik düşüyorum. Kendimi geliştirmem gerekiyor gibi düşüncelere dalıp kendimi kitaplar okurken makaleler arasında gezerken buluyorum. Asıl odaklanmam gereken konuya odaklanamıyorum. Aslında kaçıyorum çünkü üniversiteye gitmekten korkuyorum. Ailemden ayrılmak benim için çok zor, tıpkı bir bebek gibi onlara muhtaç hissediyorum. Ailem beni sorumluluklarla değil bizzat yöneterek büyüttüler. Elim kolum bana ait değilmiş, o üniversiteye kendim gidemezmiş gibi hissediyorum. Ayriyetten çok mükemmelliyetçi bir insanım. Başarı hakkında da birçok kaygım var. Başarısızlık benim için terk edilme korkusuyla, eziklikle, harika olmamakla bezenmiş durumda. Üstelik 2 senedir hiç sıkı çalışamıyorum, sınav anında da kendimi yapamazken buluyorum. Resmen beynim çalışmama engel oluyor ve işte o başarısızlık ayağıma geliyor. Kendime dair bir öz denetime nasıl sahip olacağımı nasıl onlardan ayrılacağımı bilmiyorum. . Ailem güncel olarakta bana güven duymuyor, sorumluluk almam gereken konularda sorumluluk alamıyorum ki pratik yapabileyim. 3 yıldır kendi sorunumu kendim çözmek için psikolojiye sarılıyorum, aldığım tek sorumluluk da bu olsa gerek. .. Bulamadım. Kendi kendimi sabote ediyorum, artık araştırma bahanesi ile çalışmıyor başarısızlığı kendi ayaklarıma getiriyorum. Kendime sorabileceğim bazı soruları düşünüyorum, (sorunlarımı çözmek için) Onları da bulamıyorum. Peki ne yapacağım ben? Sorumluluk almaktan korkar hale gelmişken, sorumluluk almanın o kadar kötü birşey olmadığını söyleyerek kendimi mi avutacağım?Yada zaten sınav için başarısız olmuşken "bak o kadar kötü değilmiş" mi diyeceğim kendime?Sevilmek için, terk edilmemek için, başkaları için çalışıyorum adeta, kendim için çalışmazken "bu sefer olacak" diye nasıl söyleyeceğim kendime?Deniyorum ama yapamıyorum. Artık hayallerim ve kendi hayatımı kurabilmem için bir yardıma ihtiyacım var. Bu yazı da hayatımda aldığım 2. Sorumluluk olabilir. . Peki ben ne yapacağım? Öz denetim hakkında kendimi geliştirmem gerektiği aşikar. En azından sınav anına kadar kendimi nasıl çalışmaya zorlayacağım? tavsiyelerinize ihtiyacım var. .