İş Hayatı

Çalışmak istemiyorum ama işten de çıkamam

melisadi14 Ocak 2025 12:29

İşimi sevmek için çabalıyorum ama olmuyor başka iş de yapamam. Artık çalışmak istemiyorum çalışma arzum yok ama çalışmak zorundayım çünkü memurum ve bu işe girebilmek için çok çaba sarf ettim iş bile yapasım gelmiyor çok mutsuz oluyorum ben mutsuz olduğum için etrafımdaki insanlar da etkileniyor ailem çocuğum da etkileniyor sürekli yorgun hissediyorum ve uykulu. Bu işten çıkma olanağım yok maaşım da güzel ama çok mutsuzum ne yapabilirim ben bilmiyorum.

Bu soru 14 Ocak 2025 19:33 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar Sevgili Danışan,


Yaşadığınız durum, oldukça zorlayıcı ve ruhsal anlamda yıpratıcı olabilir. İş yaşamı ile ilgili bu tür problemler, uzun vadede genel yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir. Birlikte bu durumda neler yapabileceğinize daha detaylı bakalım isterim.


İlk adım, şu anda hissettiğiniz duygularını kabul etmenizdir. Yaşadığınız mutsuzluk, isteksizlik ve tükenmişlik duygularının hepsinin normal ve insani olduğunu bilmelisiniz. Özellikle yüksek bir çaba sonucu ulaşılan bir işin beklentileri karşılamaması hayal kırıklığı yaratabilir. Kendinize oldukça şefkatli yaklaşın, zorlanmanızın sizin bir başarısızlığınız olmadığını ve mevcut durumun yarattığı doğal bir tepkisi olduğunu hatırlatmakısınız.


Belirttiğiniz sürekli yorgunluk, isteksizlik ve uykulu olma hali, tükenmişlik duygusuna benziyor olabilir. Tükenmişlik yaşayan kişiler, genellikle şu belirtileri hisseder:

Fiziksel ve duygusal olarak enerji kaybı, ilgisizlik ve verimsizlik, işten uzaklaşma isteği.


Bu durumda, ilk adım tükenmişliği azaltacak yöntemler geliştirmektir:

Her gün işinizde size daha keyifli veya anlamlı gelen küçük bir şey bulun. Ve onu yapmaya çalışın.

Mükemmeliyetçi beklentiler yerine, sadece yeterli olanı yapmaya odaklanın. Tükenmişlik, genellikle kendine yönelik aşırı beklentilerle de tetikleyebilir.


Sevmediğiniz bir işi yapmak zorunda kalmak yorucu olabilir. Ancak işinizi daha anlamlı kılmanın yollarını keşfetmek de oldukça önemlidir. Şu soruları kendinize sormanızı istiyorum:

Bu işte başkalarına nasıl bir katkı sunuyorum?

Şu anda işimden kazandığım neler var? (maddi veya manevi)

İşimde sevdiğim herhangi bir şey var mı?


Eğer bu sorulara olumlu yanıtlar bulmakta zorlanıyorsanız, iş dışı hayatınıza anlam katacak etkinliklere yönelmek de size iyi gelebilir.


İş dışında mutlaka enerji depolamanızı sağlayacak alanlar yaratmaya çalışın:

Küçük de olsa size mutluluk veren faaliyetlerle meşgul olmayı deneyimleyebilirsiniz. Ailenizden ve sevdiklerinizden destek almak önemlidir. Onlarla daha kaliteli zaman geçirmek tükenmişlik hissinizi hafifletebilir.


Kendi başınıza bu duygusal yükü yönetmek zor olabilir. Bir psikologla görüşmek, iş motivasyonunuzu yeniden kazanmak ve tükenmişlik belirtilerini hafifletmek için faydalı olacaktır.


Her ne kadar şu anda bu işten çıkma olasılığınız olmadığını düşünseniz de, gelecekte farklı kariyer yollarını değerlendirmenin size bir rahatlama hissi verebileceğini unutmayın. Alternatif seçenekler üzerine düşünmek bile size iyi gelebilir.


Şu anda yaşadığınız bu zorlayıcı sürecin çözümü sabır ve küçük adımlarla mümkün olabilir. Tükenmişlik hissinizi azaltmak için kendinize yüklenmek yerine, iş dışındaki yaşamınıza yatırım yapmak da önemlidir.


Unutmayın, yalnız değilsiniz. Bu süreçte atacağınız küçük adımlar, daha iyi hissetmenize yardımcı olacaktır.

Kendinizi her gün biraz daha iyi tanıyarak ilerlemek ve psikolojik dayanıklılığınızı artırmak mümkündür. Mutluluk yalnızca işinizden değil, hayatınıza kattığınız anlamdan da gelir.

Bu süreçte eğer mümkünse destek almak, yakın çevrenizle paylaşımda bulunmak da oldukça kıymetlidir. Sosyal faaliyetler, kısa yürüyüşler bile size iyi gelebilir. Vaktiniz yoksa dahi günde 10 dakikanızı yürüyüşe ayırmayı deneyebilirsiniz.

Umarım cevabım size fayda sağlamıştır. Hoşça kalın…


Sevgiler,

Psikolog İrem Bor

Cevaplanmış benzer sorular

İş Hayatı

İş arkadaşlarımın bana haksızlık yaptığını düşünüyorum, bunun için ne yapmalıyım?

Merhaba sizinle bir problemi paylaşmak istiyorum bu konuda yardıma ihtiyacım var. Ben hastanede sağlık personeliyim, hemşire olarak görev almaktayım. Birimim yakın zamanda değişti, yeni bir servise geçtim . Ayrıldığım birimde kötü olaylar yaşadım iftira atıldı bu iftiraları daha fazla kaldıramadığım için bölümümü değiştirdim , yeni servise gectigimde de bu atılan iftiraların hepsi duyulmuştu bu yüzden yeni arkadaşlarıma karşı sürekli kendimi açıklamak zorunda hissediyordum. İlk zamanlar yeni iş arkadaşlarım bana iyi davranıyordu yani en azından ben öyle sanıyordum sonra zamanla bana karşı tavırları değişmeye başladı sebebini bilmediğim bir şekilde tavır almaya başladılar tepki göstermeye başladılar ben de kendimi baskı altında hissediyordum acaba neden böyle davranıyorlar diye sürekli kendimi sorguluyordum işimi daha iyi yapmaya çalışıyordum normalden daha fazla çalışıyordum yapmam gerekenden daha fazla iş yapıyordum ki kendimi onlara kanıtlayayım iyi olduğumu görsünler bilsinler, aslında arkamda konuşulduğu gibi biri olmadığımı görsünler diye sürekli kendimi yoruyordum buna rağmen bunların bana karşı tepkileri değişmeye başladı. Benim son zamanlarda sürekli nöbette hastalığım denk geliyordu bazen reglim nöbetime denk geliyordu ve reglim kötü geçtiği için serum taktırmak zorunda kalıyordum o sıra arkadaşım benim yerime de çalışmış oluyordu ama sonrasında Toparlanınca ben de o kişinin yerine çalışıyordum bazı zamanlar diğer arkadaşlarım hastalanınca onları idare ediyordum normaldir hastalıktır ben idare ederim sizi diyordum. Gün içinde işimiz yokken bazen telefon görüşmeleri yapıyordum uzunca, kendilerine söylüyordum eğer bir iş varsa beni çağırmalarını söylüyordum ki kendileri de bazen telefon görüşmeleri yapıyorlardı birbirimizi idare ettiğimizi düşünüyordum ama bunlar sorumlu ya olayı böyle anlatmamışlar yakın zamanda en son ki nöbetimde yine regldim kötüydüm ilaç aldım ve uyudum biraz 1 saat kadar dinlendim, akşam da arkadaşlarım beni ziyarete geldi yarım saat kadar oturduk o sırada ben yapmam gereken işi yapmıştım arkadaşıma yapması gereken işinin devamını yapıyordu sonraki shift‘e yine yapmamız gereken işleri bana bıraktı kendisi bir kısmını yaptı gerisini bana bıraktı arkadaşlarım gittikten sonra bana tavırlıydı sanki işten kaçıyormuşum gibi halbuki ben yapmam gerekeni yapmıştım o da yapması gerekeni yapmıştı. bana kalan işleri ben bitirdim görevimi yerine getirdim lakin kendisi buna rağmen sorumlu ya arkadaşları gelince oturuyor yapması gereken işi yapmıyor tüm işleri ben yapıyorum diye anlatmış. gün bitti sonraki gün misafirim vardı şehir dışından gelmişti kendisine söz verdiğim için onunla gezmeye çıktım sancım olmasına rağmen ama sabah ilaç alıp çıktım, benim nöbet arkadaşım bana; sadece nöbette iken regli ağrısı oluyor galiba dışardayken ağrın duruyor. şeklinde mesaj attı çok kötü bir imada bulundu ben sorumlumla görüştüm sorumlumun bana söylediği şey şu tüm kızlar senle ilgili bir şeyler söyledi bana genelde senin nöbette bir karın ağrın oluyormuş arkadaşlarınla yemeğe gidince saatlerce gelmiyormuşsun gün içinde telefonla sürekli konuşuyormuşsun tedavi sırasında vizit sırasında, ben ona öyle olmadığını söyledim arkadaşlarımın yanlış anladığını veya eksik ve yalan söylediğini söyledim sorumluma. Tedavi veya vizit sırasında hiç telefon görüşmesi yapmadım . Nöbet arkadaşımla dinleniyorken boştayken telefon görüşmesi yapardım ve bir şey olursa bana seslenmesini söylerdim ki kendileri de farklı bir odaya geçip telefon görüşmeleri yapardı. karşılıklı birbirimizi idare ettiğimizi söyledim ki gerçekten öyle benim nöbetimdedeki bazı arkadaşlar rahatsızlanıyordu kendilerine serum taktırıp dinlendirip onların yapması gereken işleri bile ben yapıyordum ben de rahatsızlandığımda onlara iyi olana kadar beni idare etmelerini söylüyordum serumum bittiğinde hemen ayaklanıp geriye kalan tüm işleri ben yapıyordum kendilerinin yapmasına izin vermiyordum bırakın ben yapayım diyordum buna rağmen onların gözünde ya da sorumlunun gözünde ben sürekli hasta olan işten kaçan nöbette iken hastaymış gibi davranan biriymişim böyle anlatılmış yakın zamanda bir toplantı yapılacak yüz yüze görüştürecekmiş bizi sorumlumuz. kendimi nasıl savunacağımı, bana atılan iftiraların yalan olduğunu doğru olmadığını nasıl söyleyeceğimi nasıl davranacağımı bilmiyorum büyük zan altında bırakıldım manipüle ediliyorum . Bir de olayların üzerinden zaman geçtiği için bir çoğunu hatırlayamıyorum bu yüzden açıklama yapmakta zorlanabilirim ama ciddi anlamda ortada yalan bir durum var çok kötü manipüle ediliyorum bunu duyunca çok üzüldüm bu iş arkadaşlarımın mobbingini nasıl durduracağımı bilmiyorum kendileri bir olmuşlar ve sanırım beni serviste istemiyorlar ama gerçekten öyle biri değilim elimden geleni yapmaya çalışırım sürekli gereğinden fazla iş yapıyorum kendimi fazlaca yoruyorum öğrenmeye çalışıyorum ve maalesef ki kendimi onlara kanıtlamak gibi bir durumum da var ona rağmen beni şu an işten kaçan ya da nöbette iken hastaymış gibi davranan biri olarak görüyorlar ve ki ben buna çok şaşırıyorum. İki gündür bu olaydan dolayı aşırı tedirgin hissediyorum üzgün hissediyorum mutsuzum tüm moralim altüst oldu yine kendimi kanıtlamak zorunda hissettiğim için de kötü hissediyorum nerede hata yaptığımı düşünüyorum kendimi sorguluyorum belki beni yanlış anlamışlardır ya da söylemek istediğim şeyi söyleme şeklim yanlış olabilir ama böyle bir durumda gelip bana söylemek yerine neden direkt sorumluma söylüyorlar neden sorumlu bu şeyleri duyduğunda bana söylemek yerine biriktiriyor bunu da anlayamıyorum şu an sorumlu ve diğer tüm iş arkadaşlarım bana karşı olacak gibi hissediyorum, şimdiden kendimi baskı altında hissediyorum savunmaya çalışacağım ama tedirgin olacağım belki de ağlayacağım bilmiyorum. çünkü zoruma gidiyor çok üzüldüm bunu duyduğumda nasıl kanıtlayacağım doğru olmadığını nasıl söyleyeceğim bilmiyorum sanırım bana inanmayacaklar bu konuda fikrinize önerinize ihtiyacım var lütfen bana bu konuda yardımcı olabilir misiniz?