Eğitim

Daha iyi bir hayat sürmek için ne yapabilirim?

Gizli Kullanıcı6 Haziran 2024 21:50

18 yaşındayım ve okuduğum bölümün önü açık değil hedeflerim var bunları başarmak için neler yapabilirim,kendimi mutlu edebileceğim alanlarım olsun istiyorum gelecek kaygısı yüzünden çok rahatsızım nasıl bir yol izleyebilirim? Bu aralar çok yalnız ve bunalmış hissediyorum

Bu soru 11 Haziran 2024 20:36 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Gelecek kaygısı ile bunalmışlık hissediyor olmanız çok doğal. Şu an ülkenin ekonomik koşulları ve bölümlerin geleceği ister istemez siz de korku, endişe veya bambaşka bir şey uyandırıyor olabilir. Okuduğunuz bölüm ne bilmiyorum fakat bu bölüm ile ilgili düşünceleriniz neler, neden bu bölümü seçmiştiniz? Bu bölüm ile ilgili hayalleriniz, hedefleriniz, düşünceleriniz neler? Bu hedef ve hayallerinizi mercekle inceleyecek olsak bebek adımları ile neler yapabilirdiniz? Nasıl ilerleyebilirsiniz? Bu hedeflere ulaşmak için bir adım seçseniz bu ne olurdu?


Bir işte mutlu olacağımız alanların olması, huzurlu bir çalışmada yapıyor olmamız çok kıymetli. Daha iyi bir hayat sürmek için öncelikle bölümünüzdeki hocalarla görüşmenizi tavsiye ederim, sonrasında bu alanda yeni girişimler yapan insanları linkedin veya instagram gibi sayfalardan bulup onlarla iletişimde kalmanız ve onları takip ediyor olmanız sizlere yeni bir vizyon katacaktır. Yapmak istediğiniz, yapabileceğiniz ve ilgi alanları ile ilgili hesaplar oluşturup bunlara bakıyor olmak ve düzenli incelemek sizlere de iyi gelecektir. Genellikle üniversite bölümleri ile iş alanları bambaşka içerik ve eğitimlerden oluşuyor. Bu sebeple güncelde iş ilanlarında neler arıyorlar, kurumlar işe alırken neye dikkat ediyor, ne istiyorlar? Bunlara bakın ve inceleyin. İşinizi teknolojik bir yere taşıyabilseniz neler yapardınız? Ülkemizde teknokentler var, buralarda yeni girişimlerde stajyer olabilirsiniz. Bölümünüz ile çok ufak bir alakası bile olması yeterli. Bölümünüz ile ilgili stajlar yapabilirsiniz. Alan dışı da yapabilirsiniz. Maksat iş hayatını tanıyor olmak, yeni insanlar ve işlerle tanışıyor olmak. Bir network ağınızın olması kıymetli olacak, peki şunu diyebilirsiniz alan dışı neden yapıyorum? Çünkü yeni işler ve farklı bakış açıları kazanmanızda size destek olabilir. Alanınız ile ilgili yeni eğitimler, kurslar varsa bunlara yazmanız. Çabalayan, çalışan insanların yolu engebeli olabilir ama başarı engebeli yollardan çıkan insanlar içindir. Sizin daha şimdiden başarı ve huzur yolunu arayan bir genç olduğunuz çok belli, umarım en yakın zamanda istediğiniz, hayal ettiğiniz yerler için bir başlangıç yapmış olursunuz.


Sağlıklı günler dilerim.

Psikolog Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Eğitim

Psikolojiye takmış, yks için 2. Mezun senesinde olan birine öz denetim hakkında tavsiyeniz ne olurdu?

Psikoloji okumaya çok takmış durumdayım. Fakat yks senemde 2. Mezunumdayım. Daha çok yks odaklı olmam gerekirken psikoloji hakkındaki merakıma yenik düşüyorum. Kendimi geliştirmem gerekiyor gibi düşüncelere dalıp kendimi kitaplar okurken makaleler arasında gezerken buluyorum. Asıl odaklanmam gereken konuya odaklanamıyorum. Aslında kaçıyorum çünkü üniversiteye gitmekten korkuyorum. Ailemden ayrılmak benim için çok zor, tıpkı bir bebek gibi onlara muhtaç hissediyorum. Ailem beni sorumluluklarla değil bizzat yöneterek büyüttüler. Elim kolum bana ait değilmiş, o üniversiteye kendim gidemezmiş gibi hissediyorum. Ayriyetten çok mükemmelliyetçi bir insanım. Başarı hakkında da birçok kaygım var. Başarısızlık benim için terk edilme korkusuyla, eziklikle, harika olmamakla bezenmiş durumda. Üstelik 2 senedir hiç sıkı çalışamıyorum, sınav anında da kendimi yapamazken buluyorum. Resmen beynim çalışmama engel oluyor ve işte o başarısızlık ayağıma geliyor. Kendime dair bir öz denetime nasıl sahip olacağımı nasıl onlardan ayrılacağımı bilmiyorum. . Ailem güncel olarakta bana güven duymuyor, sorumluluk almam gereken konularda sorumluluk alamıyorum ki pratik yapabileyim. 3 yıldır kendi sorunumu kendim çözmek için psikolojiye sarılıyorum, aldığım tek sorumluluk da bu olsa gerek. .. Bulamadım. Kendi kendimi sabote ediyorum, artık araştırma bahanesi ile çalışmıyor başarısızlığı kendi ayaklarıma getiriyorum. Kendime sorabileceğim bazı soruları düşünüyorum, (sorunlarımı çözmek için) Onları da bulamıyorum. Peki ne yapacağım ben? Sorumluluk almaktan korkar hale gelmişken, sorumluluk almanın o kadar kötü birşey olmadığını söyleyerek kendimi mi avutacağım?Yada zaten sınav için başarısız olmuşken "bak o kadar kötü değilmiş" mi diyeceğim kendime?Sevilmek için, terk edilmemek için, başkaları için çalışıyorum adeta, kendim için çalışmazken "bu sefer olacak" diye nasıl söyleyeceğim kendime?Deniyorum ama yapamıyorum. Artık hayallerim ve kendi hayatımı kurabilmem için bir yardıma ihtiyacım var. Bu yazı da hayatımda aldığım 2. Sorumluluk olabilir. . Peki ben ne yapacağım? Öz denetim hakkında kendimi geliştirmem gerektiği aşikar. En azından sınav anına kadar kendimi nasıl çalışmaya zorlayacağım? tavsiyelerinize ihtiyacım var. .

Eğitim

Akranlarım, bana karşı neden böyle davrandılar?

Eğitim hayatım boyunca hep çok başarılı bir öğrenciydim. Öğretmenlerim ve yakın çevrem tarafından hep takdir edildim. Çok saygılı ve efendi biti olduğumu herkes, söyler. Her başarı, beraberinde bazı sorunları da getiriyor. Örneğin ilkokulda ve ortaokulda sınıf arkadaşlarım, sınıfta herkesin doğum gününü parti ile tek tek kutlarken sıra bana gelince-birkaç dostum hariç- hep es geçtiler. Ötekileştirildiğimi özellikle hissettim. Lisede çok mutluydum. Rüyalarda yaşıyor gibiydim. Üniversiteye geçiş sınavında ilk 900'de yer aldım ve istediğim bölüme yerleştim. Düzenli ve disiplinli olarak çalıştım. Üniversitede sınıf arkadaşlarım tarafından gene dışlandım, ötekileştirildim. Onlara karşı hiçbir şey yapmadım. Kendi hâlimde ders çalıştım. Kımseyi kırmadım. İncitmemeye özen gösterdim. Ama onlar, benimle hiçbir şey yapmak istemediler. Sınıfça etkinlik yaptıklarında bana hiçbir zaman haber vermediler. Hep, yalnız kaldım. Ben etkinlik yaptığımda gerek aynı bölümden gerekse farklı bölümden arkadaşlarımı çağırıyordum ama genel olarak benimle bir şey yapmak istemediler. Üniversitede dışlandığımı, ötekileştirildiğimi, istenmediğimi, yalnızlığın acı yüzünü iliklerime kadar hissettim. Üniversite hayatım boyunca sadece yurt arkadaşlarımla eğlenebildim. Bazen acaba bende mi sorun var diye düşündüm. Benden yaşça büyük olanlar, hocalarım, öğretmenlerim; beni hep çok sevip takdir ettiler ama akranlarım, beni hiçbir zaman istemedi. Acaba neden?

Eğitim

Disleksi ve dikkat eksikliği mi var bende?

Çocukken yalnız bir çocuktum okul zamanı gelince anaokuluna başladı hatırladım kadarıyla en keyifli iyi sayılabilecek günlerdi ama sonra ilkokul birinci sınıf başladı benim hayal ettiğim gibi gitmedi hayallerim yıkıldı okuma da güçlük yazm da güçlük matematikte güçlük yaşadım ben de herkes gibi yapmak istiyordum ama bir neden dolayı yapamıyordum öğretmen kötü davrandı başka okula kaydımı aldırdık zaman geçti ben yine zorlandım bir sorun var diye anneme söylediler meğersem ben hem disleksi hem de dikkat eksikliği varmış ama çok değil akranlarım bile fark ettiler benle uğraştılar kimse destek olmadı babam dünyadan haber annem beni kusurlu gördü görmedim zaman geçti ortaokulla gidince kendimi biraz çözdüm yapmaya çalıştım ama temel yoktu aradan zaman geçti liseye geçtim lise özel okuldu zengin okullu değil okulda herkes birbirine alıştı bir tek ben alışamadım sanki her taraf aydınlıktı bi an da karanlık basınca gerçekleri görmek zorunda kaldım onlar kaynaşmışlardı ve sıra bana gelmişti akranlar benimle uğraşıyordu ama bu sefer farklıydı çünkü öğretmenlerde bana iyi davranmıyordu okuldan eve gelince ağlardım hem de çok kaşım duruş bozukluğum yanlış telaffuz solak olmam gibi şeyler en sonunda ben onların dediği gibi biriyim demeye başladım yıprattı beni sonun da okul bitti ama gel bana sor nasıl bitti bana hep derler ki sen farklısın anlamazdım kafam silmişim tam nasıl öğrendim bilmiyorum annem az çok normal davranmamış olmamdan şüphelenmiş söylememiş o zaman ruh sağlığına götürünce anlamış çok üzülmüş şuan da f harfini söylemiyorum disleksi ya da dikkat eksikliğinden olabilirmi yetişkin disleksi varmı