Gerçekten çok isteyip yapamamak mümkün mü?

Bir şeyi gerçekten çok istiyorsanız evrende onun için çabalar dediler ama ben üç senedir psikoloji için YKS sınavına girdim. Çalışamadım, çalışmadım. Çalışmaya çalıştım ama. Neden olmadı? Oysaki ben gerçekten istemiştim. Çok istemiştim hocam. Bir kaç güne açıklanıyo sonuçlar (girdiğim üçüncü senenin sonuçları). Evet iyi bir yerde psikoloji gelmeyecek o zaman ne anlamı kaldı hayatın. İlerde hayal ettiğim ben yok artık. Tembel değilim biliyorum inanın değilim ama neden olmadı, neden? Bunu bir başkasına anlatamıyorum, basit görünüyor derdim herhalde ama beni ne kadar kötü hissettirdiğinin farkında değiller. İsteyip yapamamak? Tek cevabı belki de yeterince istemediğim midir? (Bir hocam böyle söylemişti)

Zorlamalı mıyım istemek için? Peki ya mümkün mü bu? Kendimi uzun süredir psikolog kılıfına koydum herkes bundan haberdar. Benim çok iyi bir psikolog olacağıma inanıyorlar peki ya neden? Kafam çok karışık psikoloji benim için aşk gibi bir şey oldu. Kavuşamadık bir türlü artık mümkün bile değil. Yaşlandım gibi hissediyordum. Yaşıtlarım benden ilerde ilerliyor çünkü. Belki de aslında hiç öyle kafamda kurduğum hatta taptığım o mesleği yapmayacağım (PSİKOLOG). Neden ama? Benim hayallerimde büyük yeri vardı. Şimdi ben ben olmaktan çıkarım gibi. Psikolojiyi inat mı ettim acaba diye de düşünüyorum bazen ama inat bir noktada iyi bir şeydir, iyi noktasını görmedim ben. Bence bu psikoloji benim için aşk. Düşünmek güzel hayal kurmak güzel ama beraber olamıyoruz. Kendimi buna bu kadar bağlamak ne kadar doğruydu? Benden ne olur?