Merhabalar. Yaşadığınız travmatik etkinin şu anda da sürdüğünü anlayabiliyorum ve üzüntümü sizinle paylaşıyorum. Deprem, sel, yangın gibi felaketlerden sonra kişinin kendini uzun bir süre güvende hissedememesi çok sık gördüğümüz bir tablodur. Daha öncesinde güvenli olan dünya artık onun için öyle değildir, oysa güvenlik ihtiyacı yeme, içme, uyuma gibi en temel ihtiyaçlarımızdan sonra gelen ilk ihtiyaçtır. O yüzden bu ihtiyaç karşılanmadığında yaşamınızdaki diğer alanların da etkilendiğini söyleyebilirim. Herkes travma yaşayabilir ancak birçok insan bununla başa çıkabilmeyi öğrenerek yaşamına devam etmektedir. Sizin başa çıkamama nedenlerinizi fark etmeniz önemlidir. Öncelikle kayıplar yaşamışsınız; bu kayıplarla nasıl başa çıktınız, özellikle depremde yakınlarını kaybeden kişilerde ertelenmiş yası çok sık görüyoruz. Kişi o an kendi can güvenliğini sağlamaya çalışırken diğer insanların kaybını tam olarak idrak edememiş ve üzüntüsünü paylaşamamış olabilir, ve o zamanlar yaşayamadığınız yas sürecini şu anda yaşıyor olabilirsiniz. Şu an neler hissetttiğinizi, bu kişileri andığınızda bedeninizin nasıl tepki verdiğini, bu yasla nasıl başa çıkmaya çalıştığınızı fark etmeye çalışın. Kendinize şefkatle yaklaşın, ölüm gerçeğiyle birçok kez yüzleşmişsiniz ve bu kolay değil. Depremden sonra sallanma hissi çok yaygındır. Şu anda depremi yaşantılayan birçok kişi evde durup dururken sallanıyor gibi hissettiğini söyler. Burada sallantı belki bir uçak geçtiği için belki de evin önünden yüklü bir araba geçtiği içindir. Ancak beyin bu sallantıyı depremle eşleştirir. Zihninize kızmayın sizi korumaya çalışıyor, böyle bir şey hissettiğinizde kaç komutunu vermek için uğraşıyor. Burada hem zihninizi hem de bedeninizi rahatlatmanız gerekir. Bu şekilde hissetmeniz genellikle geçmiş yaşamda takılı kaldığınız ve gelecekte de bu yaşantının tekrar edebileceğini düşündüğünüz içindir. Peki ne kadar şu andasınız ? Şu anda var olmak önemlidir, bir ayağınız geçmişte bir ayağınız gelecekte gibi, 2 ayağınızla birlikte şimdi ve burada olmanız gerekli. Bunun için kaygı azaltma tekniklerini kullanabilirsiniz. Özellikle Mindfulness teknikleri zihin ve beden gevşemesi için oldukça etkilidir. YouTube üzerinden mindfulness enstitünün egzersizlerine mutlaka bakmanızı öneririm. Kendi başınıza uygulayabileceğiniz birçok etkili egzersizi bulabilirsiniz.Sevgili danışan sorunlarla her zaman tek başımıza mücadele edemeyiz, terapi bu yüzden var. Kendi başa çıkma yöntemleriniz yeterli olmadığında size sağlıklı başa çıkma yöntemleri sunmak ve kendinizle yüzleşmeniz için psikolojik destek almanızı öneririm. sevgiler.

Psk.

Psikolog

Merhabalar. Dürtüsel davranışlarınızdan rahatsız olduğunuzu anlayabiliyorum. Sizi bu davranışlara iten nedenleri fark etmek önemli. Eşinizi sürekli arayıp, mesaj atmanızı sağlayan duygu ve düşünceleriniz vardır. Eşinizle nasıl bir ilişkiniz olduğu çok önemlidir. Bu güvenli bir ilişki mi ? eşinizin sizinle olmadığı vakitlerde sizi rahatsız edecek davranışlarda mı bulunduğunu düşünüyorsunuz? Bu düşüncenizin kanıtları nelerdir ? Geçmişte size yalan söylemiş olması veya sizin istemediğiniz ortamlarda bulunması bu davranışları yeniden sergileyeceğini düşünmenize neden olmuş olabilir, ya da geçmişte hiç böyle bir neden olmaksızın aynı düşüncelere kapılabilirsiniz. Neden olmaksızın kapıldığınız düşünceler evhamdır. Kanıtı yoktur, aksini düşünmenizi gerektirecek bir çok durum varken siz yine de o düşüncelere saplanıp kalırsınız, bu düşünceler oldukça zorlayıcıdır.Diğer yandan bu ilişkide ne kadar ilgi ve sevgi aldığınızı düşünün. Eğer yeteri kadar ilgilenilmediğinizi düşünüyorsanız eşiniz dışarıya her çıktığında bu düşünceniz pekişir, hemen ardından aşırı mutsuz, ilgisiz hissedebilirsiniz, bu duygular o kadar yoğundur ki başa çıkmak için bir şeyler yapmanızı gerektiğini düşünür ve daha öncesinde sizi kısa da olsa rahatlatan davranışı tekrar edersiniz (arama, mesaj atma) ancak davranışınız sonucunda yaşadığınız olumsuzlukların ve sizi nelere meyilli hale getirdiğini fark etmelisiniz. Bu davranış sizi kısa sürede koruyormuş gibi gözüken ama sorunlarınızın sürmesine sebep olan bir davranış. Sevgili danışan düşüncelerin içeriğini değiştirmek zordur; neden böyle düşünüyorsun ki bu çok saçma desem düşüncelerinizi değiştiremezsiniz değil mi ? düşüncelerinizin takıntılı düşünceler olduğunun farkındasınız, değiştirebilseydiniz eminim ki değiştirirdiniz. Bir şeyler yapmalısınız, davranışlarınızı değiştirmelisiniz. Bunu aşamalı olarak yapabilirsiniz. Örneğin eşiniz dışarı çıktığında ona 1 saat hiç yazmamayı deneyin (bu size sıkıntı verecektir) 1 saatin sonunda 1 saat durabildim 1 saat daha durabilirim diye düşünerek 2 saat boyunca hiç iletişim kurmamayı deneyin; göreceksiniz ki kaygınız azalacak ve kaygıyla başa çıkmayı öğreneceksiniz. Aynı davranışı sergilediğinizde aynı sonuçları aldığınızı fark edin, öncelikle sizi bu davranışlara iten faktörleri bulmak önemlidir, nedenler mutlaka vardır. Hislerinizi düşüncelerinize kanıt olarak alıyor olabilirsiniz; böyle hissediyorsam kesin şöyledir gibi ifadeler kullanıyorsanız bilin ki falcılık yapıyorsunuz, bunu değiştirmenin zor olduğunu bilmekle birlikte başarabilirsiniz, içinde mutlu ve huzurlu olduğunuz bir ilişkiye hakkınız var. Diğer yandan konunun yalnızca sizi ilgilendirmediğini fark edin. Eşinizin davranışları ve söylemleri sizin bu düşüncelerinizi tetikliyor olabilir, nihai sonda kavga ediliyor ve yaptıklarınız yüzünden suçlu hissettiriliyor olabilirsiniz, kaygılarınız anlaşılmaya çalışılmıyor olabilir. Sağlıklı bir ilişkide nedenlerin konuşulması ve beraber neler yapılabileceğine bakılması gereklidir. Bu sorunla başa çıkmakta zorlandığınızı anlayabiliyorum, tek başınıza halletmek zorunda değilsiniz. Bir uzman desteğiyle ilerlemek oldukça faydalı olacaktır, terapi nedenleri fark ettirerek değişim için yolunuzu açar.sevgiler.

Merhabalar. Akademik yaşamınızda motivasyon eksikliği yaşadığınızı anlayabiliyorum. İçinde bulunduğunuz durumu doğru değerlendirebilmekte fayda var, kendinize oldukça eleştirdiğinizi görebiliyorum ancak bu davranışınızın kaynağını, koşullarını fark etmeniz gerekli. Ders çalışma davranışı genellikle keyif alınan bir davranış değildir, kişiler ders çalışmanın sonucu olarak kazanım elde edecekleri için (sınavda iyi bir puan alma, dersi geçmek, bilgi hazinesini doldurmak vs.) ders çalışırlar. Diğer yandan kimileri ders çalışma motivasyonuna sahipken kimileri değildir ve bir türlü ders çalışmaya başlayamazlar. Geçmiş yaşamınızın çalışmak isteyip ama bir türlü çalışkan biri olamamakla geçtiğini söylüyorsunuz; yalnızca şu an böyle bir süreçten geçiyor olsaydınız şu sıralar yaşadığınız olaylarla, ruhsal durumunuzla ilgili olduğunu söyleyebilirdim. Ancak uzun süredir bu soruna sahip olduğunuz için akademik olarak ne istediğinizi, ne amaçladığınızı düşünmelisiniz. Kendinizi 5 yıl sonra bugün ne yapıyor olarak görüyorsunuz? 5 yıl sonra;⬇️Nasıl bir işiniz var ? mesleğiniz ne ? mesleğinizde neredesiniz ? ⬇️Peki bu mesleği yapabilmek ve bulunduğunuz konuma gelebilmek için ne yapmış olmanız lazım ? Nasıl bir okul hayatı geçirmeniz lazım ? ➡️Gelecekteki beklentilerinizin farkına varın, istediğiniz geleceğe sahip olmak için şu an neler yapmanız gerektiğini fark edin, şu anınız geleceğinizi şekillendiriyor. Şu anınızı değiştirme motivasyonunuz yoksa bile geleceğinizi şekillendirme motivasyonu sizi harekete geçirebilir.Bu süreçte kendinize sonuç değil süreç hedefleri koyun. Sınavda şu puanı almam lazım ve bu sınavı geçmem lazım düşüncesi sizi daha çok kaygılandırarak ders çalışmanızı erteletebilir. Bu hafta şu konulara çalışacağım, şu sayfalardan özet çıkaracağım, konuyla ilgili video izleyeceğim gibi sonuca götürecek ancak süreç hedefleri belirleyin. Erteleme davranışınızın altında bir işe başladığınızda onu en mükemmel şekilde yapmak istemeniz yatıyor olabilir. Mükemmeli yakalamak için de doğru yer ve zamanı bekliyor olabilirsiniz, ancak bu şekilde durumu erteleyerek zaman sizi sıkıştıracak ve ortaya koyabileceğiniz potansiyelinizden çok daha azını göstereceksiniz. Yarım saat çalışmak da bir “çalışma”dır, yarım saat verimli olarak çalışmak “iyi bir çalışma” dır. Ancak sınavlarınız için yeterli olmadığının farkındasınız, o zaman yapabildiğiniz bir davranışın süresini arttırmanız gerekmektedir. İşin sonunda sonuçlarınız için “çok daha iyisini yapabilirdim” demek suçluluk hissettirebilir.Kendinizi cezalandırmayın, nedenleri fark edin, olduğunuz bölümün sizin için ne kadar tatmin edici bir yerde olup olmadığını düşünün, yaşamınızın diğer alanlarında da bir işe başlayamama ya da sürdüreneme ile ilgili şikayetleriniz varsa bu yine sizin ruhsal durumunuzla ilgilidir, buraları değerlendirmek için uzman desteği almanızı öneririm, terapi nedenleri fark etmenizi ve değişimi sağlar.sevgiler.

Merhabalar. Olaylar karşısında verdiğiniz istemsiz tepkilerden rahatsız olduğunuzu anlayabiliyorum. Bu bir sonuçtur, burada neden böyle davrandığınız/tepki verdiğinizin anlaşılması için o sırada zihninizden geçenlerin ve hissettiklerinizin farkına varmanız önemlidir, bunlar sizin nedenlerinizdir.Olay: müdürünüz ve memurlarla gittiğiniz ağaç dikiminde yüz seğirmeleri yaşamanız.O anki düşüncenizi fark etmeye çalışın; gözlerin üzerinizde olduğunu hissettiğiniz bir an… bu kişiler için tedirgin edici ve stres yaratan bir durum olabilir. Diğer insanların odağının tamamen sizde olduğunu düşünmeniz aşırı düzeyde kendinize odaklanmanıza neden olur. Bu kişiler çekindiğiniz kişiler olmasa bile bu kişilerle yaşadığınız olaya yüklediğiniz anlam bu sorunu yaşamanıza sebep olabilir. Diğer insanlar tarafından odaklanıldığınızda, gözler üzerinizde olduğunda bu kişiler tarafından değerlendirildiğinizi düşünebilirsiniz. Bu değerlendirmeler zihninizde olumsuz değerlendirmeler olarak var olabilir. Örneğin yaptığınız davranışlara dikkat edildiğini düşünürseniz elinizi kolunuzu nereye koyacağınızı bilemiyor olabilirsiniz, diğer insanların sizin dış görünüşünüzle ilgili olumsuz değerlendirmelere sahip olduğunu düşünüyorsanız, saçınıza, makyajınıza, kıyafetlerinize aşırı odaklanırsınız. Bu zihnin orası senin savunmasız bölgen orayı koru deme çabasıdır. Bu yüzden yüz seğirmenize ilişkin o sırada zihninizden neler geçtiğini düşünmeye çalışın, diğer insanların düşüncelerinin üzerinizdeki etkisini düşünün. Burayı kabullenin. Neler hissettiğinizi anlamaya çalışın; bu bir kaygı olabilir, kaygı hepimizin hayatında var olan bir duygudur ancak bununla başa çıkılamadığında o an ki işlevselliğimizi, orada var olmamızı engelleyebilir.Gülme isteğinizin o konudan bağımsız olmadığını anlıyorum, yani bir şeye gülüyorsunuz, belki birileriyle beraber gülüyorsunuz. Kendi kendinize de gülebilirsiniz, zihnimize gelen komik anılar, görüntüler sonrası kendi kendimize gülmemiz dahi çok anlaşılırken sizin bir olaya özgü ancak olaydan sonra da devam ettirdiğiniz gülmeleriniz hiçte anormal değil. Kendinizi gülmemek adına zorladığınız için karnınız ağrıyor olabilir. Burada diğer insanların o konuyu gözünüzden yaş gelecek kadar komik bulduğunuzu düşünmelerini istemiyor olabilirsiniz, ancak gülmek oldukça pozitif bir eylemdir ve diğerlerine komik gelmeyen şey size oldukça komik gelebilir, burada o konu yaşanırken gülmekten çekinmeyin ve duygularınızı ifade edin, dilerim gözünüzden akan yaş hep gülmekten olur.. Böyle bir an yaşadığınızda diğer insanlara durumu anlatabilirsiniz, anormal karşılanmadığını göreceksiniz. Gülerken “gözümden yaş geldi, ben gülmeyi zor dururum” gibi karşı tarafa vereceğiniz dönüşler yanlış anlaşılmalarınızın önüne geçebilir.Sevgili danışan bu konunun zihninizi oldukça kurcaladığını anlayabiliyorum, kendinizde psikolojik bir sorun olduğunu düşünüyorsunuz, böyle bir sorun olmasa dahi böyle düşünüyor olduğunuz için bir uzman desteği almanızı öneririm, buraya yansıtmadığınız farklı detaylar da terapi almanız için nedenler olabilir.sevgiler.

Merhabalar. Çocukluktaki deneyimlerimizin şu anımızı etkilediğini biliyoruz, bu bir gerçek. Bunun farkında olarak kurduğunuz bağlantılar oldukça önemli ancak sorunlarınızı ortadan kaldırmıyor. Bu da çok normal, fark etmek gereklidir ancak tek başına yeterli değildir. İlk olarak karamsarlıkla ilgili düşüncelerinizi ele alalım;İşinizden memnun değilsiniz ve değiştirmek istiyorsunuz ancak rahat bir iş bulamama korkusu ile patronunuzdan çekindiğiniz için bu davranışı sergileyemiyorsunuz. İkisi de henüz olmamış olan olaylarla ilgili duyduğunuz kaygıdır. İçinde bulunduğunuz durum sizin kafanızı karıştırmıyor; işinizden memnun olmadığınızı biliyorsunuz, sizi davranışa geçirmeyen şey kaygınızdır. Bu kaygı sizi gelecekte olabilecek olumsuz senaryolara karşı korumaya çalışır, ancak sağlıklı bir şekilde başa çıkılmadığında ilerlemenizi durdurur. Rahat bir iş bulup bulamayacağınızı görmeniz için iş aramalısınız, bunu şu anki işinizde çalışıyorkende yapabilirsiniz. Şu anki işiniz iş aramanıza engelse bir karar vermelisiniz; İş yerinde bir şeylerin düzeleceğinine dair inancınız var mı ? yoksa her gün sizin için çok daha zor mu oluyor ? Her gün daha kötü olacağını düşünüyorsanız, evet her gün daha kötü olacak ve siz bir şeyler yapmadığınız sürece sorunlar devam edecek ve siz yeni bir işe başlayamıyor olacaksınız.Başa çıkma yöntemlerinizi gözden geçirin. Kendinizi hassas olarak değerlendiriyor olabilirsiniz. İş bulamazsanız ne olur ? işsizliğe nasıl bir anlam yüklüyorsunuz? Bir süre işsiz kalmakla başa çıkamaz mısınız ? Bir şeyler olduğunda onunla o zaman ilgilenirsiniz, siz şu anınızı nasıl daha iyi bir hale getireceğinizle ilgilenmelisiniz.Evlilik insan yaşamındaki belli kritik olaylardan biridir. Bu süreçle ilgili kaygılanmanız çok normal. Nişanlanan ve evlilik sürecindeki hemen herkes doğru olanı mı yapıyorum? bunu başarabilecek miyim ? diye düşünür. Var olan kaygılarınızla savaşmak yerine onları kabullenin ve “evet şu anda böyle hissediyorum ama bu geçecek” diyebilmek önemlidir.İnsanlara hayır diyememe ve ödün vermenin altında ilgi ve sevgi görme ihtiyacı yatar. Bu ihtiyaç çocuklukta doyurulmamış olabilir, ya da çocuklukta yalnızca başarılı olduğunda, uslu durduğunda, büyüklerinin istediklerini yaptığında onaylanan ve sevilen çocukların yetişkin yaşamlarında da diğerlerinin istediği gibi biri olma davranışı hakimdir, ilgi ve sevgi ihtiyacı yetişkin yaşamda da devam eder.Sevgili danışan ilkokul öğretmenlerinin kişiliğimiz üzerindeki etkileri araştırmalarla kanıtlanmıştır. Yaşamı öğrenmeye çalıştığımız yaşlarda zorba öğretmenler/öğrencilere maruz kaldıysak kişiliğimiz buna göre şekillenebiliyor. Öğretmeninizin davranışlarını ve söylemlerini içselleştirmiş olabilirsiniz, ancak siz o seslerden çok daha fazlasısınız, kendi eksikliklerini ve sağlıksız ruhsallığını öğrencileri üzerinden tatmin etmeye çalışan birinin yorumlamasına ait değilsiniz. İçinizdeki eleştirel öğretmen sesini kısmanız gerekli, yaşamınızın kıymetli taraflarını ortaya çıkarmalısınız.Olumsuz içsel sesleri susturmak, nedenleri kabullenebilmek ve değişme cesaretini bulabilmek terapiyle çok daha kolay bir hale gelir, uzman desteğiyle sorununuzun üstesinden gelebilirsiniz.sevgiler.

Merhabalar. Nişanlınıza karşı yoğun kıskançlık duyguları yaşadığınızı anlayabiliyorum. Diğer yandan bu kişi sizde güvensizlik oluşturacak davranışlarda bulunmamasına rağmen güvenle ilgili sorunlarınızın olduğunu da görebiliyorum. O halde burada şunu düşünebilmek önemlidir. Bu düşüncelerim ne kadarı karşı tarafla ne kadarı benimle ilgili ? Sizinle ilgili olan kısımla ilgili şunları düşünebilirsiniz. İlişkilere bakış açınız nedir ? Erkeklerin güvenilmez olduğunu düşünür müsünüz ? Şu anda nişanlı olduğunuzu belirttiniz, evliliğe dair bir adım atmışsınız, bu adımlarınızın vardığı nokta sizi korkutuyor olabilir mi ? insanların evlilikte değiştiğini düşünüyor olabilirsiniz. Evlenen insanlardan aldığınız duyumlar nedeniyle böyle düşünmeniz çok olası, ya da bu söylemlere sık şahit olduğunuz bir evde büyümüş olabilirsiniz. Doğup büyüdüğünüz evde durumun nasıl olduğunu düşünün, anneniz ve babanız arasındaki ilişki nasıl, ya da nasıldı ? evliliğin dair ilk düşüncelerimizin oluştuğu evimizde işler yolunda gitmediğinde evliliğe ve eş olmaya olumsuz anlamlar yükleyebiliriz, özellikle güvensizlik yaşanan durumlara şahit olduysanız insanların güvenilmez olduğunu düşünebilirsiniz.Sizinle ilgili olan kısımlar buralardır. Neler yapabileceğinize geldiğimizde öncelikle “böyle düşünmenin sebebi benimle ilgili olabilir” diyebilmek önemlidir, daha sonrasında zihninizden atamadığınız düşünceleri ele almak gereklidir.Nişanlınıza tam olarak güvenemediğinizi belirttiniz, yani nişanlınız %100 güvenilecek biri değil. Ve siz birine tam olarak güvenmek istiyorsunuz; öncelikle tam olarak güvenmenin sizdeki karşılığını fark edin ve ne olsaydı karşı tarafa tam olarak güvenebileceğinizi düşünün. Bunu yaptıktan sonra nişanlınızın tam olarak güvenilmez olduğuna dair kanıtları sıralayın;Böyle düşünmenizi sağlayan davranışları, söylemleri…. ya da hisleriniz mi kanıtınız ?Anti kanıtları düşünün; nişanlınızın güvenilir biri olduğuna dair kanıtlarınız neler ? örneğin şüphelendirecek bir şey yapmadığını düşünüyorsunuz ancak düşüncenizi yaşama döktüğümüzde şüphelendirecek bir şeyler var mı yoksa davranışlarından/söylemlerinden hangi yönleriyle bu kişiye güvenebilirsiniz. Buraları gerekirse kağıda dökmek ve görebilmek önemli.Kaygılarınızı karşı tarafla paylaşmak önemlidir. Bu sizi yetersiz kılmaz. Tek başınıza halledebileceğiniz bir sorun değil, sizi bu konuda tetikleyen davranışlardan uzak durması önemlidir, beraber bu konuyla ilgili neler yapabileceğinizi düşünün; birbirinize güvenmekle ilgili bu zamana kadar neler yaptığınızı, nelerin eksik kaldığını birbirinizle paylaşın. Güven bir ilişkinin temelinde yatar ve ileride oluşabilecek sorunları bugünden konuşabilmek önemlidir.Tek başınıza halledemeyeceğiniz bir durum olduğu gibi bazı zamanlar çiftler sorunlarının üstesinden kendi çabalarıyla gelememektedirler, bu noktada bir uzmandan yardım almak, çift terapisi ile ilerlemek işinizi oldukça kolaylaştıracaktır. Burayı da değerlendirmenizi dilerim.sevgiler.

Merhabalar. Ölüm; üzerine konuşmaktan bile çekinebileceğimiz ancak hepimizin farkında olduğu ve zaman zaman aklımıza gelen bir olgudur. Yaşamda büyüdükçe birilerinin ölebileceğini kabulleniriz, kendi yaşamımızın da bir gün son bulacağını biliriz ancak her an buna dair tetikte olursak oldukça zorlanırız, şu anda kendi yaşamınız adına olmasa da annenizin yaşamı hakkında tetikte olduğunuzu anlayabiliyorum. Annenizin hastalığıyla başa çıkmakta zorlanıyorsunuz ve bu süreçte kendinizi suçladığınızı da görebiliyorum. Sevgili danışan suçluluk hissini en sık gördüğümüz yer “yas” sürecidir. Yas yalnızca ölen kişinin ardından yaşadığımız bir dönem değildir. Şu anda annenizin sağlıklı halinin yasını tutuyor olabilirsiniz. Burada şöyle yapsaydım nasıl olurdu, böyle yapsaydım belki de bunlar başımıza gelmezdi gibi kendinizi suçlayacak düşüncelere sahip olabilirsiniz. Suçluluk duygusu çok yoğun bir duygudur ve yaşamın pek çok alanında kendini gösterir, günlük yaşama devam etmeyi zorlaştırır. Suçluluk duygusuna nasıl eriştiğinizi fark etmekte fayda var. Annenizin hastalığına sebep olduğunuzu ve sizin yüzünden mutsuz ve evliliğini sürdürmek zorunda olduğunu düşünüyorsunuz. Bu düşüncenizin kanıtlarını düşündünüz mü ? ne duydunuz ve ne yaşantıladınız ki bu düşüncelere sahipsiniz ? yoksa böyle düşünmenizi sağlayan şey hisleriniz mi ? Anti kanıtları düşünün; çocukların ebeveynlerinin evliliklerine dair bir sorumluluğu yoktur, ebeveynler birçok nedenle evliliklerini sürdürme kararı alabilir, sizin başa çıkılamayacağını düşündüğünüz durumlarla anneniz başa çıkabiliyor olabilir, çocuk tek başına evliliği sürdürmek için yeterli değildir, öyle olsa bile bu sizinle ilgili değildir, siz ebeveynleriniz aracılığıyla dünyaya geldiniz ve şu anda var oldunuz, kendinize eleştirel iç sesinizle yaklaşmayın. Annenizin hastalığa geldiğimizde ise organik nedenlerin oldukça önemli olduğunu, bunun yanında kişinin ruhsal durumunun ve yaşantılarının da sağlığını etkilediğini biliyoruz. Nedenini kesin olarak bilemeyiz, peki ne yapabiliriz ? değiştiremeyeceğimiz şeyler adına endişelenmek yerine şu anda ne yapabilirizi düşünmek önemlidir. Annenize bu süreçte yardımcı olmak, onun daha iyi hissetmesini sağlamak, beraber vakit geçirmek ve bir şeyler paylaşmak annenize oldukça iyi gelecektir. Annenizin hastalığına yaklaşımını fark edin ve bu yaklaşımı zorlaştıracak durumlardan kaçınmaya çalışın.Yaşamaya hakkınız olduğunu bilin ve buna izin verin, sürekli tetik halinde yaşamak sizi güçsüz ve mutsuz kılar. Akıp giden yaşamda bir yeriniz olduğunu bilin. Farklı rolleriniz var; birilerinin arkadaşısınız, belki birilerinin öğrencisi, belki de birilerinin çalışanısınız, bir şeyleri çok başarılı yapıyor olabilirsiniz, belki yaratıcı birisiniz, belki de çok iyi bir dinleyisiniz. Olumlu ve güçlü yönlerinizi ortaya çıkarmaya çalışın. Bu sorun günlük yaşamınızı zorlaştırabilir ve işlevselliğinizi bozabilir, daha iyi hissetmek adına tek başınıza mücadele etmek zorunda değilsiniz, bu noktada bir terapi desteğiyle ilerlemek faydalı olacaktır, psikolojik destek başa çıkmanızı kolaylaştırır.sevgiler.

Merhabalar. Yaşamda kritik olaylar vardır, evlilik bunlardan biridir. Evlilik ile yaşamınızda yeni bir rolünüz olacak ve şu anda bu rolün getirdikleri sizi kaygılandırıyor olabilir. Belirttiğiniz gibi çok mutlu ve istekli olsanız da bunu yaşamanız normal çünkü evlendiğinizde nasıl hissedeceğinizi bilmiyorsunuz. Nişan gibi evliliğe dair somut bir adım öncesi bunları yaşamanız da şu anki sürecinizi huzurlu bir şekilde geçirmenize engel olabilir. Burada kaygılı bir yapınız olmadığını söylediniz; ancak sorunlarla nasıl başa çıkarsınız ? sorunların üstüne mi gidersiniz? kaçmayı mı tercih edersiniz ? oturup yalnızca ağlar mısınız? kaygılı olmayabilirsiniz ancak başa çıkma yöntemleriniz sağlıklı olmayabilir, olumsuz yaşam olaylarınızda nasıl tepki verdiğinizi anlamaya çalışın.Sevgili danışan oturup bir kağıda sizi kaygılandıran durumları yazın. Elbette olacaktır. Kaygı yaşamımızın bir parçasıdır. İlişkinize dair nelerin sizde kaygı uyandırdığını anlamaya çalışın. Bu kaygınızın zihninizdeki kanıtları nelerdir? bu kaygınızın gerçek olmayacağına dair kanıtlar nelerdir? buraları düşünüp sizi tam olarak neyin kaygılandırdığını fark etmelisiniz;Eş rolü mü ? içine gireceğiniz sorumluluklar sizi kaygılandırıyor olabilir.Karşınızdaki kişiye dair düşünceleriniz mi ?evleneceğiniz insanda evlilikte sorun olabilecek davranışlar görüyor olabilirsiniz.Kendinize dair düşünceleriniz mi ? Evliliği sürdürebilecek yeterli motivasyon ve ruhsal sağlığa sahip olup olmadığınızı düşünün. Evlilikle ilgili görüşleriniz neler ? Sizce evliliğin nasıl bir tanımı olduğunu düşünün. Nasıl bir evliliğin ürünüsünüz ? ebeveynlerinizin ilişkisi evliliğe dair bakış açınızı etkiler. Çevrenizdeki evliliklerde durum nasıl gidiyor ? evliliğe dair duyumlarınız ve şahit olduklarınız sizi kaygılandırıyor olabilir.Tek başınıza halletmeye çalışmayın. Böyle hissettiğiniz için kendinizi suçlamayın, bu hislere sahip olmanız bu ilişkiden emin olmadığınızı ve yeterince istemediğinizi göstermez. Var olan hislerinizi kabullenin ve bunu karşınızdaki kişiyle paylaşın. Evlilik hakkındaki görüşlerinizi öğrenin, beklentilerinizi paylaşın. Kaygılarınızı paylaşın, bu kaygılarla ilgili neler yapabileceğinize beraber bakmalısınız.Kaygı vücudunuzu alarma geçirdiğinde onu durduramadığınızda daha çok şiddetlenir. Burada kaygı ile başa çıkmada nefes egzersizlerinden yardım alabilirsiniz. YouTube üzerinde mindfulness egzersizlerine erişebilirsiniz, düzenli kullanımla nefesinize ve bedeninize odaklanmanızı sağlayarak stresi azaltmayı sağlar:Psikolojik destek sürecine devam etmek ve psikoterapi almak mutlaka yardımcı olacaktır, her sorunla tek başımıza mücadele edemeyiz. Terapi başa çıkmanızı kolaylaştırır.sevgiler.

Merhabalar. Uzun süren bir uğraştan sonra “donma tepkisi” vermemiz oldukça normaldir. Vücut ve zihin harekete geçmekten yorulmuştur, şu anda ise kafanızda “zaten iş bulamayacağım” “bulduğum işte sıkıntı çekeceğim” düşünceleri sizi bir şeyler yapmaktan alıkoyuyor olabilir. Devam etmelisiniz, dış dünya kaynaklarla doludur, bu kaynaklar her zaman karşımıza çıkmaz, onlara, arayıp bulmak için uğraştığımızda ulaşabiliriz. Paylaşımlarınızdan hedefleriniz için adım atmaktan korkmayan, bulunduğunuz koşulları daha iyi bir hale getirmeye çalışan biri olduğunuzu anlayabiliyorum. Özel sektör içinde birçok sorunu barındırıyor, bu bir gerçek. İşten istifa ederek KPSS’ye hazırlanmanız sizin başarabileceğinize olan güveninizi ve bir şeyler yapmanız gerektiğinde yaptığınızı gösteriyor. Bir zamanlar böyle bir insandınız, o insanı yeniden ortaya çıkarın. Devam eden, tüm koşullara rağmen çabalayan özünüze geri dönün.Şu anı nasıl değerlendirebilirsiniz ? İş bulamıyor olmanızda dış faktörler etkilidir; sizin de söylediğiniz gibi iş olanaklarının sınırlı olması, özel sektördeki saat&amp;ücret sorunları, kendinizi ortaya koyabileceğiniz iş ortamlarının sınırlı olması. İş bulamayan oldukça fazla insan olduğunu düşünürsek bu insanların hepsi başarısız ve yetersiz değiller, değil mi ? peki siz nasıl birisiniz ? Geçmiş yaşamınızdaki eğitim / iş tecrübelerinizi düşünün. Başarılarınızı gözden geçirin. İş hayatınızda nasıl tanımlandığınızı, sizin kendinizi nasıl tanımladığınızı hatırlamaya çalışın, o zamanlar kendinizi yaptığınız işte nasıl hissediyordunuz ? Var olan becerilerinizi yeniden hatırlamak için farklı kanallar kullanabilirsiniz; kitaplar, eğitimler….Sevgili danışan yaşamdaki akışa izin verin. Atanmak sizin için oldukça önemli olsa da yaşamda akıp giden bir işleyiş vardır; bu işleyişten kopmayın. Mümkün olduğunca dış dünyaya bağlı kalın, iş aramaya devam etmelisiniz, bu sizi şu anda hem mesleki hem de maddi açıdan daha iyi kılar. Yapabileceğiniz aktivitelere zaman ayırın, dışarı çıkmak ve sosyalleşmek iyi gelecektir, şu anda kalmaya çalışın; geçmişte veya gelecekte değil. Elinizde var olan tek şey şu an. Değiştiremeyeceğiniz şeyler için kaygılanmayın ancak değiştirebilecekleriniz için adım atmalısınız. Dilerim bu süreci olabildiğince sağlıklı bir şekilde atlatarak hedeflerinize ulaşabilirsiniz, bu sonraki adımdır, şu anki adımınız bugünü nasıl daha iyi bir hale getirebilirim olsun.Bu süreçte bir uzman desteği almak başa çıkmanızda oldukça faydalı olacaktır. Terapi kolaylaştırır.sevgiler.

Merhabalar. İçindeyken psikolojik olarak manipülasyonlara maruz kaldığınız bir ilişkinin bitmiş olduğunu anlayabiliyorum. İlişki bitmiş olabilir ancak bu kişiye karşı hislerinizin devam ediyor olması da yaşadığınız ayrılıkla başa çıkmanızı zorlaştırıyor. Burada paylaştıklarınızdan bu kişiye karşı bağımlı bir yapılanmanız olduğunu düşünmekteyim, sınırlarınız birçok kez ihlal edilmiş, güveninizi sarsan olaylar karşısında suçlu hissettirilmişsiniz, bu ilişkide kendinizden oldukça ödün vermişsiniz. Tüm bu yaşananlarla birlikte kendinize şunları soruyor olabilirsiniz: içindeyken zarar gördüğüm bir ilişkinin bitmesine rağmen şimdi neden bu kadar mutsuzum ? bu sürecinizin bir parçası. Sevgili danışan şu anda bir yas süreci içerisinde olduğunuzu söyleyebilirim. Anlam ifade eden her ilişkinin yası tutulur. Yasın bir evresi vardır ki kişi burada “suçluluk” duygusuyla adeta savaşır; başka türlü olabilir miydi ? ne yapsaydım böyle olmazdı ? bu sorular zihninizi oldukça meşgul edebilir. Sakinleşin. Yasın diğer evrelerinde geçmişi çok daha net bir şekilde analiz edebilecek sizi bu ana getiren süreçlerin kolaylıkla farkına varabileceksiniz.Gitmeniz gereken yerde kalma ısrarınız… orada olmak istediniz, kendinizi suçlamayın. Bir insanla olma hissi oldukça güçlü bir histir. Geçmişte yoğun hislere sahip olduğunuz bu kişiye karşı şu anda da savunmasız olduğunuzu anlayabiliyorum, ancak başa çıkma becerinizi küçümsemeyin. Ödün verme davranışlarınızın nedenini anlamaya çalışın; bu insana karşı düşünceleriniz nelerdi ? sizde hangi duyguları tetikliyordu ? Bu ilişkinin içindeyken ne kadar mutlu olduğunuzu düşünün, devam etme motivasyonunuzu fark etmeye çalışın, sizin anlam yüklediğiniz durumlara (kız arkadaşla ilgili durumlar) nasıl yaklaşıldığını anlamaya çalışın. Duygularınızı ifade ettiğinizde; arkadaşlarınızın yanında ağladığınızda suçlandınız. Başka bir yol elbet mümkündü, sizin duygularınızı anlamaya çalışmak elbet mümkündü, bunu yapmamış olması sizinle ilgili olmak zorunda değil, eski partneriniz bu sorunla nasıl başa çıkacağını bilemediği için kaçınma davranışı göstermiş olabilir. Ancak siz karşı tarafın neden böyle yaptığını düşünmek yerine kendinize zaman verin ve olduğunuz kişinin bunun üstesinden gelebileceğine inanın, karşı taraf ve ilişkinize dair hatırlatıcılar tetiklenmenizi sağlar, bunlardan uzak durmaya çalışın. Sizi suçlayan çocuksu içsel sesiniz yerine kendinize şefkatli yetişkin sesinizi kullanın. Tek bir yaşama sahipsiniz, içindeyken huzurlu hissettiğiniz bir ilişkiye hakkınız var, şu anda başa çıkamayacakmış gibi hissedebilirsiniz ancak hayatınızdaki olumlu taraflara odaklanarak; sizi mutlu eden aktiviteler yaparak, sevdiğiniz insanlarla vakit geçirerek bu süreci atlatabilirsiniz.Bu sorunla ilgili bir uzman desteği almak çok daha kolay başa çıkmanızı sağlayacaktır, terapi iyileştirir.sevgiler.

Psk. Şevval Aydın

Türkiye, İstanbul

Hakkımda

Eğitim

Seminerler / Konferanslar (Sertifikalar)

Uzmanlık Alanları

Çalışma Ekolleri

Popüler Yazılar

Hakkımızda

Gizlilik