Eğitim

Her zaman ağlama, bitmeme ve kaçma hissi

Gizli Kullanıcı25 Haziran 2024 00:02

Lise son sınıf öğrencisiyim ve yarın sınavım var bu yıl o kadar kötü geçti ki hep ağlıyorum hep bitmesini istiyorum ama hiç bitmeyecek gibi geliyor hep çalışmaktan kaçınıyorum bir gün bile ağlamaksız geçmiyor o kadar huzursuzum ki

Bu soru 26 Haziran 2024 11:32 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Her bir bireyin sahip olduğu, kendisiyle ilişkili geçici veya kalıcı olan rolleri vardır. Mesela annelik, çalışan kadın, arkadaşlık, kardeşlik, öğrencilik gibi birçok örnek verebiliriz. Tıpkı bu roller gibi sahip olduğunuz bu öğrencilik rolünüzü yürütmeye çalıştığınızı ve bu role dair huzursuz hissettiğinizden söz ettiniz. Bu yılınızın kötü geçtiğini, neredeyse her gün ağladığınızdan söz ettiniz. Öncellikle huzursuz olduğunuz, kaçındığınız davranışınız için pembe fil örneğinden söze başlamak istiyorum.


Sizden gözlerinizi kapatıp pembe bir fil düşünmenizi istiyorum. Pembe fili hayal ettikten sonra gözlerinizi açabilirsiniz. Çok rahat bir şekilde pembe fili düşündünüz. Şimdi tekrar gözlerinizi kapatmanızı, pembe fil düşünmemenizi istiyorum. Hiçbir şekilde pembe fili düşünmeyin. Buna düşünmeseniz bile gözünüzün önüne ısrarla gelmesi, sağdan soldan pembe file dair hislerinizin olması da dâhil. Pembe fil harici her şeyi düşünebilirsiniz. Gözlerinizi tekrar açabilirsiniz.


Pembe fili düşünmeme deneyiminiz nasıl geçti? Pembe fili düşünmemek için çaba sarf ettiniz, zorlandınız hatta belki rahatsız edici geldi. Tıpkı bu deneyimde olduğu gibi ders çalışmaktan kaçınmanız sizi zorlu, rahatsız edici hissettiriyor olabilir. Ders çalışmanızla ilişkili kaçındığınız olumsuz düşünceleriniz mevcut olabilir. Ders çalışmanızla ilişki nasıl kaçınıyorsunuz buna odaklanabilirsiniz.

Bir diğer aşamada yaşadığınız sorunu anlayıp değerlendirmek yol haritanızı oluşturmanıza kolaylık sağlayabilir.  


İlk olarak bu yıl içerisinde kötü geçtiğini düşündüğünüz olayları liste yapabilirsiniz. Listenizi oluşturduktan sonra sizi en çok kötü hissettiren olaydan en az kötü hissettiren olaya doğru sıralayabilirsiniz. En sonunda ise şu sorular üzerinden değerlendirme yapabilirsiniz.


-Günlük işlevinizi sürdürmenize engel olan, ders çalışmanızdan kaçınmanıza sebep olabilecek olayı veya olaylar gözünüze çarptı mı?


-Huzursuz olma hali veya ağlamalarınızı deneyimlediğiniz en eski anınızı hatırlıyor musunuz? Ne olmuştu? Şu anda yaşadığınızla benzer etkenleri var mı?


Kendinizi gözlemlediğiniz takdirde yaşadığınız problemleri netleştirebilir, tanımlayabilirsiniz.


Ek olarak yaşadığınız problemlere çözüm odaklı penceresinden bakmayı deneyebilirsiniz. Mesela ne istediğinizi bilmek ve çözümlemek için kendinize soracağını soru şu olabilir.


‘’Sihirli bir değneğin olduğunu varsayalım. Yarın sabah uyandığınızda hayatınızda değiştirmek istediğiniz her şey değişti, artık ağlamıyorsunuz, huzursuz hissetmiyorsunuz. Mucizelerle dolu bir sabaha uyandınız. Peki siz bu sihirli değneğin neleri değiştirmesini isterdiniz?’’


Bu soruya verdiğiniz cevapları belirlediğinizde bu cevapların gerçekleşmesi için neler yapabileceğinize odaklanabilirsiniz.


Son olarak yaşadığınız huzursuz olma hali, ağlamalarınızın yoğunluğu artmaya devam ediyorsa, başa çıkamadığınızı düşünüyorsanız psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz.


Sevgiler.


Klinik Psikolog Pınar Özdemir

Cevaplanmış benzer sorular

Eğitim

Gerçekten çok isteyip yapamamak mümkün mü?

Bir şeyi gerçekten çok istiyorsanız evrende onun için çabalar dediler ama ben üç senedir psikoloji için YKS sınavına girdim. Çalışamadım, çalışmadım. Çalışmaya çalıştım ama. Neden olmadı? Oysaki ben gerçekten istemiştim. Çok istemiştim hocam. Bir kaç güne açıklanıyo sonuçlar (girdiğim üçüncü senenin sonuçları). Evet iyi bir yerde psikoloji gelmeyecek o zaman ne anlamı kaldı hayatın. İlerde hayal ettiğim ben yok artık. Tembel değilim biliyorum inanın değilim ama neden olmadı, neden? Bunu bir başkasına anlatamıyorum, basit görünüyor derdim herhalde ama beni ne kadar kötü hissettirdiğinin farkında değiller. İsteyip yapamamak? Tek cevabı belki de yeterince istemediğim midir? (Bir hocam böyle söylemişti)Zorlamalı mıyım istemek için? Peki ya mümkün mü bu? Kendimi uzun süredir psikolog kılıfına koydum herkes bundan haberdar. Benim çok iyi bir psikolog olacağıma inanıyorlar peki ya neden? Kafam çok karışık psikoloji benim için aşk gibi bir şey oldu. Kavuşamadık bir türlü artık mümkün bile değil. Yaşlandım gibi hissediyordum. Yaşıtlarım benden ilerde ilerliyor çünkü. Belki de aslında hiç öyle kafamda kurduğum hatta taptığım o mesleği yapmayacağım (PSİKOLOG). Neden ama? Benim hayallerimde büyük yeri vardı. Şimdi ben ben olmaktan çıkarım gibi. Psikolojiyi inat mı ettim acaba diye de düşünüyorum bazen ama inat bir noktada iyi bir şeydir, iyi noktasını görmedim ben. Bence bu psikoloji benim için aşk. Düşünmek güzel hayal kurmak güzel ama beraber olamıyoruz. Kendimi buna bu kadar bağlamak ne kadar doğruydu? Benden ne olur?