• Anasayfa
  • Sorular
  • İngilizce öğrenmede kendimi çok yetersiz hissediyorum ne yapmalıyım
Eğitim

İngilizce öğrenmede kendimi çok yetersiz hissediyorum ne yapmalıyım

Gizli Kullanıcı10 Mayıs 2024 01:08

Yaklaşık bir yıl önce Amerika’ya taşındım ingilizce öğrenme sürecindeyim. İlk geldiğime göre ingilizcem daha iyi, anlıyorum ama asla istediğim gibi konuşamıyorum. Üstelik kurmak istediğim cümleyi içimden kurabiliyorum. Kendimi çok yetersiz hissediyorum. İstediğim gibi gitmiyor hiçbir şey, ne yapmalıyım bilmiyorum.

Bu soru 10 Mayıs 2024 09:00 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Dil öğrenme süreci çoğu zaman zorlayıcıdır. Bu zorluğun üstüne bir de, yurtdışında yaşama biraz daha detaylandırmak gerekirse başka bir kültürde var olma süreci daha da zorlayıcı oluyor. Bu durumun sizi yetersiz hissettirmesinden daha doğal bir şey yok. Bir kültürün şakası, komedisi ve üzüntüsünü ifade ediş şekli bile çok farklı, zihnimizin tasarımı bebeklikten itibaren oluşmaya başlar. Düşünün ki, her zaman güldüğünüz bir tablo var. Bunun için aile içerisinde göz göze gelmek bile yeterli oluyor. Amerika'da yeniden tabloyla karşılaştınız. Güldünüz, göz göze geldiğinizde ise kimse gülmedi. Bunu aktarmakta zorlanıyor olmak çok doğal ve normal. Bu yetersizlik hissinin göç ve göçmenlik sürecinde doğal bir parçası olduğunu lütfen bilin. Bunun birkaç aşaması var. Bu aşamadan sonra kültürü yüceltme, kültüre uyumlanma gibi birkaç aşamanın içinden geçip sürecinize devam edeceksiniz.


Dil öğrenme sürecinde yetersiz olan siz değilsiniz, bu bir kültüre bir bebek gibi tekrardan uyumlanmanın zorluğu. Diyebilir misiniz ki bir bebek agu gugu derken baba ve anneye dönmesi için bir süreç ve zaman gerekiyor. Agu gugu diyor diye onu yetersizlik ile suçlamıyorsak sizin kendinizi suçluyor olmanız aslında şunu kapsıyor; öz-şefkat. Genelde arkadaşlarımıza verdiğimiz tavsiyeleri, hoş davranışı kendimize uygulamakta zorluk yaşarız. Düşünün ki, arkadaşınız araba anahtarını unuttu. Tekrardan eve dönmesi gerekti, olsun canın sağ olsun derken kendiniz araba anahtarını unutsanız aptalsın, sen ne salaksın gibi veya buna benzer cümleler kurarken bulabilirsiniz kendinizi. Eğer durum böyleyse öz-şefkat konusunda çalışmak sizlere iyi gelecektir. Öz-şefkat konusunda meditasyonlar, şefkat günlükleri, mindfulness egzersizlerini araştırabilirsiniz. En az 8 hafta haftada üç gün meditasyon yaparsanız bir faydasını görebileceğinizi anlatan araştırmalar mevcut. O yüzden ilk birkaç haftada bırakmamaya özen göstermenizi tavsiye ederim.


İkinci konu ise bu yetersizlik hissini yalnızca dil konuşma konusunda mı yaşıyorsunuz yoksa zaten içinizde bir yerlerde yetersizlik hissi var ve bu dil konuşma sürecinde mi daha çok gözünüze görünmeye başladı? Yetersizlik hissi insanın en temel problemlerinden biri. Sevmek ve sevilmek gibi yetersizlik hissi de bir o kadar içimizde olan bir yerlerde. Çoğu zaman bu yetersizlik hissinin bize söylediği cümleler bize ait olmuyor. Örneğin, dil konuşmada istediğiniz gibi konuşamadınız. "Ne gerek vardı şimdi konuşmaya, zaten yapamıyorsun!" gibi hiddetle kendinize kızarken buldunuz. Bu ses size mi ait yoksa bakımvereniniz tarafından size çocukluk döneminde hep böyle söylendi de siz bunu mu ruhsal olarak emdiniz? Öncelikle içimizdeki yargıcın kim olduğunu bulmalıyız, bu ses bana ait değil, bana söyleyen bir yargıç var. Bir de içimizde hakim var. O hakim ve yargıç aynı kişi olmadığı zamanlarda psikolojik sağlığımızın daha iyi olacağını söyleyebilirim. Önce sesin kime ait olduğunu bulun, fark edin, sonrasında yavaş yavaş içinizde sağlıklı bir yetişkinin sesi var olmaya başlayacaktır. Hala daha bu konularda zorlanırsanız bir psikolojik destek ile sürecinize yardımcı olabilirsiniz. Bir soru sormak isterseniz konu ile ilgili yoruma cevap verebilirsiniz.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Eğitim

Yeni kararlar almakta zorlanıyorum

Sınıfıma 5 ay geçmesine rağmen alışamadım. Sınıfta çok yalnız hissediyorum herkes teneffüste arkadaşıyla çıkıp gezerken benim birlikte gezecek arkadaşım olmadığı ve gidecek yerim olmadığı için yanlız başıma kalıp dersi beklemek çok can sıkıcı ve beni çok bunaltıyor dışlanmış hissediyorum. Sınıfta genel bir gruplaşma var ama öyle böyle bir gruplaşma var kendimi sevdirmek için elimden gelen her şeyi yaptım ama yine ne yaptımsa beni gruplarına almadılar ki zaten alsalardı bile ben onlara uyum sağlayamazdım onlar zenginler paraları var istedikleri zaman kahve içebiliyorlar mesela birlikte sohbet edecek arkadaşları var derste teneffüste dışarıda her yerde arkadaşları var benim ne param var ne bi güzelliğim ne beni onlardan ayıracak bir özelliğim vs vs Sınıfta fiktimi söylemekte cok güçlük çekiyorum hatta söylemiyorum bile çünkü biliyorum ki hemen atlayıp zorbalayacaklar küçük düşürecekler kendi kendilerine espri yapıp gülecekler çünkü onlar bir grup. ama her şeye rağmen sevdiğimbir arkadaşım vardı o da onlar gibi oldu o da onlara kendini sevdirmeye ve bbeden uzaklaşmaya başlıyor,ve bu beni çok üzüyor. Genel olarak bu sebeplerden sınıf değiştirmek istiyorum ama geçeceğim diğer sınıfta hiç bir tanıdığım yok sıfırladan başlayacağım o sınıfta nirde beni sevmezler mi aralarına kabul etmezler mi korkusu var çünkü o sınıfta olanlar 5 aydır aynı sınıftalar bir brn gelince ben çok yeni olmuş olacağım bu sebepten ne yapacağımı bilmiyorum