• Anasayfa
  • Sorular
  • Psikolojiye takmış, yks için 2. Mezun senesinde olan birine öz denetim hakkında tavsiyeniz ne olurdu?
Eğitim

Psikolojiye takmış, yks için 2. Mezun senesinde olan birine öz denetim hakkında tavsiyeniz ne olurdu?

Gizli Kullanıcı14 Kasım 2024 15:03

Psikoloji okumaya çok takmış durumdayım. Fakat yks senemde 2. Mezunumdayım. Daha çok yks odaklı olmam gerekirken psikoloji hakkındaki merakıma yenik düşüyorum. Kendimi geliştirmem gerekiyor gibi düşüncelere dalıp kendimi kitaplar okurken makaleler arasında gezerken buluyorum. Asıl odaklanmam gereken konuya odaklanamıyorum. Aslında kaçıyorum çünkü üniversiteye gitmekten korkuyorum. Ailemden ayrılmak benim için çok zor, tıpkı bir bebek gibi onlara muhtaç hissediyorum. Ailem beni sorumluluklarla değil bizzat yöneterek büyüttüler. Elim kolum bana ait değilmiş, o üniversiteye kendim gidemezmiş gibi hissediyorum.


Ayriyetten çok mükemmelliyetçi bir insanım. Başarı hakkında da birçok kaygım var. Başarısızlık benim için terk edilme korkusuyla, eziklikle, harika olmamakla bezenmiş durumda. Üstelik 2 senedir hiç sıkı çalışamıyorum, sınav anında da kendimi yapamazken buluyorum. Resmen beynim çalışmama engel oluyor ve işte o başarısızlık ayağıma geliyor. Kendime dair bir öz denetime nasıl sahip olacağımı nasıl onlardan ayrılacağımı bilmiyorum.. Ailem güncel olarakta bana güven duymuyor, sorumluluk almam gereken konularda sorumluluk alamıyorum ki pratik yapabileyim. 3 yıldır kendi sorunumu kendim çözmek için psikolojiye sarılıyorum, aldığım tek sorumluluk da bu olsa gerek...


Bulamadım. Kendi kendimi sabote ediyorum, artık araştırma bahanesi ile çalışmıyor başarısızlığı kendi ayaklarıma getiriyorum. Kendime sorabileceğim bazı soruları düşünüyorum, (sorunlarımı çözmek için) Onları da bulamıyorum.

Peki ne yapacağım ben? Sorumluluk almaktan korkar hale gelmişken, sorumluluk almanın o kadar kötü birşey olmadığını söyleyerek kendimi mi avutacağım?

Yada zaten sınav için başarısız olmuşken "bak o kadar kötü değilmiş" mi diyeceğim kendime?

Sevilmek için, terk edilmemek için, başkaları için çalışıyorum adeta, kendim için çalışmazken "bu sefer olacak" diye nasıl söyleyeceğim kendime?


Deniyorum ama yapamıyorum. Artık hayallerim ve kendi hayatımı kurabilmem için bir yardıma ihtiyacım var. Bu yazı da hayatımda aldığım 2. Sorumluluk olabilir..


Peki ben ne yapacağım? Öz denetim hakkında kendimi geliştirmem gerektiği aşikar. En azından sınav anına kadar kendimi nasıl çalışmaya zorlayacağım?

tavsiyelerinize ihtiyacım var..

Bu soru 17 Kasım 2024 16:15 tarihinde Psikolog Özgür Sarımaden tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba, yaşadığınız bu içsel çatışmayı ve hayallerinizle gerçekler arasında kalmışlık hissini anlayabiliyorum. Hem psikolojiye olan ilginiz ve merakınız hem de sınav başarısıyla ilgili kaygılarınız arasında sıkışıp kalmış gibi hissetmek oldukça zorlayıcı olabilir. Aynı zamanda, ailenizden ayrılma ve sorumluluk alma konusundaki korkularınız, bu süreci daha da karmaşık hale getiriyor. Ancak burada önemli bir noktayı fark etmişsiniz:


Hayalleriniz ve geleceğiniz için bu durumu değiştirmek istiyorsunuz ve bu çok değerli bir adım.


Öncelikle, psikolojiye olan ilginiz, öğrenme ve kendinizi geliştirme arzunuz çok kıymetli. Ancak şu an, bu merakınızı YKS gibi kısa vadeli hedeflerinize ulaşmak için bir araç haline dönüştürmek faydalı olabilir. Örneğin, psikolojiyle ilgili okuduğunuz kitaplar ve makaleler yerine, sınav konularına odaklanmayı seçerek bunu bir geçiş noktası olarak düşünebilirsiniz. Kendinize şu soruyu sormayı deneyin: "Psikoloji okuma hedefime ulaşabilmek için şu an yapmam gereken en küçük adım nedir?" Bu şekilde, uzun vadeli hayallerinizi destekleyecek kısa vadeli bir plana odaklanabilirsiniz.


Diğer yandan, psikolojiye okumaya olan isteğinizi ''takıntı'' kelimesi ile nitelendirmişsiniz.

Psikoloji alan olarak çoğu mezun verdiği öğrenciyi bu gibi sorgulamalarla baş başa bırakabilen bir alandır. Çoğu zaman neden psikoloji okuduğunu anlamlandırmak bile çoğu öğrenci için işin içinden çıkılmaz bir durum haline gelebilir. Her şeyden önce niçin psikoloji okumak istediğinizi doğru bir temele dayandırmanız gerekmektedir. Bu temel sizin için yeterince sağlamsa, ona ulaşacak adımları atmak daha faydalı olacaktır. Ve ilk adımın, psikoloji okumak için YKS gibi bir sınavdan başarılı olmanız gerekmektedir. Genel olarak bir hedef sıralaması planlamak bu durumu kendi lehinize çevirmek için faydalı olacaktır.


Ailenizle ilgili hissettiğiniz bağlılık ve onların sizi “yöneterek” büyütmesi, sorumluluk alma konusundaki korkularınızı tetiklemiş olabilir. Ancak, bu noktada şunu hatırlatmak isterim: Sorumluluk almak, büyük bir değişim veya her şeyi mükemmel bir şekilde yapmayı gerektirmez. Küçük adımlarla başlayabilirsiniz. Örneğin, günlük olarak belirlediğiniz kısa süreli hedeflere odaklanarak, kendinizi sorumluluk almayı deneyimlemeye alıştırabilirsiniz. Her gün sadece bir konuyu çalışmak gibi küçük adımlar bile size özgüven kazandırabilir.


Başarısızlık korkunuz ve bunun terk edilme ya da değersizlik hissiyle bağlantılı olduğunu fark etmeniz, kendinizi anlamak için önemli bir başlangıç. Bu düşünceleri fark ettiğinizde, onların gerçek olmadığını ve başarısızlıkların bir son değil, öğrenme fırsatı olduğunu kendinize hatırlatmaya çalışın.


Hata yapmanın sizi tanımlamadığını, sadece bir deneyim olduğunu bilmek, üzerinizdeki baskıyı hafifletebilir.


Öz denetim konusunda kendinizi geliştirmek için, sınav gününe kadar bir rutin oluşturmayı deneyebilirsiniz. Örneğin, her gün aynı saatlerde çalışmak, belirli bir süre odaklanmak ve ardından kendinize ödüller vermek gibi yöntemler, bu süreçte motivasyonunuzu artırabilir. Ayrıca, çalışma sürecinde ara vermek ve dinlenmek de zihinsel yorgunluğunuzu azaltabilir.


Son olarak, kendinize nazik olun. Şu an hissettikleriniz, yaşadığınız sürecin doğal bir sonucu ve bu hisler zamanla değişebilir. Eğer duygusal olarak daha fazla destek ihtiyacı hissederseniz, bir uzmanla görüşmek, kaygılarınız ve sorumluluk alma konusundaki korkularınızla başa çıkmanızda size yardımcı olabilir.


Hayallerinize ulaşmak için attığınız her küçük adım, sizi büyük hedeflerinize daha da yaklaştıracak.


Unutmayın, bu süreç bir yolculuk ve siz bu yolculuğu yönetebilecek güce sahipsiniz.

Sağlıcakla kalın...

alinti

"Hayalleriniz ve geleceğiniz için bu durumu değiştirmek istiyorsunuz ve bu çok değerli bir adım." bu cümle benim için gerçekten kıymetliydi. Birşeylerin farkında olmak için yazdığım yazıda aslında zaten birşeylerin farkında olduğumu ve bir düzene ihtiyacım olduğunu anladım. Teşekkürler 😌

Cevaplanmış benzer sorular

Eğitim

Akranlarım, bana karşı neden böyle davrandılar?

Eğitim hayatım boyunca hep çok başarılı bir öğrenciydim. Öğretmenlerim ve yakın çevrem tarafından hep takdir edildim. Çok saygılı ve efendi biti olduğumu herkes, söyler. Her başarı, beraberinde bazı sorunları da getiriyor. Örneğin ilkokulda ve ortaokulda sınıf arkadaşlarım, sınıfta herkesin doğum gününü parti ile tek tek kutlarken sıra bana gelince-birkaç dostum hariç- hep es geçtiler. Ötekileştirildiğimi özellikle hissettim. Lisede çok mutluydum. Rüyalarda yaşıyor gibiydim. Üniversiteye geçiş sınavında ilk 900'de yer aldım ve istediğim bölüme yerleştim. Düzenli ve disiplinli olarak çalıştım. Üniversitede sınıf arkadaşlarım tarafından gene dışlandım, ötekileştirildim. Onlara karşı hiçbir şey yapmadım. Kendi hâlimde ders çalıştım. Kımseyi kırmadım. İncitmemeye özen gösterdim. Ama onlar, benimle hiçbir şey yapmak istemediler. Sınıfça etkinlik yaptıklarında bana hiçbir zaman haber vermediler. Hep, yalnız kaldım. Ben etkinlik yaptığımda gerek aynı bölümden gerekse farklı bölümden arkadaşlarımı çağırıyordum ama genel olarak benimle bir şey yapmak istemediler. Üniversitede dışlandığımı, ötekileştirildiğimi, istenmediğimi, yalnızlığın acı yüzünü iliklerime kadar hissettim. Üniversite hayatım boyunca sadece yurt arkadaşlarımla eğlenebildim. Bazen acaba bende mi sorun var diye düşündüm. Benden yaşça büyük olanlar, hocalarım, öğretmenlerim; beni hep çok sevip takdir ettiler ama akranlarım, beni hiçbir zaman istemedi. Acaba neden?