Psikolojiye takmış, yks için 2. Mezun senesinde olan birine öz denetim hakkında tavsiyeniz ne olurdu?

Merhaba, yaşadığınız bu içsel çatışmayı ve hayallerinizle gerçekler arasında kalmışlık hissini anlayabiliyorum. Hem psikolojiye olan ilginiz ve merakınız hem de sınav başarısıyla ilgili kaygılarınız arasında sıkışıp kalmış gibi hissetmek oldukça zorlayıcı olabilir. Aynı zamanda, ailenizden ayrılma ve sorumluluk alma konusundaki korkularınız, bu süreci daha da karmaşık hale getiriyor. Ancak burada önemli bir noktayı fark etmişsiniz:

Hayalleriniz ve geleceğiniz için bu durumu değiştirmek istiyorsunuz ve bu çok değerli bir adım.

Öncelikle, psikolojiye olan ilginiz, öğrenme ve kendinizi geliştirme arzunuz çok kıymetli. Ancak şu an, bu merakınızı YKS gibi kısa vadeli hedeflerinize ulaşmak için bir araç haline dönüştürmek faydalı olabilir. Örneğin, psikolojiyle ilgili okuduğunuz kitaplar ve makaleler yerine, sınav konularına odaklanmayı seçerek bunu bir geçiş noktası olarak düşünebilirsiniz. Kendinize şu soruyu sormayı deneyin: "Psikoloji okuma hedefime ulaşabilmek için şu an yapmam gereken en küçük adım nedir?" Bu şekilde, uzun vadeli hayallerinizi destekleyecek kısa vadeli bir plana odaklanabilirsiniz.

Diğer yandan, psikolojiye okumaya olan isteğinizi ''takıntı'' kelimesi ile nitelendirmişsiniz.

Psikoloji alan olarak çoğu mezun verdiği öğrenciyi bu gibi sorgulamalarla baş başa bırakabilen bir alandır. Çoğu zaman neden psikoloji okuduğunu anlamlandırmak bile çoğu öğrenci için işin içinden çıkılmaz bir durum haline gelebilir. Her şeyden önce niçin psikoloji okumak istediğinizi doğru bir temele dayandırmanız gerekmektedir. Bu temel sizin için yeterince sağlamsa, ona ulaşacak adımları atmak daha faydalı olacaktır. Ve ilk adımın, psikoloji okumak için YKS gibi bir sınavdan başarılı olmanız gerekmektedir. Genel olarak bir hedef sıralaması planlamak bu durumu kendi lehinize çevirmek için faydalı olacaktır.

Ailenizle ilgili hissettiğiniz bağlılık ve onların sizi “yöneterek” büyütmesi, sorumluluk alma konusundaki korkularınızı tetiklemiş olabilir. Ancak, bu noktada şunu hatırlatmak isterim: Sorumluluk almak, büyük bir değişim veya her şeyi mükemmel bir şekilde yapmayı gerektirmez. Küçük adımlarla başlayabilirsiniz. Örneğin, günlük olarak belirlediğiniz kısa süreli hedeflere odaklanarak, kendinizi sorumluluk almayı deneyimlemeye alıştırabilirsiniz. Her gün sadece bir konuyu çalışmak gibi küçük adımlar bile size özgüven kazandırabilir.

Başarısızlık korkunuz ve bunun terk edilme ya da değersizlik hissiyle bağlantılı olduğunu fark etmeniz, kendinizi anlamak için önemli bir başlangıç. Bu düşünceleri fark ettiğinizde, onların gerçek olmadığını ve başarısızlıkların bir son değil, öğrenme fırsatı olduğunu kendinize hatırlatmaya çalışın.

Hata yapmanın sizi tanımlamadığını, sadece bir deneyim olduğunu bilmek, üzerinizdeki baskıyı hafifletebilir.

Öz denetim konusunda kendinizi geliştirmek için, sınav gününe kadar bir rutin oluşturmayı deneyebilirsiniz. Örneğin, her gün aynı saatlerde çalışmak, belirli bir süre odaklanmak ve ardından kendinize ödüller vermek gibi yöntemler, bu süreçte motivasyonunuzu artırabilir. Ayrıca, çalışma sürecinde ara vermek ve dinlenmek de zihinsel yorgunluğunuzu azaltabilir.

Son olarak, kendinize nazik olun. Şu an hissettikleriniz, yaşadığınız sürecin doğal bir sonucu ve bu hisler zamanla değişebilir. Eğer duygusal olarak daha fazla destek ihtiyacı hissederseniz, bir uzmanla görüşmek, kaygılarınız ve sorumluluk alma konusundaki korkularınızla başa çıkmanızda size yardımcı olabilir.

Hayallerinize ulaşmak için attığınız her küçük adım, sizi büyük hedeflerinize daha da yaklaştıracak.

Unutmayın, bu süreç bir yolculuk ve siz bu yolculuğu yönetebilecek güce sahipsiniz.

Sağlıcakla kalın...