Psikoloji

Sürekli işlerimi erteliyorum bunu nasıl aşarım?

Gizli Kullanıcı5 Kasım 2024 13:06

yapmak istediğim işlerimi sürekli erteliyorum yapamadığım zaman kendimi suçlu hissediyorum kendimi yetersiz görüyorum evden çıkmak istemiyorum çıkıncada girmek istemiyorum çok değişik

aşırı sinirli ve stresli bir insanım kendimi kötü hissediyorum sadece tv izlemek yada telefonla uğraşmakla vaktim geçiyor yerimden kalkıp iş yapmak bana çok zor geliyor nasıl değişicem bilmiyorum ama bu halimi hiç sevmiyorum değişmek istiyorum çünkü buna ihtiyacım var

Bu soru 6 Kasım 2024 13:38 tarihinde Klinik Psikolog Mehmet Ali Miçooğulları tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar sevgili danışan, erteleme davranışının sizin için rahatsız edici bir alışkanlık haline geldiğini ve bu durumdan kurtulmak istediğinizi anlayabiliyorum. Erteleme davranışının temel sebeplerinden biri olumsuz ruh halidir. Erteleme davranışı sanıldığı gibi zaman yönetimi konusundaki beceriksizlik değil bir duygu yönetim problemidir. Var olan olumsuz durumdan kısa dönemde kaçınmak için tercih edilen bir seçenektir. Bunun sebebi kişi yapılması gereken iş konusunda kendine yeterince güvenmemektedir ya da kişinin sınırları zorlandığı için gerçekleştirmesi zor gelmektedir. Bu şekilde işin daha sonraki bir zamana ertelenmesi, kişinin kendisine daha kolay ve yapması haz veren bir işe veya konuya yönelimi o anlık da olsa rahatlatır. Fakat ertelenen iş bir yerlerde var olduğundan dolayı sonraları kişinin karşısına yüksek stres, endişe, kendini suçlama, özsaygıda azalmaya sebebiyet verir. Zamanla bu durumun kronikleşmesi sadece verimlerindeki azalma değil aynı zamanda kronik stres, yaşam doyumunda düşüş, depresyon ve kaygı belirtilerini içeren ruh sağlığı sorunlarına da yol açmaktadırlar. Bu durumla başa çıkabilmek için yöntemlerden bazıları şunlardır:

Merakı teşvik etmeye yönelik çalışmalar.

Erteleme eğilimini fark eden kişinin beden ve zihnindeki duyumlara odaklanması yararlı olabilir. Sizi baştan çıkartan duygular neler?

Bedeninizin neresinde bunları hissediyorsunuz?

Bu size neyi hatırlatıyor?

Erteleme düşüncesinden sonra ne hissediyorsunuz?

Hangi duygular ortaya çıkıyor?

Bu sorulara odaklanmak erteleme davranışına nedenlerini anlamaya ve davranışı kontrol etmeye yardımcı olabilir.

Bir sonraki eylemi düşünmek:

 Bu kaçınılan davranışı parçalara bölmek yönündeki geleneksel yaklaşımı içerir. Bir sonraki eylem sinirleri yatıştırır ve görevle kişinin arasına giren engeli aşmasına yardım eder. Görevin ertelenmesinin yaratacağı kaygıyı fark etmek, basit bir adım atmaya neden olur. Yapılacak bir ödev için sadece başlığı yazmak gibi çok kolay bir adımı atmak, bir sonraki adım için istek uyandırabilir. Çünkü motivasyon çoğunlukla eyleme geçmek ve başlamakla güçlenir.

Baştan çıkartıcıları ulaşılmaz kılmak veya güçleştirmek: 

Dış koşulları değiştirmek kendimizi değiştirmekten kolaydır. Belirli ölçüde kaygı ve rahatsızlık yaratsa da, kendimiz ve baştan çıkartıcılar arasına engeller koymak bir çözüm sunabilir. Örneğin takıntılı olarak sosyal medyaya yönelen biri telefonundan bununla ilgili app’leri kaldırabilir veya kolayca hatırlayamayacağı 12 haneli bir şifre oluşturulabilir. Bunu yaparak erteleme davranışının önüne bir engel koyarak ve erteleme davranışının ödülünü zorlaştırır.

Sonuç olarak:

Erteleme davranışı kökü derinlere inen varoluşsal bir sorundur. Zamanımızı neleri yaparak geçirmeye niyetlendiğimizle, ne yaparak geçirdiğimiz konusunda sorgulamayı ve derinleşmeyi gerektirir. İnsanın kendisine sıkıntı veren etkinliklerden kaçınmak ve haz verenlere yönelmek konusunda zafiyeti vardır ve yaptığımız seçimler sonunda mutlu olmak isteriz. Dürtülerini erteleyemeyenler kısa dönemde, erteleyebilenler ise uzun dönemde ve daha büyük amaçlarına ulaşarak mutlu olurlar.

Sağlıklı günler dilerim.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Gelecekten korkarak büyütüldüm

Her zaman algıları açık, yaşına göre fazlasıyla olgun bir iyi kız oldum. Kendimi ifade etmek için çok çaba harcadım ama hiçbir zaman doğru anlaşılmadım. Hep gelecekten korkarak büyütüldüm "bunu yapmazsam sevilmem, fakir kalırım, evimden olurum, iyi bir hayata kavuşamam" düşüncesiyle kendimi hep aslında istemediğim ama benden beklenen yöne doğru zorladım. Başka yeteneklerim, başka ilgi alanlarım olduğunu, mutsuz olacağımı bilmeme rağmen benim için iyi olduğunu düşündükleri alana yönelmek için çok kendimi zorladım. Bir bildikleri vardır belki dedim, bir an önce ayaklarım üzerinde durmam ve bağımsız olmam gerek dedim. Ben herkes için üzüldüm, herkesi korumaya herkesin işini kolaylaştırmaya çalıştım ama kimse benim için bunu yapmadı. Yaklaşık bir yıldır kazanması, okuması ve çalışması en zor meslek gruplarından olan bir mesleğe mensubum, okuldan mezun oldum. Çok önceden de tahmin ettiğim gibi nefret ederek okuyup bitirdim ama elbette her zaman yaptığım gibi bu çok başarılı bir öğrenci olmama engel değildi, onur öğrencisi olarak mezun oldum. Bu bir yılda özel sektörde 3 kez 3 ayrı yerde duvara tosladım, kura usülü atanıyoruz 3 kez adım kurada çıkmadı ve atanamadım. Ales ve dil sınavını geçtim doktora mülakatlarına başladım, kabul alır mıyım bilmiyorum, uzmanlık sınavına hazırlanıyorum kendi kendime ama artık hiçbir şey için emek veresim gelmiyor. Bu kadar emek vermiş belli bir noktaya gelmişken buradan dönebilir miyim, hayatımı böyle sürdürmeye devam edebilir miyim bilmiyorum. Aşırı bağımsız, risk almaktan korkan bir yapım var ve bunun nasıl üstesinden geleceğimi bilmiyorum. Özgüvenim her zaman dalgalı. Artık çabalamaktan çok yoruldum. Geride kalmış hissediyorum ve yardıma ihtiyacım var. Git gide tahammül seviyem düşüyor, zaman zaman sinir olarak yansıtıyorum veya neşeyle gizliyorum ama içimde büyük bir üzüntü var.