Psikoloji

Çok hayal kuruyorum

Gizli Kullanıcı27 Nisan 2024 17:01

18 yaşındayım. Çok fazla hayal kuruyorum kurgu tasarlıyorum ve bunları yazarak yada kafamda yaşayarak şekillendiriyorum. Bazen çok fazla yaptığımı düşünüyorum bunu çünkü uykuda bile devam edıyor bu durum. Rüyalarım bile kurduğum şeylerden oluşuyor çoğunlukla. Fazla hayal kurmak ve bunları kafamızda yaşamak bir sorun teşkil eder mi yoksa normal şeyler mi

Bu soru 28 Nisan 2024 16:48 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Bir durumun normal mi, anormal mi olduğu çoğu zaman tartışılan bir konudur. Normallik ve anormallikten ziyade şu noktaya bakmaya gerekir. Bu hayal kurma; sizi, ailenizi, çevrenizi ve iş/eğitim hayatınızı ne derecede etkiliyor. Cümlenizden sizi uykunuzda bile etkilediğini düşünüyorum. Bunu on üzerinden puanlayarak bir değerlendirin. Sizin uykunuzu bile etkileyecek bir durum sizi ne kadar kötü etkiliyordur? 10 çok kötü 1 çok az etkiliyor şeklinde düşündüğünüzde tek tek sizi, ailenizi, çevrenizi ve iş/eğitim hayatınızı puanlayın. Ortalama 5 ve 5 in üzerinden çıkıyorsa bu noktada bu konu ile ilgili çalışıyor olmanızı tavsiye ederim.


Yazmayı sevdiğinizi görüyorum. Günlük kendi hayatınızla ilgili 750 kelime yazmanın araştırmalara göre zihni rahatlattığı görülmüştür. Kurgu dışında kendinize dair böyle bir çalışmada yapabilirsiniz.


Üzerinizde durduğunuz bu konu ile ilgili hala zorlandığınız kısımlar olursa bir profesyonel destek almanızı öneririm.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Hayatımdaki olumsuz döngüleri nasıl kırabilirim?

Merhaba. Bugün kendimi çok üzgün ve yalnız hissettim. Benim bir bitirme projem var ve bunun için kısa bir animasyon yapmam gerekiyor. Çizim tarzım daha tatlı ama yapacağım animasyonun daha gerçek bir şeyler anlatmasını istiyorum. Daha içsel. Ve bu animasyonun yetişkinlere uygun olmasını istiyorum. Bunları aileme anlattım beraber çay içmek için dışarı çıkmıştık. Annem birden dışkı hakkında yap dedi. Resmen dalga geçti sonra da güldü. Bu konunun benim için çok önemli olduğundan ve bu projeyi vermeden mezun olamayacağımdan bahsettim. Konu belki ufak bir konu ama o kadar üzüldüm ki. Kendimi yalnız ve yetersiz hissettiğimi söylediğimde bana ciddiydim ben dedi ama hala gülüyordu. Bu daha da kötü hissettirdi. Babam daha mantıklı şeyler sunmaya çalıştı. Ama sonra o da anneme katıldı ve gülmeye başladılar. Benim için ne kadar önemli olduğunu yaklaşık 5 kere falan söyledim. Ayrıca ona anlattığım şeyleri tekrar tekrar sordu ve bu da beni dinlenmiyormuş gibi hissettirdi. Gözlerim doldu ve ağladım. Annem de sulugözlülük hakkında yap diyip gülmeye devam etti. Sonra eve gideceğimi söyledim daha fazla dayanamadım ve anneme bir süre benimle konuşmamasını söyledim. Yolda yürürken gözlerim hep doluydu. Eve geldiğim gibi ağlamaya başladım. Sonra düşündüm, ben bu hissi bir yerden hatırlıyorum. Eski sevgililerimden mesela. Buradan düşünerek hayatımda ne kadar çok aynı hisleri ve döngüleri yaşadığımı farkettim. Ve bu kendimi çok güçsüz hissettirdi. Bazen hayatım döngülerden ibaret gibi hissediyorum. Bu konuda ne yapabilirim? Bir de böyle bir site yaptığınız için teşekkür ederim size. Kendimi bugün çok yalnız ve ezik hissederken anonim bir şekilde bunları anlatmak bana iyi geldi.