Çocuk ve Ergen

3.5 yaşındaki kızım uyurken yanında olmamı istiyor

denizinannesi3 Kasım 2024 19:12

3 buçuk yaşında kızım var 2 haftadır gece uyurken yanında olmamı istiyor ya yanında yatıcam yada sandalyede oturucam 2 hafta öncesine kadar böyle bi problemimiz yoktu yanına çağırıyordu en fazla kapıyı açık bırakıp çıkıyordum ki zaten tam kapatmıyordum bi şeyden mi korktun dedim evet dedi kötü rüya mı gördün dedim evet dedi ama ne gördüğünü anlatamıyor ne yapacağımı şaşırdım kreşe gitmiyor ben de çalışmıyorum

Bu soru 7 Kasım 2024 17:01 tarihinde Psikolog Sena Keşkek tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba Sevgili Danışan,


Yaşadıklarınızı açıklıkla benimle paylaşıp çözüm arayışına koyulduğunuz için sizi tebrik ederim.


Öncelikle yaşadığınız durumun kızınızın yaş grubunda rastlanabilen bir durum olduğunu söylemek isterim. Sizi, yaşadığınız durumun sizleri zorladığını anlayabildiğimi belirtmek isterim. Bu yaş civarı çocuklarda daha önceleri olmayan korkular gelişebilir. Endişe etmeyin, bu kaygılar genellikle gelişimsel süreçte karşımıza çıkan geçici kaygılardır. 3.5 yaşta soyut düşünme henüz tam olarak gelişmez. Bu nedenle kızınız tam olarak neyden korktuğunu, gördüğü rüyayı ve de kaygılarını tanımlamakta güçlük çekebilir.


Bu durumda neler yapabilirsiniz?

  • Kızınıza onu anladığınızı belli eden ifadeler kullanın. "Korkma, korkacak bir şey yok. Şu an boşuna korkuyorsun." gibi ifadeler yerine onu anladığınızı belirten "Seni anlıyorum, korkuyor olabilirsin. Zaman zaman insanlar bazı şeylerden korkabilir." ifadeler kullanabilirsiniz.
  • Kademeli olarak uzaklaşabilirsiniz. Örneğin ilk üç gün yanında uzanıyorken sonraki üç gün yatağının yanında sandalyede oturabilirsiniz. Sonrasında ise kızınız uyumak için odasına geçtiğinde sık sık odasına gelip giderek onu yalnız bırakmadığınızı gösterebilirsiniz. Son adım olarak kapısını aralık bırakarak "Kapını aralık bırakıyoruz. Korktuğunda bize seslenebilirsin. Seni çok seviyoruz ve korktuğunda seni duyabilmek için kapıyı aralık bırakıyoruz." şeklinde bir konuşma yapabilirsiniz.
  • Bu konu üzerine yazılmış hikaye kitaplarından faydalanabilirsiniz.
  • Eğer neyden korktuğunu tanımlamaya çalışırsa somut örneklerle ona yardımcı olabilirsiniz. "Yatarken seni korkutan şey ne olabilir? Ben bugün yürürken birden arkadaşım çıktı karşıma, o an için korktum. Peki sen neden korkuyorsun? Bana anlatabilirsin." şeklinde teşvik edici yaklaşabilirsiniz. Eğer anlatmak istemezse zorlamayın, anlatması için ısrarcı olmayın.


Bu süreç boyunca ebeveyn olarak sizlerin sabır ve istikrar göstermesi oldukça önemli. Bahsettiğiniz gece korkuları uzun sürerse, uyku kalitesini düşüren bir şekilde ilerlerse bir psikolog/ psikiyatrist desteği almayı düşünebilirsiniz.


Bu konu veya başka bir konu ile ilgili sormak istedikleriniz olursa bizlere bu platform üzerinden sorularınızı sorabilirsiniz.


Sevgiler,

Psikolog Sena Keşkek

Cevaplanmış benzer sorular

Çocuk ve Ergen

Ergen oğlum bana düşman olması kahrediyor ne yapmalıyım?

Merhabalar! 13 yaşındaki oğlumla artık hiç gecinemiyoruz iletişim kuramiyoruz. Bu sabah yine kavga ettik okula gitmeden önce Sanki beni dusmaniymis gibi görüyor. Evdeyken devamlı oyun oynuyor kavgalarimizin coguda ondan zaten,bende interneti iptal ettirdim, haftaya sınavları var ona çalışsın diye gerçi şu ana kadar derslerinde problem yaşamadık çok şükür ama lise 1 de Bilişim okuyor su anda ve bundan sonra işi hep bilgisayarla biliyorum ama evdeyken devamlı oyun oynuyor ders ödev yapmıyor malesef 🥺 saat veriyorum onada uymuyor, bana saygısız kelimeler kullanıyor, bende bazen dayanamıyorum artık, yani kısacası ben kötü polisim baba iyi, halbuki babayı yönlendiren onu ondan fazla düşünen ,kahrolan benim haketmedigimi düşünüyorum, keşke hiç buyumeseydi ,küçükken okadar uslu akıllı bir cocuktuki, bu arada kardeş kıskançlığı da var kardeside zor bir bebekti zaten, doğumda benim bir rahatsizlgim oldu yuruyemedim büyük oğlumda 1. Sınıfa gidiyordu biliyorum tam ilgiye ihtiyacı olduğu bir donemdi ilgilenemedim hem sağlıktan dolayı hende kardesi ağlayan huzursuz bir bebekti,şimdi 7 yaşında ve çok hareketli ve birazda öfke kontrol sorunumuz var onunlada okulda biraz problemler yaşadım çok şükür şimdi 2. Sınıfta azaldı baya ama yinede huzursuzum. Benim ne yapmam lazım ne olur yol gösterin, ben çok kötü hissediyorum kendimi iyi annelik yapamiyormuyum diye, devamlı sorguyorum kendimi, biliyorum çok şükür beterin beteri var, Rabbim korusun evlatlarımızı, iyilerle karşılaştırsın. Buraya yazıp bir nebzede olsa içimi dökmek istedim, çok teşekkür ederim bu hizmetiniz için, tavsiyeleriniz içinde 🙏 🙏🙏