Aile

Ailem sevdiğim çocuğu kabullenemiyor

Gizli Kullanıcı30 Temmuz 2024 19:33

Annemin çok iyi tanıdığı bir çocukla konuşuyorum. Çocuğun geçmişi aşırı kötü fakat artık değişmek için çabaladığını görüyorum, ve değişiyorda. Anneme bunu kabullendiremiyorum asla olmaz diyip duruyor. Uzun zamandır görüşmedikleri için onu hala eskisi gibi sanıyor. Babama benzetiyor ve geleceğimin kötü olacağından bahsediyor. İkisi arasında tercih yapmamı isteyecek kadar zorlaştırdı konuyu. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çünkü asla kabullenmeyecek gibi fakat sevdamdan vazgeçmekte istemiyorum çok mutluyum. Yardımcı olursanız sevinirim

Bu soru 1 Ağustos 2024 21:44 tarihinde Psikolog Gönül Tanır Durmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,


Bu tür durumlar, aile üyeleri ile aranızda ciddi çatışmalar yaratabilir ve sizin için oldukça stresli olabilir.


Bu süreçte size yardımcı olabilecek, hem annenizle olan ilişkinizi hem de sevgilinizle olan ilişkinizi nasıl yöneteceğinize dair bazı stratejiler geliştirebiliriz:


Annenizle yaşadığınız bu durumun size nasıl hissettirdiğini belirleyin. Öfke, hayal kırıklığı, üzüntü gibi duyguları tanıyın ve kabul edin.


Annenizin düşüncelerinin ve endişelerinin ne kadar doğru olduğunu değerlendirin. Annenizle bu konuyu konuşurken onu aktif şekilde dinleyin. Kaygı ve endişelerinin temel nedenini anlamaya çalışın. Hiçbir aile çocuğunun kötü ya da mutsuz olmasını istemez bu yüzden kendi olumsuz deneyimlerini sizin hayatınıza giren insanlarda gördüğünde ortak yaşantıların olabileceğinden korkarak korumacı bir tavıra bürünebilir. Bu yüzden annenizin endişelerine empati gösterin ve onun bakış açısını anladığınızı belirtin.


Annenizle olan ilişkinizde ve sevgilinizle olan ilişkinizde gerçekçi beklentiler belirleyin. Annenizin zamanla fikrini değiştirebileceğini veya değişmeyeceğini kabul edin.


Annenizi hemen ikna etmek yerine, küçük adımlar atarak zamanla onun fikrini değiştirebileceğinizi unutmayın.


Sevgilinizin yaptığı değişiklikler ve gösterdiği çaba hakkında annenizi bilgilendirin. Onun gelişimini ve değişimini somut örneklerle açıklayın.


Annenizle uzlaşma yolları arayarak, onun endişelerini hafifletebilir ve ilişkinizi sürdürmek için ortak bir zemin bulabilirsiniz.


Bu stratejiler, annenizle olan ilişkinizi daha iyi yönetmenize ve sevgilinizle olan ilişkinizi sürdürmenize yardımcı olabilir. 


Bu süreçte kendi duygusal ve mental sağlığınızı desteklemek için bireysel terapi alabilirsiniz. Bir terapist, bu süreçte size rehberlik edebilir.


Sağlıklı Günler Dilerim.


Psikolog Gönül Tanır Durmaz


Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Annem ve kendim ile olan bağlanma problemim?

Merhaba, ben Elizabeth. Yani en azından kendime öyle diyorum. Bir kitap karakteri, belki biliyorsunuzdur. Tabii bunun konumuzla ilgisi yok. (:Karşımda bir psikolog var diye hayal edip size kendimi anlatmak istiyorum. Siz de eğer müsait iseniz ve dilerseniz ; beni yorumlayabilirsiniz. Ben 6 kişilik bir ailede büyüdüm. Annem, babam ve 4 kız kardeşiz. 2. Çocuğum ben. Küçüklükten beri annem ile bağlanma durumum biraz değişik. Kaygılı bağlanma gibi yani. 22 yaşındayım ve annem bir kaç günlüğüne şehir dışına çıksa kendimi çok kötü hissediyorum. Hatta şehir içinde bile , 1 gün başka bir akrabamızdakalmak istese( örneğin annesi, ananemde); yine karnıma sancılar giriyor ve o gün çok mutsuz oluyorum. Bunu kendime hatırlattıklça aşmaya çalışıyorum. "Sen kaç yaşına geldin, ne bu kaygı" gibisinden kendime sorular yönelttip duruyorum. Bir başka sorun ise, gerçeği ilki ile biraz alakalı bir durum. Bundan yaklaşık 2 sene önce, annem ile kahvaltı ederken; annemin boğazına toz biber kaçmıştı. ++ Çok fazla öksürüyordu, kardeşlerim normal bir şekilde karşılarken ( ki bu normal bir şey, çünkü bir lokma değil, bir toz kaçmış) benim bacaklarım titriyor, sesim kısılıyor, annem nereye gitse oraya gidiyordum. Ve bu 2 senedir ben ağzıma acı biber, toz biber sürmedim. Nefret ettin ondan. İlk zamanlar sofraya bile koydurmadım. Anneme izin vermedim yemesine. ( şu aralar çok karışmıyorum)Şu anda yanımda herhangi birisi yemek yerken öksürse, ellerimle kulaklarımı kapatıyorum ve gözlerimi yumuyorum. Son olarak çok oldu ama şunu da belirtmek istiyorum. Ben kendimi hep yetersiz hissediyorum. Yani işe gitmediğim zaman, okula gitmediğim zaman ; evde oturamıyorum, gün içerisinde yatamıyorum. Hep kalkıp bişey yapmam gerekiyor diyorum. Örneğin ders çalışmak, ne bileyim; mesela film izlerken bile alt yazısız izliyorum yabancı dilleri. Sırf o saatlerim boş geçmesin, dilimi geliştirim diye film bile doğru düzgün izleyemiyorum. Ha bir de , eskisi kadar kitap okuyamıyorum. Yani aslında eskisinden daha çok okuma isteği var ama bir yerde sabit kalamıyorum. 20 sayfa okuduktan sonra başka bir işe girişmem lazım diye düşünüp yarıda bırakıyorum. Şimdilik bu kadar, biraz uzun oldu ama yorumunuzu bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim💗

Aile

Eşimle terapi sürecini en güzel nasıl yürütebilirim?

Eşim ile ciddi boyutlarda sorunlar yaşıyoruz. Kendi yaptığı hataları kendisine yapılmış gibi anlatıp bütün yakın çevremizle aramızı açıyor. Sabrın sonuna getirip verdiğim tepkilerden beni sorumlu tutuyor. Sürecimiz boşanmaya doğru gidiyor. Bu yol en başta çocuğumuz olmak üzere herkese zarar verecek biliyorum. Ve aramızdaki tartışmalar çocuğumuzu da kötü etkiliyor. Suçlama ve yargılama yapmadan sorunun ikimizden de kaynaklanabilir olduğunu ve birlikte alacağımız bir uzman desteği ile bunun önüne geçme şansımız olduğunu söylesem de uzman desteğini kabul etmiyor. Altını çizerek belirtmek istiyorum ki desteği sadece kendisinin alması yönünde değil benim de kendimdeki eksiklikleri farkedemeyebilecegimi ve birlikte alma yönünde teklifte bulunuyorum. Bu yuvayı kurtarmak için ne gerekiyorsa elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Bu süreç beni mental olarak çok etkiliyor. İşimi ve gündelik yaşam kalitemi fazlası ile düşürdü. Yaşananları düşünmekten, çözüm yolu aramaktan ve çocuğumuzun etkileneceğini hesaba katarak sürekli düşünceler içinde olmaktan çok yorgun düştüm. Ve kendimi biraz geri çekmek durumunda kaldım. Belirtmek isterim ki sinir ve stress kaynaklı ciddi bir rahatsızlığım bulunmakta. Sürecin devam etmesi hastalığımın tetiklenmesi konusunda da endişe yaratıyor. Mevcut sıkıntıların bahsettiğim gibi bir uzman desteği ile çözülebileceğini düşünüyorum ancak bunu en naif ve ılımlı şekilde söylememe rağmen teklifimi kabul etmiyor. Süreci en güzel nasıl yürütebilirim?