Aile

Ailem ınfluencer olmamı desteklemiyor

rukiye24 Nisan 2024 15:40

selam, 19 yaşındayım, 3 kişilik bir kız grubumuzla aynı evde kalıyoruz, ben 2 yıllık sevmediğim halde ailemin zoruyla gittiğim bir bölümde okuyorum, aynı zamanda vaktimin çoğunu sosyal medyaya içerik üreterek geçiriyorum, ben bu işi yapmak istiyorum, içerik üretmek, popüler olmak, influencer olmak, sadece annem destekliyor ama o da babamdan çekindiği için sürekli benimle babam arasında kalıyor, eve gittiğidim zamanlar sürekli babamla tartışıyoruz eve gitmek bile istemiyorum artık, sizce babamı ikna etmem mümkün mü

Bu soru 25 Nisan 2024 10:12 tarihinde Psikolog Eslem Yılmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Babanızla yapıcı bir şekilde iletişim kurarak hislerinizi paylaşmanız ve ne kadar önemsediğiniz ve tutkulu olduğunu ona anlatmanız önemli olabilir.Babanızı ikna etme konusunda umutsuz olmamalısınız.


İlk adım olarak, babanızın endişelerini anlamaya çalışmak önemli olabilir. Babanızın sizin popüler olmak ve influencer olmak isteğinize neden karşı çıktığını anlamak için onunla samimi bir şekilde konuşabilirsiniz. Belki de bu konudaki endişelerini gidermek için ona daha fazla bilgi verebilirsiniz. Örneğin, influencerlık yaparak nasıl bir kariyer inşa edebileceğinizi, bu alanda başarılı olan kişileri örnek göstererek anlatabilirsiniz. Onun endişelerini anladığınızı ve saygı duyduğunuzu göstermek, onun da sizi daha iyi anlamasına yardımcı olabilir.


Unutmayın sabır ve anlayışla yaklaşmak çok önemli.


Psk. Eslem Yılmaz

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Suçluluk duygusu

Meraba iy günler, 28 yaşındayım. Aslında bakarsanız atanmış herkesin mutlu sandığı yada daha ne istiyo dediği biriyim. Ama ben aslında iyi değilim. Sanki kendimle bir savaş içindeyim ve buda bana sürekli mutsuzluk veriyo. Ben babasına aşırı düşkün bir kız çocuğuyum. Ama babasının hiç sevgisini göstermeyen bir kız çocuğu. Her şeye rağmen ona iyi bir evlat olmak için çabaladım. Sanırım bir kaç konuda bunu başaramadım. Biz doğulu bir aileyiz. Ve babam kapanmamı çok istedi. Bazen güzellikle bazem kırıcı bir şekilde dile getirdi. Ben bunu yapamadım. Daha 10 yaşında bir çocukken kardeşime şort alıp bana almaması sen büyüdün demesi. Ben küçücük çocuktum halbuki. Şimdi onun görmediği her yerde istediğim gibi giyiniyorum. Belki de küçükken o bana çok gördüğü şorta inattı aldığım giydiğim her şort. Ama bunu yaparken bir yanım kendime hep kızıyo. Sen bu değilsin diye. Babama bakarken kendimi çok kötü hissediyorum. Ona sanki hainlik yapıyomuşum gibi. Babam tarafından sevilmeyi hak etmiyorum sanki. yada sevdi mi zaten bilmiyorum. Ondan öğrendiğim sevgi ise ilişkilerim bu yüzden hep yarım kalıyo. Biri kendini çekince daha da ısraar ediyorum beni sevsin diye. Zaten birine dokunmak ta bana göre bir suçluluk. babamın kızıydım o bana böyle öğretmemişti. Evlenince eşim sadece dokunabilirdi. Bunun suçluluğu kalbimden hiç gitmiyo. Babama her baktığında sen çok kötü bir kız çocuğusun diyorum. Bu aralar ise kendimle sürekli savaş halindeyim. Kendime sürekli kızıyorum yaptığım şeylerden dolayı.. Bir yanımda neden kızıyosun diyo. Ve hiç sevilmeyeceğimi düşünüyorum. Bir erkek beni sevemez. Keendi çıkarları doğrulyusunda benimle konuşuyo sanki. Bende panik atak oluştu. Doktorum yardımcı olun çünkü ben artık düşünmekten yoruldum. Ama kafamın içi de susmuyo.