Aile

Anne olmak istiyorum ama …?

anneadayi24 Nisan 2024 15:52

Merhaba 34 yaşındayım , eşimle 2 yıllık evliyiz , artık çocuk sahibi olmak istiyorum, ama eşim henüz baba olmaya hazır hissetmediğini söylüyor ,

( eşim 29 yaşında) ben çok istiyorum anneliği… o henüz erken diyor, evliliğimiz çok yeni diyor, ama maalesef kadınların biyolojik saati çok acımasız , onu nasıl ikna edebilirim

Bu soru 25 Nisan 2024 09:52 tarihinde Psikolog Eslem Yılmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Eşinizin duygularını anlamak ve saygı göstermek çok önemlidir. Onun endişelerini dinlemek ve hissettiklerini anlamak için açık bir iletişim kurabilirsiniz. Eşinizin neden baba olmaya hazır hissetmediğini ve ne zaman hazır olabileceğini öğrenmek, ortak bir çözüm bulmanıza yardımcı olabilir. Aynı zamanda, yaşınızın ilerlemesi ve biyolojik saatle ilgili endişelerinizi de açıkça ifade edebilirsiniz. Bu konuda birlikte çözüm bulmak için birlikte bir plan yapabilirsiniz.


Psk. Eslem Yılmaz

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Kayınvalidemin yaptıkları beni çok yıprattı ne yapmalıyım?

4 yıllık evliyim, eşimin ailesiyle pek anlaşamıyoruz, özellikle annesi ile, ilk oğlum doğduğun da benden gizli şeyler yedirdi, tuzlu suyla yıkadı gizli gizli, sen sezeryanla doğum yaptın anne değilsin, bu çocuğun annesi benim gibi şeyler söyledi, eşimle aramızı bozmak için hep kavga ettiriyor bizi, eşime söylediğim de bana inanmıyor sen yanlış anlamışsındır diyor, ben görüşmek istemiyorum eşimle kimseyle kötü olma diyo, ne yapmalıyım bilmiyorum, ilk tanıştığımızdan beri biz eşimle ne zaman mutlu olsak morali bozuluyor bize ters ters bakıyor, hiç bir zor anım da kaynanam yanım da bulunmadı ama kendisinin bir işi olduğun da ben hem ona hem de diğer aile üyelerine yardım ettim, kendimi kullanılmış hissediyorum, evimin şeklinin değişmesini hiç sevmiyorum bunu bilmesine rağmen benden habersiz değiştiriyor, ben kızınca üzülüyor ama yanımda eşim varsa, ben evime veya kendime bir şey aldığım zaman kıskanıyor ve nazarı değiyor. bana düğün yapmadılar, nikahımız oldu bakkala gider gibi geldiler ailecek, gelinliğimi başkasından aldım 8 beden büyük gelinlik giydim, takı felan hiç bir sey takmadılar, sadece evime 2 güneşlik aldı o kadar. oğluma da hiç birşey almadılar. doğumum riskli olduğu için özel de yaptım parasını annem verdi, doğuma girmeme 10 dakika kala, özel hastane diye tutturdun mutlu musun deyip küfür etti, moralim bozuk doğuma girdim, çıktığım da çok kötüydüm ama oğlumu kucağıma ilk ben almak istedim bana vermedi kendi aldı, saatler sonra kucağıma alıp emzirdim, ben o haldeyken oğlum daha doğalı 15 dakika olmuştu çilek reçeli yedirmişti. sürekli ilk benim kokumu aldı beni annesi sanıyo deyip duruyordu, oğlum her ağladığın da anne kokusu arıyo deyip kucağına aldı, aradan 2 buçuk sene geçti hatta üstüne 1 çocuğumuz daha oldu ama unutamıyorum. sürekli ortalık karıştırdı anneliğimi sorguladı sen kimsin ben bu çocuğa istediğimi yaparım sana mı sorcam alır digerim yüzünü göremezsin dedi 2 sene önce bende evden kovdum eşim de yanimizdaydi ve annesine kızdı ama annesi kapıdan çıkınca günlerce benimle konuşmadı üstelik 40 ım yeni çıkmıştı, sonra da toparlanamadık ve boşandık, annemin yanına sığındım oda başkasıyla evli, eşiyle anlaşamadık ve oğlumla beni evden kovdu, annemde bizimle beraber geldi, sakaryadan ev tuttuk eşyalar felan, annem 1 2 ay sonra ben eşimin yanına gidicem hayatımı yaşamak istiyorum diye benimle sürekli kavga etmeye başladı ve eşimin babasiyla konuştular apar topar imam nikahı yaptık, tekrar hamile kaldım 2. oğluma çok zor bir hamilelik geçirdim ve kimse yanımda olmadı çok piskolojik şiddet gördüm, ilgisiz sevgisiz aç ve yalnız kaldim 1 buçuk yaşında ki oğlumla, bir gün kaynanamlara gittik büyük oğlumun süt alerjisi var, marketten meyve suyu alın dememe rağmen kaynanam süt alıp çocuğuma yine gizli içirmiş bir kaç gün sonra alerji olunca bende eşime söyledim annen yüzünden diye, annesi de karının haberi var o içirdi demiş, ve biz yine kavga ettik yine aramız açıldı, bende kaynanama uzun bir mesaj attım bak yine kavga ettik yapma dediğim şeyleri yapma olan bize oluyor diye, ama ne kötü birşey yazdım, ne de küfür ettim, eşimin çalıştığı yere gidip ağlamış, onun yüzünden eşim beni ağlattı hamileyken, hiç birini unutamıyorum ve görüşmek istemiyorum ne yapacağımı şaşırdım, eşimle sorunlarımı paylaşamıyorum, ailesi onu hep kandırıyor ve ben suçlu oluyorum, ben sadece çocuklarımızla beraber mutlu olalım istiyorum, bize ilgili sevgili olsun istiyorum ama o bizi değil o tarafı birincil ailesi görüyor, ben 27 eşim 25 yaşında, şuan cezaevinde Mart ayında çıkacak, belki orda değerimizi anlar dedim ama değişen pek bir şey olmamış, annesi cezavinde olduğu için üzülmüyor, görüşlere bile ben zorladım hepsini gidelim diye, eşime de söyledim umursamadı, lütfen bana yardım edin, daha çok şey var anlatacağım ama nerden başlayacağımı bilmiyorum, çok uzun oldu kusura bakmayın, hakkınızı helal edin. ♥️