Aile

Ailem sürekli darlıyor beni ne yapmalıyım?

Gizli Kullanıcı10 Ağustos 2024 12:39

Aileme karşı kendimi fazla sorumluluk sahibi hissediyorum. Ve öyle olmasa bile bazen benden kendilerini utandıracak bir şey yapmamı bekliyorlarmış gibi hissediyorum.

Ne zaman dışarı çıksam sürekli eve gelmem için darlıyorlar denilen saatten birazcık daha geç gelsem azarlanıyorum. Ama bunu ablam ya da küçük kardeşim yapsa hiçbir şey denmiyor. Bunu annemle babama belirttiğimde onların nerde kimle ne yaptığını bildiklerini ama benim ne yaptığımı bilmediklerini söylüyorlar. Oysaki ne yapacağımı söylüyorum, kimle olduğumu biliyorlar.

Ablama göre daha sosyal biriyim, giyimime daha çok dikkat ederim, makyajı ailemde büyüklerimden kimse sevmese de ben sevip yaparım ve bu durum çok gözlerine batıyor. Sanki ben kendimi birilerine beğendirmeye çalışıyorum, kendilerinin uygun bulmayacağı hareketleri yapacakmışım gibi tepki alıyor gibi hissediyorum.

Bir başka durum ise babamın bana karşı tavırları. Belki ben kafamda büyütüyorumdur bilemiyorum. Ama ablamın benim yaşımdaki halinin babamla iletişimiyle benim şuanki iletişimimi kıyasladığımda ortada bi iletişim yok gibi görüyorum.

Babamın hatrı için istediği birçok şeyi yapıp onun gözüne girmeye çalışsam da asla ona yetemiyorum. Mesela babamın annesi hastalık hastası bir kadın olduğu için sürekli hastayım hastayım diye geziyor. Babamın babası da benim onların evinde kalmamı, yemeklerini yapmamı, temizliklerini yapmamı istiyor. Bunu da ben istemiyorum. Tamam bazı zamanlar gidip yemeklerini hazırlayıp temizliklerini yapıyorum ama bunu sürekli hale getirmek istemiyorum. Babam istemediğimi bildiği için fazla ısrar etmiyor ama içten içe bunu istediğini de biliyorum. Çünkü mesela ben gezmeye gidiyorum dediğimde kendi anne babasının yanına gitmemi orda takılmamı istiyor. Bana iş yaptırmak isteyen adamların yanında ne kadar rahat olabilirim, ne kadar mutlu olabilirim?

Bunu ona tam olarak anlatamıyorum ve bu da beni sinirlendiriyor.

Şu an babamın annesi dediğim gibi hastayım diyip durduğu için yaklaşık bir haftadır bizde kalıyor ve onunla ilgilenmemizi bekliyor sürekli olarak. Benim de özellikle son üç gündür geçmeyen bir baş ağrım var. Ağrı kesici alınca biraz azalıyor ama sürekli olarak da ağrı kesici içmek istemiyorum. Bunu anneme dediğimde beni babamın annesine benzetti. Ben de aşk olsun dedim buna karşılık ne var işte onun gibi sürekli başım ağrıyo karnım ağrıyo diyip duruyosun dedi. Ben de tamam daha da söylemem dedim.

Ben öyle sürekli hastaneye gideyim ilaç içeyim tarzında biri değilim, çoğu zaman son raddeye kadar kendim iyileşmeye çalışırım, dinlenirim çay çorba içerim. Ona rağmen birkaç şikayetlenmem bile sorun çıkartıyomuşum gibi tepki almama sebep oluyor.

Bu tarz durumlar yüzünden anne babama sinirleniyor, babamın annesiyle babasına kinleniyorum ister istemez.

Çünkü onlar yüzünden kendi çocuklarının problemlerini gözardı ediyorlar, abartıyomuşuz gibi tepki veriyorlar. Ben de bu durumlara karşı olan kırgınlığımı öfkeyle sinirle dışarı vuruyorum bu da sadece bana zarar oluyor.

Ailemin bu hallerini nasıl görmezden gelebilirim? Ya da nasıl anlayışla karşılayabilirim?

Bu soru 11 Ağustos 2024 16:36 tarihinde Psikolog Elif Mutlu tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

merhabalar,

her çocuğun kendilerini utandıracak bir davranışta bulunsa bile kendisinin yanında duracağını bildiği ve kendisini olduğu gibi kabul eden bir aileye ihtiyacı olduğunu söyleyerek başlamak isterim. Ailenizin bu konuda hassas davranamaması onların kendi aile örüntüleriyle de bağlantılı olabilir. Babanızla iletişiminiz yokmuş gibi hissettiğinizi belirtmişsiniz. Sorunuzda babanızla ilişki kurmanın tek yolu onun istediği şeyleri yapmaktan ibaretmiş gibi okunuyor. Babanneniz ve dedenizin sorumluluklarıyla ilgilenmeyi istemiyor olabilirsiniz. Bunu babanızla paylaşmadan onun anlamasını beklemek belki de sonu gelmeyecek bir bekleyişe neden olabilir. Bunun yerine onunla bu durumdan hoşnut olmadığınızı konuşup bakımlarıyla ilgilenmenin sizi yorduğundan ve bunu istemediğinizden bahsedip probleminizi anlatmayı denemeniz, babanızın durumunuzdan haberdar olmasını sağlayabilir.


Baş ağrılarınızın tıbbi bir yönü olmadığını varsayarak şunu söyleyebilirim; kendimizi ifade edemediğimiz bazı durumlarda kendimizi anlatmak için dilimizle konuşmak yerine bedensel hastalıklarımızla konuşuruz. Çok sevdiğim bir alıntıyla tamamlayacak olursam : "Birey, yüksek sesle söylemeye cesaret edemediğini bedeniyle ifade etmiştir." Bu bazı durumlarda böyle gerçekleşir. Eğer başınızın ağrıma durumu sizi bakım vermekten alıkoyuyorsa; bu, işlevsel bir mekanızma olur.


Onlara bu durumdan sıkıntı duyduğunuzu paylaşmamanın sizde öfkeye neden olması çok normaldir. Çünkü bunu konuşana kadar sizi anlamayacaklardır. Unutmayınız ki Kendinizi açıkça ifade etmeniz bir ihtimalle anlayışla sonuçlanabilir. Fakat bunu yapmamanız sonu gelmeyen bir bekleyişe sebebiyet verebilir.


Sevgiyle kalın.


Psikolog Elif Mutlu

alinti

Teşekkürler 🙏🏻

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Annemin psikolojik sıkıntıları var ve ben bundan çok kötü etkileniyorum

Merhaba. Yıllardır annemin sıkıntıları var ve ben artık gerçekten çok korkuyorum. Bu katlanarak artıyor gibi. Psikoloğa gitmeyi asla kabul etmiyor her yolu denedim anlattım anne lütfen git bak takıntıların var bunları çözelim dedim ama onun dediği tek şey ben kendi bedenimi psikoloğa veremem onlar insanları uyuşturuyor falan gibi saçma sapan inançlara mitlere sahip ve ben bu mitleri kırmasına yardım etmeye çalıştım fakat asla yola gelmiyor. Bir psikolog psikiyatrist desteği alsa belki düzelecek ama ikna edemiyoruz. Evde sürekli bağırıyor eskiden böyle başladı daha sonra masanın etrafından 3 defa dolaşma , işte ayakkabıları 7 defa elinde döndürüp öyle eve sokma gibi değişik takıntılara sahip. Bu takıntıların farklı farklı şekillerde dua tekrarlama, göbeğine birkaç defa dokunup dua okuma gibi değişik şekillerde katlanarak arttığını görmek beni çok korkutuyor. Geçenlerde de bıçağa olan takıntısını keşfettim. Bize evde bıçak kullandırmıyor bıçak kullanınca herkese bağırıyor beni bir kere saygı duysanız bıçak kullanmasanız ne olur diyor bunu ciddi ciddi bağıra bağıra anlatıyor “üniversiten bitince sana herşeyi anlatıcam” diyor bunun bile saçma sapan bir şey olduğunu düşünüyorum üniversiteyle ne alakası var tamamen kendi uydurması bence. Bir bıçağı var sadece onu kullanmaya izin veriyor ve onu aynı yönde ve aynı yere koymamızı istiyor. Unutursak yapmazsak bağırıyor yemek yemiyor ve tüm gün uyuyor. . ben deli değilim normalim diyor annene güven falan diyor gerçekten psikolojik olarak çok yıpranıyorum. Babam için de kendim için de korkuyorum. Sizce bunun çözümü nedir ? Eve psikolog çağırmayı da düşündük… annemin obsesif kompulsif bozukluğa sahip olduğunu düşünüyorum ama hiçbir şekilde gitmediği için emin de değiliz doğrusu….