Merhabalar, öncelikle sorunuz için teşekkür ediyorum☺️ Psikolojide kullanılan tedavi yöntemleri uzmandan uzmana ve getirilen şikayete göre değişiklik göstermektedir. Bununla beraber hipnoterapi kullanılan ve sonuç veren bir yöntemdir. Fakat işlenecek konu “kaygı” ysa eğer daha farklı çalışma yöntemleri de denenebilir. Ben size Psikodinamik ekolün kaygıya yaklaşımını anlatacağım. Psikodinamik ekolde kaygınızı yok etmek ve ortadan kaldırmak değil nedenini anlıyor olmak önemlidir. Yani kaygınız size ne anlatmaktadır? Kaygı nedensizce çıkan bir durum değildir ardında olan başka nedenler olabilir. Burada size bir örnek vereceğim. Ağlayan ve ağlaması durdurulamayan bir bebek düşünelim. Bu durumda bebek çevredeki insanları ağlamasıyla rahatsız etmektedir. Fakat ağlaması nedensiz midir yoksa bir şey mi anlatmaktadır? Bebek, belki acıkmıştır. Burada ağlamasını sonlandırmak için çocuğun ağzını bağlamamıza gerek yoktur. Doyurulduğu zaman ağlaması zaten kesilecektir. Burada önemli olan ağlamayı yok etmek değil neden ağladığıyla ilgilenmektir. Çözüm bu şekilde daha anlaşılır olmaktadır. Kaygı da böyle nedensiz değildir. Hangi durumlarda kaygılandığınız oldukça önemli olmakla birlikte nedenine yönelik bir çalışma yapıldığında zaten kaygının yeniden ortaya çıkmasına gerek kalmayacaktır. Kaygınızın nedeni çeşitli sebepler olabilmekle birlikte sizin bir birey olarak neler yaşadığınız, duygularınızı ne derecede anlamlandırdığınız oldukça önemlidir. Hatta belki şu an ortaya çıkan problemlerinizin ana sebebi kendi çocukluk döneminizle bile ilişkili olabilmektedir. Bunun için sizi kendi yaşam öykünüzle ele alıyor olmak çok daha doğru bir yaklaşım olacaktır. Şunu da eklemek istiyorum. Sorunuzda ilaç tedavisini sormuşsunuz fakat ilaç tedavisini size bir psikolog uygulayamaz. Bunun için bir psikiyatrist hekime danışmanız, onun sizi değerlendiriyor olması gerekebilir. tüm bunlarla beraber kaygınızın nedensiz olmadığını ve nedenini anlamanızın ve kendinizi tanımak adına adım atmanızın bu konuda çok önemli olabileceğini altını çizerek yeniden söylemek isterim. Sevgiyle Kalın…

Psk.

Psikolog

Merhabalar, öncelikle sorunuz için teşekkür ediyorum✨Ayrıca üniversiteye başlayacak olmanızı da tebrik ederek sorunuza dönüyorum☺️ Aslında yeni üniversite, sizin için yeni bir çevre demek olabilir. Üniversitede yaşlar belli bir yaş grubundan ibaret değildir. Yaşları daha büyük öğrenciler de olabilmektedir. Bazısı bir bölüm daha okumak adına bazısı ise fırsatı yeni yakalayabildiği için daha ileri yaş grubunda olabilmektedir. Bu konuda yalnız olmadığınızı söylemek isterim. Şu an kaygılanabilirsiniz ancak hayat her zaman herkese aynı zamanda aynı şansı sunmayabilir. Yeni başlıyor olmanız sizden herhangi bir şey götürmeyecektir. Ancak belki şunu konuşabiliriz: sorunuzda 2 kez “kötü bir bölüm” demişsiniz. Neden kötü olduğunu düşündüğünüz bir bölüm tercih ettiniz? Ya da neden kötü olsun? Ne açıdan kötü olduğunu düşünüyorsunuz? Size fayda sağlayacak ve de meslek edinmenize yardımcı olacak bir bölüm değil mi? Sorunuzda detay verseydiniz belki buralar üzerine daha detaylı konuşabilirdik. İnsanlar, daha ileri yaşta üniversiteye başlamanızı neden yüzünüze vuruyorlar? Bu konuda eğer rahatsız oluyorsanız o kişilere sınır çekebilirsiniz. Unutmayınız ki hayatınızdaki belli konular, eleştiriye kapalı olmalıdır. Bu yüzden öncelikle kendi tercihlerinizi bilmeli ve tüm bu endişelere rağmen vermiş olduğunuz bu kararın arkasında durmanız önemli olabilir. Seans aralıkları genel olarak haftada 1 seasn olacak şekildedir. Falat gelen danışanın kendi ihtiyacına göre bazen bu aralıkta değişiklikler yapılabilmektedir. Sizde eğer ayda bir görüşme yapmak istiyorsanız bunu konuşabilir seans aralıklarında esnetme yapabilirsiniz. Şunu da eklemek isterim ki: herkesin hayat yolculuğu bambaşka olabiliyor. Bahsini ettiğiniz diğer kişilerin üniversiteyi bitirmiş olmaları, sizin ise yeni başlayacak olmanız sizi herhangi bir şekilde geride kalmış yapmayacaktır. Hayatın herkese getirileri farklıdır. Bu konuda kendinizi bir kıyasa tutmayıp herkesin yaşamının biricik ve özel olduğunu, herkesin aynı zamanda okumak, aynı zamanda işe başlamak gibi bir zorundalığının olmadığını hatırlatmak isterim. Sevgiyle Kalın…

Merhabalar, öncelikle sorunuz için teşekkür ediyorum☺️ Bir başka insanın düşüncelerini bilemez ve de onları kontrol edemezsiniz. Ama belki diğer insanların düşüncelerinin sizdeki karşılığına bakabilir ve de kaynağına bakabilirsiniz. Diğerlerinin sizi eleştirmelerine dair duyduğunuz kaygı sizin kendinizi eleştirmenize yol açıyor olabilir. Yani size eleştirel gözlerle bakan onlardan önce kendiniz olabilir misiniz? Her birimiz insan olarak belli bir yaşam öyküsüne sahibizdir. Dünyayı kendi ebeveynlerimizden öğrenir daha sonra onlardan ayrışırız. Siz doğduğunuz evde eleştirilerek mi büyüdünüz yoksa her yönünüzle kabul edilerek mi büyüdünüz? Daha sonrasındaysa kendinizi olduğunuz gibi kabul ettiniz mi? Zayıf ve güçlü yanlarınızı bilir misiniz? Terk edilmiş olmanın sizdeki anlamı nedir? Arkadaşlarınızın gözünde nasıl bir konuma geleceğinizi düşünüyorsunuz? Eğer arkadaşlarınız rahatsız olduğunuz halde eski ilişkiniz hakkında konuşmayı isterlerse, siz bu konuda sınır çekebilirsiniz. Konuşmak istemediğinizi talep edebilir, bunu onlara söyleyebilirsiniz. İlişkinizin ardından bir süre atlatamamanız, üzüntü duymanız çok doğaldır. Bu duyguları yaşıyor olmanızda oldukça önemlidir. Çünkü hayatta olumlu duygulara yer olduğu kadar olumsuz duygulara da yer vardır. Ve çoğunlukla bu olumsuz duyguları eğer yaşarsanız kendinizi anlamanızı ve kendinizi daha iyi tanımanıza yardımcı olurlar. Bir süre o duyguları dinleyip anlamalı ve size ne anlattıklarını duymak için kendinize zaman vermeniz bu hususta önemli olabilir. Hayat bir süreçtir ve sorunuzda bahsettiğiniz "yeni bir ben olsun" arzunuz birdenbire gerçekleşmez. Bu gibi değişimler zaman ister. Değişimleri başlatan ise kendimize duyduğumuz anlayıştır. Öncelikle ötekilerin düşüncelerinin sizin için neden önemli olduğuna bakmak ve bazı konularda zayıf olmanın da kabul edilebilir bir durum olduğunu fark etmeniz önemli olabilir. Terk edilmiş olabilirsiniz, bu süreç size anlamsız geliyor olabilir, saçma geliyor olabilir. Bunlar beklenen tepkilerdir. Bir süre bu duyguları anlamayı deneyebilir veya bir uzmanla bu konuları konuşmayı deneyebilirsiniz. Sevgiyle Kalın...

Merhabalar, öncelikle sorunuz için teşekkür ediyorum☺️ Ayrılık süreci hoş olmayan duyguların kendisini daha fazla gösterdiği bir süreçtir. Bu süreçte yıkıcı duygularla baş başa kalıyor olmamız beklenen bir durumdur. İlişkiye başladığımız kişiyi geçmişiyle ve yaşam öyküsüyle kabul ediyor olmamız kıymetlidir. Herhangi bir nedenden ötürü güvenmediğinizi hissetmişseniz bunun nedenleri belki ayrıntılarıyla ele alınarak konuşulabilir. Ya da ilişkiniz süresince güveninizi sarsan davranışlarının olup olmamasına bakılabilir. Şüphelerinizin gerçek bir nedenden ötürü mü yoksa gerçek dışı bir nedenden mi kaynaklandığı önemlidir. Burada şüpheyi es geçmemek, üzerinde durmak faydalı olabilir. Ayrılıklar her zaman istenildiği gibi gerçekleşmeyebilir. Belki gerçekten ayrılmak istemiyordunuz. Belki de hazır değildiniz. Bu sebeplerle üzüntü duymanız, kendinizi kötü hissetmeniz oldukça doğal tepkilerdir. Kendinize bu süreci yaşamak için biraz zaman verebilir, duygularınızı anlamayı deneyebilirsiniz. "Bu acı nasıl geçecek" sorunuza ise yaşayarak ve deneyimleyerek cevabını verebilirim. Eski ilişkinizi bir süre aklınızda tutmaya ihtiyaç duyabilirsiniz, rüyalarınızda görmeye devam edebilirsiniz, birlikte geçirdiğiniz anları hatırlayabilirsiniz. Tüm bunlar ayrılıklardan sonraki yas sürecinin ( ayrılıklar, çoğu kez ölüm ve kayıp acısına benzetilir) bir parçasıdır. Yas sürecinin zamanı ise kişiden kişiye, ilişkilere yüklenen anlama, verilen emeklere vs göre farklılık gösterebilir. Bu süre zarfında bu acı verici duyguları deneyimliyor olmak çok kıymetlidir. Çünkü hayat her zaman olumlu duygularla dolu olan bir süreç değildir. Bu süreçte olumlu duygular olduğu gibi acı veren, üzen duygularda vardır. Bu duyguları yaşamayı es geçmeyip yaşamanız size fayda sağlayacaktır. Tüm bu sürecin sonunda olumsuz duygularla da yaşamayı deneyimlemiş biri olarak var olursunuz. Bu acı duyguların durulması beraberinde kendinizi daha iyi anlıyor olmanıza ve de kendinizi daha iyi tanıyor olmanızla sonuçlanır. Duygularınızı anlamanız ve dönüştürüyor olmanız dileklerimle... Sevgiyle Kalın...

Merhabalar, öncelikle sorunuz için teşekkür ediyorum☺️ Evlilik bir yolculuğu iki kişinin paylaşıyor olması ve de bundan doyum alma sürecidir. İlişkiler yalnızca sorumlulukların bir görev gibi paylaşıldığı bir alan değildir. İki kişinin bir aradayken birbirlerini iyi hissettikleri ve oldukları gibi kabul edildiklerini bildikleri bir alandır. Onun sevgisini ve ilgisini göremiyorum "artık" demişsiniz. Ne zamandan beri bu böyle oldu? Doğum yaptıktan sonra mı veyahut daha önceden mi? İlişkiniz önceden nasıldı, şimdi nasıl? İlişkiniz hangi temeller üzerine kuruldu? Her ilişkinin dinamikleri farklıdır. İlişkiler her şeyden önce bir kopyası bulunmayan biricik bir alandır. Bu sebeple sizin ilişkinizi de kendi dinamiği üzerinden ele almak çok daha iyi olacaktır. Evliliklerde sorumlulukların paylaşılması gibi problemlerin de paylaşılıyor olması önemli olmaktadır. Problemleri ele almak belki bunlar üzerinde durmak yerine karşı tarafta kaybetme korkusu oluşturmak adına boşanma ve ayrılmanın gündeme gelmesi iyi bir fikir olmayabilir. Çünkü bu gibi konular oldukça ciddi konulardır, ilişkiden gerçekten ayrılmak istediğinizde böyle bir konuşma yapmanız daha doğru olabilir. Şunu da eklemek isterim ki bir ötekinin "kaybetme korkusu" hissetmesini siz sağlayamazsınız. Çünkü bir ötekinin duyguları bizim elimizde değildir. Ancak kendi duygularımızı anlayıp bunları değiştirme olanağına sahibiz. Sorunuzun ilerleyen kısmında size ait bir kaybetme korkunuz olduğundan bahsetmişsiniz. Belki buraları ele almak yararlı olabilir. Kaybetme duygunuzu bir uzman eşliğinde ele alabilir, size nerelerden miras kaldığını işleyebilirsiniz. Bunun haricinde tartışmalarınız ne üzerine olur? problemlerinizi nasıl çözersiniz? Buralar sizin ilişkiniz özelinde ele alınarak değerlendirilebilir. Duygularınızı yaşıyor olmak (bazen ağlamak, bazen gülmek olabilir) ve o duyguların ne anlattığını duyuyor olmak önemlidir. Ağlarken daha çok hangi duygu (kızgınlık, değersizlik, hüzün vb) sizinle beraber olur? Bu duyguların sizin yaşamınızdaki karşılıkları nelerdir? Sıklıkla hissettiğiniz duygular mıdır? Size tanıdık duygular mıdır? Buraları ele almak ve bireysel iç huzuru yakalamak, aile içi huzuru yakalamak için atılacak adımlardan biridir. Sevgiyle Kalın...

Merhabalar, öncelikle sorunuz için teşekkür ediyorum☺️ Yakın ilişkilerimizde (aile, arkadaşlık vb) bazen sınırlarımızın ihlal edildiğini görebiliriz. Burada önemli olan kendi sınırlarınızı koruyup karşınızdaki kişilerin bu sınırları ihlal etmesine izin vermemektir. Kendi doğrularınızı, hayata bakış açınızı biliyorsanız ve bunlarda kuşku duymuyorsanız, arkasında durmayı denemeniz önemli olacaktır. Arkadaşlarınız belli konularda kendi fikirlerini paylaşabilirler elbette ama yargılıyor olmak, sizin açınızdan baktığımızda ise yargılanıyor olmak rahatsızlık verici bir durum olabilir. Bazı durumlarda sevdiklerimizin desteğine ve onayına ihtiyaç duyabiliriz. Bir karar alacaksak onların da söylediklerini dikkate alabiliriz belki ama yine de son kararı veren yine kendimiz oluruz. Bu konuda eleştiriliyorsanız yine sınır çekebilir (doğru ve kırıcı olmayan cümlelerle) eleştirdikleri noktalara katılmadığınızı belirtebilirsiniz. aldığınız kararlar doğru veya yanlış olsun hiç fark etmez size ait olan kararlardır. Aldığınız kararların sonuçları da size aittir. Burada önemli olan bir diğer nokta ise kendinizi her ne olursa olsun anlıyor olmaktır. Bazen aldığınız kararlar sizi mutlu edebilir bazense etmez. Bu sizin yaşam yolculuğunuz, arkadaşlarınızın veya diğer insanların değil. Arkadaşlarınıza bundan rahatsız olduğunuzu söyleyebilirsiniz. Sizin kendinizi neden geri çektiğinizi anlatabilir, bu durumun sizi hoşnut etmediğini ve arkadaşlık ilişkisinden uzaklaştırdığını söylemeniz yararlı olabilir. Ancak söylemenize rağmen eleştirmeye devam ediyorlarsa kendinize yüklenmek yerine size söylediklerini kendi süzgecinizden geçirerek size uymayanları almamak ve de eleştirilere karşı kendinizin arkasında durmanız yarar sağlayabilir. Unutmayınız ki sınırlar her zaman için bizleri korurlar. Karşı taraf her kim olursa olsun, (eş, dost, akraba) sınırlarımızı bilmeli ve bu konuda hassas davranmalıdır. Unutmayalım ki; Her söylenene kulak verirsek en sonunda kendi sesimize uzak kalırız. Bu konuda bize uyanları almak uymayanlarıysa almak zorunda olmadığımızın farkında olmak yarar sağlayacaktır. Sevgiyle Kalın...

Merhabalar, öncelikle sorunuz için teşekkür ediyorum☺️ Bir kişi ile hayatı paylaşmak istemeniz, hayaller kuruyor olmanız gayet anlaşılır bir durum. Fakat burada duygularınızı o kişiye belli etmeniz veya direkt olarak paylaşmanız çok daha iyi olabilir. Siz bunca duygu içerisindeyken bunları tek taraflı bir şekilde yaşamanız sizi hayaller kurmaktan alıkoymaz. Ancak o kişinin duygularınızdan haberi yoksa bu durum değişmeden aynı şekilde devam edebilir. O kişi duygularınız olduğunu fark etmemiş olabilir. Belki ona karşı öncelikle duygularınızı bir şekilde göstermeyi deneyebilirsiniz. 16 ay oldukça uzun bir süre. Bu süre zarfında ilginizi belli edecek bir tavrınız oldu mu? Ya da onun size karşı bir ilgisini fark ettiniz mi? Az buz konuşmaktan kastınız nedir? Ne kadar sıklıkla görüşmektesiniz? İlk paragrafta o kişiyle konuşamayacağınızı düşündüğünüzden bahsetmişsiniz. Fakat daha sonrasında konuşmuşsunuz. Size böyle hissettiren duygu neydi? Neden konuşamayacağınızı düşündünüz? Heyecanlandığınız için mi ya da utandığınız için mi?Belki buraları konuşmamız önemli olabilir. Sizi adım atmaktan geri tutan duygunun ne olduğununu konuşabiliriz. Örneğin duygularınızı paylaşırsanız ve karşılık alamazsanız küçük duruma (ya da utanacağınızı) düşeceğinizi kabul ettiğinizi varsayalım. O zaman ardından şu soruyu sorabiliriz. Neden küçük duruma düşesiniz? Herkesin olduğu gibi sizinde duygularınız var ve birine karşı ilgi duyuyor olmanız çok doğal. Atacağınız adım sonrasında karşılık alabilirsiniz veya karşılık alamazsınız. Fakat birine karşı duygularınızı belli ediyor olmak utanç verici bir durum değildir. Gayet insanidir. Sonucunda karşılık alamazsanız bile bu sizin kurduğunuz hayallerin değersiz oldukları anlamına gelmez. Eğer çok kaygılanıyorsanız, belki ilk olarak daha yakın davranıp (onunda anlayacağı şekilde) duygularınızı belli etmeyi deneyebilirsiniz. Fakat o sizi, daha doğrusu ilginizi fark etmezse daha sonradan duygularınız hakkında konuşmayı deneyebilirsiniz. Bu konuda kaygınızı anlıyor olmak yarar sağlayabilir. Sevgiyle Kalın...

Merhabalar, öncelikle sorunuz için teşekkür ediyorum☺️ İlişkiler zaman zaman çeşitli nedenlerle sonlanabilmektedir. Yaptığınız şakanın ne hakkında olduğunu belirtseydiniz belki onun üzerine daha ayrıntılı konuşabilirdik. Şu sorular belki yardımcı olabilir: Yeniden konuşmaya başladığınız dönemde yaptığınız şaka hakkında da konuştunuz mu? Veya şakada ayrılmanıza sebep olanın ne olduğunu konuşmayı denediniz mi? Bazen kaygılarımız yapacağımız eylemin sonucundan çok daha stresli geçebilmektedir. Yani mesaj atıp olumsuz bir tepkiyle karşılaşmanın "kaygısı" olumsuz tepkiyle karşılaşmaktan çok daha yorucu olabilmektedir. Şunu unutmamalıyız ki, bizler karşı tarafın neye nasıl tepki vereceğini bilemeyiz. Sizin içinizde yazmaya dair bir arzu varsa bunu yapmayı deneyebilirsiniz. Sonucunda ise ya arzu ettiğiniz gibi bir tepki alırsınız ya da almazsınız. Reddedilmekten endişe duyuyor olabilirsiniz. Mesela eğer yazarsanız ve istemediğiniz bir tepki alırsanız ne olur? kendinizi nasıl hissedersiniz? Bazı durumlarda deniyor olmak ve reddedilmeyi göze alıyor olmak gerekebilir. Sonucu sizi üzecek bile olsa eyleme geçmeniz her zaman en doğru olan yoldur. Karşınızdaki kişinin cevabına göre sonraki adımınızı belirler, kaygınızın önüne geçmiş olursunuz. Yazınızdan anlaşılıyor ki siz bu kişiden en başından beri hoşlanıyor olmanıza rağmen aranızdaki şehir mesafesinden ötürü ilişkiye başlamak istememişsiniz. Daha sonraysa hoşlandığınızı fark edip ilişkiyi denemek istemişsiniz. Mesafe konusunda zaman ve şartların her zaman için değişebileceğini söyleyebilirim. Siz aynı şehirde yaşıyor dahi olsanız sevgili olduktan sonra anlaşamayıp ayrılabilirsiniz. Fakat uzak mesafede görüşmeleriniz daha kısıtlı ve de zor olabilir. Bunları konuşuyor olmak ve ortak karar vermek önemli olabilir. En nihayetinde bir ilişki için ne kadar işbirliği yapılırsa o kadar sağlam temelli bir ilişki olur. Uzak mesafede olup sağlam temelli bir ilişki de yaşayabilirsiniz, görüşememenizden ötürü sorunlar yaşayıp ayrıladabilirsiniz. Bu ikisi her zaman için ihtimaller dahilindedir. Önceden bunu bilemez ve de kestiremeyiz. Bu yüzden ihtimaller üzerinden yaşamaktansa olumsuz durumları da göze alabiliyor olmak önemli olabilir... Sevgiyle Kalın...

Merhabalar, öncelikle sorunuz için teşekkür ediyorum☺️ Şunu söyleyerek başlamak isterim ki ebeveynlerinde kendi çocukluk dönemleri, ebeveyn ilişkileri vardır ve onlar da dünyayı kendi deneyimlerine göre yorumlarlar. Bir birey ele alındığı zaman yalnız kendisi olarak ele alınmaz. Yaşam öyküsüyle beraber ele alınır. Ebeveynlerin de kişiliğini oluşturan, kurduğu ilişkileri belirleyen bir sürü faktör vardır. Onlar da tıpkı sizin gibi yaşamı kendi ailelerinden öğrenmişlerdir. Bir örnek verecek olursam; ebeveyni yorgun olan ve kendisiyle ilgilenilmeyen çocuk, bunu "ebeveynim yorgun ve benimle ilgilenemiyor" olarak algılayamayabilir. Daha çok anlayacağı "ben ilgilenilmemesi gereken, belki ihmal edilmesi gereken bir varlığım" olur. Bu çocuk, bu duygularla erişkin olmuş, ilişki kurmuş olacaktır. Ebeveyn olduğunda ise bu duygudan arınarak ebeveyn olmaz. Çocuğuyla ilgilenmediğinde bunun çocuktaki etkisini anlayamayabilir. Çünkü kendi bildiği o şekildedir. Bunun doğru olmadığını fark etmesi zor olabilir. Bahsettiğiniz gibi korkuyla büyümüş biri iseniz, bu duyguları fark etmiş olmanız bile büyük bir adım. Bu duygular üzerine yoğunlaşıyor ve bir çözüm arıyor olmanız oldukça önemli. Çünkü bu duygular fark edilmeden varlığını sürdürmeye devam ederler. Tıpkı ebeveynlerin -farkında olmadan- çoğu kez yaptıkları gibi. Ama onların doğru bilgiye erişmesi belki bulunduğumuz zamana göre daha güçtü ve o duyguları kendi benliklerinin parçası olarak almak durumunda kaldılar ve de aktardılar. Duygu dünyanızda yaşadıklarınızdan ötürü ebeveynlerinize kızıyor ve de suçluyor olabilirsiniz ancak yetişkin biri olarak sorumluluk alabilir, size aktarılan duygular üzerine çalışıp değiştirebilirsiniz. Bunun için de uzman birinin bu süreçte size eşlik ediyor olması yarar sağlar. Çünkü duygularınızı fark etmiş iseniz kendi başınıza ne kadar araştırıyor ve bilgileniyor da olsanız farkındalık düzeyinizle duygu düzeniniz bir arada gitmezler. Geçmişten itibaren olan öykünüzü ele alacak bir uzmanla bu konuları paylaşıyor olmak en güzel ve de fayda sağlayacak yöntemdir. Sevgiyle Kalın...

Merhabalar, sorunuz için teşekkür ediyorum☺️ Elbette ki ilişkinizin bitmemesi adına çabalamak isteyebilirsiniz. İlişkideki problemleri çözüp sürmesini istemek çok doğal bir eylem. Fakat ilişki içerisindeyken rahatsız eden duyguları paylaşmamak ve bastırmak ilişki için olumlu etkiler bırakmaz. İlişkiyi iki kişi oluşturuyorsa orada iki kişinin kendi bireysel deneyimleri de vardır ve bu sebeple karşınızdaki kişi sizin gibi düşünüp, hissetmiyor olabilir. Yani birinizin A dediğine biriniz Z diyebilir. Bu çok anlaşılır bir durumdur aslında. Bir yandan siz paylaşmadıkça karşı taraf sizin duygularınızdan haberdar olamaz. Ya da partneriniz kendi duygularını sizinle paylaşmadığı sürece tamamen onu anlayamayabilirsiniz. Konuşup kendinizi anlatıyor olmak ilişkinizde birbirinizi daha iyi anlamanızla sonuçlanır. Bir tartışmdan bahsetmişsiniz. bahsini ettiğiniz "patlama" ne üzerineydi? Bastırdığınız konular ne üzerineydi? Bunların her biri ayrı ayrı ele alınabilecek konular. Ben, öncelikle sorunuzun başında "onsuz çok kötü hissediyorum" ifadenize bir bakalım isterim. Herkesin iyi-kötü tanımı farklıdır. Sizin "kötü" tanımınızda daha çok hangi duygular var? Sevgilinizin sizden ayrı olduğunda hissettiğiniz duygu bizim için oldukça önemlidir. İlk ilişkinizde bu süreci 3 senede atlatmışsınız. O dönem nasıl geçti? Şu an benzer duyguları mı yaşamaktasınız? Elbette ki ilişkiler hoş duygularla bitmeyebilir. Ayrılık süreciniz yeni olmakla birlikte belki bu duyguları yaşıyor olmak sizin için iyi olabilir. Olumsuz duygularda kalmanız ve o duygunun ne olduğunu anlamanız önemli olacaktır. Duygularımızın 0-6 yaş döneminde oluştuğuna dair bir çok kuram vardır. Bu yaşlarda edindiğimiz duygular yetişkinlik dönemindeki ilişkilerimizde de kendini gösterir. Aslında her birimiz lişkilerimizde bu dönemin izlerini taşırız. Hem olumlu duyguları hem de olumsuz duyguları ilk önce ebeveynimizle kurduğumuz ilişkide deneyimleriz. Karşınızdaki kişinin size soğuk davranması nasıl hissettirdi? 3 sene süren ayrılık sürecinizde hangi duygular size eşlik etti? Şu an nasıl hissediyorsunuz? Bunlara vereceğiniz cevaplar oldukça kıymetli olup kendinizi anlıyor olmanızı destekler. Duygularınızı anlamanız dileğiyle... Sevgiyle Kalın...

Psk. Elif Mutlu

Türkiye, İstanbul

Hakkımda

Eğitim

Seminerler / Konferanslar (Sertifikalar)

Uzmanlık Alanları

Çalışma Ekolleri

Popüler Yazılar

Hakkımızda

Gizlilik