Ailemin ezik olmaları beni öfkelendiriyor

Merhabalar sevgili danışan, aile içinde yaşadığınız bu karışık duygular oldukça yorucu olabilir. Hem sevgi hem de öfke hissetmek, bağlılık ile özgürleşme arzusu arasında kalmak sizi bu durumda sıkışmış hissettiriyor olabilir. Bu hisler, çocukluk döneminde yaşadıklarınızın ve bugünkü ihtiyaçlarınızın bir karışımı olabilir. Şimdi bu durumu anlamaya ve birlikte bakmaya çalışalım.

Ailenizin tutumlarını “güçsüz” veya “ezik” olarak değerlendirmeniz, aslında onların zorluklarla nasıl başa çıktığını anlamaya dair bir beklenti olabilir. Ancak onların yaşça büyük olması, geçmişte karşılaştıkları zorluklar ve kişilik özellikleri bu davranışları şekillendirmiş olabilir.

Ailenizin güçsüzlüğü, sizin kendi güçlü taraflarınızı ve bağımsızlığınızı kanıtlama çabanızı tetikliyor olabilir. Bu öfkeniz, belki de geçmişte onların sizi yeterince koruyamadığı veya destekleyemediği duygusundan kaynaklanıyor da olabilir.

Kendinize sormanızı istediğim birkaç soru ile durumu derinleştirelim.

Onlardan güçsüz olmalarını görmek size hangi duyguları hissettiriyor?, Onların davranışları sizin hayatınızda neyi tetikliyor?

Ailenize hem bağlılık hem de öfke duymanız, sizin kendi bireyselliğinizi oluşturma sürecinizle ilgili olabilir. Onlara olan sevginiz, size verdikleri emeklerden ve geçmişten gelen bağdan kaynaklanıyor olabilir. Ancak aynı zamanda kendi yolunuzu çizerken üzerinizde hissettiğiniz yük ve sorumluluk da bu sevginin yanında öfkeyi getiriyor olabilir. Bu karmaşa, sizin bağımsızlık arzunuz ile aileye bağlılık arasında kalmanızdan kaynaklanıyor.

Kendinize şu cümleleri hatırlatmanız faydalı olabilir sevgili danışan, “Onlara bağlı olmam, kendi hayatımı kurmamı engellemez.” ya da “Onları değiştiremem, ancak kendi sınırlarımı çizebilirim.”

Duyguları tanımalamak ve kabul etmek çok önemlidir. Ailenize duyduğunuz öfke ve sevgi birbiriyle çelişiyor gibi görünse de, aslında oldukça doğaldır. Kendinize bu duyguları hissetmek için izin verin ve onları bastırmak yerine anlamaya çalışın.

Sınırların belirlenmesi bir diğer konudur. Aile içindeki tartışmaların yoğunluğu ve öfkenin sürekli artması, sizin kişisel alanınıza müdahale edilmesiyle ilgili olabilir. “Sizden ayrılmak, sizi sevmiyorum anlamına gelmiyor. Ama kendi alanıma ihtiyacım var.” gibi cümleler sizin sınırlarınızı açıkça ifade etmenizi sağlayabilir. Bu sınırlar hem fiziksel anlamda hem de duygusal olarak olabilir.

Evi ayırmak konusunda, maddi durumunuzu ve ailenize olan desteğinizi göz önünde bulundurarak ayrı bir eve çıkmayı düşünebilirsiniz. Bu, tamamen bağları koparmak anlamına gelmez; aksine, ilişkiyi sağlıklı bir şekilde sürdürebilmek için gerekli bir adım da olabilir. Ailenizle olan mesafeyi artırdığınızda, duygusal çatışmaların azalması da muhtemeldir. Bu karar size ait olacaktır.

Onlara olan bağlılığınızdan dolayı tamamen kopmak istemiyorsanız, maddi anlamda destek olmaya devam edebilirsiniz. Ancak bu desteği bir yük değil, bir seçim olarak görmeye çalışmak olaylara ‘farklı bir pencereden’ bakmanızı sağlayabilir. Onlara, hayatınızın sadece maddiyata dayalı bir ilişki olmadığını hissettirmek için maddi olmayan başka yollarla da destek verebilirsiniz bunu onlara zaman ayırmak, küçük yardımlar yapmak gibi düşünebilirsiniz.

Hem kendinizi hem de aile ilişkinizi anlamlandırabilmek için bir psikologdan destek almak da size faydalı olabilir. Aile dinamiklerinizi çözümlemek, öfke ve sevgi gibi yoğun duygularla başa çıkmanızı kolaylaştırabilir.

Ailenizi olduğu gibi kabul etmek kolay olmayabilir, size zarar verdiğini düşündüğünüz davranışları olabilir. Ancak onların değişmesini beklemek yerine, kendi hayatınızda yapacağınız değişimlerle hem sizin hem de onların daha sağlıklı bir ilişki kurması mümkün olabilir.

Umarım cevabım sorunuza fayda sağlamıştır. Tekrar sorularınız ve yorumlarınız için burada olacağım. Hoşça kalın…

Sevgiler, Psikolog İrem Bor.