Psikoloji

Ailemle yaşadıklarım için yardım almam gerekli mi?

Gizli Kullanıcı13 Temmuz 2024 00:14

Yardım almam gerekli mi bilmiyorum. Sadece hissettiklerimi kontrol edemiyorum ve sürekli bana kim ne derse desin iyi veya kötü sürekli kafamda düşünüyorum. Özellikle ailemle kavga ettiğimiz olayları daha fazla düşünüyorum. Derdimi anladıklarını ve ya beni dinlediklerinden emin değilim. Annem ve kardeşimle birlikte yaşıyoruz. Her gün annem benimle tartışma içerisinde. Onun için söylediğim şeyleri sanki ona bir suçlamada bulunuyormuşum gibi benimle kavga ediyor oysa ki ben sadece onu düşünüyorum.

Kardeşimle ise sürekli beni küçük görme gibi bir davranışı var. Bunu doğduğum andan beri hissediyorum. Bazen bu davranışı çok üst noktalara ulaşıyor ve kalbim çok kırılıyor. Kendimi evde çok rahat hissediyorum. Mümkün olmadıkça evden çıkmak istemiyorum. Tek başıma kaldığımda çok rahatlıyorum. Ailem ya da başkası benimle birlikte olunca kendimi rahat hissetmiyorum. Bir kaç aydır hafta da en az 3 gece düşüncelerimden uyuyamıyorum, ölüm aklıma geldiği zaman düşüncelerimi durduramıyorum, soğuk terliyor ve kalbim çok hızlı atmaya başlıyor. Eskiden çok yardım sever birisi olarak tanılırken şimdi en yakınlarım bana bencil diyor. Kendimi anlatabildim mi emin değilim.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,

Ailenizle kurduğunuz ilişkilerde yaşanılan iletişimsizlikle, duygu ve düşüncelerinizi paylaşamadığınız anlar günlük işlevinizi bozmaya başlamış görünüyor. Bununla birlikte sürekli yalnız kalma ihtiyacı duymak, uyku düzenizin bozulması, terlemeler, kalp hızınızda artışlar yaşamaya başlamışsınız.

Öncelikle yaşadığınız fiziksel semptomları tetikleyen ölüme dair olumsuz düşüncelerinizi, inançlarınızı farkında olmanız size yol haritanızı oluşturacaktır.

-Soğuk terlemeden tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

-Soğuk terlemeler olduğu o an ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

-Kalbiniz çok hızlı atmadan tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

-Kalbiniz çok hızlı atarken o esnada ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

Bunun gibi sorularla kendinizi gözden geçirerek olumsuz düşüncelerinizi fark edebilir, değerlendirebilirsiniz.

Aile içerisinde yaşadığınız tartışmalarla baş edemedikçe, olumsuz deneyimlere yönelik olumsuz düşünceleriniz oluşmaa başlamış. Yeni deneyimler edinmedikçe hep aynı döngüde oldukça –aileyle tartışma, kendini ifade edemem, sürekli düşünmekten yaşanan uyku problemleri- bu olumsuz düşünceleirniz otomatik bir hale gelmeye başlamış. Bu yüzden uzun süredir kendinizi üzgün, mutsuz hissediyor olabilirsiniz.

Sürecinizle ilgili daha derinlemesine bilgiye ihtiyacım var bu sebeple bu derinlemesine değerlendirme terapi eşliğinde daha sağlıklı yürütülecektir. ‘’Yardım almalı mı?’’ gibi terapi alınabilir mi bu sebepten şeklinde soru sormuşsunuz. Evet, alabilirsiniz. Şunu unutmayın; terapiye gitmek için çok ciddi olarak belirlenen bir probleminiz olmak zorunda değil. Terapi, kişisel yaşantınızı, gündelik işlevinizi sıkıntıya sokan ve sizi duygu, düşünce ve davranış olarak etkileyen, değiştiren tüm etkenler için terapiye başvurabilirsiniz. Ayrıca terapiye gitmek için bir probleme de ihtiyaç duymak zorunda değilsiniz. Kendinizi daha iyi hissetmek, yaşantının getirdiği sorunlarla baş etme becerilerinizi kuvvetlendirmek için terapiye gidebilirsiniz.

Sevgilerle.

Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Devamlı endişeli-kaygılı hissetmek, kötü olaylar olacağı düşüncesi

Merhabalar, üniversite hazırlık dönemimden beri kaygı bozukluğu ile savaşıyorum gitmediğim psikolog ve psikiyatrist nerdeyse kalmadı. Biraz daha büyüdükçe daha farkında olmaya başladım tabi . Mesleğimi elime aldım evlendim yeni bir şehire taşındım hersey yolundaydı taa ki 2020 yılında babamin ilk hastalanmasina kadar, sabahin ilk satleryle ani bir telefonla hersey basladi . Beyin kanaması ardından beyin tümörü beyin ameliyatı ve son 6 8 ayının kalmasını öğrenmemiz pandemi ile beraber sık sık babamin yanına gidememem derken 2022 yılında babami kaybettim yine anı bir telefonla vefat haberini aldım. Onun üzerine yas surecini atlatamadığım için psikiyatrist tedavisi aldım çünkü aşırı takıntılarım ve ağlama krizlerim başlamıştı. Takıntı durumum ise devamli ocağı kapiyi kontrol etmem camları kontrol etmem vs gibi. 1 yıl tedavi gördüm ve nihayet iyileştim dedim; bebek tedavisine başladım hamile kaldım sebepsiz yere 2 aylıkken kalbinin durduğunu ve bi an önce kürtaj olmam gerektiğini öğrendim, bununla birlikte 3.5 yuldir çalıştığım iş yerinden ayrılmak durumunda kaldım. Evde kendime zaman ayırıp psikolojik ve fiziksel olarak toparlamak gerekiyordu. Kürtaj sonrası yaşadığım psikolojik sıkıntıdan sonra urtiket ve egzama oldum bagirsak ağrısından duramadim . Biraz kendimi toparladım yaşadığım yere dönerken evimi şu bastı boru patladı ve yeni taşınmıştım ve üst kat kaynakli idi. Üst kat komşuma durumu anlattım vs. Problem çıkarttı böyle komşuluk mu olur vs bize laf attı sadece tabu büyük kavga falan olmadı. Ama bu olaydan sonra ben evde duramamaya kalp carpisintisindan uyuyamamaya başladımCunku ya tekrar olursa yine onunla muhatap olmak zorunda kalırsak eşimle kavga ederlerse bu sefer ev masrafını karşılamazsa kavga çıkarsa gibi tetikte durmaya başladım , ilerde çocuğum olduğunda ya bisey olursa yine gibi drvamli düşüncelerim artmaya başladı. Eşimle bu noktada hep konuşuruz beni kaygilandiran düşündüren şeyleri hep paylaşırız ama ya o bi gun yanımda olmazsa nasıl baş ederim devamli endişeli devamli korkarak yaşamak istemiyorum