Psikoloji

Ailemle yaşadıklarım için yardım almam gerekli mi?

Gizli Kullanıcı13 Temmuz 2024 00:14

Yardım almam gerekli mi bilmiyorum. Sadece hissettiklerimi kontrol edemiyorum ve sürekli bana kim ne derse desin iyi veya kötü sürekli kafamda düşünüyorum. Özellikle ailemle kavga ettiğimiz olayları daha fazla düşünüyorum. Derdimi anladıklarını ve ya beni dinlediklerinden emin değilim. Annem ve kardeşimle birlikte yaşıyoruz. Her gün annem benimle tartışma içerisinde. Onun için söylediğim şeyleri sanki ona bir suçlamada bulunuyormuşum gibi benimle kavga ediyor oysa ki ben sadece onu düşünüyorum.

Kardeşimle ise sürekli beni küçük görme gibi bir davranışı var. Bunu doğduğum andan beri hissediyorum. Bazen bu davranışı çok üst noktalara ulaşıyor ve kalbim çok kırılıyor. Kendimi evde çok rahat hissediyorum. Mümkün olmadıkça evden çıkmak istemiyorum. Tek başıma kaldığımda çok rahatlıyorum. Ailem ya da başkası benimle birlikte olunca kendimi rahat hissetmiyorum. Bir kaç aydır hafta da en az 3 gece düşüncelerimden uyuyamıyorum, ölüm aklıma geldiği zaman düşüncelerimi durduramıyorum, soğuk terliyor ve kalbim çok hızlı atmaya başlıyor. Eskiden çok yardım sever birisi olarak tanılırken şimdi en yakınlarım bana bencil diyor. Kendimi anlatabildim mi emin değilim.

Bu soru 18 Temmuz 2024 11:42 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,

Ailenizle kurduğunuz ilişkilerde yaşanılan iletişimsizlikle, duygu ve düşüncelerinizi paylaşamadığınız anlar günlük işlevinizi bozmaya başlamış görünüyor. Bununla birlikte sürekli yalnız kalma ihtiyacı duymak, uyku düzenizin bozulması, terlemeler, kalp hızınızda artışlar yaşamaya başlamışsınız.

Öncelikle yaşadığınız fiziksel semptomları tetikleyen ölüme dair olumsuz düşüncelerinizi, inançlarınızı farkında olmanız size yol haritanızı oluşturacaktır.

-Soğuk terlemeden tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

-Soğuk terlemeler olduğu o an ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

-Kalbiniz çok hızlı atmadan tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

-Kalbiniz çok hızlı atarken o esnada ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz?

Bunun gibi sorularla kendinizi gözden geçirerek olumsuz düşüncelerinizi fark edebilir, değerlendirebilirsiniz.

Aile içerisinde yaşadığınız tartışmalarla baş edemedikçe, olumsuz deneyimlere yönelik olumsuz düşünceleriniz oluşmaa başlamış. Yeni deneyimler edinmedikçe hep aynı döngüde oldukça –aileyle tartışma, kendini ifade edemem, sürekli düşünmekten yaşanan uyku problemleri- bu olumsuz düşünceleirniz otomatik bir hale gelmeye başlamış. Bu yüzden uzun süredir kendinizi üzgün, mutsuz hissediyor olabilirsiniz.

Sürecinizle ilgili daha derinlemesine bilgiye ihtiyacım var bu sebeple bu derinlemesine değerlendirme terapi eşliğinde daha sağlıklı yürütülecektir. ‘’Yardım almalı mı?’’ gibi terapi alınabilir mi bu sebepten şeklinde soru sormuşsunuz. Evet, alabilirsiniz. Şunu unutmayın; terapiye gitmek için çok ciddi olarak belirlenen bir probleminiz olmak zorunda değil. Terapi, kişisel yaşantınızı, gündelik işlevinizi sıkıntıya sokan ve sizi duygu, düşünce ve davranış olarak etkileyen, değiştiren tüm etkenler için terapiye başvurabilirsiniz. Ayrıca terapiye gitmek için bir probleme de ihtiyaç duymak zorunda değilsiniz. Kendinizi daha iyi hissetmek, yaşantının getirdiği sorunlarla baş etme becerilerinizi kuvvetlendirmek için terapiye gidebilirsiniz.

Sevgilerle.

Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Özgüven Eksikliği ve Hayat Yorgunluğu

Merhaba Ben duygu nasıl başlasam bilemedim 1 yaşında kızım var ve beni aşırı yoruyor bazen ona yetemediğimi düşünüyorum yeteri kadar onunla oynamadığımı veya ona iyi annelik yapamadığımı düşünüyorum kendim 22 yaşındayım ve doğumdan sonra özgüvenim gitti kendi bakımını devam ettirmek istiyorum yine çoğu zaman dışarı çıkarken makyaj ve saçımı yaparım önceden güzel giyinirken suan kilo da aldığım için giyecek birsey bulamıyorum çarşıya çıkıyorum almaya üzerime yakıştıramıyorum birde hamilelikte aynı şeyleri giye giye kombin yapmasını da unutmuşum sanki eskisi gibi asla olamıyorum ne yapacağımı bilmiyorum hayatımda değişikliğe gitmek istiyorum sanki bana iyi gelecek tek şey oymuş gibi hissediyorum bunun için tarzımı değiştirim diyorum ama üzerime birsey yakışmadığı için alamıyorum aynı şeyleri giymeye devam ve bundan sıkıldım gören sana ne olmuş sen kendini saldın diyor doğumdan sonra korse de yalamadım sezeryan olduğu için karım acıyordu şimdi olduğu gibi göbek kaldı kafama çok takıyorum birde çocuk bizi çok yoruyor eşimle dur durak bilmiyor o uyuduktan sonra da ikimizinde elinde telefon 6 sene sevgili kalıp evlendik 2 senedir evliyiz birbirimizi seviyoruz ama iletişim eskisi gibi değil çocuk ağlayınca birbirimize sarıyoruz resmen artık eskisi gibi değilim hayat ve şartlar beni yoruyor şimdiden teşekkürler aslında yazmak bile bana iyi geldi :)