• Anasayfa
  • Sorular
  • Anksiyete depresyon panik atak yüzünden hiçbir şey yapamıyorum
Psikoloji

Anksiyete depresyon panik atak yüzünden hiçbir şey yapamıyorum

Gizli Kullanıcı31 Temmuz 2024 20:17

Merhaba, ben 23 yaşındayım. Yaklaşık 4 yıldır sosyal hayatla ve insanlarla bağımı kesmiş bulunmaktayım. Evden dışarı sadece gerektiğinde çıkıyorum ve ev içinde hiçbir şey yapmadığımı söyleyebilirim. Telefonda vakit geçiriyorum, sorumluluklarım gün geçtikçe ağırlaşıyor ama ben yerimde sayıyorum. Kendimden biraz daha bahsetmem gerekirse sigara bağımlısıyım ve astımım var. Defalarca denedim bırakamadım. Maddi problemlere sahibim, işe girip çalışmak beni korkutuyor. Bir yerden başlamam gerekiyor ama başlasam da olmuyor. Yaşıtlarım her şeyi başardı gibi geliyor, kendimi çok güçsüz ve geride hissediyorum. Erteleme alışkanlığımın yanı sıra çok güzel hayal ve hedeflere de sahibim ama bunları gerçekleştirecek iradeye, güce sahip değilim. Terapiye gidecek param yok, psikiyatriste gittim, daha önce ilaç kullanmak istemiyorum. Ne yapmalıyım, yardım eder misiniz?

Not: Şu an bir sürü problemi yazamayacağım için beni en çok zorlayan sigara ve iş, maddi problemden bahsettim. Ancak başlıkta da belirttiğim gibi anksiyete, depresyon, panik atak gibi problemlere sahibim. Birçok kaygı, hayata karşı isteksizlik, insanlarla konuşmaktan keyif alamama, duygu yoğunluğunda el ve vücut titremesi, kişisel bakımı dahi yerine getirmede zorlanma, uyku düzensizliği, başarısızlık korkusu, mükemmeliyetçilik ve bunlara benzer bir sürü duyguya sahibim.

Bu soru 30 Ağustos 2024 13:13 tarihinde Uzman Psikolog Berfin Kübra Sönmez tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba sevgili danışan , yaşadığınız durumlar oldukça zorlayıcı , üstelik zaman olarakta uzun zamandır hayatınızı olumsuz etkiliyor. İçinde bulunduğunuz olumsuz süreci anlıyorum. Ancak bu konuda yalnız olmadığınızı bilmenizi isterim. Hayata karşı isteksizlik, olumsuz düşünceler ve davranışlaran kurtulmak için öncelikle anksiyete ile çalışmak mantıklı olabilir. Kendinizi tanımak , kaygılarınızın sebebini anlamak bir başlangıç olabilir. Evet başlarda zorlanabilirsiniz. Çünkü uzun zamandır bir kısır döngü içerisindesiniz. Ancak zamanla minik minik adımlarla kendinizi daha iyi hissedecek ve ileri planlar için motivasyonunuz artacaktır. Bu süreç için kendinizden emin ve sabırlı olmalısınız. Yaşıtlarınızın her şeyi başardığını ve sizin başaramadığınızı söylemişsiniz. Fakat her insanın kendine göre bir zamanı ve yaşam yolu vardır. O yüzden kendiniz hakkınızda ki kötü etiketlemeleri ve yanlış inançları bir köşeye bırakmaya çalışın. Bunun yerine bu zamana kadar neler başardığınızı düşünün ve alternatif düşünceler yerine koymaya çalışın.


Belirsizlik insanlarda en çok anksiyete yaratan durum sayılabilir. Bu yüzden kaygıyı tanımak, onu kabullenmek ve başa çıkma yöntemi geliştirmek için ilk aşama olacaktır. Gün içerisinde kaygılandığınız, panik atak geçirdiğiniz zamanları not alın. Ama bunu durumun hemen sonrasında yapmanızı rica ediyorum. Çünkü üstünden zaman geçtikten sonra yaparsanız , yazarken bilişsel hatalarla karşılaşabilirsiniz.

Kaygı esnasına ne oldu? Ne hissettiniz? Ne düşündünüz? Sizi kaygılandıran neydi? Bu tarz soruları kendinize sorarak not alın. Ve aksi kanıtlar toplamaya çalışın. Örneğin insan içine çıkarsam küçük düşerim diye korktum ve panik atak geçirdim cümlesine alternatif olarak şöyle bir kanıt yazılabilir. İnsan içine çıkmak beni rahatsız etti ama bunu zamanla aşabilirim. Önceden bunun üstesinden gelebiliyordum şimdi de gelebilirim gibi. Kendiniz hakkında ki olumsuz düşünceleri daha olumlu ve gerçekçi bir düşünce haline getirmeyi deneyin.

Daha sonrasında kaygılandığınız durum için en kötü ne olabilir diye düşünün ve yazın. Bu en kötü durumla nasıl başa çıkarsınız. Kendinize stratejiler geliştirin ve yazın. Kaygılandığınız durumla karşılaştığınızda sizin için yol haritası olacaktır.


Sosyal hayatla bağlantınızı kestiğinizi söylediniz. Bunun içinde sizden günlük aktivite planlamanızı isteyeceğim. Aynı küçükken ders programı yaptığımız gibi. Saatlere göre günlük plan ayırabilirsiniz.

Bunun içinde hem duygusal hem kişisel hem sosyal olarak gelişebileceğiniz aktiviteler olsun. Keyif almıyorum istemiyorum diyebilirsiniz. Ama adımları atmak ve sabırlı olmak gerekli. Yazdığınız aktiviteyi yapmadan önce %lik olarak tahmini ne kadar keyif alacağınızı yazın. Ardından aktiviteyi hayata geçirip gerçektende ne kadar keyif aldığınızı %lik şekilde yazdın. Muhtemelen göreceksiniz ki sandığınız tahmininizden daha fazla keyifli olacak. Bu süreci sabırlı bir şekilde ilerletirseniz. Mutlaka bir iyileşme söz konusu olacaktır. Umarım cevabım faydalı olmuştur.

Sevgiyle kalın.


Uzm.Psk.Berfin Sönmez

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Kendimi nasıl toparlarım

Ben mezuna kaldım bu yıl tekrar sınava hazırlanan bi öğrenciyim geçen yıl başta güzel çalışsam da sonradan bırakmıştım ve çok kötü bi döneme girmiştim isteksizlik hevessizlik sürekli ağlamalar panik ataklar sürekli uyuma isteği fln sonra yavaş yavaş geçti ama sınavdan başarısız bie sonuç aldım şimdi tekrar aynı döneme girdiğimi hissediyorum daha yolun başındayım sınav için hazırlanmam için önümde yeterli sürme var evet ama ben bu süreyi de batırmak istemiyorum yine aynı döneme girip aylarca iğrenç bi şekilde yaşamak istemiyorum bu durumu nasıl basabilirim bilmiyorum panik ataklar geliyor böyle bi anda oluşan boğulma hissi nefes alamama hissi el titremeleri ağlamalar ve ağlamayı durduramamalar sürekli böyle ben bir şeylere odaklanmakta zorluk çeken biriyim ki bu saydığım şeyler yüzünden de daha çok zorlanıyorum hiç istek kalmıyor hiç bir şey yapamıyorum odak hiç kalmıyor kendimi derslerime veremiyorum yaptığım bi ise veremiyorum sürekli bir şeyleri mahvediyorum bi durum annemin gözüne çok batıyor istediği gibi birisi asla olamıyorum hiç bir şeyi başaramıyorum ne kadar çabalasam da yine dönüp dolaşıp şu döneme giriyorum ben yoruldum gerçekten çok yoruldum canım çok yanıyor ve hiç görmüyor annem ne zaman panik atak gelse ne bileyim şu saydıklarım olduğunda fln böyle istemsizce kendime zarar verme düşünceleri oluşuyor ve engel olamıyorum bu düşüncelere artık gerçekten yoruldum iğrenç hissetmekten kendimden nefret etmekten nasıl toparlanırım bilmiyorum