Aile

Anksiyete ile nasıl baş ederim?

Gizli Kullanıcı16 Ekim 2024 22:28

Anne ve babamın arası 1 haftayı aşkın bozuk bende aklımda yaşanan olayi düşünüyorum kim haklı değil vs yorumluyorum düşüncelerimin sonunda tedirgin oluyorum hep olumsuz bir sahne hayal aklımda canlanıyor bu onlarla ilgili olmayabiliyor bazen kurduğum senaryo da mesela anneme ve babama doğum gününde pasta almak isteyip kardeşimle dışarı çıktığımı ve sokakta bıçaklı bi kavgaya şahit olup kactigimizi varsayıyorum ya olursa ne yaparım hemen nasıl harekete geçerim o olaydan nasıl kurtulurum diye düşünüyorum

Bu soru 26 Ekim 2024 16:33 tarihinde Psikolog Şimal Aleyna Hız tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar, öncelikle deneyimlemiş olduğunuz olumsuzlukların farkında olup bunlar için çözüm yolları arıyor olmanız oldukça cesaret isteyen bir şey olduğunu belirtmek ve bu cesareti gösterdiğiniz için sizleri tebrik etmek istiyorum.


Ebeveynlerimizin yaşamımız üstündeki etkileri tartışılmaz. Doğar, onlar ile birlikte büyür ve öğreniriz. Sevgiyi, ilgiyi, dünyanın nasıl bir yer olduğunu ve ilişkilerimizi evimizde ailemiz ile birlikte öğreniriz. Burada yaşanılan eksiklikler, olumsuzluklar yaşamımız boyunca hissedilebilir.


Her ikili ilişkide zaman zaman çatışma olabilir. Burada önemli olan iki tarafında bu yaşanılanlardan ders alıp aynı şeyleri yapmamaktır. Ancak bu anne ve babanın yapması gereken bir şey. Peki sen ne yapmalısın?

  • Herhangi bir taraf tutmaktan kaçınmalısın. Bazen ister istemez tartışmalara şahit olduğumuzda kim haklı kim haksız gibi kendi içimizde düşünüp yorumlarda bulunabiliyoruz. Ancak kimin haklı olup kimin haksız olduğunu gerçekten bilemeyebiliriz. Taraf tutmak sonrasında aile ilişkilerinde soğukluğa, pişmanlık ve suçluluk duygusu oluşmasına sebebiyet verebilir. Bu nedenle bu tarz düşünceler içerisinde olduğun zaman ''ikisi de haklı veya haksız olabilir kesin bildiğim bir şey varsa ikisini de seviyorum'' gibi bir düşünceyle bu soruları yanıtlamak sizlere yardımcı olabilir.
  • Anne ve babanız ile duygu, düşünce ve hislerini suçlayıcı olmadan konuşabilirsin. Sakin bir ses tonunda ve uygun bir anda anne ve babanla suçlayıcı kelimeler olmadan konuşmak hem onlara senin ve kardeşinin tartışmalardan ne kadar etkilendiklerine dair farkındalık kazandıracak hem de sizde oluşan olumsuz duyguların azalmasına yardımcı olacaktır. Örneğin ''Sevgili anne ve babam sizleri çok seviyorum. Fakat kavga ettiğinizde/tartıştığınızda ben çok üzülüyorum ve kaygılanıyorum. Sürekli aklımda sizin tartışmalarınız var. Bu durumdan dolayı derslerime odaklanamıyorum.'' gibi.


Hemen hemen herkeste kaygı ve endişe uyandırıcı düşünceler olabilir. Bu düşünceler bizi tehlikeye karşı koruyan ve tetikte olmamıza olanak sağlayan savunma mekanizmamızı harekete geçirir. Ancak bu düşüncelerin tekrarlı olarak ortaya çıkması ve gündelik hayatı olumsuz etkilemesi durumunda bir uzmandan yardım alınması gerekmektedir. Yazdıklarınızdan anladığım kadarıyla sizin kaygılanmanıza neden olan düşünceler anne ve babanızın tartışmaları hakkında düşündüğünüz zaman ortaya çıkıyor. Sizden bir kağıt kalem alarak aşağıda belirteceğim sorulara cevaplar yazmanızı rica edeceğim:


  • Anneniz haklı olsa ne olur? Babanız haklı olsa ne olur?
  • Daha önce hiç bıçaklı bir kavgaya şahit oldunuz mu? Bu durumun başınıza gelme olasılığı nedir?


Bu sorulara cevaplar yazdıktan sonra aksi birer kanıt bularak bu sefer onları yazmanızı rica edeceğim. Örneğin ''Kardeşimle dışarı çıktığımda bıçaklı kavgaya şahit olabilme düşüncesi beni kaygılandırıyor ama bunun üstesinden gelebilirim. Daha önce hiç böyle bir durum hiç yaşamadım bu benim zihnimin yanıltması.'' gibi nesnel ve gerçekçi yazılar yazarak bunları kendinize tekrar edin. Bu gibi düşünceler canlandığında aynı adımları işleyerek devam edebilirsiniz.


Psikolog Şimal Aleyna Hız

Cevaplanmış benzer sorular

Aile

Annemi ikna edemiyorum ne yapmalıyım?

Merhabalar. Ben 18 yaşındayım annem ise 51. Annem çok tatlı çok iyi birisi onu çok seviyorum ama onu bazen anlayamıyorum. İstediğim çoğu şeyi büyük bir istek olmamasına rağmen asla izin vermiyor. Örneğin kulağıma piercing deldirmeği çok istiyorum fakat asla izin vermiyor. Ve sadece sol kulağıma bir tane normalde piercing meraklısı biri değilim. Bir çok istediğim de göbek adımı kimlikten sildirmek. Göbek adımı dedemle babaannem koymuş. Ancak biz kullanmıyoruz baba tarafını da sevmediğim için nerde tam ismimi gördüğümde ya da biri göbek adımla seslendiğinde çok sinir oluyorum. Herkes asıl ismim ile sesleniyor bu yüzden anneme göbek adımı sildirmek istediğimi söylediğimde “benim de göbek adım var, çok dalga geçtiler göbek adımla, benim zamanında aklıma sildirmek gelmedi, baban duysa kıyamet koparır” vb. cümleler kullanıyor ya da başkalarını örnek veriyor. Ona beni anlamasını istiyorum ama asla kendimi dinletemiyorum. Bu yüzden çoğu şeyi ondan gizli yapmak istiyorum çünkü izin vermiyor. Mesela kulağımda ki küpeleri ondan habersiz deldirmiştim. Deldirdikten bir iki saat öğrendi ve tabii ki çok kızdı hatta “beni köpek yerine koydun” dediğinde kendine öyle dediği için çok üzüldüm. Ve bende siniri hafiflesin diye gittim ona sevdiği tatlıdan aldım. Sinirlenmesi, bu konu hakkında konuşmamız yarım saat geçmedi ve üstünden 8 ay geçti. Bana kızacağını biliyorum ama kızması gelip geçici ben ise istediğim olduğu için mutlu oluyorum. Ama şimdi benden gizli yaparsan hakkımı haram ederim diyor. Çok üzülüyorum gerçekten. Ona kendimi bir şekilde anlatmaya çalışıyorum. İkimizin zamanı aynı olmadığını, düşüncelerimizin farklı olduğunu söylüyorum. Ama hep kendinden örnek veriyor. Hatta 14 yaşından beri psikolojimi bozduğu için burun estetiği olmak istiyorum ve ben bunu anneme nasıl söyleyeceğimi düşünüyorum. Vereceği tepkiyi çok iyi biliyorum. Ne istersem izin vermiyor ne yapacağım. Sırf bu yüzden yaşamak istemiyorum bazen. Kulağa saçma geliyor farkındayım ama insan bir kere geldiği bu dünyada istediğini yapamadığı ya da istediği gibi yaşayamadığı zaman yaşamanın ne anlamı kalıyor? Ne yapacağımı bilmiyorum daha kendimi nasıl ifade edeceğimi bilemiyorum. Şimdiden yardımınız için teşekkürler.

Aile

Hayatımdaki belirsizliklerle nasıl başa çıkabilirim?

2024 yılı için kendime güzel kararlar almıştım; spor yapmak, hayatımı daha düzenli hale getirmek gibi. Ancak işler beklediğim gibi gitmedi. Mesleğimde mobbing, fazla mesai, ve dengesiz çalışma koşulları nedeniyle ciddi sorunlar yaşadım. Uzun vadede bu mesleği sürdüremeyeceğimi düşünüyorum. Şu anki işim, sabah çok erken saatlerde kalkmayı ve uzun bir ulaşım süresini içeriyor, bu da sosyal ve uyku hayatımı tamamen sıfırlamış durumda. İş yerinde bana yönelik davranışlar, her an işten çıkarılma korkusu yaşamama neden oluyor. Diğer taraftan, ailemle ilgili büyük sorunlar yaşıyorum. Annem bizden habersiz Ümre’ye gitti ve dönüşte babam boşanmak istediğini, Antalya’ya taşınıp evi satacağını söyledi. Bu durum beni derinden etkiledi çünkü şu an yaşadığım evde koşullarım oldukça kötü. Çatı katında ne düzgün bir yatağım, ne de ısınma imkanım var. Annemle bu konuda defalarca tartıştık ve sonunda pes ettim. Ancak evin alt katında yaşamama hâlâ izin vermiyor. Ailemin bu tavırları beni çok yıpratıyor. Bunun yanında, taşınma fikri beni çok korkutuyor. Hayatım boyunca 16 kez taşındım ve artık yoruldum. Babam Antalya’ya taşınırken ben burada kalsam nasıl bir yol izlemeliyim? Kalsam iş yerimden her an çıkarılabilirim, gitsem erkek arkadaşımı ve tüm sosyal çevremi bırakmak zorundayım. Üstelik ilişkimi babama açıklamadım, ancak bir şeylerin farkında gibi. 2025 yılında tekrar sınava hazırlanarak öğretmenlik ya da antrenörlük gibi severek yapabileceğim bir mesleğe yönelmeyi planlıyordum. Ancak şu an hayatımdaki bu belirsizlikler, ailevi sorunlar ve taşınma korkusu beni çok sıkışmış hissettiriyor çünkü annem parası olduğu halde bana maddi destek pek sağlamayacak babamında işleri pek yolunda gitmediği için ondan isteyemem. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Bu süreci daha sağlıklı bir şekilde nasıl yönetebilirim? Bana önerileriniz çok yardımcı olur.