• Anasayfa
  • Sorular
  • Anksiyete sorunu olan insanlarla iletişimimiz nasıl olmalı?
Psikoloji

Anksiyete sorunu olan insanlarla iletişimimiz nasıl olmalı?

Gizli Kullanıcı8 Eylül 2024 20:32

Arkadaşımın anksiyete bozukluğu var ve buda aramızdaki sorun haline geldiğini düşünüyorum açıkçası bu konu hakkında pek bir bilgiye sahip değilim sadece kişiliği hakkında çok değişiklik yaşıyor, terapisti yüzde elli anksiyete bozukluğu olduğunu söylüyo o da bunu asamadini ve çevresindeki insanlara sürekli sorun yaşadığını söylüyo bu durumdan caymak yerine kendini buna kaptırmış onun için nasıl bı ruh halinde olmalıyım bilemiyorum tasfiye istiyorum.

Bu soru 9 Eylül 2024 16:04 tarihinde Uzman Psikolog Berfin Kübra Sönmez tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selamlar sevgili danışan, arkadaşınızın durumundan kaynaklı kaygılandırınız ve yardım etmek istediğinizi gayet iyi anlıyorum. Endişeniz çok normal ve bir şeyler yapmak istiyorsunuz. Elimden geldiği kadar sorunuza cevap vermeye çalışacağım.

Anksiyete bozukluğu nedir ?

Tüm insanlar yaşamları boyunca kaygı, endişe, korku hissederler. Bedenin savaş ya da kaç tepkisini gösterebilmesi için kaygıya ihtiyacı vardır. Herhangi bir tehlike karşısında beyine uyarı gider ve insan kendini korumaya alır. Bu yüzden kaygının hayatımızda her zaman olması gerekir.


Ancak anksiyete bozukluğuna sahip kişiler, kaygı yaratan uyaran olmadığı halde , olabilme ihtimaline dair yüksek endişe ve kaygı duyarlar. Ya da olası bir tehlike karşısında normal kaygı düzeyinin çok üstünde hissederler. Bunun sonucu fiziksel ve psikolojik tepkiler verirler.


İnsanlar ile arası açılabilir. İş eğitim Soysal hayatta problem yaşayabilirler. Eski yaptığı aktiviteleri yapamıyor olabilirler. Çünkü yüksek kaygı hayatının tümünü etkilemiş ve işlevselliğini düşürüyor olabilir.


Anksiyete bozukluğu olan kişiler sürekli panik ve kaygı halindedir. Kendilerini sosyal ilişkiler ve etkinliklerden geri çekebilir. Kendilerini diğer insanlardan aşağıda görme ve yargılama potansiyeli vardır. Anksiyete sebebi ile gergin ve sinirli olabilirler. Bazı durumlara konsantre olmakta zorlanabilirler. Örneğin sohbet ederken sizi dinlemediğini farkettiğinizde aslında kaygılarını düşmüyor ve endişeleniyor olabilirler.


Arkadaşı olarak yapacağınız şey öncelikle destek olmak. Bu sorununun farkında olduğunuzu ve iyi hissetmesi için elinizden geleni yapacağınızı, onu yargılamadığınızı herkesin böyle bir sorunlar karşılaşabileceğini söyleyebilirsiniz.


Alıyor mu bilmiyorum ama bu konu için bir uzman terapistten destek alması gerektiğini söyleyebilirsiniz. Hem işlevselliğini arttırmak hemde planlı bir şekilde anksiyete düzeyini azaltmak için ışık tutacaktır.


Arkadaşınıza empati ve anlayış gösterin, anlattıklarını dinleyin. Sınırlarına saygı duyun ve alan tanıyın. Aynı şekilde kendi sınırlarınıza da saygı duyun. Yardımcı olurken kendi psikolojik sağlamlığınızı görmezden gelmeyin. Kendi kişisel ihtiyaçlarınıza önem verin ve vakit ayırın.


Anksiyete bozukluğu hakkında bilimsel bilgiler edinebilir ve arkadaşına anlatabilirsiniz.Sosyal medya ve internette çokça kirli bilgi mevcut.

Bilimsel makalelerden destek alıp arkadaşınıza anlatarak kaygısının hafifletmesini sağlayabilirsiniz.

Sosyal destek için ortamlar oluşturabilirsiniz.


Umarım cevabım faydalı olmuştur.

Sevgiyle kalın.


Uzm.Psk.Berfin Sönmez


Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Artık derdimi anlatmak bile beni yoruyor

Eskiden her üzüldugumde kaygılı hissettiğimde çevremdekinlere belli eder ve arkadaş veya ailemden yardım alarak problemlerini anlatarak rahatlarfim fakat bı sure sonra etrafında dertlerimizi birbirimiz sayesinde astigim arkadaşım ile arama mesafe girdi daha sonra bir diğer arkadaşım sürekli depresif şeyler anlatmanın onu kötü etkiledihini söyledi haklı aslında o zamandan beri kimseye üzüntümü gireremiyorum ailem daha önce yaşadığım şeyler yüzünden beni üzgün görünce çok fazla panik yapıyorlar be bu beni daha fok üzüyor kaygıyla baş edemiyorum gerçekten çok zor zamanlar geçiriyorum ama eskiden olduğu gibi kimseye anlatamıyorum kendi kendime yok ölüyorum fakat insanlara her zaman mutlu rolü yapıp onları mutlu etmeye çalışıyorum çünkü artık mutsuz olursam benim yanımda olmayacaklarını biliyorum küçüklüğümden beri tip 1 diyabet hastasıyım ve san 3 ay içinde kanser riski atlattım ve karaciğer buyumem ortaya çıktı benim için çok zor bir dönem olmasına rağmen ailem üzülmesin diye hep dik durdum çevremde bana kötülük yapanları hep affediyorum en azından ilk başta affedebildigimi sanıyorum derslerinin en iyisi olmasını istiyorlar bunun için çabalıyorum ama kaygım beni engelliyor artık insanlardan çekiniyorum her sorundan kaçıyorum ve kacamayacagim bir durum ile karşı karşıya gelince panikliyorum hayatım bir anda tersine donuyo tüm psikolojim mahfoluyor ve duzeltemiyorum eskiden aşırı özgüven dolu bir insandım hatta biraz egi bile diyebilirim fakat artık insan içine çıkmak bile beni rahatsız ediyo