Anne Babası Ayrı Çocuğa Nasıl Yaklaşılmalı?
Merhaba, benim 5 yaşına yaklaşan bir yeğenim var. Henüz 1 yaşındayken annesi ve babası ayrıldı. Babası benim abim oluyor. Annesi onu bırakıp gitti. O zamandan beri babaannesi ve dedesi her türlü bakımını üstlendi. Babaannesini annesi olarak biliyor . Babasını tanıyor fakat babası şehir dışında çalıştığı için devamlı yanında kalmıyor sadece telefonla görüşüp arada yanına geliyor. Sadece babaannesi farklı olarak anne görevinde onun dışında dede, baba, hala vb. doğru biliyor. Durumun yavaş yavaş farkına varıyor. Babaannesinin anne olmadığını kavramaya başlıyor. Bu durumu nasıl anlatacağımızı bilmiyoruz. Şu an babası yeni bir evlilik yaptı ve yeni bir çocuğu olacak. Yeğenimi de artık yanına almak istiyor ama bu durum onu nasıl etkiler yeni bir kadın yeni çocuk onda neler uyandırır bilmiyoruz. Biz ona çok düşkünüz maddi manevi tüm ihtiyaçlarını karşılıyoruz. Onu çok seviyoruz. Babası ona yanıma gel artık benimle yaşa dediğinde olumlu konuşuyor ben babama gideceğim diyor ama gerçekten gitse ne yapar dayanır mı? Bu konuda neler yapılmalı nasıl anlatılmalı? Bu konularda yardım almak istiyorum. Cevabınız için şimdiden teşekkürler.
Bu soru 9 Ağustos 2024 11:33 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar, yeğeniniz için çok erken yaşta bir kayıptan bahsediyorsunuz, boşanma ve ardından annenin yokluğu (özellikle ilk 3 yaş anne-bebek bağı çok önemlidir) yeğeniniz için zorlayıcı bir süreç geçirmesine neden olmuştur. Bu süreçte babaannenin varlığı eminim benliğine çok yardımcı olmuştur, sizler tarafından da ihtiyaçlarının karşılanması “yoksunluk” duygularıyla baş etmede oldukça yararlı olmuştur. Erken çocukluk döneminde ebeveyn kayıpları yaşayan çocuklar (anne - baba ölmüş olabilir, terk etmiş olabilir veya var ama yok diye adlandırabileceğimiz ebeveynler olabilir) bu eksikliği doldurmak adına yakınlarındaki kişilerle oldukça güçlü bağlar kurmayı denerler, bu bağ kurma isteği karşı taraftan olumlu olarak karşılandığında çocukta kalıcı sorunların ortaya çıkmasını engeller. Yeğeninizin babaannesini bir anne figürü olarak görmesi çok anlaşılır ancak gerçek her zaman var olacaktır ve çocuğun bu gerçeği ergenlik - yetişkin yaşamında öğrenmesi emin olun çok daha zorlu olacaktır, çocukların yadsıyamacağımız kadar sağlam başa çıkma yöntemleri vardır, burada önemli olan bu gerçeği onlara nasıl aktaracağımızdır.
Oyunlarla aktarma yapabilirsiniz: örneğin oyuncak bir ördek ailemiz olsun, ördek ailesinde anne ördek bebek ördekten ayrılıp uzak diyarlara gidebilir, bunu da oyun sırasında her anne ördeğin bebeği yoktur, her bebek ördeğin de annesi yoktur gibi sözlerle ifade edebilirsiniz, burada babanne olan ördek gelip bebek ördeğe sarılıp onu yedirip, onunla beraber uyuyabilir. Daha sonrasında oyuncak babaanne ördekle gerçek yaşamdaki babaanneyi benzetin zamanla kendisi bu durumu içselleştirecektir, siz de konuşurken annen yok gibi cümleler değil, babaannen var deden var gibi varlık içeren cümleler kurun.
Babayla yaşama konusunda ise çocuklar yetişkinlerin verdiği kararlar gibi mantıklı kararlar veremezler, bu konuda kararı siz yetişkinlerin almasında fayda var, orada gerekli bakım ve sevginin verileceğine emin olmalısınız, belli bir zaman diliminde baba ile yaşama denenebilir ancak çocuğa istediği zaman kendi evine dönebileceğini söylemekte fayda var, bu süreçte çocuğun söylediklerini önemseyin ve çocukların her zaman sözel yollara başvurmadığının bilincinde olun, onunla oyun oynarken de çok şey öğrenebilirsiniz.
iyi günler dilerim.
Çok açıklayıcı ve yararlı oldu teşekkür ederim
