Annem bipolar ve tedaviyi kabul etmiyor

Merhaba, öncelikle geçmiş olsun.

Bu tür durumlarda dürüst ve samimi olmak önemlidir. Kişiyi kandırmamak gereklidir.

İlk aşamada “Biliyorsun biz seni en çok seven insanlarız. Biz senin bu aralar biraz sıkıntılı olduğunu, çok iyi olmadığını düşünüyoruz. Mutsuz ve gergin olduğunu düşünüyoruz. Seni mutlu ve iyi görmüyoruz. Huzursuz görüyoruz. Sen kendinin iyi olduğunu düşünüyorsan bile biz bir doktora gidelim. Senin iyi olduğunu o kişi bize söylesin. İyi olduğun fikrini biz doktordan alırsak rahatlayacağız. O yüzden bizi lütfen kırma. Bizimle beraber bir doktora gel. Eğer bir problem yoksa zaten hiçbir problem yoktur. Ama bir problem varsa doktor seninle konuşur.” şeklinde bir söylemle annenize yaklaşabilirsiniz.

Yaklaşımda etiketleyici ve eleştirel olmamak önemlidir.

İkinci bir yol olarak “Kendimle ilgili doktora gittim. Benim sıkıntılarım vardı. Mutsuzdum, üzgündüm, uykusuzdum vb. durumlar yaşıyordum. Seninle beraber yaşadığımız için, benim en yakınım sen olduğun için doktor bilgi almak için seni de çağırıyor.” gibi bir şey söyleyerek böyle bir yol da deneyebilirsiniz.

Empatik olup, yargılayıcı konuşmamak oldukça önemlidir.

“Sen çok öfkelisin, sinirlisin, sende öfke kontrol bozukluğu var.” şeklinde tanı koyar gibi konuşmak annenizi daha çok öfkelendirip, sizden uzaklaştırabilir.

Ya da “Kafana takma geçer.” deyip kişinin içinde bulunduğu durumu küçümseyici tavır kişiyi hem sizden uzaklaştırır hem de yardım alma şansını azaltabilir.

Annenize karşı nazik olup “Seni seviyorum. Sen benim için çok önemlisin ve çok özel birisin. Ve her şeyin yolunda olmadığından endişeliyim.” diyebilirsiniz.

Annenizi tedaviye götürmek için zorlama ya da baskı yapmayın. Ancak annenizi cesaretlendirici konuşmalar yapabilirsiniz.

Eğer sizin daha önceden bir deneyiminiz varsa “Ben de bu sorunları yaşamıştım ve destek almak bana iyi gelmişti.” diyerek empatik bir şekilde yaklaşabilirsiniz.

Anneniz hasta olduğunun ve hastalığın tedavi edilebilir olduğunun farkında olmayabilir.

Son zamanlarda annenizde gözlemlediğiniz olumsuz değişiklikleri dile getirebilirsiniz.

“Bir aydan fazladır arkadaşlarınla görüşmüyorsun.” ya da “Eskiden zevk aldığın şu aktiviteyi uzun bir zamandır yapmıyorsun.” şeklindeki bir konuşma annenizin içinde olduğu durumu fark etmesini sağlayabilir.

Annenizle bu durumu konuşurken utangaç ve gizleyici bir tavırla değil, net bir şekilde konuşmanız onun da bu durumu daha ciddiye almasını sağlayabilir.

Annenizle görüşmeyi yaparken doğru zaman ve doğru yerde olup olmadığınıza dikkat edin.

Anneniz başka bir işle meşgulken ya da o anda çok yorgunken onunla konuşmaya çalışmanız muhtemelen konuşmayı reddetmesiyle sonuçlanır.

Bu durum yerine annenizin kendini iyi hissettiği ve iletişime açık olduğu bir zamanı seçmeye dikkat edin.

Annenizle konuştuğunuz ortamın mahremiyet kurallarına uygun olmasına dikkat etmenizde fayda vardır.

Onunla olan ilişkinizin sizin için ne kadar değerli olduğunu hissettirin ve onun olumlu yönlerini dile getirin.

Doktor seçiminde emredici olmayın.

Yani “Sana randevu aldım. Yarın gideceksin.” demek yerine tüm süreçte beraber yürümeyi tercih edin.

Annenizin müsait olduğu bir zamanda ve onun da kabul ettiği bir doktorla sürece başlayın.

Gerekirse ilk görüşmede yanında olabileceğinizi dile getirin.

Son olarak ifade etmek gerekirse acı çeken bir yakınınızı görmek sizi endişelendiriyor olsa da kişi ciddi bir kendine zarar verme tehlikesi içinde değilse yapabileceğiniz tek şey cesaret verici olmak ve ona sevginizin ve desteğinizin koşulsuz olduğunu bildirmektir.

Sevgiler.

Psk. Sinem Temel