Annem tarafından yaşadığım bu durumun geleceğimi etkilememesi için ne yapmam gerekir

22 yaşındayım küçüklüğümden beri annemin küfür ve hakaret içeren bir çok sözüne maruz kaldım. Bu yüzden her zaman bir yanım anneme çok kırık. 22 yıl boyunca her zaman onayını bekledim bana gülümseyerek bakmasını bekledim ve hala da bekliyorum. Annemden duyduğum bu sözler bana kendimi aşırı değersiz ve sevilmeyen hatta hiç sevilmeye değmeyen biri hissettiriyor. En mutlu olduğum anda bile aklıma annemin bana ettiği küfürler hakaretler geliyor ve anında modum düşüyor. Etrafımdaki herkes neden yüzümün ve modumun düştüğünü soruyor ama söyleyemiyorum. Söylediğim zaman bana acımalarından ve anneme o gözle bakmalarından çok korkuyorum. Sürekli aklıma küçük halim geliyor. Küçüklüğüme dair o kadar kısa kısa kötü kesitler hatırlıyorum ki gerçekten üzülmemek ve kafaya takmamak cidden elimde değil.

Şimdi 6 aydır ciddi giden bir ilişkim var annem ve babam bu ilişkimi biliyor. Annem çok mükemmeliyetçi bir kadın bunun farkındayım. Annem için bir şeyi yanlış yapma ya da bir şeyi eksik yapma gibi bir durum söz konusu dahi olamaz. Yemek yapmayı bana öğretmedi, öğretmek istemedi. Öğretmek istenmemesindeki sebep öğretmeye çalışırken sinirlenirim bir şeyi doğru düzgün yapamazsın demesiydi. Hep internetten bakıp yaptım bu zamana kadar hala da öyle.. bu zamana kadar 10 tane yemek yaptıysam 2 tanesini anca yemiştir. Yemeğin tadına bakmadan tuz koyuyor, kesin tatsız tuzsuz olmuştur diyor ve bu durum içten içe beni çok etkiliyor. En ufak şeyden sorun çıkarıyor ve çıkardığı zaman içten içe bir korkum oluyor. Ellerimle oynamaya başlıyorum istemsizce gözlerim doluyor odamın içinde sağa sola doğru yürümeye başlıyorum. Yemek yapmasından tutun ev süpürüp silmesine kadar hiçbir şeyimi beğenmiyor her yaptığım ona yetersiz geliyor. Buzdolabının içini temizliyorum fark etmiyor, duvarları siliyorum fark etmiyor annem beni hiç fark etmiyor.

Yukarıda bahsettiğim ilişkimi şuraya bağlamak istiyorum. Annem her zaman benden hiçbir halt olmayacağını, yarın bir gün evlensem adam gibi yemek yapabileceğimi, evimi temiz tutabileceğimi hiç düşünmüyor. Bunu yüzüme karşı hakaretlerle küfürlerle birlikte söylüyor ve bu da bana kendimi yetersiz hissettiriyor. Hep kendimi yetersiz değersiz hissediyorum. Bu durum ilişkime de yansıyor sürekli hayatımdaki insanı hak etmediğimi, evlendiğimiz zaman ona iyi bakamayacağımı, annemin dediklerini doğru çıkaracağımı düşünüyorum. Benden bir kadın olmaz, benden evlenilecek bir insan olmaz, olsa da yürütemem karşımdaki insan benim beceriksizliğime elimden hiçbir işin gelmemesine dayanamaz gibi düşünüyorum. Sürekli hayatımdaki insanın beni gerçekten sevip sevmediğinden emin olmak istiyorum. Bunu ona belli etmesem de, içten içe hep bir emin olma sorgulama çabasındayım. Annemden sevgi görmediğim için, başım okşanmadığı için, sevgi dolu gözlerle bakılmadığı için kendimi çok garip hissediyorum.

annemle bir sorundan dolayı kavga ettiğimizde bile konuşmuyorum konuşamıyorum karşılık veremiyorum çünkü korkuyorum. Korkum dövmesinden falan değil daha fazla küfür ve hakarete maruz kalmamak için. Bu yüzden de ilişkimde tam tersiyim. Ortada bir kavga tartışma varsa sürekli kendimi açıklama çabasına girerim. En ufak bir olayda bile bıraksa saatlerce kendimi açıklarım konuşurum, ben öyle yapmak istemedim böyle olsun istedim derim. Bazen gerçekten bu durum beni çok yoruyor. Etrafımdaki herkesi mutlu etmek için memnun etmek için yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Kimsenin beni gerçekten sevdiğine sevebileceğine bir türlü ikna olamıyorum, kendimi ikna edemiyorum. Annem beni sevmiyorsa bir bildiği vardır diye düşünüyorum. Annemi karşıma alıp konuşmak istiyorum ama annem karşıma alıp konuşabileceğim biri değil. Gerçekten çok çaresiz kaldım. Artık bu durum geleceğimi etkiliyor, sürekli kendi kendime benden bir halt olmaz, ben adam akıllı bir evlilik sürdüremem, güzel yemekler yapamam, evim hiçbir zaman temiz olmazmış gibi geliyor. Benim bu durumda ne yapmam lazım lütfen bana yardımcı olun lütfen. Bir psikoloğa gitmek istiyorum ama param yok gidemiyorum, bu durumunda beni etkilediğini ailem bilmiyor bilse de psikoloğa gitmeme izin vereceklerini bana para harcayacaklarını düşünmüyorum.