Anneme karşı nasıl bir tutum sergilemeliyim?
Babam vefat etti annem de 1 senedir hala yas surecini atlatamadi sinava hazirlaniyorum onla kavga etsek olmuyor cok samimi olunca da psikolojisinin bozuldugunu anliyorum ve moralim bozuluyor annem saglikli dusunemiyor eskiden de boyleydi evlenmeden evden ayrilmam mumkun degil kardeslerimin sorumlulugu uzerimde evde mutlu ve huzurlu degilim annem telefonumu kurcaliyor dayimlar benim okumami onemsemiyor tek istegim tipi kazanmak ama sartlar cok zor okumak icin sehir disina gidemiyorum annemin kafa yapisini degistiremedigimi cok gec anladim bosa kurek cekiyor gibiyim kardeslerimin akli bir karis havada kendimi cok yalniz hissediyorum ve kimse beni anlamiyor
Bu soru 16 Mart 2025 18:01 tarihinde Psikolog İrem Bor tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar Sevgili Danışan,
Öncelikle, yaşadığın bu yoğun duygusal süreçte seninle olduğumu bilmeni istiyorum. Babanın kaybı, annenin yas süreci, kardeşlerinle ilgili sorumluluklar ve kendi hedeflerin arasında sıkışmış hissetmeni anlıyorum, bu çok doğal.
Yaşadıkların gerçekten de oldukça karmaşık ve zorlu bir dönemden geçtiğini gösteriyor. Bundan dolayı kendine karşı nazik olman, duygularını anlamaya çalışman çok önemli.
Babanın vefatının üzerinden bir yıl geçmiş olsa da, yas süreci herkes için farklı şekillerde ilerler. Annenin hala bu süreçte olması ve bunun senin üzerinde yarattığı baskıyı hissetmen anlaşılabilir. Bu durum, onunla iletişim kurarken zorlayıcı olabilir. Anlayışını ve sabrını kaybetmemek önemli olsa da, kendi sınırlarını da koruman gereklidir. Annenle aranızdaki iletişimi daha sağlıklı hale getirmek adına, duygularını paylaşman, senin için önemli olan şeyleri anlatman ve aynı zamanda onun da duygularını ifade etmesine imkan tanıman faydalı olabilir. Bunu yaparken yargılayıcı olmamaya özen göstererek, empati yoluyla yaklaşmaya çalışabilirsin.
Kardeşlerinin sorumluluğu üzerinde olması, ayrıca kendi hedeflerinle ilgilenmen gerektiği bir dönemde baskıyı artırabilir. Kardeşlerinle olan ilişkinde de açık ve net bir iletişim kurmak, onların da duygularını anlamaya çalışmak önemlidir. Bu süreçte, onlara model olmak ve onları da dinlemek, karşılıklı anlayışı pekiştirebilir. Bu şekilde, belki seninle olan iletişimleri ve sorumluluklarına olan yaklaşımları da zamanla değişebilir.
Dayıların ve çevrendeki diğer insanların senin eğitimine olan ilgisizliği, kendini yalnız ve anlaşılmamış hissetmene sebep olabilir. Ancak unutma ki, senin hedeflerin ve hayallerin senin için kıymetli. Bu süreçte, iç motivasyonunu diri tutmak ve başkalarının zorluklarına rağmen pes etmemek önemli. Tıp fakültesini kazanmak isteğin, belki de ileride hem kendin hem de ailen için bir umut kaynağı olabilir. Bu hedefin seni motive etmesine izin vermelisin.
Annenin telefonunu kurcalaması gibi durumlar, mahremiyet ihtiyacını ihlal eden davranışlar, ilişkilerin karmaşıklaşmasına neden olabilir. Bu konuda, sınırlar koymak ve bu sınırları saygıyla ifade etmek önemlidir. Annenin bu tür davranışları, belki de kaygı ve kontrol ihtiyacından kaynaklanıyor olabilir. Ona, bu davranışlarının senin üzerinde nasıl bir etki yarattığını nazik bir dille açıklamak, belki de bu durumu değiştirebilir.
Kendini yalnız hissettiğini belirtmişsin ve bu duygularını içselleştirmen oldukça doğal. Yalnız hissettiğinde, güvendiğin insanlarla duygularını paylaşmaktan çekinme. Duygusal yükünü hafifletmek adına, belki yazı yazmak, günlük tutmak veya sevdiğin bir aktiviteyle ilgilenmek de iyi gelebilir.
Unutma ki, bu süreçte her ne kadar zorlanıyor olsan da, içindeki gücü keşfetmek ve bu zorlukları aşmak adına adım atmak mümkün.
Bu yolculukta, ne kadar güçlü, dirençli ve kararlı olduğunun farkına varmak, belki de en büyük kazanımın olacak.
Unutma, yalnız değilsin ve her zaman sana destek olmaya çalışan insanlar var. Kendi değerini ve başarma potansiyelini asla unutma! 😊 Hoşça kal…
Sevgilerimle,
Psikolog İrem Bor