Annemi covidden kaybettim atlatamıyorum ne yapmalıyım kendimi çok güçsüz kimsesiz yarım kalmış hissediyorum
3.5 yıl geçmesine rağmen annemin acısı ilk gün ki gibi yüreğimde farklı bi şehirde yaşarken annemin kaybıyla başka şehriire akrabalarımızın olduğu yere taşındık doğup büyüdüm şehirde annemle birlikte bıraktım ve sürekli ağlama krizleri yaşıyorum acıyla baş edemiyorum sinirli öfkeli duygusal birisine dönüştüm annemi çok özlüyorum bu duyguyla baş etmekle çok zorlanıyorum çevremde herkes zaman geçti iyileşmem gerektiğini söylüyor ama benim acım çok derin annem hem arkadaşım sırdaşım hem en yakınımdı herseyi birlikte yapardık yarım kaldım eksik kaldım ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı evden çıkmak sosyalleşmek çok zor geliyor hep yorgun hissediyorum
- Paylaş:
Merhaba,
Öncelikle yaşadığınız bu derin acıyı anlıyorum ve baş sağlığı diyorum.
Annenizin kaybıyla başa çıkmak zorlu bir süreç olabilir, özellikle onunla olan özel bağınızı ve yaşamınızın önemli bir parçasını kaybetmiş olmanın getirdiği boşluğu hissetmek çok doğal. Acınızın ilk günkü gibi taze hissedilmesi de oldukça normaldir; her bireyin yas süreci farklıdır ve zaman kavramı da kişiden kişiye değişebilir.
Ağlama krizleri, sinirlilik, öfke ve duygusal dalgalanmalar gibi duygusal tepkiler de doğal olarak yas sürecinin bir parçasıdır. Ancak, bu duyguların yoğunluğu ve sürekliliği sizi etkiliyorsa, bir psikiyatrist veya psikologdan destek almak faydalı olabilir. Profesyonel bir destekle bu duyguları daha sağlıklı bir şekilde yönetebilir ve acınızla başa çıkabilirsiniz.
Sosyalleşmekte zorlanmanız ve sürekli yorgun hissetmeniz de yas sürecinin bir parçası olabilir. Ancak, zamanla bu duyguların hafiflediğini ve sosyal aktivitelere katılmakta daha rahat hissetmeye başlayabileceğinizi belirtmek isterim. Kendinize zaman tanıyın ve duygularınızı paylaşabileceğiniz destek grupları veya terapistlerle görüşmeyi düşünün.
Psk. Eslem Yılmaz
