Bitirmen gerekirken bitiremediğim bir ilişki için ne yapmalıyım?
1.5 yıllık bir ilişkim var. Hayatımın en güzel 1.5 yılıydı. Sohbetimizi, geçirdiğimiz zamanları, yanında olduğum hali ciddi manada çok seviyorum. Üniversiteye onunla başladım, herkes bizi bilir ve sürekli nasıl gittiğini sorarlar. Son birkaç haftadır hiç hoşuma gitmeyen sohbetler yaptık. Birkaçı şöyle; uyumsuz olduğumuzu ve benim çok duygusal olduğumu; bununda onu rahatsız ettiğini söyledi. Çift olmak onun için zormuş ve tek kalmak daha iyi geliyormuş, bunu 1.5 sene sonra anlamış. Ayrıca gelecekte zaten beraber olmayacakmışız ne çok ciddi ne de öylesine beraber olduğumuz bir ilişki içindeymişiz.Bunlar benim fikirlerime çok ters şeyler. Geleceği elbette bende bilmiyorum ama orda olması için çabalamak isterdim.Son olarak da onu seviyor muyum sevmiyor muyum gerçekten bilmiyorum. Arkadaşlarım bunun sevgi değil bağımlılık olduğunu ve yalnızlıktan korktuğumu söylüyorlar. Doğruluk payı var diye düşünüyorum. O rahatsız olmasın diye sosyalliğimi düşürdüm ve çevremde nerdeyse kimse kalmadı, bundan hiç hoşlanmıyorum. Eklemek istiyorum ki üniversitedeki tüm o insanlara açıklama yapmak zorunda olmadığımı biliyorum ama sormalarını dahi istemiyorum çünkü hatırlamak beni üzüyor. Düşeceğim boşluktan korkuyorum. Çok emek verdim ama hayatın başında olduğumu ve onu bırakmamın bana daha iyi geleceğini biliyorum. Ne kadar emek de versen bazen bırakman gerekir diye düşünüyorum, ama yapamıyorum. Anılarımızı çok seviyorum ama onlar orda kaldılar, bir daha yaşanmayacaklar ve ordaki kişiler şu anki bizden çok farklı bir haldeler.Ben kabullenemiyorum. Üzgünüm ama değilim. Ağlamak istiyorum ama bir yandan içimden gelmiyor. Tam olarak araftayım. Ne yapmam gerekiyor?