Psikoloji

Annemin vefatı sonrası yas sürecim

Gizli Kullanıcı15 Aralık 2024 01:08

Annem vefat edeli bir yıl oldu çok sık rüyamda görüp ona sarılıyorum çok ağlıyorum hiç mutlu değilim sanki artık benim içinde hayat bitmiş gibi hissediyorum yaptığım hiç bir şey beni mutlu etmiyor geçmişe dönük düşüncelerimde hep annemle olan anılarımı canlandırıyorum zihnimde sanki bunları düşünmezsem her gün anmazsam onu unuturum gibi geliyor çok özlüyorum. Bu arada babamda ben 6 yaşındaydım vefat ettiğinde..

Bu soru 18 Aralık 2024 21:25 tarihinde Psikolog Gönül Tanır Durmaz tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhabalar,


Kayıplarınız için öncelikle başınız sağolsun. Durumun sizin için ne kadar zor olduğunu anlamaya çalışıyorum.


Yaşamış olduğunuz kayıplardan dolayı yoğun derecede duygular hissetmeniz son derece normaldir. Önce babanizi küçük yaşta kaybetmeniz ve sonrasında annenizi kaybetmeniz sizi derinden etkileyebilecek iki büyük kayıptır.


Yas süreci zamanla bu duygularla baş etmeyi öğrenebileceğiniz bir süreçtir.

Şu an hissettiğiniz şeylerin bu kadar yoğun olması ve hayatınıza devam edemeyeceğinizi düşünmeniz bu sürecin ağırlığından kaynaklanmaktadır. Bu süreçte mutlaka bir destek almanız gerektiğini belirtmek isterim.

Biraz yaz sürecinden ve yaşamış olduğunuz durumlardan bahsederek konuyu sizin için netleştirmeye çalışabiliriz:


Öncelikle yasın evrelerinden bahsetmek sizin için daha anlamlı olabilir:


Kübler-Ross’a göre yas beş evreden oluşmaktadır:


1. İnkar: “Bu olamaz.” Kaybı kabul etmekte zorlanma.

2. Öfke: “Neden o?” Haksızlık duygusu ve kızgınlık.

3. Pazarlık: “Keşke şunu yapsaydım, belki engelleyebilirdim.” Suçluluk ve pişmanlık.

4. Depresyon: Derin üzüntü, enerji kaybı, hayattan zevk alamama.

5. Kabul: Kaybı içselleştirme ve yaşamla yeniden bağ kurma.


Yas evreleri kişiden kişiye değişebilir, sıralı gitmeyebilir ve tekrar edebilir. Sizin annenize duyduğunuz yoğun özlem ve “onu düşünmezsem unuturum” korkunuz, bu evrelerin bazılarına sıkışmış olduğunuzu gösteriyor.


Sizin için bu noktada travmayı da şu şekilde anlatmaya çalışabilirim:


“ Görünmeyen ama her tetikleyici de kendini hatırlatan yara, iyileşti sanılan, bir dokunuşla kanayan yeniden kanayan geçmiş. Ruhun derinliklerine kazınmış iz.”


Sonrasında yaşamış olduğunuz kaybın büyüklüğüne göre bu kayıp sizin için çok derin ve travmatik olduysa bu durum travma sonrası stres bozukluğuna da neden olabilir.


Bu belirtiler arasında:

  1. Rüyalarda sık sık kaybedilen kişiyi görme
  2. günlük hayatı sürdürmeme
  3. Geleceğe dair umutsuzluk
  4. yoğun şekilde geçmişte yaşama gibi bazı belirtiler yer alabilir.


Yaşamış olduğunuz süreç tek başınıza atlatmakta zorlanacağınız bir süreçtir. Bu yüzden bu süreçte bir terapist ile çalışmayı deneyebilirsiniz.


Unutmayınız ki yaşamış olduğunuz her duygu normaldir ve yardım almak güçsüzlük değildir. Zaman her şeyi çözmeyebilir ancak doğru destekle iyileşmeniz mümkündür.


Sağlıklı Günler Dilerim.


Sevgiyle Kalın.


Psikolog Gönül Tanır Durmaz





alinti

Öncelikle kıymet verip cevapladınız için çok teşekkür ederim sanırım tam da dedıgınız gıbı en ufak bır his yasadıgım kaybın acısını tekrarlatıyor....

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Geçmişe olan takıntılarımdan kurtulmak için neler yapmam lazım

sürekli geçmişte yaptığım hataları düşünüp sevdiğim kişiyi üzdügümü hiç bir şeyi haketmedigimi düşünüyorum aylardır her gün bunu düşünüp uyuyamıyorum sürekli geçmişle ilgili bir kusur bulmaya çalışıyorum yemek yiyemiyorum her aklıma yeni birsey geldiğinde midem bulanmaya başlıyor endişe korku panik artıyor gelecekle ilgili kötü senaryolar kurmaya başlıyorum bu beni çok kötü etkiliyor bununla birlikte seslere olan takıntım iyice ruh halimi bozuyor geçmişten kalan başka takıntılarımda var hepsi bazen bir anda yaşanıyor hiç bir seye odaklanamıyorum sürekli yalnız kalmak istiyorum korkuyorum herkesi hayatımdan çıkardım yinede endişelerim var çok ayrıntılı olması cok az ihtimal olan kötü seyleri bile saatlerce düşünüp ağlıyorum ve geçmişle ilgili olan herşeyi silmek istiyorum bir kaç yaşadığım travma (trafik kazası ve deprem) sonrası bu duruma geldim başlarda bu kadar şiddetli değildi gün geçtikçe arttı hiç bir şeyden zevk alamaz mutlu olamaz hale geldim kendime bile bakamıyorum duş almak bile çok zor geliyor bazen geçmişin dışında diğer takıntılarim ise düzensiz sesler düzensiz esyalar belirsizliğe karşı tahammülsüzlük mükemmeliyetçilik gibi gibi panikledigim durumlardada nefes alamıyorum titriyorum ve ağlıyorum sonra kendi kendine geçiyor bi anda bazen cok umursamaz oluyorum bazen çok takıntılı değişiyor