Çabuk sinirleniyorum ne yapabilirim?
Merhaba benim bebeğim var 9 aylik çok çabuk sinirleniyorum ve hemen bağırıyorum sonra çok üzülüyorum pişman oluyorum bağırdığım için hatta ağladığım bile oluyor ama kendimi tutamıyorum sesimi yükseltiyorum hemen sinirlerime hakim olamıyorum bebegimi çok seviyorum küçücuk cani yansa ondan önce ben aglarim kıyamam ama kendimi tutamıyorum babasida kızıyor çok bağırıyosun diyip duruyor oda stres yaptiriyor bana Ne yapicam bilmiyorum hiç yani
Bu soru 28 Eylül 2024 19:56 tarihinde Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar, yaşadığınız durumu birçok annenin yaşadığını söylesem ? önce çocuğuna öfkelenme ardından öfkeyi sağlıksız bir şekilde yansıtma ve ardından pişmanlıkla birlikte çocuğa fazla sevgi ve ilgi gösterme… böyle bir döngünün içinde bulunmanız çok olası. Çocuğunuzu ne kadar çok sevdiğinizi tahmin edebiliyorum, buraya gelip bu soruyu sormanız dahi çocuğunuzun psikolojisini düşündüğünüzü ve soruna dair çözüm aradığınızı gösteriyor. Çocuğunuzla muhtemelen en çok siz vakit geçiriyorsunuz o yüzden kimsenin sizin gün içinde yaşadıklarınızı ve karşılaştığınız zorlukları bilemez. Bunları anlatmak da genellikle beyhude bir çabadır. Şimdi yukarıda bahsettiğim döngüyü nasıl kırabileceğinizden bahsetmek istiyorum;
Öncelikle çocuğunuza sinirlenmeniz oldukça normal, öfke her zaman yıkıcı bir duygu değildir, çocuklukta annemizi öfkelendiren durumları yapmayarak gelişiriz, örneğin yemeği yere döktüğümüzde ve bize kızıldığında (bağırmak veya şiddetten bahsetmiyorum) bu davranışın yanlış olduğunu anlayarak bir daha yapmamaya çalışırız. Öfkeniz normal ancak bunu göstermek için başvurduğunuz yol yanlış olabilir. Bu konuyla ilgili neler yapabilirsiniz;
Çocuğunuzun sizi en çok öfkelendiren davranışlarının listesini çıkarın ve böyle davrandığında nasıl tepki vereceğinizi gösteren başa çıkma kartları hazırlayın. Örneğin; yemek yemek istemiyor ve sizin de yapmanız gereken tonlarca işiniz var, çocuğunuza bağırmak yerine onu yemek yemeye teşvik edici oyunlarla yedirin, işlerinizin o anı yaşamak kadar önemli olmadığını fark edin, çocuğunuz büyüdüğünde bu günleri hatırlamak dahi sizi mutlu edecektir.
Öfkelendiğinizde yapılacak en sağlıklı davranış o ortamı kısa süreliğine de olsa terk etmektir, bunu yapabiliyorsanız mutlaka yapın, göreceksiniz ki sakin şekilde öfkenizi belli ettiğinizde çocuğunuza duygularınız daha çok geçecektir.
Çocuğunuza yönelik olmayan öfkeyi fark edin; bazı durumlarda öfkenin kaynağındaki insanlara yöneltilemeyen öfke başkasına yöneltilir. Eşinizin sizi bu konuda sürekli yargılaması sizi daha çok öfkelendiriyor olabilir, eşinizle bu konuyu mutlaka konuşun ve bu şekilde konuşmasının üzerinizdeki olumsuz etkisinden bahsedin. Şu anda bir takım gibi olmalısınız, ikinizde farklı taraflarda değilsiniz.
Bazı durumlar vardır ki kişi geçmişten getirdiği öfke kontrolüyle ilgili problemlerini çocuğuna yansıtır ve çocuğuyla ilişkisi sağlıksız bir hal alır, böyle bir durumda mutlaka uzman desteği gerekir, terapi sorunuzun ortadan kalkmasına yardımcı olur, böyle bir durumda desteği ertelememenizi tavsiye ederim.
sevgiler.
Teşekkür ederim içimi biraz olsa rahatlatti