Cinsel birliktelik sonrası kötü hissediyorum

Gizli Kullanıcı2 Mayıs 2024 08:19

Merhaba ben biriyle cinsel ilişki yaşadığım zaman maneviyat olarak kötü hissediyorum anneme babama Allaha karşı utanıyorum ama sonuç olarak bu bi ihtiyaç ve sevdiğim kişiyle yaşıyorum ayrıca cinsel birliktelik yaşadığım erkeğe de hemen bağlanıyorum ve belki size çok komik gelebilir bi gelecek düşünüyorum hemen bunun nedeni ne napıcam böyle düşünmeden yapamıyorum

Bu soru 2 Mayıs 2024 21:18 tarihinde Psikolog Eslem Yılmaz tarafından cevaplandı.

Cevaplandı

Paylaş:

Psk. Eslem Yılmaz

Psikolog

Merhaba,

Cinsellik insan doğasının normal bir parçasıdır ve sağlıklı bir ilişkinin önemli bir bileşenidir.

Manevi olarak kötü hissetmenizin altında yatan birçok faktör olabilir. Öncelikle, cinsellik hakkında duygusal olarak rahat hissetmek için kendi değerlerinizi ve inançlarınızı anlamanız önemlidir. Bu, özellikle ailenizin ve toplumun cinsellikle ilgili tutumlarıyla çelişiyorsa daha da önemlidir.

Cinsel birliktelik yaşadığınız erkeğe hemen bağlanma ve gelecekle ilgili düşüncelere kapılma durumu, duygusal bağlanma ve güven ihtiyacından kaynaklanabilir. Bu konuda daha sağlıklı bir dengeye ulaşmak için kendinize olan güveninizi artırmak önemli bir adım olacaktır.

Gelecek kaygılarına kapılmanız da yaygın bir durumdur, ancak bu kaygılar gerçekçi olmayabilir ve ilişkinizi zorlayabilir. Bu düşüncelerle başa çıkmak için, bugüne odaklanmak önemlidir. Gelecek hakkında endişelenmek yerine, ilişkinizin şu anki durumunu değerlendirin ve nasıl daha sağlıklı bir şekilde ilerleyebileceğinizi düşünün.

Ayrıca bu duyguları aşmak ve daha rahat bir şekilde cinsel ilişki yaşamak için terapi almayı düşünebilirsiniz. Cinsel terapi, bu tür duyguları anlamanıza ve yönetmenize yardımcı olabilir.

Psk. Eslem Yılmaz

2 Mayıs 2024 21:18Kalıcı Bağlantı

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Nişanlımdan ayrıldım ve cinsel ilişkiye girdiğim için pişmanım onunla devam etmem gerekir mi?

öncelikle 2. 5 yıllık ilişkimin nişanlılık evresine döndüğü zaman çatışma kavgalardan dolayı ayrılma kararı aldık anlaşamadığımız için zorla devam ettirdik emek zaman verdik bu ilişkiye diyerekten ama cinsel ilişki yaşadığımız için bu daha çok bastırdı ve hataları görmemeye başladım başkasıyla olamam diye düşündüm her şeyine razı gelmeliyim diye düşündüm ve kimseyle paylaşmadım ne yapmam gerekiyor kendimi affedemiyorum yaptığım yanlıştan dolayı suçluyorum ve o da bunun farkında bundan korktuğumunda farkında ailem bilmiyor bu ilişkide şiddet de gördüm şiddetten sonra cinsel eğilimle birlikte o şiddeti unutturduğunu farkına vardım kafamdan bir türlü atamıyorum hayatıma bakamıyorum hep aklıma geliyor hep ona geri dönüyorum her dediğine evet demek istemiyorum ama sırf ilerde başıma kötü şeyler gelmesin karşı taraftan diye onunla mutlu olacağımı sanıyorum ne yapmam gerekiyor yardımcı olur musunuz?Bir de sizden rica ediyorum bu sorumu paylaşmazsanız olur mu?

Gizli Kullanıcı

Cevaplandı

Psikoloji

Depremin yarattığı travmayı nasıl aşabilirim?

6 Şubat iki çocuğumla evde yalnızdım. Duvarlar üstümüze yıkılarak kaçtık dışarı. Eşim gurbetteydi, babam da çocukluğumdan beri babalık yapmadığı için o gece sığınacak kimsem yoktu. Geçim sıkıntımız da var. Deprem gecesi bulunduğumuz apartmana yeni taşınmıştık tanıdığımız kimse de yoktu orada. O gecenin zifiri karanlığında,27 yıllık hayatımda görmediğim soğukta,yağmur altında iki çocuğumla kalakaldım. Sarsıntı anını atlatabilirim,maddi zorlukları da. Ama o çaresizliği unutamıyorum,Hatay her sallandığında o geceyi yaşıyorum tekrardan. Ölenlere mi,o çığlıklara yardım edemeyişime mi,çocuklarımı kaybetme korkusu yaşadığıma mı,kendime mi ağlayayım bilemediğim zamanlar oluyor. 1,5 yıl geçti. Aşmak istiyorum. 5 ve 8 yaşlarında iki oğlum için,aşmak zorundayım. Bunca aydır hala barınma sorunumuz devam ediyor,geçim derdi de cabası. Bunlarla (tek başıma) mücadele ediyorken psikolojik destek için ayıracak imkanım olmadı hiç. Ama artık yavaş yavaş günyüzüne çıkmaya başlıyor. Ben iyi değilim. O gece çocuklarım korkmasın güvende hissetsin diye dik durup gülümsedim,çocuklarımı yüreklendirmeye çalıştım,hatta iyiymiş gibi davrandım. Biliyorum ki o gece içimden geldiği gibi ağlayabilseydim,o çığlıkları içeri içeri değil de dışardan atabilseydim belki o kadar da kötü etkilenmezdim. Acısını zamanında yaşayabilen insan zamanında iyileşebiliyor. Ama ben içime gömdüm. Ve işte. . şimdi iyi değilim ama maalesef hayat devam etmek zorunda. Çocuklarımın psikolojisini düzelteyim derken kendimi kaybetmek üzereyim sanırım. Bana söyleyebileceğiniz tek bir söz,bir öneri,bir olumlama(hayalcilik olmayacak şekilde) veya en ufak sandığınız bir örnek bile boğulmak üzere olan bana,uzatılmış bir dal parçası olabilir. Biliyorum ki hastalığı kabullenmek iyileşmenin yarısıdır. Ben ruh halimin iyi olmadığının farkındayım. Çocuklarımın bindiği dalım ben,kırılmamam lazım. Güçlü durmak beni epey yordu,her şeyin üstesinden gelmek zorunda olmak yıprattı. Oysa 6 Şubat 'ta 25 yaşındaydım. Ben de korktum,ağlamak isterdim,çığlık atmak,birilerine sarılmak. .. isterdim. . ama ben o gece dışarıda iki çocukla öylece kalakaldım. Şimdi ise Hatay'da şiddeti ne kadar küçük olursa olsun her Sarsıntıda o gecenin çaresizliğini yaşıyorum. İlk aylarda Çocuklarımın ölüm korkusunu tekrar tekrar yaşıyordum. Bunu aştığımı görebiliyorum. Ama böylesine büyük bir afet anında kimsesiz çaresiz savunmasız kalmayı,aşamıyorum. Her sarsıntıda o geceki çaresizlik tetikleniyor. Yeniden herhangi bir afet olsa o çaresizlik o kimsesizlik ve çocuklarımın sorumluluğu altında ezileceğim korkusuyla yaşıyorum. hayattan zevk alamıyorum. Çocuklarım sağ salim yanımda, bazen bunun bile tadını çıkaramıyorum. Gelecek korkusu var içimde. Başıma bişey gelse çaresiz kalacağım korkusu. Nasıl bir yol izlememi önerirsiniz? Biliyorum çok dolaylı,ve sizin için anlaşılması güç bir duygu bu,çünkü malum yaşamayan bilemez derler. Ama yaşamayan dışarıdan bakan da belki görebilir çıkış yolunu. Ben buradan göremiyorum. Eğer gerçekten tüm içtenliğinizle okur,anlamaya çalışıp,değer verip cevaplarsanız insanlığa dair inancım,umudum yeşerir. Verecek cevap bulamasanız veya kazancınız olmayacağı için vakit kaybetmek istemezseniz de saygı duyarım. Şimdiden teşekkürler. ..

nedada

Cevaplandı

Psikoloji

Anksiyetede tam olarak iyileşmek mümkün mü?

Merhaba ben 22 yaşında bir kadınım. Küçüklüğümden beri anksiyeteyle büyütüldüm, bu yüzden ailemi suçlamıyorum. Çünkü onlar da öylelerdi ve onlarda bunu öğrendi. Çocukken aşırı derece de sakin bir çocuktum. Hatta sesim bile çıkmazdı. Ancak böyle olursam sevilebileceğimi düşünüyordum herhalde. Annemde babamda çok kaygılı insanlar. Büyüdüm ve ergenlik dönemine girdim. Agresifleşmeye başladım, annemi çok yoruyordum. Eski küçük ben gitmiş yerine başka biri gelmişti. Ben de okb olduğunu farkettim. Bir gün arkadaşlarımla konuşurken herkeste olduğunu düşündüğüm bir şeyi onlara anlattım. Onlarda bana böyle şeyler yaşamadıklarını ve düşünmediklerini söylediler. Bu şekilde farkettim eve gittim ve internette baktım okb imiş adı. Psikiyatriye gittik annem pek ilaç kullanmamı istemiyordu. Adı prozac. Ama yine de kullandım. Bu ilaç beni iyi etkilemedi. Hem ergenlik dönemindeydim, iyice düştüm. Belki benim için uygun bir ilaç değildi. İlaçla beraber terapide gördüm. Pek etkisi olmadı. 2 3 sene ilaç ve terapiden sonra artık çok sıkıldım. Annemle azaltarak bıraktık ilacı. Doktorla konuşmadık bile. .. Çok yanlıştı biliyorum. Daha çok büyüdüm ve bu sefer ben de anksiyete çıktı. Okb"em baya bir azalmıştı. Ama anksiyete hayatımı çok zorlaştırıyordu 1 bucuk sene once yeniden psikologa gittim. Bu psikolog bilişsel davranışçı terapi yapıyordu. Bana baya iyi geldi. Psikoloğum terapiye direndiğim için psikiyatriyle görüşmemi söyledi. Orada bana misal başladık. Önce 50 sonra 100 sonra 150 mg'a çıktık. Bu ilac beni prozac gibi kötü etkilemedi hatta gerçekten iyi geldi. Terapi de çok etkili oldu. Ama korkuyorum. İlacımı bıraktığımda olacaklardan, terapisiz yapabilecek miyim diye korkuyorum. Bunlari da bana hastalığım düşündürüyor biliyorum. Ama gerçekten bir şeyi çok merak ediyorum gerçekten tamamen iyileşmek ve tamamen sağlıklı olmak diye bir şey var mı? Bu kıstas nasıl konuluyor. Teşekkür ederim. Sevgiler 💚🌼

Gizli Kullanıcı

Cevaplandı

Zihninizi Özgürleştirin; Birebir psikolog cevaplarıyla zihinsel sağlığınıza kavuşun

Psikoloğa Soru Sor! Ana Sayfa Sorular Blog Psikolojik Testler Şirketler İçin Hakkımızda

Zihninizi Özgürleştirin; Birebir psikolog cevaplarıyla zihinsel sağlığınıza kavuşun

Popüler Yazılar

Psikologca

Gizlilik

Dikkat: Online psikolojik hizmetlerimiz her duruma uygun olmayabilir

Online hizmetlerimiz, pek çok psikolojik sorun ve ihtiyaç için çözüm sunmayı amaçlamaktadır. Ancak, kendinize zarar verme düşünceleri, şiddet eğilimleri veya intihar gibi ciddi riskler içeren durumlar söz konusu olduğunda, bu platformun sunduğu hizmetler yeterli olmayabilir. Bu tip acil ve ciddi durumlar için, doğrudan profesyonel ve yüz yüze müdahale gerekebilir.

Acil Durum Hattı: 112Polis Yardım Hattı: 155Aile ve Sosyal Hizmetler Yardım Hattı: 183Madde Bağımlılığı Danışma ve Destek Hattı: 191