Psikoloji

Çocuktaki acındırma duygusu

Gizli Kullanıcı10 Mayıs 2024 08:03

Benim çocuğum ders konusunda öğretmenlerinin kendisine daha müsamaha göstermesi için uzun bir süredir aile içindeki problemleri öğretmenlerini anlatmak ve bunun düzeleceğini düşünmek ve artık bütün her şeyi ortaya çıkınca tamamen Aileden kendisinin soyutlayıp okulunda yatılı kalmayı tercih etti biz bu durumu nasıl çözebiliriz her alanda her koşulda annesinin babasının kendisine kötü davrandığını veya kardeşinin kötü davrandığını ondan dolayı derslerini etkilediğini dile getiriyor tüm öğretmenler şu an yaşamış olduğu aile içi sorunlar olduğunu bilse de birçoğunun çocuğun yalan söylediğini düşünerek daha güvensiz davranılıyor ama bu durumda anne olarak nasıl bir tepki vermem lazım öğretmenlerle iletişime nasıl geçip bu durumu düzeltmen lazım

Bu soru 10 Mayıs 2024 19:29 tarihinde Uzman Psikolog Merve Ulusoy tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Merhaba,


Bu bir acındırma duygusu mu yoksa çocuğun kendi içinde çözemediği bir durum ve olay mı var? Onu netleştiriyor olmak gerekiyor. Bu aile problemleri ne boyutta? Eğer boyutu çok yüksekse 10 üzerinden problem +7 üzerindeyse evet bu çocuğun yaptıkları normal olabilir. Çünkü aile problemleri ile baş edemiyor diyebiliriz. Eğer bu olayların derecesi çok yüksek olmadığı halde etrafa bunları anlatıyorsa, o zaman şunu diyebiliriz. Bu çocuğun neye ihtiyacı var yalan söylemeye, ilgi görmeye ihtiyacı var? Gerçekten akademik bir problem mi var? Yoksa akademik problemin ardında değersizlik, sevgisizlik gibi kalıp düşünceleri mi var? Çocuğun bunları yapmaktaki kazancı ne? Bir ebeveyn olarak kendi içinizde önce bunları netleştiriyor olmanız gerekiyor.


İkinci olarak ebeveyn olarak öğretmenlerle iletişim kuruyor olmanız çok önemli. Okulun rehber öğretmeni ile konuşmanın ardından sınıf öğretmeni ile konuşursunuz. Bununla birlikte yatılı kalıyor olması en fazla bir iki ay daha sürecek. Ardından eve geldiğinde bu konu ile ilgili şiddetli ve kızgın bir dil olmadan açık ve sakin bir dille konuşuyor olmanız çok önemli. Çok çatışmaya çekiyorsa sizi bir mektup yazabilirsiniz, onun da mektup yazmasını isteyebiliriz. Yazarak iletişim kurmak çoğu zaman kırıcılığı önler.


Anne olarak çocukla iletişim kurduğunuzda, önce kendi duygularınızı açıklayın, ardından onda gördüklerinizi söyleyin, ardından ne yapabileceğini sorun. Örnek veriyorum; kendimi çok yetersiz ve mutsuz hissediyorum, senin okulda yatılı kaldığını gördüğüm zaman. Sanırım olan olaylar seni çok üzdü, seni daha iyi anlamak için ne yapabilirim? diyerek sorular sorabilirsiniz. Hem kendi duygunuz hem onun duygusu ifade oldu. Bir yandan da, kendimi nasıl daha iyi anlatabilirim diyerek tekrar sorabilirsiniz.


Sağlıklı günler dilerim.


Psk. Merve Ulusoy

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Bunaltılı ruh halimi nasıl yenebilirim?

Yaklaşık 5 aydır sürekli bulanımlı, karamsar hissediyorum. Yaptığım hiçbir şeyden zevk almıyorum. Birkaç gece uykumda sürekli bir şeyler düşündüğümü fark ettim ama ne düşündüğümü bilmiyorum. Sabah uyandığımda da aşırı yorgun hissediyorum. Çoğu şeye olması gereken tepkiyi veremiyorum. Çok büyük kötü bi olay oldu mesela ama ağlayamıyorum bile ya da basit bir şey oluyor ağlamalı sinir krizi geçiriyorum. Gelecek ve geçmiş konuları kafama takıyorum biliyorum ama elimde değil. Sürekli geçmişten gelen unuttuğumu sandığım şeyleri tekrar hatırlıyorum ve eskisisinden de kötü hissediyorum. Çoğu zaman gün içinde simülasyondaymışım gibi oluyor. Etrafta bi şeyler var bakıyorum ama görmüyorum. Sanki arabanın camından yolu seyreder gibi öylelik gelip geçiyor. Her şeyi unutuyorum ciddi anlamda her şeyi. 10 dk önce bi şey yaptım mesela diyorum ya simülasyondayım sanki yapıyorum ama fark etmiyorum yani yaptığım şeyi bile hissederek yapmıyorum. Arkadaşlarım yaptın diyor ama asla hatırlamıyorum. Arkadaşlarımın uyarmasıyla fark ettim. Konuşurken cümle kurmakta bile zorluk çekiyorum. Diyeceğim şeyleri unutuyorum kafamda söyleyeceğim şeyler belirmiyor. Tökezliyorum sürekli konuşurken. Çok yoruldum çok sıkıldım bu durumdan. Günlerim hiç verimli değil. Öylelik yaşıyorum gibi geçiyor. Düzelmek için bir şeyler yapmaya çalışıyorum ama 5 aydır düzelemedim. Sürekli böyle olunca da kendimi hiçbir şeye şükretmeyen biri gibi hissediyorum. Çıkamıyorum bu durmdan ama öyle büyük belirli bi sebep de yok gibi geliyor. Normalde insanların yanında asla ağlamam ama bi olay olunca direkt gözümden yaş düşüyor tutamıyorum kendimi ya da bazen o kadar çok ağlamak istesem de ağlayamıyorum.