Psikoloji

Çok düşünme ve stresle nasıl başa çıkabilirim?

Gizli Kullanıcı7 Eylül 2024 15:57

Kendimi gün içinde rahatsız hissediyorum düşüncelerim yaşam kalitemi etkiliyor. Bir sebep olmamasına rağmen kafada kuruyorum her şeyin kötü tarafını düşünüyorum anlık telefon çalınca falan kalbim hızla atmaya başlıyor elim ayağım titriyor bazen bu sorunlarla başa çıkamıyorum ne yapmam gerektiğini düşündükçe daha çok çıkmaza sebep oluyor ve gün içinde fevri hareketlerim oluyor istemeden bunu etrafımdaki insanlara da yansıtıyorum bunun için ne yapmalıyım.?

Bu soru 9 Eylül 2024 17:10 tarihinde Uzman Psikolog Berfin Kübra Sönmez tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Selamlar sevgili sanılan , yaşadığınız olumsuz durumları hissettiğiniz olumsuz hisleri anlıyorum. Bunlar sizin gündelik hayatını zorlaştırmış ve psikolojik olarak zorlayıcı bir boyuta ulaşmış anlaşılan. Ama kendinizi yalnız ve kötü hissetmeyin.

İnsanlar hayatının herhangi bir evresinde bu tarz yüksek kaygı duyduğu dönemler yaşayabilir. Kaygı her insan için gerekli bir unsurdur. Çünkü herhangi bir tehlike karşısında tedbir almamızı kaygı sağlar. Kaygılanmazsak o tehlikeye karşı tedbir almayız ve zarar görürüz.

Bu yüzden hedefimiz hayatımızdan kaygıyı çıkartmak değil sadece etkilerini azaltmak olacaktır.

Her insanın her duruma olaya duyguya karşı olan kaygı düzeyi farklıdır. Kimi insan orta düzeyde kaygı hissederken kimi insan az hisseder. Ancak gerçek bir tehdit olmamasına rağmen kaygı hissetmek ya da hissedilen kaygının tehlikeyle doğru orantılı olmadığı durumda problem olabilir.

Günlük yaşamda işlevselliği azaltır ve yaşam kalitesini düşürür.

Kaygıyı çoğu insanın yaşadığı düzeye çekmek için adım atılmalıdır. İlk adım kaygıyı tanımak olacaktır. Aşağıda belirttiğim soruları kendinize sormanızı istiyorum. Bu soruları ve cevapları yazarak sesli bir şekilde okuyun. Böylece daha nesnel ve somut veriler elde edersiniz.

  • Ne zamandan beri bu derecede yüksek kaygı hissediyorum ?
  • Kaygılandığım esnada gördüğüm , duyduğum, dokunduğum bir şey var mı ? (Tetikleyici)
  • Kaygı esnasında zihnimden ne geçiyordu?
  • Kaygılarımı yoğun yaşamaya başladığım zaman başımdan bir şey geçmiş miydi ?
  • Kaygılandığımda ki hissettiğim duygular nedir ?
  • Bu duyguları ne yoğunlukta hissediyorum ?

Bu soruları sorun ve cevaplayın. Durduk yere kaygılandırınız düşünüyor olabilirsiniz. Çünkü düşünceleriniz otomatikleşmiştir size belli etmezler. Bu yüzden bu soruları kaygılandıktan, panik geçirdikten hemen sonra cevaplamak çok önemli. Çünkü geçmişe dair biliş hatalıdır ya eksik çıkar ya da yanlış. Biraz üstüne düşündüğünüzde kaygınızın sebebini bulabilirsiniz.


Bu süreçte size ışık tutmasını sağlayacak bir uzman terapistten destek alabilirsiniz. Bu tarz durumlar çaba ve sabır gerektiren durumlardır. Bu yüzden pes etmemeli kaygınızı tanımalı altındaki sebepleri bulmalı buna göre çözüm odaklı ilerlemelisiniz.

Ayrıca panik anında yapabileceğiniz nefes egzersizleri , kas egzersizleri bulunuyor. Bunlara göz atabilirsiniz. Doğru nefes alımı çok önemlidir.

Ancak sakinleşemediğinizde daha çok panik olmayın çünkü bu durum gayet normaldir . Kaygı yokken mantıklı düşünsenizde kaygı ve panik geldiği an mantık yok olur. Sadece duygularınıza odaklanırsınız. Bunları öğrenmek ve yönetmek için bir terapiste başvurmanızı öneririm.


Umarım cevabım faydalı olmuştur.

Sevgiyle kalın.

Uzm.Psk. Berfin Sönmez

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Suçluluk duygusu

Meraba iy günler, 28 yaşındayım. Aslında bakarsanız atanmış herkesin mutlu sandığı yada daha ne istiyo dediği biriyim. Ama ben aslında iyi değilim. Sanki kendimle bir savaş içindeyim ve buda bana sürekli mutsuzluk veriyo. Ben babasına aşırı düşkün bir kız çocuğuyum. Ama babasının hiç sevgisini göstermeyen bir kız çocuğu. Her şeye rağmen ona iyi bir evlat olmak için çabaladım. Sanırım bir kaç konuda bunu başaramadım. Biz doğulu bir aileyiz. Ve babam kapanmamı çok istedi. Bazen güzellikle bazem kırıcı bir şekilde dile getirdi. Ben bunu yapamadım. Daha 10 yaşında bir çocukken kardeşime şort alıp bana almaması sen büyüdün demesi. Ben küçücük çocuktum halbuki. Şimdi onun görmediği her yerde istediğim gibi giyiniyorum. Belki de küçükken o bana çok gördüğü şorta inattı aldığım giydiğim her şort. Ama bunu yaparken bir yanım kendime hep kızıyo. Sen bu değilsin diye. Babama bakarken kendimi çok kötü hissediyorum. Ona sanki hainlik yapıyomuşum gibi. Babam tarafından sevilmeyi hak etmiyorum sanki. yada sevdi mi zaten bilmiyorum. Ondan öğrendiğim sevgi ise ilişkilerim bu yüzden hep yarım kalıyo. Biri kendini çekince daha da ısraar ediyorum beni sevsin diye. Zaten birine dokunmak ta bana göre bir suçluluk. babamın kızıydım o bana böyle öğretmemişti. Evlenince eşim sadece dokunabilirdi. Bunun suçluluğu kalbimden hiç gitmiyo. Babama her baktığında sen çok kötü bir kız çocuğusun diyorum. Bu aralar ise kendimle sürekli savaş halindeyim. Kendime sürekli kızıyorum yaptığım şeylerden dolayı. . Bir yanımda neden kızıyosun diyo. Ve hiç sevilmeyeceğimi düşünüyorum. Bir erkek beni sevemez. Keendi çıkarları doğrulyusunda benimle konuşuyo sanki. Bende panik atak oluştu. Doktorum yardımcı olun çünkü ben artık düşünmekten yoruldum. Ama kafamın içi de susmuyo.