Psikoloji

Daha sakin ve umursamaz olmak için ne yapmalıyım

Gizli Kullanıcı27 Temmuz 2024 19:53

Merhaba ben evlenmeden önce çok umursamaz biriydim hayattan zevk alırdım çok güzel bi hayatım vardı. Fakat evlendikten sonra herşeyi takar oldum gereksiz öfkeleniyorum. Yani bu durumdan nasıl kurtulabilirim? Eşime karşı daha umursamaz olmak istiyorum herşeyi az kafaya takmak istiyorum. Olur olmadık şeylere sinirlenmek istemiyorum hayatı pozitif ve güzel yaşamak istiyorum tıpkı bekarlığımda ki gibi. Bekarlığım da evim farklı şehirdeydi şuan farklı şehirdeyim yaşantım tamamen değişti çok sosyaldim şuan burda kimseyi tanımadığım için aktif olamıyorum sanırım birazda bu yüzden ama ben herşeye ve herkese karşı daha pozitif ve daha enerji dolu olmak istiyorum. Sürekli yani bazen bekarlık günlerim aklıma geliyor o günlere dönmek istiyorum da diyebilirim. Geleceğime odaklanmak istiyorum ama pek mümkün olamıyor bu yüzden... Önerileriniz nelerdir nasıl bi yol izlemeliyim?

Bu soru 1 Ağustos 2024 15:10 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,


Evlenmenizle birlikte yaşantınızda köklü değişimlerin olduğunu anlıyorum. Şehir değiştirmeniz, ortamınız, sosyal yaşantınızın değişmesi gibi önemli faktörlerin etkisiyle duygularınızda da değişimler meydana gelmiş görünüyor. 


Bu değişimlere adapte olmakta başa çıkamıyor olabilirsiniz. Benliğinizde olduğunuzdan daha sinirli, öfkeli bir tutumlara dönüşmüş olabilirsiniz.  Öfke tıpkı diğer mutluluk, üzüntü duygularımız gibi ikincil bir duygumuzdur. Nasılki mutlu olduğumuzda üzüldüğümüzde duygularımızı yaşıyor, kabulleniyorsak öfkelendiğimizde de öfkemizi kabullenip yaşamamız gerekiyor. Öfke duygusu olumsuz bir duygu değildir. Öfkeyi olumsuz olarak nitelendiren öfkeyi oluşturan, tetikleyen olumsuz düşüncelerdir. Öfkenizi oluşturan olumsuz düşüncelerinizi farkında olmanız size baş etmeniz için yol haritası oluşturacaktır. 


-Eşinize karşı öfkelenmeden tam öncesinde ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz? 


-Eşinize karşı öfkelendiğiniz o esnada ne düşünüyorsunuz? Ne hissediyorsunuz? 


Bu sorular çerçevesinde verdiğiniz cevaplarla olumsuz düşüncelerinizi tanımlayabilir, farkındalık oluşturabilirsiniz.


Öfkenizle kısa vadede baş etmek için nefes egzersizi uygulayabilirsiniz.


-4 saniye boyunca nefes al,

-4 saniye boyunca nefesi tut,

-8 saniye boyunca nefesi yavaşça bırak.


Bu nefes egzersiz döngüsünü öfkelendiğinizde sakinleşmek, odağınızı uzaklaştırmak için ve kendinizi iyi hissetmek için uygulayabilirsiniz. 


Sevgili danışan, çevrenizden uzaklaşmanız, taşınmanızın etkisiyle kendinizi yalnız hissediyor olabilirsiniz. Kendinize zaman ayırarak, yapmaktan hoşlandığınız aktiviteleri düşünüp belirleyebilir ve bu aktivitelerle ilgili kurslara, etkinliklere katılabilirsiniz. Yeni şehrinizde yeni ortamlar kurmak için adım atabilirsiniz.


Son olarak; süreçle ilgili baş çıkmakta zorlanıyorsanız bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabilirsiniz.


Sevgiler.


Klinik Psikolog Pınar Özdemir.

Cevaplanmış benzer sorular

Psikoloji

Perinatolojik kayıplar niçin bir ölüm sayılmıyor?

Geçen yıl 7 aylık bebeğimin karnımda kalbi durdu . Şuan bunları konuşabiliyorum ya da konuşmaya çalışıyorum zaman geçtikçe hafifliyor mu yoksa alışılıyor mu bilemiyorum neyse şuna değinmek istiyorum acımı tam anlamıyla yaşayamadım ve bu içimde bir ukte bir suçluluk duygusu gibi kaldı şimdi bir bebeğim oldu gayet sağlıklı ve mutlu ama ben onu her sevişimde sanki kaybettiğim bebeğimi önemsemediğim onun acısını çok çabuk unutmuşum gibi hissediyorum buna sebep olan şeyler de şunlar çevrem bana bir kayıp yaşamışım gibi değilde sanki düşük yapmışım gibi davrandılar ama ben 12 saat sancı çekip doğum yaptım ve bebeğimi bir kez bile göremedim kucağıma alamadım bunu çok basit algıladılar benim acımı resmen içime sindirdiler şimdi her mezarına gidişimde o günü tekrar yaşıyorum ve acımı en dibine kadar yaşasaydım keşke diyorum …ve onun mezarını her görüşümde acaba nasıldı eli kolu yüzü gözleri saçları var mıydı acaba kime benziyordu bunları merak ediyorum yeni bir bebeğimiz oldu diye acaba bize kızıyor mudur? Onu daha mı az istedik sanıyordur ? Gibi gibi birçok şey demem o ki çevre perinatolojik kayıpları gerçekten bilmiyorum ve büyük cahillik yanımda rahatça bebeğimin ölümünden konuşuyorlar ben üzülecek miyim demiyorlar ama 10 yaşında ölseydi benim çocuğum adını bile anamazlardı isyanım çok büyük etrafıma özellikle anneme eşime aileme ve yakınlarıma söyleyeceklerim bu kadar dahasını yazamıyorum …