Değersizlik duygusu ile nasıl başa çıkabilirim?
Merhaba. Öncelikle soruma cevabınız için önceden minnettarım.
Ben dönem 3 tıp fakültesi öğrencisiyim.
Ailemle yaşıyorum, arkadaşlarım var, ilişki durumu yalnız.
Efendim... İçimdeki değersizlik duygusu ile başa çıkamıyorum. Sevilmek, kabul görmek için her şeyin en iyisini yapmak zorundaymış gibi hissediyorum. Daha rahat, mutlu olacağım şeyi değilde, herkesin takdir edeceği şeyi yapmaya çalışıyorum. Mesela kardiyoloji, dermatoloji gibi yükü hafif olan uzmanlık alanı seçmeyi bazen istesem de, herkesin saygı duyacağı, hayranlık besleyeceği cerrahi branşları tercih etmek zorunda gibi hiss ediyorum. Cerrah olmayı istiyorum aslında.. Fakat herkes saygı duysun, beni sevsin diye de seçmek duygusu var içimde. Bu yüzden artık beni neyin mutlu edeceğini, huzurlu edeceğini bilemiyorum. Her şeyi sevilmek için yapıyorum sanki.. Uysal, fedakar insan olursam, kendimi önemsemezsem herkes beni severmiş gibi hiss ediyorum... O kadar ağır ki bu. Artık dayanamıyorum. En iyisi olmak zorunda hiss ediyorum.. Kabul görmek için.. Var ola bilmek için.
Kimsenin beni olduğum gibi seveceğine inanmıyorum. Bazen bu yüzden kendimi yalnızlığa mahkum etme isteği doğuyor içimde. Fakat yine yapamıyorum efendim..
Ne yapmalıyım sizce? Bu duygu ile nasıl başa çıkabilirim?
Bu soru 18 Mayıs 2024 20:55 tarihinde Uzman Psikolog İlknur Aksu tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Selam değerli danışan, öncelikle okuduğunuz mesleğin tüm branşları birbirinden değerli hastalar için. Elbette toplum gözünde popüler ve değerli meslek etiketleri oldukça fazla.
Buna rağmen, kıymet bilen ve şekilci olmayan kişiler de oldukça fazla.
Hem mesleğiniz üzerinden hem de mutlak varlığınıza dair duyduğunuz öz sevgi eksikliğinin arkası nelerle dolu acaba?
Anlattıklarınızdan çıkardığım kadarıyla öğreti yoluyla gelen bir tarafı var bu düşüncelerinizin.
Psikolojide ‘maruz kalma etkisi’ diye bir durum var; Kişi düzenli olarak bir telkine, görüşe maruz bırakılınca bir yerden sonra onu benimseme ihtimali artıyor. Bunun iyileştirilmesi ters maruziyet ile mümkün olur.
Örneğin; sürekli olarak yetersiz olduğunuza dair ya da mesleğinizle ilgili seçiminizle ilgili yanlış bir söze yada iç sese maruz kalırsanız siz de bunların tam aksini telkin edin lütfen.
Somut olarak da desteklemek gerekir. Kendinizi, mesleğinizi ve sizi yansıtan ilgi alanlarını yüceltecek ortamlara, hobilere maruz kalın. Ne kadar iyi psikolog olduğumu görmek istiyorsam, geri bildirimi iyi olan danışanlarla görüşürüm. Eğitimlere katılırım, mesleğime dair pozitif işlerle meşgul olurum. Varlığımın ne kadar kıymetli olduğunu içselleştirmek istersem, önce kendimi tüm özelliklerimle ve farklı yanlarımla baştan incelerim, tanırım.
Güçlü yanlarımı kabul edip bunları yansıtacak koşullar oluştururum.
İçeride istediğimiz kadar “iyi ki varım, ben değerliyim” diyelim; davranışlarımızla hayatımızın renklerine dokunmazsak gerçekten yaşama sevinci hissedemeyiz.
Hayata anlam ve değer katacak bir meslek seçmişsiniz, bunu şimdiye kadar hafife alan kişilerin gözünden değil kendi emeklerinizin penceresinden bir kez daha görün. O zaman birbirini takip eden başka eylemler gelecektir. Kendinizi bir de bu bakış açısıyla değerlendirmeye çalışabilirsiniz.
O zaman başka insanların sizin hakkında düşündükleri ve beklentileri sizin öz sevgi süzgecinden geçiyor. Kendinizle ilgili daha fazla bilgi edinmeye ve bunu arkadaşlığa dönüştürmeye odaklanabilirsiniz.
Öz sevgi ve başarı dolu ömür dilerim.
Sağlık dileği ve sevgilerimle…
