Psikoloji

Depresyondayım nasıl baş edebilirim?

Gizli Kullanıcı27 Temmuz 2024 09:22

Yukarıda da belirttiğim gibi 3-4 aydır depresyondayim insanlarla görüşmek istemiyorum çok çabuk sinirleniyorum her şeye sürekli kafamda bir şeyler dönüyor mutsuzum huzursuzum üzerimde öyle bi ağırlık var ki artık tasiyamiyorum hep uyuyorum çok kötü besleniyorum diyet ve spor yapmak istiyorum ama yapamıyorum Halim yok gücüm hiç yok kalabalık ortamlara giremiyorum utanıyorum kilo aldım diye kafam çok karışık mantıklı hareket edemiyorum, düşünemiyorum eise girdim çıktım ve depresyona girdim iste çalıştığım zamanlarda kendimi oldukça yorgun hissediyodum ise bile gitmek istemiyordum resmen negatif enerjiyle doluyum sürekli hayal kuruyorum keşke şöyle olsaydım böyle olsaydım diyerekten çok bunaldım her şeyden sürekli yalnız kalmak istiyorum kendimle olan problemlerini çözemiyorum aynaya her baktığımda ağlayasim geliyor bu ben değilim ki diyorum fakat işin içinden asla cikamiyorum.

Bu soru 10 Ağustos 2024 15:48 tarihinde Klinik Psikolog Pınar Özdemir tarafından cevaplandı.

  • Cevaplandı

  • Paylaş:

Sevgili danışan,

Yaşadığınız duygusal zorlukları ve depresyonunuzu kabul etmek, baş etmeniz için ve iyileşme sürecinize yönelik ilk aşamadır. Kendinizi kötü hissettiğinizde, bu hislerin geçici olduğunu farkında olmak baş etmenizi kolaylaştırarak destek olacaktır. Kendinizi suçlamadan ve yargılamadan, duygularınızı anlamaya çalışabilirsiniz. Sürecinizle ilgili günlük işlevinizi sürdürememeniz, sosyal ilişkilerinizden uzaklaşmanız, beslenme uyku gibi düzeninizin bozulması gibi kişisel yaşantınızın sıkıntılar yaşaması yaşamınızdaki süreci bir problem olarak ele almamız gerektiğini bize gösteriyor.

Depresyonunuzla birlikte sıklıkla uyumaya eğilim göstermeniz, duygularınızın özellikle öfkeyi yoğun yaşamanız, sürekli ağlama isteği olması, hiçbir şey yapmaya enerjiniz olmaması ve özellikle çökkünlük ve mutsuzluk hislerinizin ön planda olmasıyla birlikte baş etmenizin iyice zorlaştığını görebiliyorum. Bu aşamada öncellikli olarak spor yapmak kilo vermek gibi büyük hedefler yerine yaşantınızı kolaylaştıracak temel ihtiyaçlarınıza önem vererek küçük hedeflerle rutininizi tekrardan daha sağlıklı bir şekilde sürdürmek için adım atabilirsiniz. Küçük, yönetilebilir adımlar atmak, büyük değişiklikleri daha ulaşılabilir hale getirebilir. Örneğin, kısa yürüyüşler yapmak, uyku düzenini düzene sokmak veya dengeli bir öğün yemek, rutininizi oluşturmanıza, sürecinizle ilgili baş etmeniz için size destek olabilir, sürecinize katkıda bulunabilir. Attığınız bu küçük adımlara değer vererek, günlük işlevinizi sürdürmenize, rutin oluşturmanızı sağlayan bu adımlara yönelik kendinizi ödüllendirmeniz veya tebrik etmeniz yaşantınızda size bir amaç ve motivasyon desteği sağlayabilir.

Yakın arkadaşlarınız veya aile üyelerinizle duygularınızı paylaşmak, yalnız hissetmenizi azaltabilir. Sosyal destek almak, kendinizi daha iyi hissetmenize ve yaşadığınız zorluklarla başa çıkmanıza destek olabilir.

Sevgili danışan, nasıl ki fiziksel olarak yaralandığınızda yara bandınıza ihtiyaç duyuyorsanız, duygusal açıdan yaralandığınızda öz şefkate ihtiyaç duyabilirsiniz. Bu yüzden kendinize değer vermeli, kendi değerlerinize yönelik tutumlar sergilemeniz baş etmenize destek olacaktır.

Son olarak sürecinizle ilgili baş etmekte zorlandığınız, farkındalık oluşturamadığınız bu durumlarda yalnız olmadığınızı, bir psikoloğa başvurarak psikolojik destek alabileceğinizi size hatırlatmak isterim.

Sevgiler.

Klinik Psikolog Pınar Özdemir. 

Cevaplanmış benzer sorular

İş Hayatı

insanlar tarafından sürekli bir onaylanma ve takdir edilme ihtiyacı

psikoloji öğrencisiyim. şu an bir hastanede psikoloji stajı yapmaktayım. özellikle bu staj yaptığım dönemde hissettiğim fakat önceden de ara ara farklı iş sektörlerinde çalışırken fark ettiğim bir durumdan bahsetmek istiyorum, sürekli otoriteye kendimi beğendirmek istiyor ve onlar tarafından takdir görmek için yerli yersiz çok uğraşıyorum ve hayalimdeki ideal tepkileri ideal takdiri görmediğim zaman dünyanın sonu geliyor sanki. sırf otoritenin gözüne girmek için kendi düşüncemi savunmayı bırakabilirim gibi geliyor bazen. haklı olduğumu bildiğim zamanlarda bile en ufak bir ters tepkiye yol açmamak için kendimi ezdirebiliyorum. bu bir aşağılık kompleksi mi?bu durumun önüne geçebilmek için ne yapmalıyım? en ufak bir onaylanmama, hatalı görülme durumunda kendime çektirdiğim zulümün haddi hesabı yok haklı olduğumu veya bu tırnak içinde kötü/başarısız görüldüğüm durumların bazen benle alakası bile olmayan bir şey olduğunu kendime hatırlatsam bile faydası olmuyor. o otorite figürünün gözünde tekrar yüksek bir konuma çıkabilene kadar bu durumu takıntılı bir şekilde düşünüyor buluyorum kendimi. bu durumdan çok muzdaribim ve olur olmadık her durumda aynı yüksek tepkiyi veriyorum.insanların hepsini memnun edememeyi nasıl öğrenebilirim veya tüm herkes tarafından sevilmemeyi nasıl normal karşılayabilirim?