Ergen oğlum bana düşman olması kahrediyor ne yapmalıyım?
Merhabalar! 13 yaşındaki oğlumla artık hiç gecinemiyoruz iletişim kuramiyoruz. Bu sabah yine kavga ettik okula gitmeden önce Sanki beni dusmaniymis gibi görüyor. Evdeyken devamlı oyun oynuyor kavgalarimizin coguda ondan zaten,bende interneti iptal ettirdim, haftaya sınavları var ona çalışsın diye gerçi şu ana kadar derslerinde problem yaşamadık çok şükür ama lise 1 de Bilişim okuyor su anda ve bundan sonra işi hep bilgisayarla biliyorum ama evdeyken devamlı oyun oynuyor ders ödev yapmıyor malesef 🥺 saat veriyorum onada uymuyor, bana saygısız kelimeler kullanıyor, bende bazen dayanamıyorum artık, yani kısacası ben kötü polisim baba iyi, halbuki babayı yönlendiren onu ondan fazla düşünen ,kahrolan benim haketmedigimi düşünüyorum, keşke hiç buyumeseydi ,küçükken okadar uslu akıllı bir cocuktuki, bu arada kardeş kıskançlığı da var kardeside zor bir bebekti zaten, doğumda benim bir rahatsizlgim oldu yuruyemedim büyük oğlumda 1. Sınıfa gidiyordu biliyorum tam ilgiye ihtiyacı olduğu bir donemdi ilgilenemedim hem sağlıktan dolayı hende kardesi ağlayan huzursuz bir bebekti,şimdi 7 yaşında ve çok hareketli ve birazda öfke kontrol sorunumuz var onunlada okulda biraz problemler yaşadım çok şükür şimdi 2. Sınıfta azaldı baya ama yinede huzursuzum.Benim ne yapmam lazım ne olur yol gösterin, ben çok kötü hissediyorum kendimi iyi annelik yapamiyormuyum diye, devamlı sorguyorum kendimi, biliyorum çok şükür beterin beteri var, Rabbim korusun evlatlarımızı, iyilerle karşılaştırsın. Buraya yazıp bir nebzede olsa içimi dökmek istedim, çok teşekkür ederim bu hizmetiniz için, tavsiyeleriniz içinde 🙏 🙏🙏
Bu soru 24 Ekim 2024 21:08 tarihinde Klinik Psikolog Şevval Aydın tarafından cevaplandı.
- Paylaş:
Merhabalar. 13 yaşında ergen bir erkek. Tanımlaması bile içinde birçok çatışma barındırıyor. Şu anda kendini tanıma, kabullenme ve yaşamını sorgulama evresinde olduğunu söyleyebiliriz. Böyle bir evrede benliklerine yöneltilen eleştirileri adeta bir tehdit olarak algılamaya meyilli bir hale gelebiliyorlar. Kimi ergenler bu içsel çatışmaları ve dışarıdan gelen tepkileri sağlıklı başa çıkma mekanizmalarıyla savuşturabiliyorken kimileri de hem kendileri hem de çevreleri için yıkıcı bir sürecin içerisinde olabiliyorlar. Bu yıkıcı sürecin içerisinde ise ergenimizden sonra en çok ebeveynler etkileniyor. Burada kendinizi sorgulamanızı anlayabiliyorum ancak hiçbir annenin mükemmel olmadığını düşünürsek burada çocuğunuzun başa çıkma davranışlarını gözlemlemek ve kendinizle ilgili neler yapabileceğinizi keşfetmek oldukça önemlidir.
Kardeşin dünyaya gelmesi ve yaşadığınız sorunlar çocuğunuzda belli kaygılar ortaya çıkarmış olabilir; özellikle kardeş kıskançlığı yaşayan kişilerde herhangi bir dışlanmaya karşı aşırı öfke duyduklarını görebiliyoruz. Bu dışlanma gerçekte var olmasa da hissine kapılabilirler. Ancak burada sizin kontrolünüzde olan ve olmayan durumları görmekte fayda var. Kardeşin doğumuyla ergenimizin ilkokula başlama döneminin denk gelmesi tamamen SİZİN KONTROLÜNÜZDE DEĞİLDİ. Hastalığınız da SİZİN KONTROLÜNÜZDE DEĞİLDİ. Kontrol edemediğiniz şeyler için kaygılanmayın, şu anda neleri kontrol edebilirsiniz ve neleri değiştirebilirsiniz bunlar üzerinde çalışın.
Ergenlerle çalışırken yapmış olduğum bir görüşmede sınav senesinde ders çalışmayan ve anneye karşı aşırı tepkili olan bir ergen ve annesiyle görüşmedeydim. Anne görüşmede çocuğuna: sorunların varsa anlat, eve geliyorsun odana çekiliyorsun yüzünü görmüyoruz şeklinde bir konuşma yaptı. ergenimiz de şöyle söyledi; seninle konuşulmuyor ki. Benimle tek konuştuğun şey netlerin nasıl, bugün dershaneye gittin mi okula gittin mi, sana naber dediğimde bile bana senin yüzünden kötüyüm diyorsun seninle konuşulmuyor dedi. Bunu şu yüzden anlattım: şu anda ergenimizi internet bağımlılığıyla veya bize karşı tutumlarıyla değerlendirirken neye ihtiyacı olduğunu unutabiliriz. Burada onunla ev dışında bir plan yapıp beraber vakit geçirmek, sizin hakkında ne düşündüğünü sormak ve onu yalnızca olumsuz yönleriyle görmediğinizi anlatmak faydalı olacaktır.
İnanın bu süreç geçtikten sonra davranışlarının yanlış olduğunu fark ediyorlar ancak ergen zihninin biz yetişkinlerin zihninden çok farklı bir yapılanması var, ne yapsakta şu anki aklımızla onları anlayamıyor oluyoruz.
Burada iyi polis / kötü polis durumunun mutlaka ortadan kalkması gerekli. Babanın sizi desteklemesi ve aynı dilden konuşması oldukça önemlidir. Burada bu sorunun üstesinden gelmenizde aile terapisi almak hem babanın davranışlarını düzenlemesini hem sizin belli farkındalıklara erişmenizi hem de ergenimizin zihinsel süreçlerini keşfetmesini sağlar. Gerektiğinde destek almayı ertelemeyin.
sevgiler.
